Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-09-16 15:13

Geplaatst: 17-09-16 15:13

Als je het inderdaad op jezelf betrekt, dan spijt me dat ik er iets van gezegd heb. Het kwam zo op mij over omdat ik vaak meende te lezen dat het veelal over het gedrag van je merrie ging en minder over je eigen onmacht om haar op een goede manier te rijden. Misschien dat de titel van je topic mij al op het verkeerde been zette. Dan blijft de vraag of jullie wel zo goed bij elkaar passen en of je met een ander paard niet gelukkiger zou zijn. Vooral omdat je er al zolang mee zit. Paardrijden doe je toch vooral voor je plezier en in plaats daarvan lees ik veel ellende. Maar goed, misschien ben je er nog niet aan toe om die gedachtengang op te gaan.

**Geplaatst**: 17-09-16 15:27

Geplaatst: 17-09-16 15:27

vur schreef:
Als je het inderdaad op jezelf betrekt, dan spijt me dat ik er iets van gezegd heb. Het kwam zo op mij over omdat ik vaak meende te lezen dat het veelal over het gedrag van je merrie ging en minder over je eigen onmacht om haar op een goede manier te rijden. Misschien dat de titel van je topic mij al op het verkeerde been zette. Dan blijft de vraag of jullie wel zo goed bij elkaar passen en of je met een ander paard niet gelukkiger zou zijn. Vooral omdat je er al zolang mee zit. Paardrijden doe je toch vooral voor je plezier en in plaats daarvan lees ik veel ellende. Maar goed, misschien ben je er nog niet aan toe om die gedachtengang op te gaan.

Dat ben ik zeker met je eens, toch vind ik het knap dat ts het blijft proberen. Maar je moet ook gaan denken, waarvoor doe ik het? Wat wil ik eigenlijk? Ik heb ook een merrie verkocht, die met springen gewoon link bleef. Ik bleef het maar proberen, ik bleef maar doorgaan. Maar t was niet altijd zonder gevaar. Toen zei mijn instructeur ook 'waar ben je nog mee bezig?' En toen dacht ik ook 'tja, misschien heeft hij wel gelijk.'

Verder, als ik het zo lees, is het dus niks medisch. Toch gewoon snel overprikkeld/in de stress etc.

En dat wisselvallige is gewoon moeilijk, maar goed, daar moet je idd geen aandacht aan geven. Maar soms kan een paard je dan het bloed onder de nagels vandaan halen.

**Geplaatst**: 17-09-16 16:25

Geplaatst: 17-09-16 16:25

Wat een was-lijst aan onderzoeken en check ups..pfff.

Maar goed dan heb je wel een heleboel uitgesloten, dat zou mij een gerustellend gevoel geven.

Denken in winnen of verliezen werkt niet, dan ervaar je het ergens als een 'gevecht' en dat ga je op de lange termijn niet winnen om maar even in deze term te blijven.

Stel jezelf de vraag:
Is het probleem dat mijn paard schrikt en op een negatieve manier een eigen invulling hieraan geeft? Of
Is het probleem hoe ik als ruiter hiermee omga? Of misschien allebei....

Als ik je antwoorden lees lijkt het alsof de schrikmomenten van je paard voor jou aanleiding zijn om je schrap te zetten en er alles aan doen om dit te voorkómen (?).
Wat levert dit voor jou paard op op dat moment?
Onder de training uitkomen?, het conflict opzoeken..grens verleggen?
Maar ik lees ook dat het een paard is wat graag bezig is en werkt dus dat is tegenstrijdig...want lui is ze niet. En in dr koppie lijkt het me een paard wat graag gestimuleerd wordt ook onder het zadel.
Maar ergens gaat het mis met de stimulans...ze geeft immers zelf aan als ze er genoeg van heeft en veel paarden die net wat slimmer zijn dan de rest doen dit middels schrikken of er letterlijk tussenuit peeren.

Maar pas op: Schat dit paard niet tehoog in...overvragen ligt op de loer (valkuil).
Daarmee bedoel ik...vragen, stimuleren, bevestigen en ontspannen. Voldoende ontspanning? Dan op naar het volgende...onvoldoende ontspanning? Weer stap terug en opnieuw vragen, stimuleren, bevestigen en ontspannen enz enz..
Negeer nooit spanning bij dit type paard, wals er niet overheen en wuif het niet weg.
Ervaar het, herken het en maak soms letterlijk ruimte om deze spanning af te laten vloeien.

Rij je ook buiten met je paard? Bos/hei zo ja hoe is dan het gedrag?

**Geplaatst**: 17-09-16 19:02

Geplaatst: 17-09-16 19:02

TS, ik moet inderdaad ook iedere seconde bezig zijn.
Daarom doe ik ook eerst het grondwerk met zijgangen, aandraven en weer halt en meteen weer weg, halt, achterwaarts, draf en weer wat wijken. Galop-draf-galop-draf-halt op een kleine volte 10 meter etc etc.
Pas als ik zie dat de oren opzij gaan staan en de blik volledig naar mij is zonder proberen door mijn aanwijzingen heen te lopen (overgang halt en dan toch nog 1 pasje zetten bijv), dan stijg ik op en draaf gelijk weg.
Dan kan ik meteen 20 minuten full power aan het werk en klaar.

De discussie die ze aan de hand voert kan ik ook onder het zadel oplossen, maar dan zit ik me op te vreten dat ze na 10 minuten nog loopt te etteren (op de rem en dreigen met stijgeren etc).

**Geplaatst**: 17-09-16 19:34

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 17-09-16 19:34

T lijkt erop dat je paard zich snel verveelt! Verdiep je eens in the 7 games van pat parelli ( hierin kan je paard zeer veel nadenkwerk in kwijt) wees zelf ook creatief..Elke dag wat verassends nieuws doen! Het lijkt erop dat je paard veel meer focus op jou moet gaan krijgen! Zou benieuwd zijn of dit T gedrag van je paard zou beïnvloeden!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-16 21:33

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-16 21:33

Ik geef even antwoord op mijn telefoon dus loop jullie morgen weer even een voor een af als ik wat vergeten ben

!

De vraag of dit paard dan wel bij mij past/geschikt voor mij is snap ik helemaal. Dat is iets wat ik me misschien ook zou afvragen als ik er als buitenstaander naar zou kijken. Ik heb eigenlijk twee antwoorden daar op..

