Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Renee_S schreef:Er lijken idd zeer fijne stukken tussen te zitten!
Ik was bij mijn paard in het begin ook te 'afwachtend'. redelijk los contact en zelf de hand op laten zoeken. Dat is prima voor het ontwikkelen van een basis aanleuning en gebruik van juiste spieren. Maar op een gegeven moment wil je ze toch echt wat meer 'aan elkaar' en daarvoor zul je ze korter moeten pakken. Hier zijn ze het natuurlijk niet altijd mee eens. Dat kan het drammerige verklaren; simpelweg proberen onder de druk uit te komen. Ze moeten natuurlijk met die druk leren omgaan!
Als je vaker zo zou trainen zal je paard er waarschijnlijk heel anders op gaan reageren. Zeker als hij gaat snappen wat de bedoeling precies is. Maar dit is een stukje 'oppakken' in je training. Niet iets wat je een hele training doet bv!
oji schreef:Met teugels korter pakken wordt zelden bedoeld met meer druk rijden (enkele slechte uitzonderingen daargelaten)
Teugels korter pakken doe je om je handen meer naar voren te kunnen plaatsen op een plek waar er veel meer elastischiteit in de arm is als dicht bij het lichaam Je wilt dus helemaal niet korter in de hals en meer druk, je wilt een meer nageeflijke ruiter. Het doel van teugels korter pakken is dus juist een vriendelijkere verbinding, maar dit wordt zo vaak verkeerd geïnterpreteerd.
Het punt is wel, en dat zie je ook op de foto's, dat zo'n omschakeling nooit vanzelf gaat, omdat de ruiter de slechte gewoonte van de hand dicht bij het lijf (en vaak vast op het been) moeilijk los kan laten. Die moet nog leren om die kortere teugel goed te gaan gebruiken. Dat is een proces, en zoals met alle leerprocessen om iets te veranderen, leidt dit op de korte termijn vaak eerst tot een verslechtering van het geheel, maar op de langere termijn, mits er consequent en goed mee geoefend wordt, mits er inderdaad heel erg focus komt te liggen op handen voor en zacht, tot absoluut een verbetering van het totale rijden en zit van de ruiter.
Als je je handen verder naar voren plaatst kun je nl juist veel meer ook rechter/beter gaan zitten en meer inwerken met je zit ipv hand.
Citaat:Ik heb wel het idee dat als ik rijd met mijn teugels strakker en ze naar voren wegzet, zoals je omschrijft, hij zijn neus naar voren drukt en zo probeert mij mee naar voren te trekken. Als ik de teugels iets langer heb zoals op de filmpjes en dan mijn hand naar voren weg zet hij wel mijn hand volgt zegmaar.
Ik wil uiteindelijk gaan starten en probeer hem in een constante aanleuning te krijgen maar dan wel op een juiste manier. Daar ben ik nu echt mee aan het tobben.
Askja schreef:Citaat:Ik heb wel het idee dat als ik rijd met mijn teugels strakker en ze naar voren wegzet, zoals je omschrijft, hij zijn neus naar voren drukt en zo probeert mij mee naar voren te trekken. Als ik de teugels iets langer heb zoals op de filmpjes en dan mijn hand naar voren weg zet hij wel mijn hand volgt zegmaar.
Ik wil uiteindelijk gaan starten en probeer hem in een constante aanleuning te krijgen maar dan wel op een juiste manier. Daar ben ik nu echt mee aan het tobben.
Zie mijn uitleg, dan werkt het op dit moment voor jouw paard beter om de teugels iets langer te laten. Belangrijkste is dat jij daarin steeds kan volgen met een gelijkmatig licht elastisch contact.
Het gaat om balans, losheid en lichtheid, een positieve reactie van je paard op jouw inwerking, en de weg van de geleidelijkheid, dus pas meer oppakken en oprichten als je paard daaraan toe is.
Nog een paar tips n.a.v. je filmpje. Je armen mogen veel zachter en verender. In het lichtrijden houd je je armen te strak waardoor je hand mee omhoog gaat als jij uit het zadel komt. Zorg dat je je armen en schouders luchtiger houdt, met meer vering in je gewrichten (evt van tevoren wat draaien met je schouders om de spieren los te maken), en dat je tussen je armen door beweegt met je bekken/bovenlichaam tijdens het lichtrijden. Je handen kun je wat stabieler houden door ze vanuit je ellebogen iets te laten zakken op het moment dat jij uit het zadel beweegt. Zo blijft je aanleuning zowel zachter as gelijkmatiger, en zal je paard zich gemakkelijker kunnen ontspannen.
Verder mag je je paard meer uitnodigen te zakken in zijn hoofd-halshouding. Hij drukt zich nog te veel op en blijft te veel in een 'Friezenhouding' lopen. Zacht begrenzen in je contact (vingers wat meer sluiten), daarbij rustig voorwaarts blijven activeren, en voel je ook maar een minimale ontspanningsreactie, dan je vingers ontspannen (lucht geven) en je hand iets naar voren/naar beneden laten zakken om je paard uit te nodigen in voorwaarts-neerwaartse richting te ontspannen, met zijn neus op boeghoogte.