Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-10-16 11:17

Geplaatst: 26-10-16 11:17

bobje26 schreef:
Vaak genoeg heb ik inderdaad 'nare' momenten gehad met dieren die gingen vechten tegen alles, en dan soms met de spoedpen geschoten moesten worden, dit was niet bij mij zelf maar ik zou helemaal van de rel zijn als mijn eigen dier zo moest eindigen..

Ik heb dit echt nog nooit meegemaakt. Bij alle paarden die ingeslapen moesten worden ging het heel gemakkelijk. Roesje, verdoven en netjes gaan liggen (dat gaat soms wel wat onbeholpen maar niet op een nare manier) en dan de laatste spuit erin.

Sterkte vandaag TS.

**Geplaatst**: 26-10-16 11:24

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 11:24

Bij mij is het inmiddels meer dan 3 jaar geleden, ik was 15 en koos ervoor om er niet bij te zijn. Ik hoorde van meerdere mensen hoe naar het kon zijn en wilde niet dat dat het laatste beeld was wat ik me kon herinneren van mijn pony. Ik snap heel goed dat je het ook anders kan zien en je je pony wilt steunen, omdat hij al die jaren je grootste plezier was. Toen hij er vredig bij lag, ben ik gebeld en gelijk naar hem toe gegaan. Hij was toen nog warm en lag er verder helemaal goed bij.

En heb ik spijt? Af en toe wel ja. Ik denk wel eens van, was het voor hem niet fijner geweest als ik er wel bij was geweest? Maar ik kan er nu toch niks meer aan doen. En aan de andere kant denk ik, voordat hij werd ingeslapen heb ik nog goed afscheid van hem genomen.

Ontzettend veel sterkte toegewenst!

**Geplaatst**: 26-10-16 11:33

Geplaatst: 26-10-16 11:33

Sterkte vandaag!
Ik zou de keuze bij haar zelf neer leggen.
Ik heb stage gelopen op een paardenkliniek, en ik heb dus meerdere paarden gezien die ingeslapen werden. Ik mocht zelf weten of ik erbij wou zijn, en ik ben er wel bij gebleven. Geen moment spijt van gehad, gaat allemaal heel rustig en netjes. Alleen wanneer ze de laatste spuit gehad hebben zie je inderdaad wel dat het leven er uit gaat. (ogen draaien weg, tong kan eruit gaan)
Ik moet wel zeggen dat ik aardig nuchter van mezelf ben, ik kreeg alleen even een brok in mijn keel op het moment dat ik echt besefte dat het paard dood was. Blijft sneu
Nogmaals heel veel sterkte! Y;(

**Geplaatst**: 26-10-16 11:43

Geplaatst: 26-10-16 11:43

Allereerst; erg veel sterkte gewenst :(:)

Ik heb niet alle reacties door gelezen maar ik wil wel graag mijn ervaring delen met inslapen.

Mijn ouders hebben beide niks met paarden. Toen ik 12 was kreeg ik een lease pony en anderhalf jaar later hebben wij deze over kunnen kopen. Ik kreeg veel hulp van stalgenootjes maar heb eigenlijk alle beslissingen voor en over mijn pony zelf gemaakt.

Kort samengevat;

Voor dat ik in de zomervakantie op vakantie ging ontdekte ik een bult op haar spronggewricht. Tijdens mijn vakantie op rust gezet maar toen ik terug kwam niks veranderd. DA erbij gehaald bleek er zware artrose met alles erop en eraan in dat gewricht te zitten. Kon behandeld worden, niet voor de pijn maar remming van ontwikkeling in spronggewricht. Pijnvrij zou ze nooit meer worden. Dit is nu ong. 3 maanden geleden.

Ik ben nu 15, heb zelf alles geregeld ( van fotograaf tot wanneer de DA zou komen ) en ben er alle tijd zelf bij geweest. Ook bij het moment zelf.

Ze is niet makkelijk heen gegaan, heeft zich ook verzet tegen narcose etc.

Toch ben ik blij dat ik het zo allemaal heb gedaan, trouw van het begin tot het einde...

