Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Gini schreef:Net zoals je zegt dat je sommige 5-jarigen met OCD moet laten gaan. Inderdaad, er zijn OCD's die zo erg zijn dat je zo vroeg al in het paardenleven voor die keuze komt te staan. Dan is er een medische noodzaak. Maar wat doe je met die andere 5-jarigen? Die paarden die nog nooit een pas kreupel gelopen hebben met 1 klein chipje? Bij voorbaat al laten inslapen omdat ze misschien in de toekomst geen 1.30m kunnen springen? Die keuze maak je op dat moment alleen voor jezelf. Het paard huppelt nog vrolijk rond en heeft als enige levensdoel paard zijn. Die heeft op dat moment geen enkele reden om de dood boven het leven te verkiezen (als een paard al een keuze zou hebben). Dat iemand dus beslist om zo een paard te laten inslapen omdat er waarschijnlijk toch niet internationaal mee gestart kan worden, is een keuze die gebaseerd is op het menselijk plezier ('ik wil niet de kans lopen om straks met een kapot paard te zitten').
Gini schreef:@ikke: als paarden zodanig stuk zijn dat ze zelfs niet meer pijnvrij gewoon paard kunnen zijn, is inslapen de enige logische keuze.
Net zoals je zegt dat je sommige 5-jarigen met OCD moet laten gaan. Inderdaad, er zijn OCD's die zo erg zijn dat je zo vroeg al in het paardenleven voor die keuze komt te staan. Dan is er een medische noodzaak. Maar wat doe je met die andere 5-jarigen? Die paarden die nog nooit een pas kreupel gelopen hebben met 1 klein chipje? Bij voorbaat al laten inslapen omdat ze misschien in de toekomst geen 1.30m kunnen springen? Die keuze maak je op dat moment alleen voor jezelf. Het paard huppelt nog vrolijk rond en heeft als enige levensdoel paard zijn. Die heeft op dat moment geen enkele reden om de dood boven het leven te verkiezen (als een paard al een keuze zou hebben). Dat iemand dus beslist om zo een paard te laten inslapen omdat er waarschijnlijk toch niet internationaal mee gestart kan worden, is een keuze die gebaseerd is op het menselijk plezier ('ik wil niet de kans lopen om straks met een kapot paard te zitten').
En hé weet je, die keuze kan en mag je maken, echt waar, ik leg je geen strobreed in de weg. Waar ik het wel moeilijk mee heb is dat die keuze dan verstopt wordt achter het argument 'ik heb mijn verantwoordelijkheid over mijn paard genomen'. Nee, als je zo een paard laat inslapen, wees dan ook mans genoeg om toe te geven dat JIJ liever een rijpaard hebt met zo min mogelijk risico op een vroegtijdig einde van de sportcarrière.
'(de 'je' en 'jij' zijn niet persoonlijk op iemand gericht, lees als 'men')
Seltje schreef:Maar lopen jullie niet ertegenaan dat niet elke dierenarts een niet-meer rijdbaar maar voor de rest wel gezond paard niet wil inslapen. Dat heb ik bij mijn vorige gehad, elke dierenarts wou nog vanalles proberen, voor ik hem liet inslapen, terwijl paard gewoon duidelijk op was. Paard deed in de weken erna een heftige koliek en is dan toch ingeslapen, maar voor die chronische schouderblessure vond ik geen dierenarts die hem wou laten inslapen...
Zoizo snap ik de mensen wel als ze niet direct spuitje of slager willen, is een heel moeilijke beslissing. En dat er geld is voor maar 1 paard snap ik ook helemaal. Dus dat ze een tussenweg zoeken lijkt me logisch, maar ze moeten stoppen met verwachten dat alles gratis is..
