Dat wat ik in de jaren heb gezien als de grootste fouten heb gezien:

*/Mensen plannen een rit, wat dan ook, en die onderneming moet volbracht worden, pas dan "is het goed".
Wanneer het niet helemaal volledig gereden is zonder fouten dan is het dus "niet goed".

Dit is een absoluut verkeerd uitgangspunt, dit kan alleen maar een verkeerd resultaat opleveren.

Bij een juiste benadering gaat de ruiter uit van het paard.
Wat kan het paard aan, waar heeft het problemen mee.
Daar is het waar we ons mee bezig houden, wij zijn van geen belang, ons plezier, ons doel, onze rit, onze trots zijn ondergeschikt.
Pas wanneer de ruiter uigaat van het paard kan het paard een blind vertrouwen op gaan bouwen.
Dat blinde vertrouwen opbouwen duurt in zijn optimum jaren maar het paard voelt direct van af het begin aan of het kan gaan vertrouwen.
Ga in het begin niet verder dan dat wat het paard aankan zonder stress plus één pas, dat afzien van ons betaalt zich terug in de tijd.
Geef rustig, vriendelijk en geduldig leiding.
Wees niet bang, als je je paard niet onder druk in de stress brengt is er niets om ongerust over te zijn.
Wanneer je paard alert en "kijkerig" is, begrijp dat dan, je zou dat zelf ook zijn als iemand tegen je zegt dat er leeuwen achter de bosjes verscholen kunnen liggen.
Alleen jij weet dat ze er niet zijn, straal dat uit.
Wacht op je paard, "er is niets om je druk over te maken, tudeluu, kijk maar naar mij".
Het is bijna altijd de stress van de ruiter waar het paard op flipt, de ruiter wil namelijk langs iets waar het paard bang voor is, de ruiter weet dat en wordt nu zelf bang van de mogelijke reacties van zijn paard.
Ga er dan niet langs! Neem de tijd, ga niet verder dan kan.
Als jij als leider al geen vertrouwen hebt hoe kan je paard dat dan hebben?

Ga niet naar het punt waar het fout gaat, zoek geen probleem, één pas is genoeg.
Klaar.
Dat geeft een paard de herinnering: "ik was bang/onzeker voor iets, mijn leider gaf aan dat het niet gevaarlijk is en dat bleek zo te zijn". Zucht...


*/Mensen blijven op hun paard zitten wanneer het fout begint te gaan.
Stap af en laat je paard letterlijk zien hoe jij het probleem oplost, dat helpt hem 10 X meer dan hem er in stress doorheen drukken.
Denk na hoe je het samen met je paard zonder stress kan afronden.
Bijvoorbeeld, je wilt voor het eerst door een grote diepe plas stappen die er eerst niet was, de meeste paarden maken zich daar ongerust over.
Je kunt nu de druk opvoeren, je paard wijkt naar links en naar rechts, wordt in de mond gerukt, je zet je spoor er even in, pakt je zweep erbij, enz..
Er vindt nu een bewustzijnsvernauwing plaats, bij de ruiter én bij het paard, de mogelijkheid om te leren neemt af, soms tot nul.
Het enige dat het paard hier op dit moment precies leert en zich herinnert is een plas is onaangenaam en hij zal zich er de volgende keer al bij voorbaat meer over opwinden dan nodig.
Stap af, en ga zelf de plas in, doe het een paar keer voor.
Ik begin altijd met een jong/groen paard te wandelen aan een longe, voor het zadelmak maken, zo kan ik wat afstand nemen waardoor alles natuurlijker en vrijer wordt en ik begin bij het begin, stukje voor stukje steeds een beetje verder, één pas....

Als we een wandeling aan de longe kunnen maken in de nabije omgeving zonder dat mijn paard zich opwind dan pas stap ik er op.

En hoe bereik je dat dan volgens jou?

Ligt aan wat er precies gebeurt. Als hij bang is afstappen langs het enge ding en meteen weer erop. Als het een beetje flauwekullen is een lel geven. In ieder geval weinig tijd geven om ze het idee hebben dat zij bepalen wat en hoe. Er langs zallie, desnoods via de achteruit.

Dat werkt hier in elk geval niet. Daarom ook dat ik dit topic was gestart.

Momenteel is Muna niet thuis, ze staat in België bij de hengst en is gedekt. Begin volgende week word ze gescand om te zien of ze drachtig is en dan komt ze 1 juli weer naar huis

Dan kunnen wij weer verder met buiten oefenen of wellicht is er een wonder gebeurd en loopt ze zonder probleem haar rondje buiten

Wel heb ik tijdens mijn vakantie in Polen elke dag les gehad en heel veel gewerkt aan mijn houding op het paard. Daar zijn we altijd al mee bezig maar een week elke dag les geeft toch al een groter verschil omdat je er zo intensief mee bezig bent. Wel op verschillende paarden en niet op die van mij zelf dan nu natuurlijk.