**Geplaatst**: 26-10-16 11:50

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 11:50

Als je euthanaseert dmv. infuus hoeft dta heus niet naar te gaan. Sterker nog; als de dierenarts het goed doet (genoeg van het juiste spul geeft) gaat het meestal heel vredig en snel.
Ik heb vorige week mijn paard zo in laten slapen, en het ging heel rustig, kalm en hij heeft het amper meegekregen. Niks geen gevecht, terwijl het een sterk paard was. Ik was bij hem, het was goed.
Persoonlijk vind ik dat je het niet kunt maken er als baasje niet bij te zijn als ze gaan. Is lastig wat het beste is voor je dochter. Mijn kinderen zijn 7 en 5, ik heb voor hen besloten dat het beter was als ze er niet bij waren. 14 is wel anders. Wat wil ze zelf?? Misschien van tevoren overleggen met de dierenarts, zodat ze weet wat ze kan verwachten?
Sterkte, rot beslissing...

**Geplaatst**: 26-10-16 12:02

Geplaatst: 26-10-16 12:02

Ik was 15 toen we mijn verzorgpaard hebben laten inslapen, de andere verzorgster van 12 jaar was er ook bij.
Voor mij is het zeer waardevol geweest om erbij te zijn, maar gelukkig ging het allemaal erg rustig en netjes zonder gevecht.
Heb over het inslapen een jaar geleden een topic gemaakt, misschien iets om samen met je dochter naar te kijken en dan te beslissen. Zal het topic even zoeken.

Gevonden, hopen dat dit werkt: http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=151&t=1834769&hilit=Nabria

**Geplaatst**: 26-10-16 12:12

Geplaatst: 26-10-16 12:12

Op de uithof hebben ze volgens mij een heel mooi systeem dat het paard niet valt maar opgevangen wordt door een wand of zo.. Dus als je het daar laat doen hoef je je niet druk te maken dat het er heel erg vervelend uit ziet.
Je kunt aan de dierenarts vragen (of opzoeken) hoe het allemaal in zijn werk gaat en dit bespreken met je dochter. Dan kan ze zelf aangeven of ze het ziet zitten.
Een belangrijke afspraak die ik met mezelf had gemaakt toen het moment daar was: je kunt altijd weglopen! Ik was doodsbang dat ik het niet zou trekken maar uiteindelijk heb ik er absoluut geen spijt van gehad dat ik er bij was (en dit ging om 2 paarden tegelijk). En ook het idee dat ik tot niks verplicht was voor mezelf of een ander gaf heel veel rust.
Dat ik er bij was heeft voor mijn rouwproces heel veel goeds gedaan, maar dit verschilt uiteraard ook per persoon.

Heel veel sterkte, toch hoop ik met je mee dat het nog goed komt...

**Geplaatst**: 26-10-16 12:15

Geplaatst: 26-10-16 12:15

Ik was 12 toen mijn pony werd ingeslapen. Ik was vastberaden om erbij te blijven, ze heeft gevochten tegen het spuitje maar is heengegaan met haar hoofd op mijn schoot. De beelden herinner ik me bijna 6 jaar later nog steeds als gisteren, sowieso waren de laatste 2 dagen voor ze stierf echt heel zwaar. Maar ik heb er geen spijt van, ik kan me haar nog steeds herinneren zoals ze was en ik heb geen schuld gevoel dat ik ze 'alleen' heb gelaten.
Ik zou je dochter zelf laten beslissen

Sterkte!

**Geplaatst**: 26-10-16 12:40

Geplaatst: 26-10-16 12:40

Ze is14 jaar ik zou haar zelf de keuze laten maken, als het haar te heftig wordt kan ze er snel genoeg bij weg lopen, ik heb een dochter van ruim 3 jaar en die wordt ook overal bij betrokken, en dus ook de dood. Het is toch een onderdeel van het leven wat er helaas bij hoort.