Ten eerste heb ik geen paard gekocht omdat ik een paard wou, maar ik heb een paard gekocht omdat ik haar wou. En toevallig is zij een paard :')

! Uiteraard is het verhaal wel iets dieper dan dat, maar even kort door de bocht is het zo gegaan.

Ik vertel in dit topic vooral de 'vervelende' dingen die we meemaken (op wat hoogte punten na), omdat dat ook het onderwerp is van mijn topic. Het is absoluut niet zo dat ik geen plezier heb in het rijden. Eergisteren bijvoorbeeld heb ik zo ontzettend lekker gereden. Het was de dag na de les en ik heb zelfs mijn instructeur geappt dat ik weer op mijn roze wolkje zat. Ze was zo braaf en voelde zo fijn, ik durfde bij wijze van spreken de teugels in galop los te gooien en mijn ogen te sluiten. Ik besef me heel goed dat dit gevoel eigenlijk 'normaal' zou moeten zijn, maar omdat dat niet zo is geniet ik er wel extra veel van. Ik heb momenten dat ik met knikken knietjes op haar zit, maar dat is gelukkig niet altijd zo!

Daarnaast is het zo'n bijzonder lief paard in de omgang. Toevallig wenste de tandarts mij gisteren nog: 'heel veel plezier met mijn ontzettend leuke paard'. Ze laat aan de hand echt alles toe, zo ook alles wat de tandarts deed kan gewoon zonder verdoving. Ook mijn huidige dierenarts zei na de eerste ontmoeting dat haar karakter absoluut niet past bij haar afstamming. Waarop ik tussen neus en lippen door mompelde dat hij haar maar eens onder het zadel moest zien :')

!
Ze vind het heeeeeerlijk om te tutten en kroelen. Het liefst heeft ze haar eigen prive mens in stal zodat ze de hele dacht aandacht krijgt. Ook met poetsen of knotten, als ik graag 8 uur lang aan haar wil plukken dan staat ze daar 8 uur lang van te genieten. Dus al zou ze wel echt onhandelbaar zijn geweest onder het zadel, dan nog had ik elke dag van haar genoten door alleen al bij haar te zijn.

En dan mijn tweede reden haha. Ik geloof er in dat je in het leven krijgt wat je nodig hebt/verdient. Ik heb al ontzettend veel van dit paard geleerd en ik weet zeker dat ik nog veel meer van haar ga leren. Ze heeft een gebruiksaanwijzing absoluut, maar toen ik haar net had, stond ik heel anders in het hebben en houden van paarden dan hoe ik er nu in sta, want ik was een paard met een dergelijk karakter niet echt gewend haha.

En dan nog mijn nummer 1 reden om haar niet weg te doen. Onder het zadel heeft ze een gebruiksaanwijzing en het is al duidelijk bewezen dat niet iedereen daarmee om kan gaan. Maar dat is geen onoverkomelijk probleem en er is vast en zeker en 'perfecte' ruiter te vinden voor haar. Maar naast de gebruiksaanwijzing onder het zadel heeft ze ook een flinke gebruiksaanwijzing m.b.t. stalling en weidegang en al helemaal een lange waslijst do's en don'ts m.b.t. voeding (beide vanwege koliek). Persoonlijk vind ik het een heel groot risico om haar te verkopen en te verwachten dat ze goed terecht komt. (Niet dat ik haar zou willen verkopen), dus dan zou ik haar sowieso zelf houden want ik vergeef het mezelf nooit als het mis gaat.

Toevallig type ik deze post terwijl ik naar haar zit te kijken op de wei. Mijn vriend is aan het overwerken dus ik ben met de honden naar stal gereden en heb haar nu heerlijk nog even extra buiten staan. Niet paardenmensen verklaren mij voor gek maar dit vind ik 1000x leuker dan thuis op de bank hangend tv kijken. Heerlijk ontspannend zo in de buitenlucht

!

Op de vragen van jullie reageer ik zo/morgen thuis even

!

**Geplaatst**: 17-09-16 22:14

Geplaatst: 17-09-16 22:14

Deze post komt recht uit je hart...

En daarom verdient dit specifieke paard jou.

Ik zal niet ingaan hierop wbt mijn eigen paard want dan wordt het een hele lange post omdat ik hele boeken over haar zou kunnen schrijven haha....maar oh wat lijken ze op elkaar bijna bizar.

Ik ben ervan overtuigd dat er soms bepaalde "zaken" op je pad komen....
Die niet verstandelijk en met duidelijke woorden uit te leggen zijn...het is gewoon zo.

**Geplaatst**: 18-09-16 08:15

Geplaatst: 18-09-16 08:15

Ik snap het wel hoor Laura. Bedankt voor je uitgebreide post. Maar juist omdat ik het snap, plaatste ik mijn reactie. Veel succes met je paardje hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-16 11:25

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-16 11:25

@Cissie; Bedankt voor je reactie, klopt absoluut. De halve wereld verklaard me voor gek, maar ik ben zo gek op haar haha.

@Vur; Dankjewel

!

Nou was ik helemaal vergeten nog te reageren op vragen, dus dat doe ik nu nog even snel!

@Cissie; Ze werkt heel graag, maar ze vind bepaalde dingen wel heel erg moeilijk. Dat zijn ook vaak momenten waarop we een discussie krijgen. Ze geeft heel duidelijk aan wat ze moeilijk vind (toevallig gisteren met de les nog besproken), maar ze is hierin ook ontzettend fel. Waardoor er inderdaad meteen een 'probleem' ontstaat omdat ik hier teveel in mee ga (meteen vasthouden, niet meer los 'durven' laten). Ze wil graag werken als in; lekker rond galopperen, wijken vind ze prachtig, middendrafjes, maar als ik bewust bezig ga met haar lijf; balans, souplesse, rechtgerichtheid, dat vind ze moeilijk en daar gaat ze het liefst in sneltreinvaart doorheen :')

.

