www.horsetalk.co.nz / bokt.nl
Deense onderzoekers hebben een zeldzame en gevaarlijke parasitaire infectie bij paarden onderzocht. De Halicephalobus gingivalis, een soort rondworm, kan mensen en paarden besmetten, door zich via de bloedsomloop naar verschillende organen te verspreiden. Sinds de infectie voor het eerst is beschreven in 1954, werden besmettingen gemeld bij vijf mensen (alle vijf met fatale afloop) en 65 paarden. De meeste besmettingen met de Halicephalobus gingivalis-worm bij paarden liepen fataal af, en werden pas vastgesteld bij autopsie. De kennis over hoe paarden er ziek van werden, was daardoor beperkt, zeggen de Deense onderzoekers. Dat leidde tot een discussie over hoe paarden besmet raakten door de parasiet en hoe die zich dan in het lichaam van het paard verspreidde.
Onderzoekster Christina Henneke van de universiteit van Kopenhagen en haar collega's onderzochten een 11-jarige IJslanderhengst. Ze konden de besmetting vaststellen voor het paard eraan overleed.
Toen de onderzoekers de besmetting vaststelden, werd het paard nog geopereerd. Het dier ontwikkelde naderhand neurologische symptomen en blindheid en werd ingeslapen. De onderzoekers beschreven de resultaten van de autopsie. Het verspreidingspatroon van de Halicephalobus gingivalis-wormen in de hersenen, een hoge mate van ontstekingen bij de bloedvaten en de aanwezigheid van wormen in meerdere organen, in combinatie met een verspreid distributiepatroon wezen er volgens de onderzoekers op dat de besmetting zich intern via de bloedvaten van het dier verspreidde.
In beide nieren werd een groot aantal parasieten met dezelfde karakteristieken als de wormen in het hersenvlies, de hersenen en de sinussen gevonden. De ontstekingsreactie van de nieren was ook gelijkaardig als die in de sinussen. Volgens de onderzoekers was de besmetting vergelijkbaar met andere gevallen van besmetting met Halicephalobus gingivalis-wormen bij paarden, waar ook wormen gevonden werden in verschillende organen. Klinische verschijnelen bij paarden met H. gingivalis-besmettingen zijn volgens de onderzoekers zeer variabel, en dat maakt het moeilijk om conclusies te trekken over hoe parasiet de paarden kan besmetten en zich kan verspreiden in het lichaam van het dier.
De afgelopen jaren is de besmetting echter vastgesteld in landen overal ter wereld en het groeiende aantal bekende gevallen heeft gezorgd voor een beter beeld van de route die de besmetting aflegt en het verspreidingspatroon van de wormen in de paarden. Verschillende studies tonen aan dat de parasieten zich toegang verschaffen tot het lichaam van het paard door penetratie van de slijmvliezen of de huid. Zoals hierboven gezegd, werden de wormen vaak gevonden in delen van de hersenen en het hersenvlies. Ook het vaak voorkomen van neurologische manifestaties bij paarden met H.gingivalis-besmettingen wordt wellicht veroorzaakt doordat de wormen een voorkeur hebben voor het weefsel in het hersenvlies en de hersenen, zeggen de onderzoekers.
"Het verspreidingspatroon van letsels aan het hersenvlies en de hersenen en het vaak voorkomen van ontstekingen en de aanwezigheid van wormen dichtbij bloedvaten, suggereren in dit geval dat H. gingivalis via het bloed verspreid wordt naar de hersenen en het hersenvlies," zeggen ze onderzoekers. Dit wordt ook ondersteund door anderen, die de wormen dichtbij bloedvaten (en soms in het hart) en in de wanden van bloedvaten. Ook nierletsels zijn regelmatig gevonden door anderen onderzoekers. Microscopisch onderzoek van weefsel toonde aan dat alle letsels een groot aantal volwassen wormen bevatten, en dat kan zorgen voor nieuwe besmette plekken. Er zijn ook gevallen bekend waar wormen gevonden zijn in de testikels, het dijbeen, lymfeknopen, bijschildklieren en in de voorhuid.
Geplaatst: 01-10-14 14:24