Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-04-16 11:48

Re: Sensibel paard voor buitenritten mogelijk?

Geplaatst: 14-04-16 11:48

@Lon ik rij eigenlijk alleen maar buiten en juist omdat ik weet dat mijn paard bij me blijft kan ik ook zo relaxed rondkijken. maar wat je zegt klopt, sommige paarden hebben een constant alerte ruiter nodig

**Geplaatst**: 14-04-16 11:59

Geplaatst: 14-04-16 11:59

Lon schreef:
Het zal heus wel lukken (zie alle berichten hierboven), maar ik denk dat de belangrijkste vraag is of jij plezier beleeft aan buiten rijden met een sensibel (en als ik je openingspost leest ook wat kijkerig) paard?

Ik rij buiten voor de ontspanning en zit vaak tijdens het rijden om me heen te kijken of ik hertjes/eekhoorns/roofvogels kan spotten, daar zou een sensibel en kijkerig paard (waar je toch behoorlijk alert op moet zitten, als is het maar om geen verkeerde signalen te geven) niet bij passen.

Hier sluit ik me bij aan..
Ik had een hele sensibele bijrijdpony, maakt niet uit waar je reed of wat je op dat moment aan het doen was. Eén verkeerde beweging of een grasspriet die de andere kant op stond, en je kon rekenen op een raket die gelanceerd werd.
Echt vluchtgedrag dus, en icm met soms een te heftige reactie van mij was dat geen succes.
Buitenrijden was dus echt geen lolletje en is al eens flink misgegaan, zij zien meer spoken dan jij kunt ontdekken..

Buitenrijden staat voor mij toch wel voor ontspanning en dat was het voor ons beiden duidelijk niet, en met al die extra prikkels maakte ik hem ook absoluut niet blij.
Maar ieder paard is natuurlijk anders, wellicht een idee om het eens te proberen met een ander relaxed paard erbij? Zou sowieso niet alleen gaan de eerste keer.

**Geplaatst**: 14-04-16 12:51

Re: Sensibel paard voor buitenritten mogelijk?

Geplaatst: 14-04-16 12:51

Mijn paard was enorm kijkerig toen ik hem kocht en daar heb ik echt moeten leren mee omgaan. Thuis kan je hem aan alles laten wennen, tot zover de stelling dus dat je een paard bomproef krijgt door thuis te oefenen. Bomen omzagen, geen probleem meneer slaapt er gewoon door. Vrachtwagens die zand aanvoeren en een kraan die dat zand rechttrekt terwijl hij ook in het paddock staat, daar lacht hij mee. En aan vuurwerk is toch niets engs aan, thuis dan toch. Meneer is groot geworden met honden en jaagt ze als een wilde hengst uit zijn stuk.
Eens we buiten zijn, dan blijft er niets meer over van die dappere kerel. Nu ja, hij is niet altijd echt bang, soms is het gewoon 1 grote aansteller. Dus ook de aanpak verschilt. Is hij echt bang, dan moet ik rustig blijven en hem aanmoedigen. Als hij zich aanstelt, moet ik me ontspannen. Meestal vind ik zijn gedrag dan zo hilarisch dat ik een lachbui krijg en dat is voor hem voldoende om toch gewoon verder te gaan.
Je leert ermee omgaan en ik reed mijn paard met lange teugel en bitloos.
Jammer genoeg begon ik 2 jaar geleden lichamelijke klachten te krijgen die niet te rijmen vallen met het soort paard dat de mijne is, dus zocht ik een bijrijder en voor mij zou er een nieuw paard komen. En ondertussen staat mijn heertje owv ziekte definitief op pensioen.

**Geplaatst**: 14-04-16 13:07

Geplaatst: 14-04-16 13:07

Van "sensibel" weet ik nooit zo goed wat mensen er mee bedoelen. Heb je dan een ril paard of een paard wat extreem alert is en duidelijk een fysieke reactie geeft op gebeurtenissen om hem heen?

