Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar
tiwi1969 schreef:Dat is ook lastig Sterregoud, je sociale leven is op een laag pitje komen staan.
Pijn is ook een prikkel en die komt ook ongefilterd binnen, mijn helpt een lage dosering tramadol omdat dat je hersens een minder ontvankelijk maakt voor pijnprikkels als bijkomend voordeel werkt dat bij mij ook een beetje voor andere prikkels, het haalt de scherpe kantjes er een beetje af.
Hoe gaan bewegende beelden met 1 oog? In mijn tijd bij Groot Klimmendaal waren er best een aantal met ooglapjes voor dit probleem
lazy schreef:Wat fijn een topic over NAH.
Ik ben sinds kort NAH pt, Lees vooral jullie ervaringen mee.
Ik loop nu vooral vast met het werk, ik heb het gevoel dat mijn werk mijn klachten niet begrijpt en te veel pusht (bedrijfsarts is wel heel meedenkend gelukkig), waardoor ik steeds vastloop en dat kost zo veel energie.
Hebben jullie nog tips hoe je hier het beste mee om kunt gaan?
_Roxanne schreef:Ik negeer even de rode letters.
Ik heb vanochtend op mijn gemak het topic doorgelezen, en ergens is het fijn zoveel herkenbare dingen te lezen.
Ruim een maand geleden ben ik van het paard gevallen. Ze heeft zich verstapt, is uitgegleden en ik ben gewoon heel stom terecht gekomen. Gelukkig was er iemand in de buurt, en binnen tien minuten was er een first responder (Ik woon in Nieuw-Zeeland dus het gaat hier ietsje anders). Met de ambulance ben ik naar de brandweerkazerne in het dorp gebracht, daar kon de traumaheli me opppikken. Vijf uur na mijn val werd ik wakker in het ziekenhuis. Mijn GCS was 6 toen ze me vonden, eenmaal wakker in het ziekenhuis zat ik gelukkig al weer op 12. Ik had een traumatische subarachnoïdale bloeding, een bloeding tussen mijn schedel en mijn hersenvlies. Door de druk daarvan ben ik dus zolang buiten westen geweest.
Na 5 dagen ziekenhuis mocht ik naar huis en het valt me natuurlijk vies tegen. Ik was fit, mobiel en heel zelfstandig. Dat is nu even voorbij
Ik krijg iedere dag (op de slechte dagen na) ietsje meer energie, maar ik heb overal iemand voor nodig. Ik probeer maar wat ik nu kan te vergelijken met net na het ongeluk in plaats van vóór het ongeluk. Als ik er zo naar kijk is het fantastisch dat ik nu 3km kan lopen. Maar stiekem denk ik toch aan wat ik kon voor mijn ongeluk en dan is het gewoon frustrerend.
Ik ben eigenlijk ook een beetje op zoek naar dingen om te doen. Veel schermtijd kan ik nog niet aan, fysiek heb ik een verminderde coördinatie en ik kan nog niet tillen (heb ook mijn schouder beschadigd tijdens de val), ik zie dubbel en ik kan me op goede momenten ongeveer 10 minuten concentreren. Iemand suggesties? Wat vonden jullie fijn om te doen?
Mijn man heeft een noice cancelling koptelefoon voor me gekocht, maar ik heb nog niet echt leuke podcasts ofzo gevonden
Prairy schreef:Tuinieren? Ik vind stekken leuk om te doen.
Dat is niet veel moeilijker als!
- Vul potje met compost
- Knip tak af (in de zomer bijv van rozemarijn, lavendel, tijm of salie)
- knip tak in stukjes van 5-8cm
- haal al het blad behalve de bovenste 2 eraf
- steek in de compost langs de buitenrand van het potje (bovenkant boven)
- geef water
- als er aan de onderkant van het potje wortels te zien zijn, kun je ze uitplanten
En als het niet meer gaat dan stop je er mee. Kijk eventueel een kort YouTube filmpje van Anya the money saving gardener.
Bewegen schijnt goed te zijn maar ook iets simpels als verkeerd om eten met je bestek. Daardoor maak je nieuwe paden in je hersenen aan.
Veel sterkte. Stuk hoofd is zeer klote.
Electra63 schreef:Ik heb een aantal jaren geleden een subarachnoidale bloeding (SAB) gehad, door een aangeboren afwijking.
Ik ben gecoild en heb bijna 5 weken in zkh gelegen.
Ik ben (bijna) volledig hersteld en doe alles weer.
Heeft wel een paar jaar geduurd.
Ik heb soms alleen nog wel last van overprikkeling (in een kantoortuin werken was een hel) en als ik erg vermoeid of ziek ben dan loop ik een beetje raar, dan vind ik het lastig om een rechte lijn te lopen.
Ik had vorige week de griep en ik loop nu anders, merk ik zelf.
Je moet geduld hebben en je rust pakken, indien nodig.
Geef het tijd, bij mij merkte ik na 4-5 jaar nog verbetering.
Beweging (wandelen) schijnt ook goed voor je hersenen te zijn.
_Roxanne schreef:Ik negeer even de rode letters.
Ik heb vanochtend op mijn gemak het topic doorgelezen, en ergens is het fijn zoveel herkenbare dingen te lezen.