Gisteren met de les zijn we flink bezig geweest met die 3 zaken, in het begin sputtert ze wat tegen maar uiteindelijk is ze ontzettend gefocust en doet heel erg haar best. Maar ik heb zelf ook een spanningsboog van 0,0 dus ik vind het heel moeilijk om zelf ook gefocust te blijven en niet alles tegelijk willen oplossen.
Bv gisteren wou ik een pasje wijken, op dat moment had ik alles redelijk (voor ons doen goed) onder controle (balans, souplesse, recht), dus ik zet in en zo scherp als ze aan de hulpen was (gisteren, niet altijd helaas haha) wijkt ze bijna horizontaal naar de hoefslag. Niet de bedoeling, wat doe ik normaal gesproken? Afremmen en opzij blijven zetten. Wat gebeurt er dan? Ze komt tegen mijn hand in en wordt nog feller, omdat ik eigenlijk twee tegenstrijdige hulpen geef ('strenge' hand, 'streng' been).
Gisteren begon ik te lachen en zei ik ok; eerst even nadenken, wat gaat er fout. A. ze gaat te hard, B. te veel opzij, C. balans en souplesse ben ik kwijt. Dus hoe los ik het op? Prioriteiten stellen. Tempo is te hoog dus eerst terugnemen en terug proberen te sluiten, dan zoeken naar de verloren balans en souplesse, loopt ze weer zoals ze daarvoor liep, opnieuw opzij proberen (met kleinere hulp dan eerste keer, hulp was duidelijk toch te groot). Haar reactie gisteren was heel goed. Omdat ik zelf altijd alles het liefst in 1 pas weer wil 'corrigeren' (zo noem ik het even), krijgen we op dat punt strijd. Ze doet feitelijk gezien wat ik wil, ze sluit in mijn hand en gaat opzij, maar ik ben te streng en zij te fanatiek waardoor er een soort van chaos ontstaat en als ik daarin mee ga, dan hebben we ruzie -O-

. Gisteren hebben we totaal geen 'strijd' gehad, omdat ik rustig reageerde en haar opving en niet tig dingen tegelijk vroeg, ging het de tweede keer super.

Het is weer een lang verhaal geworden, sorry :')

. Mijn instructeur gaat straks twee weken op vakantie

, ik moet mezelf dus elke dag blijven vertellen dat ik niet alles tegelijk moet willen oplossen. Want de afgelopen dagen gaat het echt heel fijn

!

Ik ga inderdaad wel eens met haar naar het bos, niet wekelijks helaas want er is geen bos in de buurt (alleen op trailer afstand). In het bos is ze heel braaf, wel overenthousiast in galop maar ze is verder wel heel gehoorzaam. Ook momenten waarop ze wel spanning heeft blijft ze blij me.

@Sizzle; heel erg bedankt voor je tips, ik vind deze heel bruikbaar en ga hier zeker mee aan de slag. Vooral zaken als dat 'ene extra pasje' is iets wat in onder het zadel altijd toesta en niet moet doen. Als je nog meer van zulke tips hebt dan houd ik me aanbevolen!

@Pol1; Dankjewel voor je tip! Wat je zegt klopt inderdaad, de focus bij mij krijgen is een hele kunst

. Ik zal eens even een youtube kanaal gaan afspeuren

!

**Geplaatst**: 21-09-16 12:22

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 21-09-16 12:22

Een paard met zulke spanning zet ik niet stil maar neem ok terug naar stap. Halthouden zorgt vaak ervoor dat ze gaan steigeren en heb bij een super brave pony zelfs gehad dat ze achterover klapte. Pony ben ik nooit vanaf gevallen. Terugnemen naar stap is vaak ook al duidelijk voor ze. En dan kun je zelf ook weer eerder ontspannen misschien.

Zo'n paard is verschrikkelijk lastig en ik stap niet op zo'n steigeraar, van een ander niet en van mezelf ook niet.
Mijn leven gaat voor het leven van het paard.

En het is fijn dat je zo veel van dit paard houdt, maar vraag soms wel bij jezelf af of het het allemaal nog waard is.

**Geplaatst**: 21-09-16 19:35

Geplaatst: 21-09-16 19:35

Ik heb zeker nog een tip: kinderliedjes zingen.

Als mijn paard weer een vreselijke bokkenpruik heeft en achteruit aan het rennen is, stijger pogingen doet en met het voorbeen maait dan hou ik contact, blijf zwaar zitten en zing kinderliedjes tot ze het zat is. Zo loopt het niet uit de hand indat ik niet boos wordt, je blijft goed ademhalen (geen spanning) en je kunt beter je geduld bewaren:met aalle eendjes zwemmen in het water dan met: vuile schijtmerrie, waar was dit nou weer voor nodig.

Ik heb afgelopen weekend 10 minuten lang kinderliedjes gezongen voordat ze zonder verder protest van stal weg te rijden was voor een rondje uitstappen (ik had dus al gereden). Mevrouw was hengstig :')

Als ze dan eenmaal toegeeft dan loopt ze ook als een mak schaap aan lange teugel haar rondje alsof ze nooit moeilijk gedaan heeft....

**Geplaatst**: 21-09-16 21:56

Geplaatst: 21-09-16 21:56

Tis een voorwaarts paard dat is duidelijk, tis een slim paard, tis een lief paard maar het is volgens mij ook een onzeker paard.

Onzeker en slim is een lastige combinatie in de omgang maar helemaal onder het zadel.
Omdat de signalen tegenstrijdig overkomen....paard komt in verzet en trekt een eigen plan.
Onzeker? Hell yeah...
Dit staat haaks op wat je eigenlijk wil en misschien verwacht.

Iets letterlijk 'willen' en verwachten zijn emoties waar een paard niks mee kan.
Ook al bedoel je het niet zo zwart-wit ....

Duidelijk zijn is wat anders dan de wil hebben om iets te bereiken.

Je laatste post is in mijn optiek erg duidelijk.
Je weet je valkuilen en kunt ze uitleggen.
Naar mijn idee snap je het met je verstand ook heel goed.
Je gevoel en dus emotie zit je in de weg en je paard dus ook.
Als je het omdraait...jij bent jou paard en jou paard is de ruiter...wat is dan het eerste wat in je opkomt?
Gevoelsmatig bedoel ik dan...

Wat is er erg aan om de komende 2 weken als je instructeur op vakantie is de lat aanzienlijk te verlagen?
Wijken, middendrafjes en galopperen....dat gaat goed zeg je.
Dat zou voor mij een Open deurtje zijn om dit zo verschrikkelijk te bevestigen dat die 2 weken allen maar leuk gaan zijn voor je paard.
Ervaar het niet als stilstaan, maar als een mogelijkheid om jullie vertrouwensband een boost te geven.

Moeite met balans en rechtrichten zou ik vanaf de grond oefenen zolang je paard hier zoveel moeite mee heeft.
Laat haar foutjes maken, geeft niks...maar beloon haar uitbundig als ze ook maar 1 meter haar best heeft gedaan.
Beloon haar intentie...niet alleen op wat ze laat zien.