**Geplaatst**: 26-10-16 12:41

Geplaatst: 26-10-16 12:41

Bij onze poes is onze dochter van 6 er van begin tot eind bij geweest. Zoon (4) en andere dochter (8) zijn heel even weg geweest. Het hoort bij het leven en ze kunnen dat prima zelf beslissen. Inslapen en overlijden is niet eng, maar hoort bij het leven.

**Geplaatst**: 26-10-16 12:49

Geplaatst: 26-10-16 12:49

Santos_05 schreef:
Bij onze poes is onze dochter van 6 er van begin tot eind bij geweest. Zoon (4) en andere dochter (8) zijn heel even weg geweest. Het hoort bij het leven en ze kunnen dat prima zelf beslissen. Inslapen en overlijden is niet eng, maar hoort bij het leven.

Een kat of hond is niet echt vergelijkbaar wbt inslapen. Zoals al eerder aangegeven wordt een paard verdoofd, vecht soms en valt om. Je kan je vast voorstellen dat dat bi j 5 à 600 kilo best heftig is..Ik zou uitleggen hoe het zal gaan ts en haar laten kiezen. Maak het niet mooier dan het is, maar ze is 14 en kan er zelf goed over nadenken.( persoonlijk neig ik naar afscheid nemen als alles achter de rug is)

**Geplaatst**: 26-10-16 12:52

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 12:52

Misschien qua gewicht niet te vergelijken, maar de band kan wel heel intens zijn!
Waardoor het inslapen als nog als heftig wordt ervaren, ook al is een diertje maar 10 kilo dat zegt dan niks... want ook zo'n diertje kan zich verzetten tegen de narcose.

**Geplaatst**: 26-10-16 12:53

Geplaatst: 26-10-16 12:53

Ik heb niet alles gelezen, maar er zijn meerdere manieren van inslapen. Het middel T61 moet je niet hebben, dat middel is voor de paarden erg pijnlijk en dus niet fijn. Ze stikken dan als het ware..

Mijn paard heb ik met infuus in laten slapen. Ze werd eerst gesedeerd waarbij ze al heel slap werd, en het infuus zorgde ervoor dat zij rustig kon gaan liggen. Op deze manier worden ook paarden onder narcose gebracht. Toen ze eenmaal lag kreeg ze een overdosis narcose middel ingespoten.
Ze is erg mooi heen gegaan, en ook toen ze dood lag lag ze er erg mooi bij. Ik heb mijn dochtertje van net 5 dan ook rustig de foto's kunnen laten zien.

Foto's zijn ook wel te vinden in mijn topic.

Zoals die van mij gegaan is zou je dochter er zat bij kunnen zijn. En ze is oud genoeg om zelf die keuze te kunnen maken. Ik zou dus kiezen voor de manier met infuus, zodat het wat rustiger gaat, maar wel op een fijne manier om naar te kijken. En dan de keuze aan je dochter laten over of ze er bij wil zijn of niet.

**Geplaatst**: 26-10-16 12:54

Geplaatst: 26-10-16 12:54

Het kan natuurlijk zijn dat je paard gaat vechten, naar mijn mening wordt dan het inslapen niet goed gedaan.

Ik had mijn merrie 7 jaar terug in laten slapen, ze had pijn. Ze was altijd kreupel. Ik kon het niet meer aanzien.

Ze is heel mooi ingeslapen, ik had zelfs een klein lach momentje.

Ze kreeg haar slapen gaan prik, hierbij was ze zo zwak dat ze zich snel heen gelegd heeft. Op dat punt dat ze bijna ligt laat ze zich vallen en rolt letterlijk met benen gestrekt in de lucht aan de andere kant.
Ze heeft met rollen heel moeilijk omrollen kunnen, en nu deed ze het alsof ze geoefend had. Op dit moment had ik even gelachen.

Nadat ze lag ben ik bij haar hoofd gaan zitten en heb haar geaaid en toegesproken, ze kreeg haar laatste prik.
Ik heb haar twee kussen gegeven op haar hoifd en gezegd dat het goed is. Ik heb ook dank je wel voor alkes gezegd.

En toen blies te haar laatste bries uit, met oren naar voren

Mijn schetland pony heeft een extra prik gehad.

