Wellicht is ze er nu al niet meer, maar de oude pony heeft in elk geval een ontzettend liefdevol home bij jou gehad, TS, op die leeftijd vergaat het Shetten nogal eens anders.... je bent een kei, wat je allemaal voor haar hebt gedaan! Sterkte met het verwerkingsproces, bedenk dat ze al oud as en ze een pracht van een pensioen bij je heeft mogen genieten. Respect!
Ik ben al vanaf het begin een stille meelezer, maar wil je veel sterkte wensen komende tijd.
De pony is volledig open gebloeid bij je en je hebt haar een geweldige tijd kunnen geven.. een beter baasje had ze niet kunnen treffen ondanks het onverwachts was. Menig eigenaren mogen jaloers zijn op je, dat je alles ervoor over had maar toch in het belang van haar eigen keek en zo een hard besluit maakte wat rechtvaardig was tegenover haar.
Je hebt je best gedaan en ze heeft het goed nu, ze zit in je hart en gaat er nooit meer uit!
Misschien kun je een stuk staart afknippen voor een armband of ring? Draag je haar altijd bij je.
Gaat het een beetje? Is het goed gegaan? Hoe gaat het met Happy?
dravergekkie
Berichten: 9268
Geregistreerd: 15-07-05
Woonplaats: Den-Haag
Geplaatst: 12-07-15 11:31
Lees ook regelmatig het topic mee.
Wat heeft die pony nog een heerlijke tijd gehad door jou.
Heel veel sterkte met het verlies
__elise__
Berichten: 2073
Geregistreerd: 29-11-06
Woonplaats: Ingen
Geplaatst door de TopicStarter: 13-07-15 08:54
Pff, zal maar even reageren. Ik ben / was er echt kapot van, dus kon het even echt niet aan om hier wat te plaatsen.
Vanaf het moment dat ik het wist, heeft ze de hele dag op het kleine weitje gestaan. Haar laatste dagen heeft ze op 3 zakjes buut per dag gestaan, goed voor een paard van 800kg zoals ik het heb begrepen. Op deze manier zou ze min mogelijk pijn moeten hebben, maar het kwam er nog doorheen. Zaterdag had ze echt een goede dag, ze was vrolijk, veel lopen etc. Zondagochtend was de pijnstilling uitgewerkt en had ze echt heel veel pijn. Broodje met appelmoes en haar medicijnen wilde ze niet meer eten en met een spuitje lukte het ook amper omdat ze niet meer door wilde slikken. Ik zag haar met de dag ook weer magerder worden, haar ribbetjes begon je weer goed te zien en ze was weer flink ingevallen bij de flanken.
Maandag heeft ze haar laatste uren lekker op de grote wei gelopen en veel gras gegeten. Verder verwend met slobber, appeltjes, bixjes. Alles wat ze niet meer mocht Het inslapen van een paard heb ik nooit eerder meegemaakt, dus ik had verder geen referentie. Maar het ging zo ontzettend snel. Ze kreeg eerst haar spuitje waar ze wat slaperig van werd, daarna de dodelijke spuit. Al heel snel nadat ze de tweede spuit had gekregen, ging ze al snel liggen en voordat ze lag had ze eigenlijk haar laatste adem al uitgeblazen.
Happy was erbij met het inslapen en ik heb haar nog ongeveer 10 minuten erbij gelaten daarna om afscheid te nemen. Ik wist niet dat paarden zó zouden reageren. Totaal in paniek, rondjes te rennen om haar heen, hinniken (echt heel hard). Ze was tegen Binky aan het schoppen en in haar oor te bijten, maar natuurlijk geen reactie.. Vond dat best wel moeilijk om te zien. Een kennis van ons fokt voor de leuk wat minishetlanders, en van hem ik twee jaarlingen kunnen lenen als gezelschap. Daar staat Happy nu bij en heeft de leiding al overgenomen. Zo kan ik zelf ook rustig zoeken naar een andere pony, iets waar ik eigenlijk nog niet echt behoefte aan heb.
Ik mis Binky echt enorm. De afgelopen tijd heeft in het teken van haar gestaan en ze laat een enorm groot gat achter. Ik mis haar vrolijke hinnik als ik thuis kom, haar vrolijke koppie, haar eigenwijze ik. Ze heeft hier altijd gestaan ook natuurlijk, dus overal waar ik thuis kom, herinnert me aan haar. Dat blijft toch moeilijk, maar ik weet wel dat de enige keuze was.
Ze heeft nu geen pijn meer en haar lijden is gestopt. We zullen haar missen, maar ik weet ook zeker dat ze vanaf boven als een engeltje met ons meekijkt.
Afscheid nemen van een paard is een drama,helaas ontkom je er niet aan en wat ik lees hoef je nooit te twijfelen of je er goed aan hebt gedaan.
Lekker nog even verwend Heerlijk!!
Fijn dat je even wat gezelschap het kunnen lenen,er komt vanzelf weer een leuke op je weg.Ga eerst verwerken dat ze er niet meer is,een nieuw maatje staat nu even niet hoog op de lijst zolang je dat grut kunt lenen
Sterkte
Rocamor
Berichten: 11014
Geregistreerd: 21-11-02
Geplaatst: 13-07-15 10:08
Wat fijn dat je nog even hebt willen reageren. Uit Wat je geschreven hebt kun je afleiden dat je echt de enige juiste beslissing hebt gemaakt. Ik vind je echt een topper.
Van een achtergelaten pony naar een vriendinnetje dat gemist wordt. Wat heb jij enorm veel voor je paard gedaan. Sterkte meis!
Je hebt 't goed gedaan meis. Het zal tijd nodig hebben, en sommige dingen gaan nooit weg. Wij hebben onze pony 3,5 jaar geleden in moeten laten slapen. Toch en gelukkig maar komen er nog regelmatig herinneringen opborrelen... Geeft 't tijd. Fijn dat je voor nu even voor Happy een oplossing hebt kunnen vinden. Geeft nogmaals aan wat voor topbaasje je bent! dikke virtuele knuffel!!
Wat rot allemaal, gelukkig heeft Binky nog even kunnen genieten van alle liefde en lekkere dingen. Fijn dat Happy even wat maatjes heeft. Ik snap dat je het best heftig vond om te zien dat Happy beet en schopte, mijn pony deed precies hetzelfde. Hoop maar dat ze dan toch een soort afscheid hebben kunnen nemen. Nog veel sterkte TS, ze blijft altijd in je gedachten bij je!
Maanoogje
Berichten: 1244
Geregistreerd: 19-04-10
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 13-07-15 15:56
kirsten4 schreef:
Tranen in m'n ogen... Nogmaals heel veel sterkte
Daar sluit ik me helemaal mee aan.. Ik heb het merendeel van dit topic afwisselend met tranen van verdriet en blijdschap gelezen. Uiteindelijk heeft blijdschap gewonnen, want wat heb jij deze pony een prachtig eind van haar leven bezorgd! Heel veel sterkte!