Als je de kans hebt om tussentijds een keer naar het bos te gaan....doen!
Ik snap dat dit wat omslachtig is met vervoer enzo...maar ik vermoed dat dit paard het met regelmaat echt nodig heeft om te kunnen ontladen.
Hoofd in de wind en genieten maar...laat dr lekker gaan...zelf keuzes maken ( zolang het veilig is).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-09-16 09:17

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-16 09:17

@Suikermeisje; bedankt voor je reactie.

@Sizzle; bedankt voor je tip, vaker gehoord van zingen maar daar denk ik nou nooit aan als ik er op zit :')

. Gisteren wel voor het rijden eventjes begonnen met e.e.a. aan de hand doen, ging heel goed.

@Cissie; dat ze onzeker is hebben we gisteren wel gezien (zie tekst hieronder :))

. Ik verlaag de lat eigenlijk altijd, omdat ik het snel 'zielig' vind om haar te 'overvragen', of als ze een dagje vrij heeft gehad dan bouw ik weer (te) rustig aan op. Maar daar komt wel de verveling om de hoek kijken, ze heeft echt een berenconditie dus als ik maar wat rond hobbel dan gaat ze juist aan de haal met me. Daarnaast heeft ze snel een pasje onzuiver als ik haar haar lijf laat gebruiken zoals ze dat zelf graag wil. Dus ik moet een goede mix vinden tussen; niet overvragen en niet ondervragen :')

. Het is niet zo dat ze ontzettend veel moeite heeft met balans e.d, maar om het daar te houden en vanuit daar oefeningen te rijden vinden WE heel moeilijk

.

Gisteren heb ik haar gereden, het ging heel goed tot de tinkers die 4 weides verder staan ineens werden verzorgd. Dat kan je als je goed kijkt zien vanuit onze buitenbaan en dan is er dus iets 'anders dan normaal'. METEEN ben ik alles kwijt, focus ligt 100% op de mensen en tinkers in de verte en ik ben zeker 5/10 minuten bezig geweest om de focus (+ ontspanning) echt terug bij mij te krijgen. Ze was verder niet stout hoor, absoluut niet. Maar ze hield die tinkers non stop in de gaten, hoofd in de lucht en alles staat op spanning dan.

Een stalgenootje had gevraagd of ze mijn nieuwe zadel eens mocht voelen want ze vond het er zo fijn uit zien, dus we hadden afgesproken dat ze er even op ging als ik klaar was. Ze wou er ondanks de spanning daarvoor wel gewoon op, dus zo gezegd zo gedaan. Dan zie ik ineens hoe onzeker mijn paard inderdaad is, als ze veel spanning heeft gaat ze knarsen (gebeurt echt zelden), maar ze begon al met knarsen toen mijn stalgenootje er met 'losse' teugels op zat. In draf bleef ze maar aanspringen in galop, liet zich wel goed terugzetten maar na 2/3 passen sprong ze weer aan. Ik vond het heel apart en eigenlijk wel bijzonder om te zien dat ze zo 'onrustig' was, ze wist duidelijk niet wat er van haar verwacht werd en een stukje gewoon rustig rechtuit draven was geen optie. Op elke minuscule beweging van mijn stalgenootje, deed zij iets. Toen ging ze ook een stukje (wel gevraagd) galopperen, ging een paar rondjes goed en toen schudde ze toch een 'kunstje' uit haar mouw. Ze gaat vol op de rem en komt omhoog (niet hoog maar wel omhoog). Waarom? Omdat ze al vanaf de eerste pas gespannen is, ze haar focus voor 300% op de omgeving heeft en iemand in de stallen zette de kraan aan. Dat is voor haar aanleiding om in 'protest' te komen. En dit is dus precies wat er bij mij ook heel vaak gebeurt is, inmiddels kunnen we de spanning goed afvloeien, maar als ze zo gespannen is en dat niet los kan laten dan is elke scheet voldoende om weg te schieten.

Ze vond het overigens wel heel leuk om haar te rijden, omdat ze scherp is aan de hulpen (te scherp soms en neemt zelf besluiten die ze niet hoort te nemen maar dat is ook omdat er een totaal andere ruiter op haar zit, bij mij is ze nog nooit zomaar aangesprongen), en ze loopt heel fijn. Maar ze zei wel dat je inderdaad in haar hele lijf voelt dat ze zich schrap zet om weg te kunnen als iemand geluid maakt of onverwachts beweegt of zelfs adem haalt

.
Zelf had ik dus ook een momentje spanning voordat zij er op ging. Dan doe ik wel veel stappen terug, ga ik wat schakelen in tempo, volg de hoefslag, rij een grote volte en wat achtjes, pak wat pasjes hals strekken mee in draf en wat wel echt helpt bij haar is even wat stappen en alles los gooien. Dan schud ze zichzelf soms ook helemaal uit, even briesen en dan weer rustig opbouwend oppakken. Daarmee krijgen wij gelukkig 9 vd 10 keer weer ontspanning terug. Maar dat heb ik wel moeten leren want als ze de focus volledig bij iets anders heeft en daardoor zo scherp staat, is het gevoelsmatig heel eng om te zeggen ok ik gooi even alles los. Maar als je dat niet doet dan blijft de spanning hangen. Dus gisteren weer veel geleerd, genoeg stof om over na te denken.

Ik was trouwens helemaal vergeten te vertellen hoe de sportmassage maandag is verlopen. Heel goed haha, ze zat op sommige stukken wel wat vast maar ze heeft alles goed los kunnen maken. Normaal gesproken komt ze bij nieuwe klanten vaak nog een paar keer terug, maar ze vond het niet nodig om haar over een aantal weken weer te zien. Ze komt vanaf nu elke half jaar, even lekker de boel losmaken want mijn paard stond op sommige momenten echt te genieten.

**Geplaatst**: 23-09-16 14:31

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 23-09-16 14:31

Even een tip dan voor de volgende kaar, als je die spanning ziet, ga dan niet door. Dat lijkt me voor je paard nou niet echt bevordelijk qua zekerheid. Zoek dan niet de grens op, want dat is zonde en daar heb jij niks aan en je paard ook niet

Als ze zo gehyperfocust is, is dat wel lasting ka. Dat kan komen doordat ze de situatie niet vertrouwd, en jou dus niet helemaal vvertrouwd. Dat is wel interessant om aan te werken vanaf de grond.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-16 09:47

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-16 09:47

@Joolien; bedankt voor je reactie! Die spanning kan ze ook al krijgen van het openen van een blikje. Dus meteen stoppen is niet heel verstandig want dan kan ik er straks niet meer op ben ik bang (Ze is slim genoeg om die link te zien). Wel moet ik de focus niet daarop gaan leggen maar juist haar aandacht bij mij vragen, op een voor haar leuke manier. Blijft lastig, maar het niet opzoeken is zeker een goede tip. Mijn instructeur zegt ook altijd dat als we ergens niet langs komen, dan gaan we dat ook even niet doen. Eerst even wat anders en als alles goed is dan nog een keer proberen.