Hij wou eenvoudig niet liggen. Ik had de dierenarts gezegd dat deze pony heel sterk is en blijft. De dierenarts had mij uitgelachen, "deze pony is zo zwak, die is gelijk weg"

Hij kreeg zijn eerste prik, en dierenarts wil hem omduwen. Ik stond daar te lachen "wat had ik u zonet gezegd?" had ik gevraagd.
De dierenarts was nu mooi stil.

Hij kreeg nu zijn tweede prik en had zich nu langzaam heen gelegd. Dit ging gelukkig iets minder heftig als bij mijn merrie.

En dan kreeg hij nog een prik, en hij bleef nog altijd lang bij ons. Zijn hartslag was nig steeds daar.
Ook nu heb ik hem toegesproken dat het goed is en hem bedankt voor alles. En ik heb hem twee kussen gegeven.
En dan was hij weg.

Bij mijn pony hadden meerdere mensen het gezien, waaronder ook een 6 jarig meisje. Ze weet dat leven en dood erbij horen.
Mijn andere pony heeft ook afscheid nemen kunnen.

Laat jou dochter zelf kiezen, misschien als jullie paard neer wordt gelgd dat ze even kort weg gaat als het teveel wordt.

Maar laat haar erbij afscheid nemen, dan heeft te verder geen vragen meer en weet ze dat haar paard echt niet meer leeft.

**Geplaatst**: 26-10-16 13:12

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 13:12

Ik heb 1 september mijn eerste pony in laten slapen.
Mijn pony heeft 4(!!) spuiten gehad.
-eerst een om rustig te worden, wat ze ook voor de tandarts enzo krijgen
- toen een opium middel, hiervan werd ze high en zag de wereld vanaf een roze wolk, oortjes ging naar voren en ze humde naar alles en iedereen.
-toen de narcose, en door de opium zag ze er geen erg/gevaar in om te gaan liggen en is ze helemaal zelf gaan liggen! Alleen doordat ze de kracht niet had heeft ze zich het laatste stukje laten vallen.
-en toen de vatale spuit.

Ging allemaal super netjes, en tóch ben ik er na het opium middel niet meer bij geweest. Met het laten liggen ben ik helemaal weggelopen en toen ze eenmaal lag heb ik de rest van een afstandje bekeken.

Geen spijt van trouwens hoor! Mijn man, mijn zus en haar vriend zijn wel constant bij m'n pony gebleven (pony was van mij en m'n zus samen) maar ik kon het écht niet.

Ik ben 28, normaal echt broodnuchter enzo maar dit was voor mij te veel.... Ook al is het dus nu rustiger als via "het boekje" gegaan.

Laat haar zelf kiezen en zeg ook dat als ze op een bepaald moment weg wil lopen, dit gewoon mag!

Sterkte! Hoop dat je vanavond niet hoeft te beslissen maar dat de ponygewoon mee naar huis kan.

**Geplaatst**: 26-10-16 13:20

Geplaatst: 26-10-16 13:20

noah14 schreef:
Misschien qua gewicht niet te vergelijken, maar de band kan wel heel intens zijn!
Waardoor het inslapen als nog als heftig wordt ervaren, ook al is een diertje maar 10 kilo dat zegt dan niks... want ook zo'n diertje kan zich verzetten tegen de narcose.

Een kat of hond zal zelf gaan liggen, en zelfs als het omvalt ziet dat er toch minder heftig uit dan 600 kilo? Ik noem nergens dat de band anders zal zijn of minder, puur hoe het eruit ziet.

**Geplaatst**: 26-10-16 13:39

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 13:39

Mijn vorige merrie is op de Uithof ingeslapen. Supernetjes gegaan en zeer gespecialiseerd. Ik vind 14 jaar een leeftijd waarin ze zelf kan beslissen of ze het wel of niet wilt. Ik ben een broodnuchter mens en ook traanvrij tot het dier echt is ingeslapen. Dan maakt mijn professionele houding plaats voor de werkelijkheid dat mijn maatje echt weg is en niet meer terugkomt.

