Fobieën en motivatie

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Sheran

Berichten: 17247
Geregistreerd: 20-10-07

Re: Fobieën en motivatie

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-22 10:40

Je bent echt van heeeeel ver gekomen!

Zo ver als jij ben ik gelukkig nooit gekomen. Maar dat moment dat jij beschrijft van: nu is het genoeg, dat herken ik maar al te goed. Dat was het moment voor mij om dit topic te openen. Inmiddels alweer iedere dag enge dingen gedaan. Ik moet écht niet vergeten ze op te schrijven, want de overwinningen lijken zo 'normaal' en triviaal dat je ze snel wegcijfert. Ik heb in ieder geval inmiddels zelfs alweer bij iemand anders gegeten, wat echt wel een groot ding was.
Het is nu voor mij wel vakantie, dus mijn stresslevel is lager. Ik ben wel een beetje bang voor een terugval als ik weer aan het werk moet.

Monte_Cristo

Berichten: 236
Geregistreerd: 05-08-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-01-22 11:44

Sheran schreef:
Je bent echt van heeeeel ver gekomen!

Zo ver als jij ben ik gelukkig nooit gekomen. Maar dat moment dat jij beschrijft van: nu is het genoeg, dat herken ik maar al te goed. Dat was het moment voor mij om dit topic te openen. Inmiddels alweer iedere dag enge dingen gedaan. Ik moet écht niet vergeten ze op te schrijven, want de overwinningen lijken zo 'normaal' en triviaal dat je ze snel wegcijfert. Ik heb in ieder geval inmiddels zelfs alweer bij iemand anders gegeten, wat echt wel een groot ding was.
Het is nu voor mij wel vakantie, dus mijn stresslevel is lager. Ik ben wel een beetje bang voor een terugval als ik weer aan het werk moet.


De eerste stap zetten om inderdaad dit topic te openen is al een hele grote overwinning. De wil om erover heen te komen is dan gezet. En inderdaad de overwinningen zeker niet vergeten op te schrijven. Heel bewust de trots voelen als iets engs toch gelukt is is zo fijn, en dan moet je proberen om het gewoon te laten worden. Je niet meer bewust te laten worden dat iets heel eng is maar eigenlijk heel gewoon maakt het dat je je eigen leven weer terug krijgt. Maar zoals ik al eerder zei dit is een proces wat lang duurt, dus zeker jezelf blijven trots voelen dat het weer gelukt is dat zijn je geluksmomentjes en een tegenslag krijgen hoort erbij, maar zet je schouders er weer onder en probeer het weer. Je krijgt uiteindelijk de fobie er wel onderdoor. Je leven steeds meer van jezelf maken en niet meer van de fobie. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik weet zeker dat het je gaat lukken. Of te wel dat het iedereen gaat lukken. Ik ben trots op jullie allemaal

dalena

Berichten: 3141
Geregistreerd: 28-09-12
Woonplaats: Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-01-22 13:50

Wat super van je Monte_Cristo!

Ik durfde niet in achtbanen die over de kop gaan. Inmiddels is dat geen probleem meer en kan ik makkelijk 5x achterelkaar in een achtbaan, terwijl mijn broertje na 2x echt even moet stoppen vanwege misselijkheid.

Ik ben blij als het straks weer lente is, dan is de angst voor buikgriep toch een stuk minder.

Ik moet wel zeggen, ik heb psychische misselijkheid. En heb daardoor vaker moeten kokhalzen. Daardoor is de angst voor overgeven toch wat minder. Maar overgaan zal het nooit,denk ik.

Sheran

Berichten: 17247
Geregistreerd: 20-10-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-22 18:10

Dingen die ik de laatste tijd heb gedaan:

- pesto gebruikt uit een potje dat al een paar dagen open was
- niet obsessief handen staan wassen nadat ik in iets vreemds nats had gegrepen :')
- niet heel veel stress gehad toen er een leerling naar me toe kwam met de mededeling dat ze zich helemaal niet goed voelde en buikpijn had (vlak voor mijn neus!!! Hou afstand!!! :') )
- aardappels met wat rare plekjes gewoon opgesneden en gebruikt

dalena

Berichten: 3141
Geregistreerd: 28-09-12
Woonplaats: Limburg

Re: Fobieën en motivatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-22 18:18