Zo'n laatste paard heb ik. Hij vindt het erg moeilijk om aan mij over te laten om de omgeving in de gaten te houden. Het is een paard wat in het verleden te weinig leiding kreeg en toen maar voor zichzelf is begonnen qua omgeving scherp en kritisch in de gaten houden. Het is ook nog eens een ontzettende binnenvetter. Dat maakt dat je bij het allereerste minuscuulste signaaltje al moet ingrijpen. Je hoeft in de praktijk dus alleen maar elke seconde alert te zijn. Ik kan niet als ik buiten rijd eens lekker lalala om me heen kijken zonder op te letten.

Wat ik goed vind werken, niet alleen met buitenrijden maar met alles wat ik met 'm doe, is om hem zijn kwaliteiten te laten inzetten in het kader van onze samenwerking. Als hij zijn eigen taken en verantwoordelijkheden krijgt voert hij die vol overgave uit en kan ik met mijn dingen aan de slag. Zoals bij voorbeeld het bepalen van tempo en richting. Mijn motto met al mijn dieren is dat het enige wat ik van ze verwacht is dat ze aangeven wat ze ergens van vinden. Anders weet ik namelijk ook niet of ik duidelijk genoeg ben en weet ik ook niet of en wanneer ik ze ergens mee moet helpen. Juist bij een intelligent en kritisch paard zoals dat van mij, met wat dissociatieve trekjes en helaas de wetenschap dat hij fysiek sterker is dan de mensen, werkt dat heel goed. Ik opereer dus op mentaal/emotioneel niveau. Daar kan ik de regie houden. En soms gaat dat met heeeeeeeele kleine stapjes.

Het stomste wat ik vind dat je met zo'n paard kan doen is dingen de kop in drukken. Zoals bij voorbeeld desensibiliseren van zo'n paard. Daar frustreer je ze alleen maar mee. Het paard heeft de eigenschappen die het heeft, gebruik die in je voordeel. En zorg er op die manier voor dat je op een eerlijke manier de touwtjes in handen krijgt. Dat is wat het paard van je nodig heeft. Hij wil weten dat hij van jou op aan kan. Dan is dat ook meteen het enige wat je hoeft te doen. Als hij dan ergens mee zit zal hij wachten op aanwijzingen van jou.

Voorbeeld: als er ineens een eend uit de sloot vliegt schrikt mijn immer alerte paard daarvan, meent dat wij in ernstig gevaar verkeren en versnelt. Dat is niet wat ik wil. Hij weet nu dat ik er ben in dergelijke -voor hem- crisissituaties. Dus tegenwoordig voel ik hem aanspannen, mogelijk dat hij ook even inhoudt of stilstaat. Als ik dan rustig aangeef dat hij gewoon verder kan lopen doet hij dat meestal. Even later briest hij, of geeft hij na of iets dergelijks. Iets waarmee hij de opgebouwde spanning weer af laat vloeien. Dat is namelijk wel belangrijk, dat het paard de spanning ook weer kwijt raakt.

Al met al dus zaak om het paard wat beter te leren lezen dan een minder gevoelig paard. Ik kan je wel vertellen dat als die van mij in de bak spanning heeft hij even stil moet staan en dat dat buiten juist helemaal niet werkt maar daar heb jij niks aan. Kijk naar je paard, voel je paard en ga lekker aan de slag. Maakt niet uit hoe klein de stapjes zijn, als ze maar de goede kant op gaan.

**Geplaatst**: 14-04-16 13:11

Geplaatst: 14-04-16 13:11

Wat hierboven al wordt genoemd, wat is sensibel? Die definitie lijkt voor iedereen altijd anders te zijn.
Toen ik mijn paard kocht werd er gezegd dat ze nooit op buitenrit zou kunnen, zelf dacht ik dat de vorige eigenaren aan het overdrijven waren. Eenmaal op stal bleek waarom ze dit hadden gezegd, paard begon te rennen toen er een fiets het erf op kwam of als er een kruiwagen ergens stond. Zij geeft ook een sterkte reactie, aan de hand en al zeker onder het zadel. Maar oefening baart kunst, na anderhalf jaar blootstellen, blootstellen en blootstellen kunnen wij alleen op buitenrit! $*\o/*$

**Geplaatst**: 14-04-16 13:17

Re: Sensibel paard voor buitenritten mogelijk?

