Vorig onderwerp | Volgend onderwerp
Toevoegen aan eigen berichten Pagina 1 van de 1 [ 12 berichten ]
Plaats een nieuw onderwerp

HELP!? Angst ontwikkelt bij het springen

 
Profiel   

Hallo iedereen die dit leest,

Ik heb ontzettend lang nagedacht om dit bericht te plaatsen maar heb uiteindelijk toch maar besloten om het toch te doen.
Zoals je aan de titel kan afleiden heb ik een angst ontwikkelt bij het springen, omdat ik echt ontzettend graag van deze angst af wil en veel mogelijke "oplossingen" al heb geprobeerd, die dus niet hebben gewerkt, heb ik toch besloten om hier een bericht te plaatsen om te kijken of iemand van buiten af mijn probleem herkent en mogelijk een effectieve tip heeft. Ik zal helemaal vanaf het begin beginnen:

*Voor de duidelijkheid: ik rij op een manege, sinds mijn 8e jaar, op het moment ben ik 17 jaar. *
Ik was en nog steeds een ontzettende liefhebber van de springtakt in de paardensport. Ik vond het zo gaaf om over de hindernissen te "vliegen", die adrenaline te voelen tijdens een parcours, toffe barages rijden etc. Het springen ging mij erg goed af en op een gegeven moment sprong ik ongeveer klasse M. Niks was te gek.

Ongeveer 3 jaar geleden veranderde dit totaal toen ik door een miscommunicatie met de pony waar ik toen op reed kei- maar dan ook keihard ben gevallen. Ik heb aan die val gelukkig alleen een paar grote blauwe plekken aan over gehouden maar mijn vertrouwen in het springen was TOTAAL verdwenen. Ik heb toen een kleine pauze van een paar weken ingelast en vervolgens vol moed weer gaan lessen. Ik merkte al snel bij mijn eerste springles dat ik zoveel spanning had dat zelfs een paar balkjes stappen te gek was. Ik kon niet op veel empathie rekenen van mijn instructrice en ben toen al snel veranderd naar een instructrice waar ik nu nog steeds les van krijg. (Zij is zelf ook springruiter dus heeft zeker kennis en ervaring hierin :) )

Ik heb haar toen der tijd niet verteld over mijn angst, erg dom ik weet het, omdat ik mij erg schaamde...... Ik heb toen altijd om de springlessen heen gereden of gewoon tijden de springlessen niet gesprongen vanwege redenen die ik dan verzon. Op een gegeven moment heb ik het haar toch verteld en heeft ze mij wel gelukkig weer aan het springen gekregen. Ik spring nu ongeveer BB en rijdt inmiddels ook op paarden.

Het probleem alleen is is dat ik maar niet van mijn angst af kom. Alles tijdens de springles gaat goed, inrijden/inspringen, tot dat we een parcours gaan rijden. Op dat moment komt veel spanning om de hoek kijken dat ik zelfs een beetje kortademig wordt, licht in mijn benen oftewel ERGE spanning. Op dat moment besluit ik vaak met enige tegenzin om toch te gaan springen, dit gaat vaak nog best wel oke. Maar als we de hoogte in gaan, en dan heb ik het op dit moment nog over 2/3 gaatjes omhoog, wordt de spanning zo erg dat ik besluit niet meer te springen en dan als we klaar zijn ik toch erg veel spijt heb dat ik toch niet nog een keer heb gesprongen, al is het dezelfde hoogte. Dit gebeurd iedere keer weer.

Ik heb heel erg lang nagedacht over wat mijn spanning nou inhoudt en waar ik nou precies bang voor ben. Ik denk persoonlijk dat ik toch gewoon erg bang ben dat ik weer precies zo ga vallen als toen 3 jaar geleden. Ik merk als het paard een beetje inhoudt voor de sprong dat er dan al zoveel paniek uitbreekt dat ik het liefst het paard voor de hindernis weg wil sturen en te stoppen. Zo kan je dus ook andere dingen hier aan toevoegen die misschien kunnen leiden tot vallen zoals plotselinge weigeringen of onverwacht langs de hindernis lopen. Ik merk overigens ook dat mijn angst in enorme hoeveelheid toeneemt als ik op een wat pittiger paard rijdt, dus als het paard z'n snelheid wat verhoogt er ook enorme paniek bij mij uitbreekt en dan ben ik nog niet eens gaan springen.