Maargoed ik had gisteren les, en had geregeld dat mijn vriend dit ging filmen! Dacht dan kan ik misschien hier wat plaatsen, en daarnaast gaat mijn instructeur op vakantie dus dan heb ik iniedergeval iets om op terug te vallen. Maar helaas, ondanks het feit dat ik mijn hele telefoon had leeg gehaald, en volledig had opgeladen, was het na 2 filmpjes tijdens het losrijden alweer einde verhaal (telefoon vol en batterij leeg) -O-

.

Dat is mooi balen.. Gisteren was er ook weer een moment, waarop ze dus 'ineens in protest komt' omdat iemand de laadklep van de trailer op de grond laat vallen. We zijn dan lekker aan het draven op de diagonaal, en ineens gaat ze bijna letterlijk zitten en gooit haar voorhand omhoog. Gelukkig blijft het nu beperkt tot alleen dit, dus het is al zoveel verbeterd met hoe het was (steigeren, wegscheuren, niet terug te krijgen). Dat het zo veranderd is, heeft inderdaad alles te maken met mijn eigen reactie. Voorheen greep ik alles vast wat ik vast grijpen kon als er zoiets gebeurde. Nu blijf ik zelf rustiger, terugnemen en weer weg. Ik moet mezelf wel nog veel meer ontwikkelen, nog rustiger blijven (vooral in mijn lijf), want ik heb nogsteeds een soort mini freeze reflex als er zoiets gebeurt haha.

Verder heb ik deze week eigenlijk heel lekker gereden, en verbaasde me dat er gisteren toch weer meer spanning was waardoor ze dus zo fel op elk geluidje reageert. Maandagavond heb ik bijvoorbeeld buiten gereden, ze was zo braaf dat ik besloot haar even volledig te vertrouwen in galop en dus echt los te laten, prachtig vind ze dat! Voorheen deed ik dit altijd, even 'uitgalopperen' maar dat durfde ik dus echt niet meer sinds ik mijn knie gebroken had. Ik ben er al een tijdje naar toe aan het werken, steeds stukjes toestaan en weer oppakken en herhalen. Maandag voelde het zo goed dat ik besloot haar echt even 'los' te laten..
En toen was er een jong paard dat over de tuinslang moest, en besloot daar met veel lawaai overheen te springen ipv overheen te stappen :Y)

.. Tsja, daar schrokken we allebei van natuurlijk :')

.. Maar haar reactie op mij was echt ver boven verwachting, ze sprong er een paar passen vandoor maar ze kwam rustig terug toen ik mijn teugels oppakte. Dat had ik ECHT niet verwacht $*\o/*$ ! Ik ben altijd bang geweest dat ze er dan als een gek vandoor zou gaan en niet terug te krijgen is. (Zo brak ik dus mijn knie, ze schrok van een ander paard, bleef maar versnellen, rem was volledig weg en bokte me er toen af). Dus dat dit gebeurde is wel heel goed geweest voor het vertrouwen van mij in haar.. Omdat ze dus goed genoeg aan de hulpen is dat ze ook terug komt als ik haar volledig los laat.. Nu moet ik dat ook blijven doen, loslaten, loslaten, loslaten (ik bedoel niet losgooien, maar niet vast blijven houden).

Overigens zijn jullie van harte welkom om eens te komen kijken hoor, als er nog twijfels leven over de oorzaak o.i.d.

!

**Geplaatst**: 29-09-16 10:37

Geplaatst: 29-09-16 10:37

Lauraa90 schreef:
Als je al mijn posts hebt gelezen dan is dat een bijzondere conclusie. (Maar ik heb ook eerdere topics over haar dus kan zijn dat hier niet alles in staat). Even uit mijn hoofd, wat er allemaal is gebeurd bij haar op medisch gebied;
- Röntgen helemaal
- Klinisch
- Echo's/scans (benen/maag/darmen/en alles wat met het voedingskanaal te maken heeft en op de echo kan)
- Endoscopieën
- Uitgebreide bloedonderzoeken
- Punctie
- Mestonderzoek standaard elke 3 maanden
- Opvoelen
- Uitgebreid onderzoek gebit/mond en verder tandarts jaarlijks (zo ook gisteren)
- Fysio minimaal twee keer per jaar
- Massage/drukpunten komt a.s. maandag
- Zelfs in de spirituele hoek heb ik hulp gezocht waar ook uit geconcludeerd werd dat zijn niks mankeerde.
- Ze heeft op twee verschillende klinieken (waaronder Lingehoeve in Lienden) gestaan en een derde kliniek/arts heb ik er bij gehad.
- Ze heeft twee op haar aangemeten zadels, vandaag de zadelmaker toevallig nog geweest om een laatste check te doen.

Ik volg je topic al een poosje en kan alleen maar zeggen: respect voor je doorzettingsvermogen! Wat jij allemaal al niet hebt gedaan voor je paard. Had ieder paard maar zo'n eigenaar.

Toch blijft ik eraan denken - vanuit eigen ervaring - dat het vreemd is dat een paard dat zo lief en braaf in de hand is, zo lastig kan zijn onder het zadel. In soortgelijke gevallen die ik ken, was er wel degelijk iets aan de hand. Niet altijd meteen iets leven bedreigends, maar toch iets waardoor het paard lichamelijk ongemak had.
In 1 geval (ook een merrie) was er toch veel last van hengstigheid. Je merkte het niet aan de buitenkant; amazone kon het soms aan voelen komen met rijden, maar die kon zo op gezette tijden ook echt ontploffen.
Niks te vinden ook verder, maar wel regumate gaan geven om te kijken of dat verschil zou maken. En dat deed het.
Bij een ander paard (ook merrie) - waarbij ook regulier niets te vinden was - bleek een schimmel in de darmen en een chronisch ontstoken blindedarm het paard zoveel ongemak te bezorgen dat ze haar amazone afwierp en probeerde aan te vallen. Aan de hand een superlief paard. Met medicatie en uitgebalanceerde voeding helemaal goed gekomen.