Ruim een maand geleden ben ik van het paard gevallen. Ze heeft zich verstapt, is uitgegleden en ik ben gewoon heel stom terecht gekomen. Gelukkig was er iemand in de buurt, en binnen tien minuten was er een first responder (Ik woon in Nieuw-Zeeland dus het gaat hier ietsje anders). Met de ambulance ben ik naar de brandweerkazerne in het dorp gebracht, daar kon de traumaheli me opppikken. Vijf uur na mijn val werd ik wakker in het ziekenhuis. Mijn GCS was 6 toen ze me vonden, eenmaal wakker in het ziekenhuis zat ik gelukkig al weer op 12. Ik had een traumatische subarachnoïdale bloeding, een bloeding tussen mijn schedel en mijn hersenvlies. Door de druk daarvan ben ik dus zolang buiten westen geweest.
Na 5 dagen ziekenhuis mocht ik naar huis en het valt me natuurlijk vies tegen. Ik was fit, mobiel en heel zelfstandig. Dat is nu even voorbij
Ik krijg iedere dag (op de slechte dagen na) ietsje meer energie, maar ik heb overal iemand voor nodig. Ik probeer maar wat ik nu kan te vergelijken met net na het ongeluk in plaats van vóór het ongeluk. Als ik er zo naar kijk is het fantastisch dat ik nu 3km kan lopen. Maar stiekem denk ik toch aan wat ik kon voor mijn ongeluk en dan is het gewoon frustrerend.
Ik ben eigenlijk ook een beetje op zoek naar dingen om te doen. Veel schermtijd kan ik nog niet aan, fysiek heb ik een verminderde coördinatie en ik kan nog niet tillen (heb ook mijn schouder beschadigd tijdens de val), ik zie dubbel en ik kan me op goede momenten ongeveer 10 minuten concentreren. Iemand suggesties? Wat vonden jullie fijn om te doen?
Mijn man heeft een noice cancelling koptelefoon voor me gekocht, maar ik heb nog niet echt leuke podcasts ofzo gevonden
Sweetgirl1 schreef:4 jaar geleden een ongeluk gehad, Uitgegleden over ijs. Bewustzijn verloren werd wakker op de grond. Weet nog niet wat er is gebeurd. Wel zware hersenschudding. Kon niet opzij kijken zonder duizelig te worden.
Uiteindelijk bleek ik een verstoord evenwichtsorgaan te hebben, Dat hebben ze opgelost. Maar sinds die tijd zie ik soms ineens uit het niets sterretjes. Als ik te snel op sta vanaf hurk ( Hebben evt meerdere ) maar ook als het gezellig is met gieren lachen en brullen zie ik ze ineens dwarrelen.
Gister ging ik douche en ineens zeg ik tegen mn vriend, Ho chips en was even 2 tellen stil, Toen kwamen ze weer voor mn ogen.
Denk dat het wel na dat ongeluk is gekomen
Sweetgirl1 schreef:4 jaar geleden een ongeluk gehad, Uitgegleden over ijs. Bewustzijn verloren werd wakker op de grond. Weet nog niet wat er is gebeurd. Wel zware hersenschudding. Kon niet opzij kijken zonder duizelig te worden.
Uiteindelijk bleek ik een verstoord evenwichtsorgaan te hebben, Dat hebben ze opgelost. Maar sinds die tijd zie ik soms ineens uit het niets sterretjes. Als ik te snel op sta vanaf hurk ( Hebben evt meerdere ) maar ook als het gezellig is met gieren lachen en brullen zie ik ze ineens dwarrelen.
Gister ging ik douche en ineens zeg ik tegen mn vriend, Ho chips en was even 2 tellen stil, Toen kwamen ze weer voor mn ogen.
Denk dat het wel na dat ongeluk is gekomen
Iris82 schreef:Sweetgirl1 schreef:4 jaar geleden een ongeluk gehad, Uitgegleden over ijs. Bewustzijn verloren werd wakker op de grond. Weet nog niet wat er is gebeurd. Wel zware hersenschudding. Kon niet opzij kijken zonder duizelig te worden.
Uiteindelijk bleek ik een verstoord evenwichtsorgaan te hebben, Dat hebben ze opgelost. Maar sinds die tijd zie ik soms ineens uit het niets sterretjes. Als ik te snel op sta vanaf hurk ( Hebben evt meerdere ) maar ook als het gezellig is met gieren lachen en brullen zie ik ze ineens dwarrelen.
Gister ging ik douche en ineens zeg ik tegen mn vriend, Ho chips en was even 2 tellen stil, Toen kwamen ze weer voor mn ogen.
Denk dat het wel na dat ongeluk is gekomen
Misschien heb je last van het Visual Snow Syndroom. Hier kun je meer lezen: https://onzichtbaarziek.nl/visual-snow-syndroom/
Ik heb bijvoorbeeld wel oogmigraine, maar dat werkt anders dan Visual Snow. Bij mij is dan voor een half uur of uur dat ik een grote glitterbol met sterretjes in een of beide ogen heb. Die is dan de hele tijd aanwezig en trekt vervolgens weer weg.