Ik heb erg goed al met mijn instructrice gepraat en zo hebben wij al veel dingen geprobeerd om deze angst te beperken. Zo rijdt ik eerst voor een tijd niet op de wat pittigere/voorwaartsere paarden voor de zekerheid. De angst zelf heb ik al geprobeerd te bestrijden door bijvoorbeeld rampscenario's te verbloemen met positieve gedachten, snel na een instructie als eerste te beginnen met een parcours om te proberen mijn gedachten zo min mogelijk de overhand te laten nemen en mijzelf te pushen. Nu moet ik zeggen dat dit laatste niet echt een goed idee was. Toen ik weer op het punt stond om niet te gaan springen heeft mijn instructrice mij gedwongen om 1 parcours ronde te springen. Dit resulteerde ik zo'n erge angst waar ik zelf ook best wel van schrok. Het zit dus blijkbaar erg diep. Mijn instructrice en ik hebben deze les overigens ook weer goed besproken dus geen zorgen daarover.

Ik zit nu dus op het punt dat niks eigenlijk helpt terwijl ik zo graag wil. Begrijp me absoluut niet verkeerd, hoogte maakt mij op dit moment absoluut niks uit maar ik wil gewoon weer kunnen springen met een goed gevoel zonder die enorme spanning die mij in de weg zit. Ik heb een paar "paardrijdvriendinnen" gevraagd voor hun mening maar die wisten zelf ook geen raad, er raade iemand mij zelfs aan om gewoon te stoppen met springen als mijn angst zo erg is. Dat is dus precies niet wat ik wil, ik vindt springen ontzettend leuk en wil ontzettend graag het goede gevoel van vroeger terug krijgen. Ik wil heel graag dit gevecht aangaan en niet zomaar opgeven.

Ik zal volgende week vrijdag weer een gesprek hebben met mijn instructrice maar ik dacht na enige twijfel dat het misschien ook een goed idee was om mensen van buiten af te horen of die een goede oplossing weten voor dit probleem.

Huge story, excuus, maar ik hoop dat iemand die dit leest mij zou kunnen helpen! Met ervaring of zonder ervaring in dit probleem maakt niet uit, alle tips zijn welkom :)

xx EsIrishGirl
Laatste bericht

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-06-17 01:01 



 
Profiel   

Geen ervaring hiermee, of nou ja ik vind 60 cm al eng en ik ben nooit gevallen:+. Maar ik heb dan ook nooit gesprongen vroeger en moet het nu leren. Is er een hoogte die je wel comfortabel vind? Bij mij helpt het om op die hoogte al is het bijv 40 cm, regelmatig te springen. Pas als dit goed gaat kun je denk ik uitbreiden.

Verder zou ik EMDR therapie overwegen. Weet niet of je hier wel eens van gehoord hebt? Via de huisarts kun je een doorverwijzing vragen naar een psycholoog. Omdat je al veel geprobeerd hebt en je als het ware in je hoofd blokkeert, kun je misschien beter deze blokkade eerst verwijderen. En dat is wat EMDR doet. Ken een meisje dat ook hard gevallen is en niet eens durfde opstappen. Nu rijdt ze weer.
Heel veel succes in elk geval.

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-06-17 09:27 



 
Profiel   

Ik ben psycholoog en begeleid ruiters dmv mentale training en sportpsychologische principes. Wellicht kan ik iets voor je betekenen?

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-06-17 09:45 



 
Profiel   

Hoi TS,
Wat vervelend voor je dat je zo'n angst voor springen hebt ontwikkeld.
Maar wel heel goed van je dat je er nu voor uit durft te komen en het je instructrice hebt verteld.
Dat is een mooie stap naar de oplossing.
Ademhaling is ook altijd een hele belangrijke om je parasympatische systeem te activeren en daarmee de stress reactie te verminderen. En zo zijn er meerdere (deel)oplossingen te bedenken.

