Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Amandavd schreef:Bedankt voor de support dames!! Ik ga vanaf nu weer meelezen, wellicht pik ik weer handige tips op.
MuSLi schreef:Hier nog steeds wisselend. Het lijkt hier een soort achtbaan met ups en downs. Dan gaat het weer even goed en dan weer een paar echt slechte dagen. En dan pak ik het weer op en gaat het weer even goed. Ik krijg het niet voor elkaar om in die flow te blijven.
Dan vind ik mezelf zielig: dat ik geen chips, snoep, chocolade en whatever kan eten. En dan wil ik alles hebben. Terwijl ik wel gewoon die dingen kan eten, alleen dan met mate. De maat is alleen soms even kwijt
VogeltjeM schreef:MuSLi schreef:Hier nog steeds wisselend. Het lijkt hier een soort achtbaan met ups en downs. Dan gaat het weer even goed en dan weer een paar echt slechte dagen. En dan pak ik het weer op en gaat het weer even goed. Ik krijg het niet voor elkaar om in die flow te blijven.
Dan vind ik mezelf zielig: dat ik geen chips, snoep, chocolade en whatever kan eten. En dan wil ik alles hebben. Terwijl ik wel gewoon die dingen kan eten, alleen dan met mate. De maat is alleen soms even kwijt
En als je het wat meer zou loslaten, komt er dan over een periode van enkele maanden weer gewicht bij denk je?
Ik heb het anderhalf jaar "losgelaten", heb toen eigenlijk gewoon gegeten waar ik zin in had. Maar tegelijk ook gefocust op een stabiele bloedsuikerspiegel en gezond leven (dat doe ik al langer, dat gaat inmiddels vanzelf). Dus ik heb ook echt wel veel oliebol gegeten, maar de goede dagen overheersten en in deze periode van 1.5 jaar ben ik 500 gram afgevallen (dus echt stabiel gebleven ). Ik merk dat nu ik er weer meer druk op leg omdat ik die laatste kilo's kwijt wil, ik ook weer meer cravings heb. Op zich, ik heb ooit een artikel gelezen dat als je 6-9 maanden op een bepaald gewicht zit, je lijf zich hormonaal zo aanpast dat het dat gewicht wil behouden (ook qua honger en verzadiging). Dus dat zou kunnen pleiten voor: het is oké om het wat meer los te laten. Lang verhaal maar: ik vind het vervelend voor je dat je zo worstelt