Recent geval: een paard van een kennisje van mij die al een poos darmproblemen had (diarreee), was opgenomen in Utrecht. Hij heeft zeker 2 maanden gestaan voor onderzoek en Utrecht kon de oorzaak niet vinden. En het ging maar slechter en slechter met het dier. De eigenaresse is in een laatste poging om erachter te komen wat het dier had naar Den Hoek (Laarakkers) gegaan. Kort door de bocht komt het erop neer dat ze in Utrecht de medicatie van Laarakkers zijn gaan geven en het paard staat nu weer vrolijk thuis. Het paard moet nog veel aankomen, maar het gaat nu gelukkig heel goed met hem.

Zo maar enkele voorbeelden dat er - ook al is er regulier niets te vinden - toch iets aan de hand kan zijn.
Soms kan een 2nd opinie bij een andere reguliere arts soelaas bieden (elke arts kan een fout maken).
Soms kan het alternatieve circuit uitkomst bieden.
Sommige paarden zijn zo gevoelig op voeding, hormoonbalans dat er al gauw stress is. Soms is er een intern moeilijk te vinden probleem. Soms is het een combinatie van factoren die maakt dat een paard uit balans raakt.

Mijn advies zou zijn, belicht het eens van een heel andere kant en laat je paard eens bekijken door een holistisch paardenarts.

**Geplaatst**: 29-09-16 12:02

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 29-09-16 12:02

Nja, ik zou het wel eens interessant vinden om haar in de hand te hebben. Ben altijd wel benieuwd naar dit soort paarden

En zover woon je niet.

**Geplaatst**: 29-09-16 12:43

Geplaatst: 29-09-16 12:43

Joolien schreef:
Nja, ik zou het wel eens interessant vinden om haar in de hand te hebben. Ben altijd wel benieuwd naar dit soort paarden En zover woon je niet.

En zelfs dan, wil nog niet zeggen dat er intern niet iets aan de hand kan zijn.

In het eerder door mij genoemde voorbeeld (over de merrie die regumate kreeg) kon de eigenaresse ohz prima met het dier overweg. Zij voelde precies aan wanneer ze "eraan" kon zitten en wanneer ze "eraf" moest blijven.
Ze heeft het paard tot Z2 gereden en daarna verkocht. Kwam bij een andere ruiter terecht en na een poosje het paard nog eens gezien en wat een verschil. Zo los in het lijf had ik haar nog nooit gezien.
Ze hield de rug vlak achter het zadel altijd een beetje vast. En daarbij dus af en toe dat ontploffen.
Daar bleek dus toch een oorzaak voor te zijn.

**Geplaatst**: 29-09-16 14:10

Geplaatst: 29-09-16 14:10

Lauraa90 schreef:
@Joolien; bedankt voor je reactie! Die spanning kan ze ook al krijgen van het openen van een blikje. Dus meteen stoppen is niet heel verstandig want dan kan ik er straks niet meer op ben ik bang (Ze is slim genoeg om die link te zien). Wel moet ik de focus niet daarop gaan leggen maar juist haar aandacht bij mij vragen, op een voor haar leuke manier. Blijft lastig, maar het niet opzoeken is zeker een goede tip. Mijn instructeur zegt ook altijd dat als we ergens niet langs komen, dan gaan we dat ook even niet doen. Eerst even wat anders en als alles goed is dan nog een keer proberen.

Maargoed ik had gisteren les, en had geregeld dat mijn vriend dit ging filmen! Dacht dan kan ik misschien hier wat plaatsen, en daarnaast gaat mijn instructeur op vakantie dus dan heb ik iniedergeval iets om op terug te vallen. Maar helaas, ondanks het feit dat ik mijn hele telefoon had leeg gehaald, en volledig had opgeladen, was het na 2 filmpjes tijdens het losrijden alweer einde verhaal (telefoon vol en batterij leeg) .

Dat is mooi balen.. Gisteren was er ook weer een moment, waarop ze dus 'ineens in protest komt' omdat iemand de laadklep van de trailer op de grond laat vallen. We zijn dan lekker aan het draven op de diagonaal, en ineens gaat ze bijna letterlijk zitten en gooit haar voorhand omhoog. Gelukkig blijft het nu beperkt tot alleen dit, dus het is al zoveel verbeterd met hoe het was (steigeren, wegscheuren, niet terug te krijgen). Dat het zo veranderd is, heeft inderdaad alles te maken met mijn eigen reactie. Voorheen greep ik alles vast wat ik vast grijpen kon als er zoiets gebeurde. Nu blijf ik zelf rustiger, terugnemen en weer weg. Ik moet mezelf wel nog veel meer ontwikkelen, nog rustiger blijven (vooral in mijn lijf), want ik heb nogsteeds een soort mini freeze reflex als er zoiets gebeurt haha.

Verder heb ik deze week eigenlijk heel lekker gereden, en verbaasde me dat er gisteren toch weer meer spanning was waardoor ze dus zo fel op elk geluidje reageert. Maandagavond heb ik bijvoorbeeld buiten gereden, ze was zo braaf dat ik besloot haar even volledig te vertrouwen in galop en dus echt los te laten, prachtig vind ze dat! Voorheen deed ik dit altijd, even 'uitgalopperen' maar dat durfde ik dus echt niet meer sinds ik mijn knie gebroken had. Ik ben er al een tijdje naar toe aan het werken, steeds stukjes toestaan en weer oppakken en herhalen. Maandag voelde het zo goed dat ik besloot haar echt even 'los' te laten..
En toen was er een jong paard dat over de tuinslang moest, en besloot daar met veel lawaai overheen te springen ipv overheen te stappen .. Tsja, daar schrokken we allebei van natuurlijk .. Maar haar reactie op mij was echt ver boven verwachting, ze sprong er een paar passen vandoor maar ze kwam rustig terug toen ik mijn teugels oppakte. Dat had ik ECHT niet verwacht $*\o/*$ ! Ik ben altijd bang geweest dat ze er dan als een gek vandoor zou gaan en niet terug te krijgen is. (Zo brak ik dus mijn knie, ze schrok van een ander paard, bleef maar versnellen, rem was volledig weg en bokte me er toen af). Dus dat dit gebeurde is wel heel goed geweest voor het vertrouwen van mij in haar.. Omdat ze dus goed genoeg aan de hulpen is dat ze ook terug komt als ik haar volledig los laat.. Nu moet ik dat ook blijven doen, loslaten, loslaten, loslaten (ik bedoel niet losgooien, maar niet vast blijven houden).