Wat dittawart ook al zegt: ik denk dat EMDR in dit geval een hele goede oplossing zou kunnen zijn.
Ik begeleid zelf ruiters met angst en heb (omdat ik ook psychosociaal counselor ben) als bijscholing dit jaar de EMDR basisopleiding gevolgd. Op dit moment zit ik daar in een supervisie traject en ik heb nu 2 mensen behandeld met EMDR die bang geworden waren na een val van hun paard, met positief resultaat.

EMDR is een hele mooie methode als de angst duidelijk gekoppeld is aan één, of meerdere, traumatische gebeurtenissen en dat is bij jou ook zeker het geval.

EMDR kan via verwijzing van de huisarts maar dat is niet in alle gevallen noodzakelijk. Bij mij is bv geen verwijzing nodig maar wordt het, in veel gevallen, wel deels vergoed door de alternatieve zorgverzekering. Maar dat is puur praktisch kijken naar wie er in de buurt zit en wat de opleiding (wel of geen GGZ) van die persoon is.

Link naar dit berichtGeplaatst: 24-06-17 09:47 



 
Profiel   

Wat bij mij heel erg helpt, ik heb zelf ook springangst, zet altijd een paar hindernissen neer op lage kruisjes/stijltjes als je gaat rijden. Ook als je alleen een dressuurtraining gaat doen. Zodat je paard ook weet dat je ontspant als je alleen al tussen hindernissen rijdt, je wilt namelijk niet dat je paard de springangst overneemt en niet meer springt, dan gaat het bij jou dubbel zo hard met je angst.

Soms neem je in je dressuurtraining hier en daar een sprongetje mee, bijvoorbeeld om wissels te oefenen of tempo beheersing of als beloning voor je paard. Niet te hoog, niet te gek.

Op springles een hele poos op een hoogte blijven en op tijd stoppen zolang het nog goed voelt, je moet weer vertrouwen krijgen in jezelf. Pas als jij er in je hoofd klaar voor bent om een gaatje hoger te springen, dan geef je het aan bij de instructeur en eerst doe je dit maar 1 hindernis. Gewoon in het parcour 1 hinders die een gaatje omhoog gaat, bijvoorbeeld de laatste, dan heb je al je tempo, je vertrouwen in de vorige hindernissen en je paard ziet het verschil in de ene hindernis toch niet. Heb vertrouwen, wees trots en stop na die ene hindersnis, de volgende springles doe je 2 hindernissen een gaatje hoger, alleen zolang het goed voelt. Niks overhaasten, als je volgend jaar nog op 1 en dezelfde hoogte springt, so be it, komt vanzelf weer. Maar ga niet gelijk 2/3 gaatjes omhoog, dit is voor het oog een heel verschil en dat is waar je angst dan de overhand neemt. 1 gaatje, en zet je alle hindernissen maar aan 1 kant 1 gaatje omhoog, dat is al een hele stap richting je angst overwinnen.

Link naar dit berichtGeplaatst: 29-06-17 10:08 



 
Profiel   

hey,

ik ben zelf ook langere tijd angstig(er) geweest om te springen, bij mij is dit over gegaan door gewoon eerst heel laag en op een heel braaf paard te springen. Zo te lezen werkt dit niet voor jou.
Ook heb ik een tijdje gehad dat ik drukker bezig was met wat er buiten de bak gebeurde dan binnen. Niet verstandig maar goed het was nou eenmaal zo. Goed wat ik hier eigenlijk wil zeggen is: mediteren en mindfullness oefeningentjes hebben mij hier heel erg geholpen, door bijvoorbeeld meer naar je buik te ademen ben je minder bezig met wat er in je hoofd gebeurd! in iedergeval heel veel succes en probeer er weer plezier in te vinden

Link naar dit berichtGeplaatst: 23-08-17 20:45 



 
Profiel   

Hallo Allemaal! Ik heb na het schrijven van dit topic niks meer van mij laten horen, excuus! Ik had het erg druk met school en was dit even vergeten.

Anyway, echt super bedankt voor de genen die een reactie hebben geplaatst.
Ik zal zeker een paar tips meenemen en kijken of dit helpt zoals over de ademhaling en mindfullness, lijkt me erg interessant! Ik was niet bekend met EMDR therapie maar ik zal mij er zeker in gaan verdiepen en misschien op termijn een afspraak bij iemand maken.