Geplaatst: 14-04-16 13:17

Mijn paard is erg rillerig maar niet echt sensibel, ik kan je vertellen dat is erg erg lastig, volgens mij is een sensibel schrikkerig paard nog wel te handelen, ook lastig natuurlijk maar die reageert waarschijnlijk sneller op de ruiter, mijn is wel rillerig maar kan zich dan ook totaal van mij afsluiten en niet meer reageren.
Ik denk dat het vooral oefenen en aftasten is en de rust bewaren.

**Geplaatst**: 14-04-16 13:23

Geplaatst: 14-04-16 13:23

Zo'n dissocierend paard heb ik ook. Met z'n geest in onbereikbaar-modus op hol omdat hij ineens in een andere modus schiet. Nou dissocieer ik zelf ook als de beste, helaas, dus ik neem het 'm niet kwalijk maar lastig is het wel. Zo'n geestelijk probleem is vooral een kwestie van tijd en van keer op keer jezelf bewijzen als betrouwbaar, laten zien dat ik WEL er ben en hem help, zodat hij het niet meer nodig vindt om om te switchen. Ik heb zo vaak "blijf hier, blijf hier, blijf hier, blijf hier, blijf hier" gedacht als hij naast of onder me liep te stuiteren, en dan bedoel ik niet fysiek blijf hier maar met z'n hoofd. Zo lang ik 'm kan bereiken gaat het goed. En gelukkig dat het steeds beter gaat

Hij zal nooit steigeren of bokken. In het ergste geval schiet hij mentaal in een andere laag en dan wordt het staken of op hol. Andere dingen heeft hij ook wel geprobeerd, die heb ik geneutraliseerd. Maar staken en op hol deed hij bij zijn vorige eigenaar ook al, en dat is een patroon geworden. Als hij op de wei of met opzadelen al zo is klim ik er niet eens op. Als hij onderweg zo wordt evalueer ik waar het fout ging (dat is nooit op het moment dat hij aan de haal gaat, hij geeft altijd eerdere signalen die ik dan soms mis) zodat het de volgende keer hopelijk wel goed gaat.

**Geplaatst**: 14-04-16 13:31

Geplaatst: 14-04-16 13:31

fleur_yen schreef:
troi schreef:
In het bos heb ik er een superpaard aan, ik geniet enorm van de voorwaartse drang en de 'go', en ze kan hier en daar echt wel eens opzij springen, maar dat stoort me weinig. Ga ik echter een ritje maken over de boerenlandweggetjes, is het een totaal ander dier, enorm kijkerig op alles, en dat komt absoluut alleen maar door mijzelf. Verharde wegen met sloten aan beide kanten zorgen ervoor dat ik een stuk minder dapper ben, paard wordt nog veel onzekerder want die mist mijn steun, en kan dan dus ook echt op de handrem staan met de enige mogelijke gang, de achteruit of omhoog. Met mijn gebrek aan dapperheid stop ik dan met rijden op z'n moment, wat natuurlijk het stomste is wat je kunt doen.

Bij onze paarden merk ik toch ook dat ze in het open veld veel feller zijn dan in een bos. En dan zijn het onverharde wegen zonder sloten, dus als er een zijsprong volgt staan we tussen het graan of zo. Niks nodig om daarvoor te stressen. Op een bosweggetje zijn ze plots veel relaxer. Raar genoeg is het met onze honden net hetzelfde, in het open veld staan ze altijd klaar om te vertrekken, dus helaas kan ik hen niet loslaten. In een bos lukt dat wel, ondanks eekhoorntjes en andere vriendelijke beestjes.
Dus het ligt niet allemaal aan jezelf.

