Zo, eindelijk achter de computer, dat reageert wat makkelijker.
Even algemeen:
Mijn paard is juist niet het nerveuze type. Hij is lekker rond, kan heerlijk soezen en is heel nieuwsgierig. Als hij schrikt gaat hij daarna altijd op onderzoek uit, hij wil alles voelen/ruilen/op stampen met zijn hoeven. Als de prikkels gecontroleerd langskomen, dus tijdens een schriktraining, of bijv werkzaamheden op afstand, dan is alles prima. Echter komen er meerdere dingen tegelijkertijd langs, en vooral ook op hem af (voor of achter maakt dan niet heel veel uit), dan is het op. Grootste probleem zijn vrachtauto's, dan schiet hij in de stress, en wil weg, hoe dan ook.
Ook heeft hij heel veel baat aan regelmaat. Dus vaste tijden eten, op de paddock, rijden, wei, naar stal, enz. Ik rijd altijd 'smorgens, kom ik een keer 'smiddags rijden kost hem dat duidelijk meer (psychische) energie.
pol013 schreef:Heb je Nerv Control van Pavo al geprobeerd. Dat heeft naast magnesium ook L-tryptofaan wat ook moet helpen met de prikkel overdracht.
Heb hier even naar gekeken, maar ik lees dat dit vooral voor hele nerveuze paarden is, en gek genoeg vind ik hem juist niet erg nerveus. Hij is meestal heel relaxed en nieuwsgierig, maar op een gegeven moment is hij 'vol', en heeft hij een moment voor zichzelf nodig. Dat kan zijn even een stukje draven in het bos (weg van datgene wat eng is), een rondje lange teugel in de bak of een knuffel van de juf tijdens de les, of soms gewoon even op stal of op de wei, en geen prikkels van buitenaf waar hij op hoeft te reageren.
Mirjam schreef:Een ander zijspoor, voor als je nog iets anders wilt proberen: mijn paard dat op de minste vraag extreem reageerde (heel expressief juist) heeft veel baat gehad bij Ttouch.
Ik heb even zitten Googlen, maar vind het nogal zweverig klinken allemaal... Maar wie weet moet ik me er gewoon meer voor open stellen en me er meer in verdiepen.
VanHuisUit schreef:Vind het wel allemaal symptoom bestrijding wat hierboven wordt gesuggereerd... je paard voelt zich gewoon niet prettig met al die prikkels. Dus probeer een omgeving voor hem te vinden waar dat minder het geval is. Soms betekent dat zelfs afscheid nemen... of inderdaad... je paard z'n hele leven aan de supplementen en jij de zorg en wellicht ergernis.
Ergernis zeker niet hoor! Ik ben dol op dat dier, en respecteer hem in al zijn beperktheid. Ik pas me aan aan hem, en het is ook zeker niet dat hij dagelijks overprikkeld is, maar ik zou het voor hem fijn vinden als ik een manier vind ik zijn overprikkeld-heid wat uit te kunnen stellen.
Het is ook echt niet dat hij geen enkele prikkel verdraagt, en hij is ook dol op nieuwe dingen, alleen soms kan hij het even niet aan. Zo vindt hij het prima als er in het bos gewerkt wordt, of om een schriktraining te doen. Alleen als er veel prikkels achter elkaar komen (die ook letterlijk op hem af komen als bijv een fietser of hond), dan raakt hij het kwijt. Helaas ook hier Randstad, dus af en toe zijn er nou eenmaal veel prikkels, en ik zou het fijn vinden voor hem als hij daar niet van slag van raakt.
Rocamor schreef:Ruitje, ik ben het met je eens hoor, maar hoe pak jij je laatste alinea aan? Ik merk voor mezelf dat ik het heel moeilijk vind die scheidslijn te vinden tussen acceptabel overprikkelen en te ver erover heen gaan.
Buitenritten met 2 of 3 paarden gaan bij de mijne goed. Wordt de groep te groot, Is het een adrenaline bom. Hij moet en Zal op de tweede plek lopen. Hij hangt ook erg aan zijn weidemaatje. Gaat die uit de stal, wei of paddock, dan Is hij (zijn leven) niet zeker genoeg om dat op te vangen en gaat over de rel. Zijn hooi of slobbert laat hij dan gewoon staan en niets of niemand kan hem troosten. Soms gaat het wat beter, soms niet. Voor mij even geen pijl op te trekken. Ik vind het vooral voor hem erg sneu.
Dat 1e vraag ik mij ook af. In een gecontroleerde omgeving als een schriktraining is hij bijna niet overprikkeld te krijgen, wel merk je dat hij op een gegeven moment psychisch moe wordt, maar dat zie je al van verre aankomen. Ook werkzaamheden die hij vanuit de verte kan aanschouwen zijn prima, komt er van alles tegelijk op hem af is hij het kwijt.
Dat 2e deel ken ik dan weer helemaal niet. Hij is dol op voorop lopen in het bos, gaat graag op onderzoek uit en zolang hij lekker op de wei of op stal kan staan, met eten en andere paarden in het zicht, kan ik zijn grote vriend zo weghalen, zonder probleem. Ook maakt het hem niet uit hoe groot de groep is, lijkt wel hoe groter de groep (of hoe meer hij al 'leiding' mee gaat), hoe stoerder hij wordt.
siskeh schreef:Lees ik nou goed dat je paard ook headshaker is??
Het zou me ergens niet verbazen als die 2 dingen aan elkaar gerelateerd zijn, of dan op zijn minst elkaar verergeren.
Nee, grote vriend is een head shaker, deze gelukkig niet