Ook even een update van hoe het nu gaat. Na het schrijven van dit topic ging het een tijdje iets beter, het van me af schrijven helpt blijkbaar?, ik heb een aantal keer weer een heel parcours vanuit mezelf gesprongen en soms ook na enig aandringen van mijn instructrice. Hou hierbij wel in gedachte dat ik dit echt enorm spannend vond maar na de tijd wel erg trots op mezelf was. :)

De laatste tijd gaat het echter weer wat minder, geen idee waarom. Een paar weken geleden was mijn angst zo erg dat ik het hele springen maar heb overgeslagen en alleen heb ingereden, na de tijd was ik wel een beetje teleurgesteld in mezelf. Toevallig was deze week ook weer een springles. Echt een week van te voren had ik al tegen mezelf verteld dat ik deze keer wel een parcour wilde springen, dit was mijn doel. Eenmaal zover begon ik toch weer te twijfelen en wilde ik toch niet maar mijn instructrice stond erop dat ik dit rondje deed, daarna was ik klaar. Uiteindelijk ben ik toch gaan springen. Het was maar een klein parcour, 4 hindernissen, de eerste 2 gingen eigenlijk super goed. De 3e hindernis was een oxer, dit is ook de hindernis waarbij ik zo hard ben gevallen en waar dus de meeste angst weg kwam, ik reed er al een beetje verkrampt naar toe en stuurde mijn paard niet echt al te best er naar toe waardoor er een weigering kwam. Totaal in paniek, ik stopte met rijden en wilde absoluut niet meer. Mijn instructrice wilde perse dat ik het parcours afmaakte, achteraf gezien snap ik haar bedoeling daarin wel, maar mijn angst is op z'n moment zo hevig en zo echt. Ik was echt bang en als ik er nu op terug kijk snap ik mezelf totaal niet. Het voelt echt alsof ik mij echt aanstel en als ik dan veel jongere ruiters zie springen is dat gevoel er nog meer, waarom kunnen zij het wel en ik niet? Ik voel me dan oprecht een mislukkeling want ik weet dat ik het kan. Even terug naar het parcour, uiteindelijk na ontzettend veel aandringen heb ik toch die oxer gesprongen en de laatste hindernis zelfs in galop kunnen nemen, achteraf gezien zou ik daar best trots op mogen zijn toch? Dat is wat mijn instructrice en rijgenoten ook zeggen maar het voelt toch niet zo. Na de rijles blijft niet het positieve feit in mijn hoofd zitten dat ik heb door gezet en een verdomde oxer heb gesprongen en ontzettend trots op mezelf mag zijn maar het negatieve feit de weigering bij de oxer en dat ik mij daarna zo heb "aangesteld".

Overigens waar @floortje1001 over begon, te veel bezig zijn met wat er buiten de bak gebeurt, daar zit ook best wel wat in.


Het gaat dus met ups en downs, ik moet nog veel leren. Wat allemaal weet ik niet precies, maar ik moet sowieso meer gaan richten op de positieve dingen en absoluut vooraf niet alle rampscenario's van te voren naar voren halen. Dat zou al enorm schelen.

Tips en ervaringen zijn nog steeds en blijven welkom :)

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-11-17 13:38 



 
Profiel   

Wat vervelend! Hier gebruiken we tijdens de springles wel eens een "grid" (weet zo het Nederlandse woord niet, maar als je googlet op "jumping grid" dan zie je wat ik bedoel). Je kan dan met een lage sprong beginnen en het langzaam opbouwen, zonder dat je er veel bij na hoeft te denken. Als je eenmaal de eerste (lage) sprong gesprongen hebt dan komen de rest vanzelf.

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-11-17 16:02 



 
Profiel   

Een grid kan ik ook erg aanbevelen! (Woon in Australie dus weet het Nederlandse woord ook niet haha, maar ik denk gewoon een lijntje.
Ik weet niet precies wat er is gebeurd bij je val, maar vaak gaat het springen fout omdat je paard niet netjes uitkomt. Ik ben zelf ook een aantal keren op deze manier met paarden gevallen en dat gaat niet in je koude kleren zitten.