**Geplaatst**: 14-04-16 13:38

Geplaatst: 14-04-16 13:38

Ik heb mijn heel sensibel arabisch volbloedje na een blessure omgedoopt tot buitenrijd-paard :p

Hij is fysiek niet meer geschikt om op regelmatige basis intensief getraind te worden, maar omdat hij momenteel niet echt pijn of last heeft wil ik hem ook niet volledig stil zetten. Als ik ga wandelen zal ik daarom sneller geneigd zijn om hem te nemen.

Sem is nochtans niet de makkelijkste om mee buiten te rijden, toen ik hem pas had liep hij regelmatig achteruit de gracht in als hij wat 'eng' gezien had.

De enige manier om hen te leren 'rust' vinden in het buitenrijden, is door het vaak te doen. Toen ik het buitenrijden weer oppakte na de blessure reed ik eerst enkel in groep, zodat hij steun kon vinden bij andere paarden. En het alleen buiten wandelen heb ik geleidelijk opgebouwd. Nu rijd ik hem zowel alleen als in groep buiten, en ook een drafje of galopje lukt prima.
Ik kan hem intussen wel goed inschatten, en zowel hij als ik gaan het samen wandelen steeds leuker vinden!

**Geplaatst**: 14-04-16 13:45

Geplaatst: 14-04-16 13:45

Mooi voorbeeld Eline91. Die van mij wordt juist veel rustiger als je niet te vaak op pad gaat. Hij heeft blijkbaar tijijijijijijijddd nodig. Ik rijd sowieso maar een paar keer per jaar, en dan meestal buiten. Dat gaat super. Voorheen zat ik er een paar keer per week op. Ik ben zijn enige ruiter en ik vond dat ik dan ook ervoor moest zorgen dat hij in vorm was als ik regelmatig wilde rijden. Dus rijden was moeten geworden en dat werkte averechts. En nu hij met de vut is gaan we heel af en toe op pad en is het ook leuk. Sinds hij met de vut is is hij er niet een keer vandoor gegaan en is het maar 1 keer voorgekomen dat hij niet verder wilde. En dat was toen we paarden tegenkwamen die de andere kant op gingen.

Achteruit richting sloot heeft mijne een paar jaar geleden ook verzonnen. Op zo'n moment krijgt hij van mij een ram. Dat soort dingen zit ik niet op te wachten, ik heb m'n handen al vol aan de twee dingen die hij al langer deed. Ik was er op dat moment ook vrij zeker van dat hij helemaal die sloot niet in wilde en dat hij gewoon testte wat ik zou doen. Een mep uitdelen dus. Hij heeft 't nooit weer gedaan.

Laatst bijgewerkt door Koper op 14-04-16 13:48, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-04-16 13:45

Geplaatst: 14-04-16 13:45

Het heeft alles te maken met alles wat je zelf aandurft,overziet, aankunt en plezier aan hebt. Sensibel worden we het nooit over eens. Ik heb mensen erg luie paarden sensibel horen noemen. Ik vond ze dus erg lui , zij niet. Dus dat is een persoonlijke interpretatie die je geeft vanuit je eigen referentiekader.

Laatst bijgewerkt door Rizette op 14-04-16 14:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-04-16 13:57

Geplaatst: 14-04-16 13:57

Koper schreef:
Die van mij wordt juist veel rustiger als je niet te vaak op pad gaat. Hij heeft blijkbaar tijijijijijijijddd nodig.

Dat is vast typisch aan sensibele paarden, dat zie ik namelijk bij die van mij ook heel erg terug

Sinds hij op (actief) pensioen staat is hij mentaal veel rustiger geworden, omdat het allemaal niet meer echt 'moet'.