Overigens zijn jullie van harte welkom om eens te komen kijken hoor, als er nog twijfels leven over de oorzaak o.i.d. !

Wat super dat er dan toch wel verbetering is. Je mag echt trots zijn hoor. Ik had dat paard allang verkocht. Dus een gouden medaille voor jou $_/-\o_$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-16 14:57

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-16 14:57

@Babootje; bedankt voor je bericht. Ik begrijp je punt zeker hoor, ik heb het al eerder gezegd maar ik ben nogal panisch en bel het liefst de DA voor ALLES :')

. Natuurlijk zou het nog steeds kunnen dat ze iets mankeert, we hebben haar binnenstebuiten gekeerd, maar daar zijn we lang mee bezig geweest. In de tussentijd kan er natuurlijk ook weer iets ontwikkeld/gebeurd zijn (terwijl ik dit type krijg ik alweer bijna een paniek aanval). Ik kan haar bv vandaag weer helemaal op de foto laten zetten, maar dat betekent niet dat ze volgende week nog 'zo perfect is als vandaag' (bij wijze van spreken).
Maar ik heb 1 grote maar, en dat is ook waarom ik me op advies van mijn DA's (meerdere klinieken en DA's, dus second opinions zijn er al geweest haha) en instructeur (s), heb neergelegd bij het feit dat het karakter is. En dat is dat ze de bijna 2 maanden dat mijn instructeur haar heeft gereden, echt geen enkele keer dergelijk gedrag heeft vertoont. Ik ben niet zwaarder dan hem, ik heb geen perfecte zit maar ik heb ook niet het idee dat ik haar nou zo gigantisch in de weg zit dat ze dermate veel last van mij moet hebben. Als er medisch echt is niet goed is, dan komt dat totaal niet overheen met het verschil in gedrag als er een professional op zit, iemand met heel veel ervaring en nog veel meer gevoel, en als ik er op zit, onzeker te zijn. Dan zou ze onder hem toch echt soortgelijke streken moeten vertonen. Daarnaast heb ik in mijn eerdere berichten nog een eeuwige opsomming waarom ik zeker geloof in karakter, o.a. bloed, moeder/zusje maar om het bericht niet weer heel lang te laten worden, ga ik daar niet opnieuw op in haha).

@Joolien; Haha nou je bent welkom hoor. Ik heb absoluut niks te verbergen voor jullie en sta altijd open voor tips/frisse blikken.

@Kimberlyve; Bedankt voor je reactie, lief van je, doet ons goed

!

**Geplaatst**: 29-09-16 15:09

Geplaatst: 29-09-16 15:09

Ik doelde ook niet op een reguliere DA, maar een andere invalshoek, dus een holistische check-up. Die kijken ook wat verder, dus inclusief voeding etc.

Lauraa90 schreef:
. Als er medisch echt is niet goed is, dan komt dat totaal niet overheen met het verschil in gedrag als er een professional op zit, iemand met heel veel ervaring en nog veel meer gevoel, en als ik er op zit, onzeker te zijn. Dan zou ze onder hem toch echt soortgelijke streken moeten vertonen.

Kan, een prof kan soms wat beter aanvoelen wanneer hij/zij door kan drukken of wanneer niet.
Kan ook net zijn (bijvoorbeeld in het geval van een relatie met hengstigheid) dat je paard ook niet altijd dat gedrag vertoont.
Maar karakter kan natuurlijk ook heel goed.
Wat ik er maar mee wil zeggen: sluit het in ieder geval niet uit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-16 15:38

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-16 15:38

@Babootje; ik heb het altijd in mijn achterhoofd hoor! Ik ben heel blij dat we vooruitgaan, in de zin van; haar reacties zijn al zoveel minder heftig dan het was. Nog steeds wel te heftig, absoluut! Holistisch ben ik niet zo in thuis maar wat dat betreft sta ik altijd overal voor open, aangezien ik het zelfs al spiritueel gezocht heb haha. Mochten we nou echt weer een 'onverklaarbare' terugslag krijgen dan kan ik inderdaad eens contact zoeken in die hoek (ga me uiteraard even inlezen want ik vind het allemaal maar wat interessant).

Voeding is overigens wel scherp onder handen genomen, vanwege de gelukkig inmiddels opgeloste terugkerende kolieken! Maar dat is wel maar door 1 DA gedaan. In de algemene zin merk ik nooooooit wanneer ze hengstig is, ik zou niet eens een gok kunnen doen want ze hengstig zou zijn. Alleen altijd in de lente/zomer, de eerste keer als alle merries bij ons op stal heel hengstig zijn, dan merk ik wat nukkigheid bij haar.

Nogmaals bedankt voor je tips iniedergeval

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-16 11:06

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-16 11:06

Ik meld me weer even! Misschien dat iemand hier mij kan helpen..

Mijn merrie heeft ineens een flinke 'knoop' op haar schouder (als ik voor mijn paard sta, rechts) zitten, die is ontstaan na de sportmassage behandeling (niet de dag daarna maar na ongeveer 1,5e week kwam het ineens tevoorschijn). Na de stapmolen/het rijden/loswerken aan de hand is de bobbel helemaal verdwenen. Maar de volgende dag zit hij er weer. Ik merk in het rijden ook dat ze minder soepel is dan voorheen, ben veel meer tijd kwijt om haar goed los te krijgen.

Aanstaande dinsdag komt de osteopaat, op aanraden van de sportmasseuse. Ik ben benieuwd wat zij hier over te zeggen heeft. Het lijkt me niet ernstig genoeg om de DA te bellen, maar vind het toch wel vreemd dat ze ineens zo'n flinke bobbel heeft en duidelijk wat meer moeite heeft onder het zadel.

Mijn vraag is eigenlijk; herkent iemand dit? Komt dit vaker voort uit een behandeling? Ze heeft niet heel veel hoeven doen zei ze, mijn paard zat in de algehele lijn niet heel erg vast ofzo. En vooral; wat kan ik er nu zelf aan doen om die knoop te laten verdwijnen, want met beweging verdwijnt het dus, maar het komt daarna wel weer terug..