Probeer eens veel lijntjes te springen met zo’n drie hindernissen, gebouwd zodat je paard precies uitkomt. Je kunt er in draven met een kruisje, zet dan bijvoorbeeld nog een (hoge) kruis op 1 galopsprong (of evt een in-uitje kan ook) en dan een stijl op 1 of 2 galopsprongen. Zo heb ik mijn vertrouwen ook teruggewonnen. Je kunt het laatste stijltje steeds een gaatje hoger doen, je hebt dit waarschijnlijk niet eens door. Je paard komt netjes uit doordat het precies past waardoor de kans dat het mis gaat echt veel kleiner is!

Link naar dit berichtGeplaatst: 11-11-17 23:34 



 
Profiel   

Sorry dat ik het zeg maar als je zoveel angst hebt, waarom stop je dan niet gewoon? Lijkt me niet bepaald leuk om iedere keer doodsangst uit te staan. Opzich wel stoer dat je door gaat maarja ik was al lang gestopt.

Link naar dit berichtGeplaatst: 12-11-17 20:39 



 
Profiel   

Ik zou bij het werken aan je angst voor het springen niet willen beginnen op het paard, maar ernaast. In mijn optiek heb je nu een paar logische stappen overgeslagen, zoals duidelijk hebben waarvoor je precies angst hebt, wat dat met je doet en hoe je dat zou kunnen oplossen. Nu word je zodra je gaat springen angstig, daar moet je dus eerst van af. Als je gewoon lekker kunt rijden zonder angst omdat je zo nodig moet springen, en je in de tussentijd op de grond werkt aan je angst, komt er wellicht een moment dat je denkt "zo nu ga ik eens balkjes op de grond meenemen". Als dat goed gaat, kan je eens gaan denken aan cavaletti's. Het geeft toch niet als dat een hele tijd in beslag neemt?

Link naar dit berichtGeplaatst: 12-11-17 21:02 



 
Profiel   

Een grid proberen is denk ik wel goede tip, toen ik het op zocht herkende ik het wel maar wist niet dat dit zo heette. Dit zal ik zeker eens proberen.

@Maflinger_S, ik snap je punt maar het gene is juist dat ik nu bijna helemaal zeker weet waar mijn angst vandaan komt. Het is ooit ontstaan uit een hele harde val waarbij het paard waar ik toen op reed schrok en weg schoot waardoor ik op de hindernis (oxer) viel. Mijn allergrootste angst is dus springen over een oxer en daarnaast ben ik als ik op een hindernis af rijdt angstig voor weigeringen, stoppen, voor bij schieten, dit komt dus ook uit die val weg. Ook ben ik erg bang voor als mijn paard schrikt of op een of andere manier wegschiet, dit heeft niet veel met springen zelf te maken maar komt wel uit die vaL weg. Ik ben dus vooral bang voor als het weer fout gaat. Ik merk dat ik door je jaren heen daardoor ook steeds banger ben om dingen fout te doen want "dan gaat het juist ook weer fout". Hele foute gedachte, ik weet het maar als ik rijd blijft die gedachte er maar zitten.

Als ik op een hindernis af rijd ben ik niet geconcentreerd op mijn paard, afstanden, lijnen etc maar denk ik alleen maar, "dit komt niet goed, hij gaat stoppen, ik wil niet meer, waarom ben ik dit aan het doen" en ga zo maar door.

Het stomme alleen is als ik wel doorzet en een parcour ga rijden en het gaat goed dan ben ik wel weer heel blij dat ik het toch heb gedaan maar als het verkeerd gaat zoals afgelopen week, ook al is het 1 hindernis, heb ik zo iets van "zie je wel, ik kan het niet" ook al ging de rest goed.

Het probleem zit hem dus nu vooral in het oplossen van de angst. Maar ik zal je tip zeker meenemen! Dankjewel.
Omhoog

Link naar dit berichtGeplaatst: 12-11-17 21:42 

Plaats een nieuw onderwerp  Plaats een reactie
Pagina 1 van de 1 [ 12 berichten ]
Vorig onderwerp | Volgend onderwerp




Zoek naar
Inloggen