Goed bezig Sheran! *\o/*

Dat van die leerling, ik zou mezelf helemaal gek maken }:0

Sheran

Berichten: 17247
Geregistreerd: 20-10-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-22 00:27

dalena schreef:
Goed bezig Sheran! *\o/*

Dat van die leerling, ik zou mezelf helemaal gek maken }:0


Ik vroeger ook - het helpt wel als je het vaak meemaakt. De kans dat er wat gebeurt in zo'n korte periode is echt heel klein, zolang je niks likt/aanraakt :')

Kookaburra

Berichten: 5429
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-03-22 00:10

Hoe gaat het met iedereen?
Op spotify heb je nu een podcast. 'Komt een meid bij de psych'. Wellicht voor jullie ook een hele mooie podcast om te luisteren. Gaat over een twintiger met angstklachten, en met de podcast neemt ze de luisteraar letterlijk mee naar de psych. Ze heeft de sessies opgenomen.

Sheran

Berichten: 17247
Geregistreerd: 20-10-07

Re: Fobieën en motivatie

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-22 00:41

Wat leuk, bedankt voor de tip!

Met mij gaat het best wel goed op het moment :) Daar ben ik wel trots op.

Kookaburra

Berichten: 5429
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.

Re: Fobieën en motivatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-03-22 08:03

Oh wauw! Lekker bezig *\o/*

dalena

Berichten: 3141
Geregistreerd: 28-09-12
Woonplaats: Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-03-22 20:12

Ik kijk inmiddels meer series en films waarin wordt overgegeven. Nog steeds is het wel spannend. Mijn hart klopt dan als een gek :o
Hunted into the wild ging toch nog een stapje te ver. Misschien omdat dat echt is.
Verder wel nog vaak nachtmerries over buikgriep en het heerst hier heel erg :=

Sheran

Berichten: 17247
Geregistreerd: 20-10-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-22 20:19

dalena schreef:
Ik kijk inmiddels meer series en films waarin wordt overgegeven. Nog steeds is het wel spannend. Mijn hart klopt dan als een gek :o
Hunted into the wild ging toch nog een stapje te ver. Misschien omdat dat echt is.
Verder wel nog vaak nachtmerries over buikgriep en het heerst hier heel erg :=


Ik ben dan dus wel weer zo fobisch dat ik meteen ga opzoeken waar je woont :')

JoycexEnya

Berichten: 5953
Geregistreerd: 11-12-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-03-22 20:40

Ik heb het topic even doorgelezen en kwam echt veel herkenning tegen,
hier ook iemand met angst voor overgeven, door verkeerd gegeten, altijd wel gehad angst om ziek te worden en overgeven. Zeker als ik bijvoorbeeld met vriendin naar Equiday ga en ik bang was om ziek te worden en haar teleur te stellen dat we niet kunnen.

De angst voor overgeven is laatst terug gekomen, nu ik er weer aan denk word ik misselijk.
Als thuis iemand ziek is, ik woon op mijzelf, maar ben vaak bij mijn ouders, als die zeggen zich niet fit te voelen wil ik eigenlijk liefst uit de buurt blijven. Toen ik nog thuis woonde en mijn moeder ligt ziek op bed, ik kom niet naar boven ook niet om wat eten of drinken te brengen, dat mag mijn vader en broertje doen. Mijn moeder hoest ook altijd totdat ze moet overgeven, echt zo naar en dan ben ik bang dat ze gaat overgeven als ze veel hoest.

Qua eten, eet ik geen snoepspekjes meer, ik kijk heel erg naar data en als al paar dagen openstaat in de koelkast gooi ik het weg, ben daar echt panisch mee.

achtbanen nooit problemen mee, wel spanning in de rij maar dat is denk normaal. \
Ik heb angststoornis heb daar emdr [& cognitieve gedragstherapie voor gehad, nog een angst wat ik heb, maar niet durf te zeggen :o maar het is al stuk minder, maar is er nog steeds.

