http://www.bokt.nl /
http://www.thehorse.comWanneer het aankomt op het diagnosticeren van kreupelheden zijn de ogen van de dierenarts niet langer het ultieme middel. Een studie uit 2010 liet zien dat slechts 52% van de dierenartsen het eens waren over aan welk been het paard kreupel liep, wanneer ze een visueel onderzoek deden.
Wanneer dierenartsen een paard in draf observeren, bepaalt de snelheid waarmee het paard draaft wat zij zien. "Kreupelheid wordt minder erg wanneer het paard sneller draaft" zegt Clayton. "Echter wordt het paard niet minder kreupel, maar wij kunnen de kreupelheid minder goed zien." Clayton adviseert dat paarden, zeker wanneer zij slechts licht onregelmatig zijn, langzaam en in een consistente draf worden voorgebracht.
Wanneer het paard aan de longe wordt geëvalueerd, beïnvloedt de circulaire beweging ook wat de dierenarts ziet. Wanneer het paard op een volte loopt, leunt hij iets naar binnen. Hierdoor is het paard niet meer symmetrisch. Dit is de reden dat een rad paard kreupel lijkt op het binnen voor- en achterbeen, als hij maar op een volte loopt die klein genoeg is. "Het is belangrijk om de grootte van de volte en de snelheid waarmee het paard loopt te standaardiseren."
De buigproef is een andere veelgebruikte methode om kreupelheden mee te diagnosticeren. Ook deze methode heeft nadelen, iedere dierenarts heeft zijn eigen techniek en hoe groter de kracht die gebruikt wordt bij het buigen, hoe hoger de kans dat het paard positief reageert op de proef, en dus kreupel loopt. Daarnaast zijn er andere variabelen die meespelen bij buigproeven: zo is de kans dat het paard kreupel loopt na een buigproef groter als het paard ouder is en reageren merries heftiger op een buigproef dan hengsten en ruinen.
Het gebruik van een een speciaal systeem met sensoren (ISS) kan een bruikbare aanvulling zijn op het klassieke kreupelheidsonderzoek. Systemen die met ISS werken, waaronder de Equimentrix, Lameness Locator en Equigait, meten meerdere krachten, waaronder de acceleratie, rotatie, oriëntatie, snelheid en richting terwijl het paard draaft. Deze systemen pikken veel subtielere signalen van kreupelheden op die met het menselijk oog niet, of nauwelijks te zien zijn.
Geplaatst: 28-08-14 14:54