DynamiteS schreef:Ik ben even heel erg chagrijnig... Wil zo graag als EHBO-er op evenementen werken maar dat zal niet gaan door mijn epilepsie. Alles lijkt ook te zijn met opleiding maar vriend van mij werkt ook zo en is 17 en dus geen opleiding... Helemaal niks lukt me, gewoon door die stomme epilepsie. Ik kan niet werken, paardrijden, autorijden of gewoon fatsoenlijk iets alleen doen... Ik word er zo boos van... Die rotmedicijnen maken het alleen maar erger dus daar ben ik mee gestopt. Val wel minder maar nog steeds veel duizelig en licht in mijn hoofd, sporten kan ik gewoon helemaal niet...
Zit er even helemaal doorheen...
Is er nergens een revalidatiecentrum voor epilepsie in je buurt? Niet noodzakelijk dat je dan van je epilepsie af bent, maar het kan wel in frequentie minderen... Of misschien is een seizure alert / seizure response dog (= assistentiehond die waarschuwt voor epileptische aanval en/of in actie schiet wanneer je er een hebt gehad) wel iets voor jou?
Misschien kan je niet dadelijk op evenementen gaan staan als EHBO'er, maar wie weet kan je wel de cursussen EHBO volgen en kijken of je er les mee kan gaan geven aan anderen die graag als EHBO'er willen starten.
Vala schreef:Al mijn goede voornemens ten spijt blijft het tobben. (...)
Mijn acceptatie van donderdagavond is weer even zoek.
Je verwacht veel van jezelf, heel veel. Je hebt 'goede voornemens' gemaakt. Prima. Deze 'goede voornemens' in de praktijk omzetten is echter niet zomaar iets wat je 'even' op 1 2 3 doet en is makkelijker gezegd dan gedaan, MAAR dat wil niet zeggen dat het je niet zal lukken. Het is een nieuwe manier van omgaan met een situatie die je je eigen moet maken. En zoals dat gaat met veel dingen die we leren: dat gaat niet vanzelf, maar 'met vallen en opstaan'. Geef jezelf de ruimte om ook 'te vallen'.
Vala schreef:Ik dacht misschien kan ik beter niet gaan voorlopig maar daar word ik niet beter van. Mijn vriendin was ook niet thuis dus ik liep daar helemaal alleen. Misschien moet ik afspreken dat als ze eris we samen poetsen. Maar wat is dat moeilijk, toegeven dat je echt ziek bent.
Waar heb je nood aan? Alleen zijn? Gezelschap? Een luisterend oor? Afleiding? Rust?...
Probeer even te voelen waar jij nood aan hebt nu en op zo'n moeilijke momenten. En, inderdaad, wees wat milder voor jezelf.