Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar
Rebecca schreef:Herkenbaar ... Ik at niks meer zowat op den duur van ellende , niks verdroeg ik echt meer. Paar happen en dan was het wel mooi , narcose was geen punt . De demente vrouw op de kamer wel , midden in de nacht om haar kinderen schreeuwen . Thuis eerst een tukje gedaan , na 2 dagen voelde ik me kiplekker(der)
Zoolgangster schreef:[naam] schreef:Herkenbaar ... Ik at niks meer zowat op den duur van ellende , niks verdroeg ik echt meer. Paar happen en dan was het wel mooi , narcose was geen punt . De demente vrouw op de kamer wel , midden in de nacht om haar kinderen schreeuwen . Thuis eerst een tukje gedaan , na 2 dagen voelde ik me kiplekker(der)
Ik had een meneer in de ruimte tegenover me die 's nachts luidruchtig met een vierspan aan het mennen was of zoiets... "Hooooo la, ho ja, ho ho, hoooooo" zoiets dus. Nou mag ik graag mennen (tussen de galaanvallen door spande ik nog vrolijk een paard in, en ging er mee buitenrijden, spande het uit, zette het terug in de wei en na twintig minuten weer een aanval) maar om zoiets 's nachts aan te moeten horen is wel een beetje tè.
Anoniem schreef:idd, je lichaam maakt nog steeds gal aan. Alleen je reservoir is idd weg.
Verder heb ik met deze klachten gewoon geen zin om alternatief te zoeken.
Het doet zo vreselijk pijn, het beperkt me omdat ik bang ben voor een aanval.
Er zitten meerdere stenen is vandaag bevestigd door de chirurg.
Ik ga daar niet mee lopen klungelen.