Afbeelding

Even omcirkelt aangezien het lastig was om goed op de foto te krijgen
Afbeelding

Gisteren had ik trouwens ook weer zo'n typisch moment met Piet Paniek

.. Na het werken stond ik naast haar in de binnenbak, toen begon ze haar hoofd aan haar been te schuren (mijn instructeur zegt altijd niet toestaan, nu weet ik waarom :Y)

) en daarbij ging ze op haar eigen teugel staan. Nou als ze ergens een gruwelijke hekel aan heeft, is het een touw dat niet mee geeft :')

.. Dus ze was meteen goed in paniek, 'gelukkig' begaven de teugels het en stond ze vrij snel weer stil. Maar manmanman het is zo typisch dat ze meteen als een gek overeind komt en vol gas achteruit schiet omdat ze op haar teugel gaat staan, muts

. Dit is dus een vrij extreme reactie, als je nagaat dat ze lekker ontspannen haar hoofdje aan het schuren was. Zo snel accelereert ze dus van 0 naar 100 en weer terug naar 0 :')

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-16 11:24

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-16 11:24

Geen idee of er nog mensen zijn die het interessant vinden, maar wij zitten momenteel toch weer in een redelijk merkwaardige fase.

Mijn merrie houdt niet van kou :Y)

.. Denk ik tenminste haha.. Sinds het weer kouder wordt, wordt zij weer (heeeeel veeeel) frisser..
Het begint weer precies zoals het vorig jaar ging (gelukkig nog in minder heftige mate maar leuk is anders). Vorig jaar schoot ze de hele baan door, hoofd tussen de benen en met 4 benen de lucht in en zo de hele baan over. Nu stopt ze ineens en komt omhoog (niet kaarsrecht) bij letterlijk ELK geluidje dat ze hoort. Geen geluid, geen omstanders? NIKS aan de hand, kan ik heerlijk rijden. Maar is er 1 iemand op stal dan is ze meeeeeega explosief. Ook een paard dat tegen de tralies staat te schuren, of zelfs gewoon een wortel eet is al genoeg om omhoog te willen komen.

Maandag en woensdag les gehad (eerste keer sinds instructeur terug is van vakantie). Tijdens de les echt HARD gewerkt allebei, ook beide zeiknat en bekaf. Dus dan zou je verwachten dat ze donderdag, of vrijdag, of anders zaterdag iniedergeval een stuk rustiger is als ik fanatiek blijf door trainen. Maar dat is dus niet zo.. elke dag gebeurt er precies hetzelfde..En heel eerlijk? Het frustreert me ontzettend. Het stoppen en steigeren zie ik als dreigen, omdat ze als ze kwaad is, écht steigert zoals de foto in dit topic. Maar dat is het niet. Het is gewoon omhoog hupsen met de voorhand, als ik haar daarin vooruit wil werken dan schiet ze er vandoor, dus mijn voorkeur zit hem daar in terug met 4 benen op de grond in normaal tempo. Omdat ze het alleen doet op geluid, en dan wel elk geluidje, voel ik me uitgedraagd. Ik zal nu wel heel Bokt over me heen krijgen dat paarden niet zo denken/doen, maar zo voelt het bij mij wel.

Wat ze doet valt dus nog wel mee. Maar het is natuurlijk erg vervelend dat er per rondje minimaal twee keer gestaakt moet worden. Maar wat ze doet triggert bij mij wel angst, letterlijk. Ik ben momenteel echt bang als ik op haar zit. Het is bijna een jaar geleden dat ik mijn knie brak door dit soort fratsen. En ik ben als de dood dat ik er straks weer naast lig. Hoe moe ik haar nu ook maak lichamelijk onder het zadel, dat koppie is niet moe, dus ze blijft reageren op alles, ook al is ze zeiknat en buiten adem (even overdreven). Ik voel gewoon letterlijk elke pas onder me, dat ze gereed staat om te exploderen, en dat maakt me bang. Want ik weet hoe ze te keer kan gaan als dat gebeurt, en dan is er geen houden aan, niet in het voorwaarts en niet in het terugrijden..

Duidelijke wisselwerking natuurlijk.. zij is fris, ik ben bang, ik word gespannen, zij wordt daardoor weer gespannen, onder deze omstandigheden kunnen we beide niet ontspannen. Ik heb nogsteeds de hoop dat het tijdelijk is, lekker in het lijf door de osteo, kouder weer, kortere dagen, maarja vorig jaar was het ook niet tijdelijk.

En wat vindt mijn instructeur? Voor het eerst sinds ik bij hem rij denk ik dat wij niet op 1 lijn zitten. Wat voor nog meer frustratie zorgt bij mij. De eerste les moest ik haar heel veel voorwaarts rijden, even die energie eruit en niet alles terug willen op lossen (ik kan me daar in vinden). Dat ging goed, uiteindelijk werden we beide minder gespannen. Maar alles leuk en aardig, als ik alleen ben, dan DURF ik dat niet.. en dat heb ik ook eerlijk tegen hem gezegd.. want de eerste 10 minuten zijn de exposies wel heftiger in dat hoge tempo, dan als ik haar bij mij hou. Als hij mij les geeft dan vertrouw ik op hem, en ik voel me zekerder. Maar dat is dus weg als ik alleen rij.

Het is voor hem natuurlijk ook vreemd, het ging zo goed, hij gaat twee weken op vakantie, komt terug en het is net of we een jaar terug in de tijd zijn gegaan. Er is niks raars gebeurd in de vakantie, ze was niet stout, ik ben er niet afgevallen, alles ging zoals het moest. Alleen de osteopaat is geweest en sindsdien is mijn merrie een stuk krachtiger en frisser. Maarja het is ook kouder geworden en er is minder gras en nog genoeg andere kleine veranderingen die de herfst/winter met zich mee brengt.. dus ik weet het niet.. Ik weet alleen dat de kracht waarmee ze draaft en galoppeerd mij nog onzekerder maakt (gevoel alsof ik haar niet kan houden als het moment daar is. Terwijl ze zich niet sterk maakt maar gewoon krachtig beweegt).

Geen idee waarom ik dit post. Jullie zullen wel denken daaaaaaaaar gaaaaan we weeer.. Zo voelt het voor mij iniedergeval wel. Misschien gewoon even van me afschrijven. Wie weet lucht het op.

**Geplaatst**: 30-10-16 11:32

Re: Onhandelbaar paard... Wat te doen?

Geplaatst: 30-10-16 11:32

Staat ze niet gewoon veel te hoog in het voer? In combinatie met het frisse weer kunnen ze dan idd gek doen.