**Geplaatst**: 14-04-16 14:06

Geplaatst: 14-04-16 14:06

Ik herinner me nog goed de adviesen die mensen me gaven, toen ik mijn paard nog had. Ik moest hem met een zweep rijden, voorwaards rijden, niet laten kijken, mijn eigen rijtechnische basis bijwerken, etc. En al die tips hadden 1 resultaat: paardlief kwam meer en meer in opstand.
Uiteindelijk heb ik beslist om naar mijn paard te luisteren en daar heb ik dan mijn strategie op afgestemd. Op het moment dat mijn paard merkte dat hij zichzelf mocht zijn en ik mijn rijden aan hem ging aanpassen, is alles veel beter beginnen gaan. We hebben ooit nog 1 les meegepikt en toen kreeg ik te horen dat mijn paard en ik een eigen taal hadden, rijtechnisch doen we alles fout en toch verstaan we mekaar perfect.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-16 17:06

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-16 17:06

Ik had niet zoveel reacties verwacht. Allemaal onwijs bedankt. Het is nu alleen een merrie die ik in de les rijd. Ze is echter wel te koop voor de juiste ruiter, ik vind het heerlijk als een paard Reageert op kleine hele lichte signalen van mij. Vind het jammer dat daar meestal ook bij komt dat ze niet relaxed te rijden zijn (in zin van alert voor alles om hun heen en vele schrikreacties, wegdromen zit er idd niet bij). Tegelijkertijd heb ik een hekel aan een paard dat niet reageert en bij wijze van vooruit geschopt moet worden. Hun zijn daarintegen meestal wel onverstoorbaar voor dingen die ze zien en horen.

Wat crossen betreft, daar bedoel ik meer mee dat er gegaloppeerd word waar kan en veel gedraaft. Echter wel altijd in mijn tempo! Niet alle remmen los

ik rij dan als t ware gewoon meer door. Ik heb namelijk ook de neiging veel te stappen met soms een drafje en een enkel galopje.

Het ligt echt aan t paard en ruiter in combi. Ik zal het voor nu Erbij houden dat ik haar in de lessen zo nu en dan rij. Ze is kwa gangen btw heel relaxed en niet gehaast (ik rij normaal een ander paard dat juist wilt rennen en ook onder je uit probeert te rennen op momenten. Haar tempo in draf en galop is ook vele malen sneller dan het paard waardoor ik dit topic heb geopend.

**Geplaatst**: 14-04-16 17:16

Re: Sensibel paard voor buitenritten mogelijk?

Geplaatst: 14-04-16 17:16

Maar je hebt ook coole paarden die plezierig wakker en erg goed aan de hulpen zijn (zoals de mijne, reageert al op een ademhaling maar is totaal niet kijkerig). Kwestie van zoeken tot je de juiste vindt.

**Geplaatst**: 14-04-16 17:24

Geplaatst: 14-04-16 17:24

even een leuk weetje, mijn sensibile ruin is op buitenrit kalmer dan in de bak $*\o/*$

naar mijn mening is vooral de ruiter/amazone die het kijkerige gedrag zou kunnen veroorzaken. let op: ik zeg niet dat het altijd aan de ruiter ligt.

wat ook zou kunnen helpen is gewoon een wandeling met het paard te doen. handig om in het begin een ander paard mee te nemen. het is tenslotte een kudde dier.

**Geplaatst**: 14-04-16 17:28

Geplaatst: 14-04-16 17:28

Hier een enorme neuroot in de bak, bijna tegen het onrijdbare aan soms. Maar int bos? Daar is hij zo nuchter, kijkt nergens naar (dat doet hij in de bak opk niet hoor) en zou je er bijna een beginner op los kunnen laten. Ik denk dat buiten hem meer rust geeft, zo van ik hoef hier alleen maar stap draf galop en verder niks

**Geplaatst**: 14-04-16 19:13

Re: Sensibel paard voor buitenritten mogelijk?

Geplaatst: 14-04-16 19:13

Of je paard wel of niet goed op je hulpen reageerd heeft niks te maken met sensibel. Mijn merrie is soms zo geobsedeerd door haar omgeving en alle prikkels dat ik niet meer besta. Ze sluit zich in angst compleet voor mij af. Het is heel moeilijk om haar dan zonder spanning op te bouwen weer bij de les te krijgen.

Als ik het over kon doen had ik dit paard niet gekocht. Ik ben best emotioneel voor een sensibel paard moet je je eigen emoties ten aller tijde onder controle hebben.