Kookaburra

Berichten: 5429
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-03-22 21:18

He, wat vervelend. Maar een terugval mag he Joyce :(:) Je hebt eerder minder last gehad van je angst mbt overgeven, dus daar kom je wel weer!
Voor de angst die je hier niet durft te zeggen (wat je ook absoluut niet moet doen), wil ik jou een grote virtuele knuffel geven.

Dalena, goed om voor jezelf te weten dat Hunted into the wild nog een stap te ver was. Die stap komt later wel weer. Maar je bent het aangegaan! Ondanks dat het een stapje te ver was :D


Ik heb ook zeker spanning als ik in de rij van een achtbaan sta. Terwijl ik echt dol ben op achtbanen. Hoe gekker, hoe beter! *\o/* Een achtbaan is dan ook bedoeld om spannend te zijn, dus zolang het leuk blijft is spanning daar heel normaal :D En is de spanning teveel of vind je achtbanen niets aan, dan is dat ook oke. Gelukkig heeft een pretpark meer attracties!

dalena

Berichten: 3141
Geregistreerd: 28-09-12
Woonplaats: Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-03-22 21:36

Sheran schreef:
dalena schreef:
Ik kijk inmiddels meer series en films waarin wordt overgegeven. Nog steeds is het wel spannend. Mijn hart klopt dan als een gek :o
Hunted into the wild ging toch nog een stapje te ver. Misschien omdat dat echt is.
Verder wel nog vaak nachtmerries over buikgriep en het heerst hier heel erg :=


Ik ben dan dus wel weer zo fobisch dat ik meteen ga opzoeken waar je woont :')


Doe ik ook altijd als ik zo'n bericht zie. Ik ben bij mijn vriend in Brabant trouwens. En alle kindjes in de straat hebben het ;(

Kookaburra

Berichten: 5429
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-03-22 21:38

dalena schreef:
Sheran schreef:
Ik ben dan dus wel weer zo fobisch dat ik meteen ga opzoeken waar je woont :')


Doe ik ook altijd als ik zo'n bericht zie. Ik ben bij mijn vriend in Brabant trouwens. En alle kindjes in de straat hebben het ;(

:(:)

Kookaburra

Berichten: 5429
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-22 01:13

Hoe gaat het met iedereen hier?

Sheran

Berichten: 17247
Geregistreerd: 20-10-07

Re: Fobieën en motivatie

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-22 01:49

Ups en downs, op het moment weer best goed. Een tijdje geleden veel spanning op het werk, en dat leidde wel tot meer fobisch gedrag. Ik had het wel door, maar ik vertrouwde heel veel eten niet meer. Tijdje heel bang geweest voor pasta en rijst vanwege bacillus cereus, dat soort dingen.

In mei ging ik met een vriend op vakantie, en dat heeft wel geholpen. Hij dwong me toch steeds meer uit mijn comfortzone te stappen, en het was heel fijn een 'normaal' persoon naast je te hebben, omdat je soms ook de realiteit echt uit het oog verliest.

Vandaag tijdens de personeelslunch ook gewoon wat pasta gegeten van de catering. En nauwelijks meer iets weggegooid de laatste tijd.

Kookaburra

Berichten: 5429
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.

Re: Fobieën en motivatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-22 06:49

Ontzettend herkenbaar. Spanning = onzekerder zijn en meer last van wat eng is. Maar heel goed dat je dat doorhebt!
Misschien kom je ook op het punt: 'he wacht, ik vind nu product x spannend. Is er spanning in mijn leven?'.

En whoop, mooie stappen weer! *\o/*

dalena

Berichten: 3141
Geregistreerd: 28-09-12
Woonplaats: Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-22 07:36

Ik ben voor het eerst sinds jaren op de kermis geweest. Een plek die ik het liefst vermijd. Omdat ik daar te veel zie zeg maar.
Dus daar best wel trots op!

Mijn vriend heeft sinds vanacht koorts en dat is toch wel een dingetje. Maar hij heeft nog geen klachten (afkloppen)

Kookaburra

Berichten: 5429
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.

Re: Fobieën en motivatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-22 10:18

Feestje voor jou Delena!

Komt goed :(:) Gevoel van spanning/angst zakt vanzelf weer. Al is het nu even heel vervelend.

dalena

Berichten: 3141
Geregistreerd: 28-09-12
Woonplaats: Limburg

Re: Fobieën en motivatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-22 10:51

Hij heeft een positieve zelftest helaas! Ik ben vooralsnog negatief.