De Uithof is voor mij heel gastvrij geweest en heeft me met alles geholpen. Waren begripvol en hebben mij een dag laten rusten waarna ik besloot wat er met haar moest gebeuren.

Heel veel sterkte vandaag. Ik hoop op nog een redelijke uitkomst. Is deze er niet wens ik jullie heel veel sterkte. Laat je dochter meegaan, want er is daar ruimte genoeg en ze lan gewoon weg wanneer zij het niet meer kan aanzien, maar ze kan erbij zijn zodra zij wilt en zelfs van een afstandje kijken.

Mijn gevoel bij de dood van mijn dieren is altijd dat we alles samen bereikt hebben. We zijn aan iets begonnen en dat maak ik af tot de laatste stap. Iedereen is daar anders in, maar ik zeg jong geleerd is oud gedaan. Het blijven rotmomenten, maar je dier stond naast je in jouw lastige tijden en dan is het in mijn ogen een kleine moeite om er te zijn in zijn/haar moeilijke tijden.

**Geplaatst**: 26-10-16 13:47

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 13:47

Mijn ouders hebben mijn pony toen laten inslapen toen ik er niet bij was ik heb dus nooit afscheid kunnen nemen en ik was toen 9 denk ik. En dit achtervolgd mij nog elke dag.

**Geplaatst**: 26-10-16 13:57

Geplaatst: 26-10-16 13:57

Beste TS, dit topic komt bij mij echt even binnen.
Zelf heeft mijn dochter 2 maanden geleden afscheid moeten nemen van haar 11-jarige pony.
Helaas was dit totaal onverwacht, we wisten wel dat hem wat dwars zat, maar niet dat het zo ernstig was.

Mijn dochter van 14 wilde er eerst niet bij zijn, ze was idd ontzettend bang voor het vallen.
Wij zijn ontzettend fijn begeleid door de dierenartsen van Krommerijnstreek te Schalkwijk.
Deze dierenartsen adviseerden om er wel bij te blijven en hebben haarfijn uitgelegd wat er ging gebeuren.
Er werd mijn dochter beloofd, dat hij niet zou gaan vallen.

Hij was al licht verdoofd door de röntgenfoto's , nu kreeg hij nog een extra roesje.
Mijn dochter heeft hem toen zelf meegenomen naar de narcoseruimte, de dierenarts heeft hem aan zijn staart begeleid voor zijn balans.
Hier hebben ze hem klem gezet tussen een schot en toen de narcose gegeven.
Hij tolde iets naar voren, maar de dierenarts heeft zich schrapgezet bij zijn hoofd en is zijn belofte nagekomen.
Toen is haar pony eerst gaan zitten en toen rustig gaan liggen.
Daarna heeft hij de laatste injectie gehad, alleen een diepe zucht gegeven en binnen 5 seconden was het gedaan.
Ontzettend zwaar, maar ook heel vredig.
Mijn dochter is achteraf erg blij, dat ze er bij was.
Nu heeft ze geen spookbeelden van vallende en vechtende pony's, ze weet dat het vredig ging.

Ik heb aan haar gevraagd, of ze foto's wou.
Dit wou ze zelf niet, maar overleg dat van tevoren.
Sommige mensen vinden dat wel fijn.

Idd een mooie pluk staart voor een mooi sieraad.
En mijn dochter is nogal een binnenvetter, vind het moeilijk om hierover te praten.
Dus we hebben bewust een mooie foto uitgezocht en laten natekenen.
Juist de periode achteraf is tricky.
Mijn dochter had al snel een nieuwe pony, maar durfde zich niet goed te binden.
Ze voelde zich schuldig tegenover haar vorige pony, dat ze alweer van een nieuwe kon houden.
Ik heb haar toen uitgelegd, dat we in ons hart allemaal laatjes hebben met herinneringen.
1 laatje puilt uit, met herinneringen aan haar oude pony en dat mag ook zo zijn en blijven.
Maar er mag een nieuw laatje zijn voor haar nieuwe pony, en dat zal zich ook langzaamaan gaan vullen.