Ibbel schreef:Gini schreef:Net zoals je zegt dat je sommige 5-jarigen met OCD moet laten gaan. Inderdaad, er zijn OCD's die zo erg zijn dat je zo vroeg al in het paardenleven voor die keuze komt te staan. Dan is er een medische noodzaak. Maar wat doe je met die andere 5-jarigen? Die paarden die nog nooit een pas kreupel gelopen hebben met 1 klein chipje? Bij voorbaat al laten inslapen omdat ze misschien in de toekomst geen 1.30m kunnen springen? Die keuze maak je op dat moment alleen voor jezelf. Het paard huppelt nog vrolijk rond en heeft als enige levensdoel paard zijn. Die heeft op dat moment geen enkele reden om de dood boven het leven te verkiezen (als een paard al een keuze zou hebben). Dat iemand dus beslist om zo een paard te laten inslapen omdat er waarschijnlijk toch niet internationaal mee gestart kan worden, is een keuze die gebaseerd is op het menselijk plezier ('ik wil niet de kans lopen om straks met een kapot paard te zitten').
Paarden met een klein chipje laat je opereren. En dan kunnen ze over het algemeen wél dat 1.30 parcours springen, en anders zijn ze gewoon te verkopen als rijpaard. Dus dat is een non-argument.
Ibbel schreef:Er lopen imo veel te veel paarden in NL rond die niet meer te rijden zijn, en dan zogenaamd 'te goed om in te slapen' zijn. Dat staat imo haaks op elkaar.
bigone schreef:Wanneer je gaat leuren met je pensioen paard ben je verkeerd bezig. Of betalen en zorgen voor een goede oude dag of afmaken, dan ben je pas een goede baas. Mijn mening , ieder kan daar anders over denken maar tegenwoordig moet alles maar in leven blijven omdat eigenaren mensen met paarden ipv paardenmensen zijn, waren ze vroeger niet meer te gebruiken dan gingen paarden enkeltje slachthuis.
ikke schreef:Gini schreef:@ikke: als paarden zodanig stuk zijn dat ze zelfs niet meer pijnvrij gewoon paard kunnen zijn, is inslapen de enige logische keuze.
Net zoals je zegt dat je sommige 5-jarigen met OCD moet laten gaan. Inderdaad, er zijn OCD's die zo erg zijn dat je zo vroeg al in het paardenleven voor die keuze komt te staan. Dan is er een medische noodzaak. Maar wat doe je met die andere 5-jarigen? Die paarden die nog nooit een pas kreupel gelopen hebben met 1 klein chipje? Bij voorbaat al laten inslapen omdat ze misschien in de toekomst geen 1.30m kunnen springen? Die keuze maak je op dat moment alleen voor jezelf. Het paard huppelt nog vrolijk rond en heeft als enige levensdoel paard zijn. Die heeft op dat moment geen enkele reden om de dood boven het leven te verkiezen (als een paard al een keuze zou hebben). Dat iemand dus beslist om zo een paard te laten inslapen omdat er waarschijnlijk toch niet internationaal mee gestart kan worden, is een keuze die gebaseerd is op het menselijk plezier ('ik wil niet de kans lopen om straks met een kapot paard te zitten').
En hé weet je, die keuze kan en mag je maken, echt waar, ik leg je geen strobreed in de weg. Waar ik het wel moeilijk mee heb is dat die keuze dan verstopt wordt achter het argument 'ik heb mijn verantwoordelijkheid over mijn paard genomen'. Nee, als je zo een paard laat inslapen, wees dan ook mans genoeg om toe te geven dat JIJ liever een rijpaard hebt met zo min mogelijk risico op een vroegtijdig einde van de sportcarrière.
'(de 'je' en 'jij' zijn niet persoonlijk op iemand gericht, lees als 'men')
Dan zal ik het echt bot stellen: de mensen die zo hard roepen dat ze geen risico willen lopen strak met een "kapot" paard te zitten zijn heel vaak juist degene die af en aan toestanden hebben omdat ze het paard stuk maken door hun eigen handelwijze.
Anders gezegd: je kunt de pech hebben dat een paard stuk gaat. Je kunt zelfs twee keer op rij heel veel pech hebben, maar als je drie paarden op rij hebt met toestanden, dan moet je toch echt eens heel serieus na gaan denken over hoe je zelf bezig bent.
Ook hier "je" en "jij" niet persoonlijk opvatten.