Kookaburra

Berichten: 5429
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.

Re: Fobieën en motivatie

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-07-22 11:10

Knuffel! Komt goed :(:)

Sheran

Berichten: 17247
Geregistreerd: 20-10-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-09-22 17:54

Hier ben ik weer even hoor, even verhaal kwijt... wat een fobisch heftige week is dit tot zover. Ook wel trots op mezelf maar ook erg veel spanning.

Afgelopen woensdag, op mijn werk, had een leerling zeer plotseling door de hele school overgegeven. Ik denk dan meteen: oh jee, noro... in de docentenkamer zei daarna een collega ook nog dat zij de week ervoor ook al een overgevende leerling had gehad entwee andere docenten zeiden dat ze de afgelopen dagen/weken ook buikgriep hadden gehad. Lokaal in kwestie werd uiteraard wel schoongemaakt maar niet zeer zorgvuldig met bleek ofzo. De dag erna zouden we vergadering hebben in dat lokaal maar ik ben via Teams aanwezig geweest. De dag erna was 1 van de 5 vergadermensen ziek.

Superblij dat het eindelijk vrijdagmiddag was. Zaterdag ging ik zeilen met twee vrienden: een zeilles op het ijsselmeer. Helaas werd een van hen zeeziek en terwijl ik aan het roer stond braakte zij op 30 cm afstand over de reling. Dat ving ik nog verrassend goed op, vond ik zelf. Geen paniek gehad. Misschien hielp het dat het niet besmettelijk was. Dus hier was ik wel erg trots op!

En nu gisteren weer een collega met buikgriep die vandaag weer op school was en een roosterwijziging had zodat hij in mijn lokaal kwam. Ik vond dat dus echt niet leuk, ik zie nu al tegen morgen op, dat ik ook in dat lokaal moet... is waarschijnlijk onzin, want besmetting via de handen zal wel meevallen in dit geval, maar het liefst ren ik nu echt even weg ;(

Kookaburra

Berichten: 5429
Geregistreerd: 23-07-20
Woonplaats: Op een laaghangende tak in een loofbos.

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-09-22 18:36

Knuffel van mij! Maar je doet het al zo goed deze week! Dit kun je morgen ook aan :*

dalena

Berichten: 3141
Geregistreerd: 28-09-12
Woonplaats: Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-09-22 19:04

Sheran schreef:
Hier ben ik weer even hoor, even verhaal kwijt... wat een fobisch heftige week is dit tot zover. Ook wel trots op mezelf maar ook erg veel spanning.

Afgelopen woensdag, op mijn werk, had een leerling zeer plotseling door de hele school overgegeven. Ik denk dan meteen: oh jee, noro... in de docentenkamer zei daarna een collega ook nog dat zij de week ervoor ook al een overgevende leerling had gehad entwee andere docenten zeiden dat ze de afgelopen dagen/weken ook buikgriep hadden gehad. Lokaal in kwestie werd uiteraard wel schoongemaakt maar niet zeer zorgvuldig met bleek ofzo. De dag erna zouden we vergadering hebben in dat lokaal maar ik ben via Teams aanwezig geweest. De dag erna was 1 van de 5 vergadermensen ziek.

Superblij dat het eindelijk vrijdagmiddag was. Zaterdag ging ik zeilen met twee vrienden: een zeilles op het ijsselmeer. Helaas werd een van hen zeeziek en terwijl ik aan het roer stond braakte zij op 30 cm afstand over de reling. Dat ving ik nog verrassend goed op, vond ik zelf. Geen paniek gehad. Misschien hielp het dat het niet besmettelijk was. Dus hier was ik wel erg trots op!

En nu gisteren weer een collega met buikgriep die vandaag weer op school was en een roosterwijziging had zodat hij in mijn lokaal kwam. Ik vond dat dus echt niet leuk, ik zie nu al tegen morgen op, dat ik ook in dat lokaal moet... is waarschijnlijk onzin, want besmetting via de handen zal wel meevallen in dit geval, maar het liefst ren ik nu echt even weg ;(


Ik ben zo erg om te kijken waar je woont :o toevallig regio Limburg?