Heel veel sterkte met jullie keuze en de weg die jullie te gaan hebben.

**Geplaatst**: 26-10-16 14:04

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 14:04

Ik ben bij het inslapen van mijn paard erbij geweest vanaf het moment dat ze lag, ik was bang dat ze om zou vallen en wilde dat niet zien (is niet gebeurd) was verder een rustige positieve ervaring. Heb bijrijder van 10 jaar ook na inslapen er nog bij gehad en ook dat was positief

**Geplaatst**: 26-10-16 14:17

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 14:17

Als 14 jarige ben ik er destijds wel bij geweest. Ik vond het zeker geen vervelende ervaring.
Succes vandaag!

**Geplaatst**: 26-10-16 14:19

Geplaatst: 26-10-16 14:19

Niinatjuh schreef:
Ik denk van wel.. Doodgaan hoort er helaas ook bij. Verdriet is oke, en afscheid nemen kan zo ook.

het is ook goed dat ze zien als er iets gebeurt hoe dat dan gaat...ik zeg doen

**Geplaatst**: 26-10-16 14:22

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 14:22

Mijn zoon is 6 en was erbij totem zijn pony ingeslapen werd. Wilde hij zelf een het ook een de pony nog gepoetst en toegedekt met per zeil

**Geplaatst**: 26-10-16 14:27

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 14:27

Hier ging het heel rustig..
Ik wilde er persé bij zijn. Dit is het laatste wat je voor je dier doen kan, erbij zijn, hem vertrouwen geven, je kan het niet meer over doen.

Bespreek het met je dochter en laat de keuze inderdaad aan haar. Ze heeft maar 1 kans...
Vraag de betreffende DA direct voldoende te geven..

Sterkte, ik hoop voor jullie dat het meevalt.

**Geplaatst**: 26-10-16 14:44

Re: Dochter van net 14 aanwezig het inslapen van ons paard?

Geplaatst: 26-10-16 14:44

Wij hebben ook ooit een paard op Utrecht laten inslapen en is keurig gegaan. Maakte ons verdriet niet minder, maar ging allemaal heel rustig en netjes.

Onze zoon is 19 en heeft al 16jr zijn pony. We zijn altijd eerlijk geweest dat er iets kan gebeuren. Ik denk dat we op elke leeftijd met hem hadden gesproken over hoe en wat en hem zelf hadden laten kiezen.
Bij voorlichting over het inslapen realistisch zijn over de voor-en nadelen, maar het niet mooier of erger maken dan het is.
Als ze zelf mogen kiezen, is dat in mijn ogen beter voor ze om het te verwerken. Willen ze niet, was het in ieder geval een eigen keus.
Wil ze wel en valt het tegen, was het ook wel een eigen keus.

In beide gevallen zou ik vooral daarna elk verdriet serieus nemen. Hoe vaak en hoelang ze ook komt, nooit negeren of zeggen dat het nu wel over moet zijn.

Onze zoon was voor het eerst bij inslapen, toen hij 9 was en oma's hondje ingeslapen moest worden. Hij wilde er zelf bij zijn. Hij uit zich erg slecht, maar was daarna vooral boos als we het niet over dat hondje hadden.
2 jr geleden is zijn eigen hondje verongelukt op een hele nare manier. Ik was erbij en heb er nog altijd last van. Hij uit zich niet, maar het blijft in ons gezin een traumatische ervaring. Ik heb hem en mn man verteld hoe het gegaan is. We kunnen nog steeds slecht over haar praten of foto's bekijken helaas. ( was pas 10 door aanval honden )
Onze 15jr hond werd kort daarop ingeslapen en kunnen we allemaal prima mee omgaan.

Het is niet alleen de leeftijd, maar hoe het gebeurt en of we erover kunnen praten etc telt voor iedereen zwaar mee.

EN........jij mag ook gewoon je verdriet tonen. Je hoeft het als ouder niet weg te stoppen of flink te zijn voor je kind. Ik denk zelfs dat dat juist slechter is.