**Geplaatst**: 14-04-16 20:59

Geplaatst: 14-04-16 20:59

SandraVerl schreef:
Uiteindelijk heb ik beslist om naar mijn paard te luisteren en daar heb ik dan mijn strategie op afgestemd.

Je moet je systeem aanpassen aan je paard, niet je paard aan je systeem

Zeker met sensibele paarden komt het er vaak op aan om een systeem te ontwikkelen waarmee je met hen kan communiceren en waarmee je hen voldoende vertrouwen kan geven

**Geplaatst**: 15-04-16 09:23

Geplaatst: 15-04-16 09:23

Lastig, maar ook herkenbaar en werkbaar.

Mijn paard is sensibel, hij kan heet, echt kandruk worden. Zodra ik dan wat met hem doe en hem echt duidelijk begrens gaat dit goed.
Maar zodra ik mee ga stressen of hem op zijn initiatief laat lopen gaat het mis.
Ik heb hem al 10 jaar dus ik weet wat hij doet en weet dat ik absoluut in dit geval 'de baas' moet zijn.

Ondanks dat, is hij heel braaf en bomproof. Loopt overal langs, super langs tractoren motoren etc. Wilt dan wel eens dribbelen maar absoluut niet schrikkerig of er vandoor.
Wat dat betreft is hij heel 'cool'.

Zoals jullie snappen is dit geweldig in de endurance; hij loopt altijd. Maar zodra hij andere paarden ziet of we ingehaald worden kan hij wel echt heel heet worden.

Ter info; het gaat niet over een Arabier maar over een haflinger.
Al menig toeschouwer richting de finish zei: zo, wilt hij nog een rondje?! Haha!

**Geplaatst**: 15-04-16 09:31

Re: Sensibel paard voor buitenritten mogelijk?

Geplaatst: 15-04-16 09:31

ik ken paarden die blijven spoken zien, als je elke week met ze weg gaat naar concours e.d. word het wel werkbaar.

als haar schrikreactie wel gewoon normaal is, en ze binnen korte tijd weer cool is kun je het gewoon uitproberen. als ze de spanning enkel opbouwt en niet goed afvloeit kun je problemen verwachten.

ik ben blij met mijn sensibele merrie, je moet haar eigenlijk zonder spoortje rijden want ze reageert heftig aan de hulpen maar qua omgeving is ze nergens van onder de indruk, trekkers / koeien / honden / vrachtwagens en motoren. Ik heb haar echter zo gekocht, ik weet niet of ze dat heeft moeten leren.

**Geplaatst**: 15-04-16 09:41

Re: Sensibel paard voor buitenritten mogelijk?

Geplaatst: 15-04-16 09:41

Wel eens van de TRT-methode gehoord van Tristan Tucker?
Google maar eens, het is speciaal voor sensibele en drukke paarden.
Een paardvriendelijke methode om een paard voor te bereiden op alle prikkels van buiten rijden en wedstrijden enz.

**Geplaatst**: 15-04-16 09:46

Geplaatst: 15-04-16 09:46

Is Tristan Tucker weer de nieuwe hype?

**Geplaatst**: 15-04-16 10:11

Geplaatst: 15-04-16 10:11

Rohol schreef:
Wat hierboven al wordt genoemd, wat is sensibel? Die definitie lijkt voor iedereen altijd anders te zijn.

Voor mij is sensibel snel reageren op impulsen om zich heen. Dat kan een been of teugelhulpzijn maar ook geritsel in de struiken.

Voor mij is het niet perse een veel schrikt. Een kouwe kan ook schrikken en gaan rennen.
Al zal een sensibele misschien wel iets eerder schrikken om dat ze eerder "iets" (denken te) zien.

**Geplaatst**: 15-04-16 11:20

Geplaatst: 15-04-16 11:20

Ayasha schreef:
Is Tristan Tucker weer de nieuwe hype?

Jep

Tegenwoordig kan elk gedragsprobleem opgelost worden met de TRT-methode.