Geplaatst: 30-07-17 19:07 
Mijn lieve Olina is helaas op 17 juli ingeslapen, veel te jong nog
06-07-2005 - 17-07-2017
Het begon in mei met dat ze net niet helemaal lekker liep onder het zadel, maar er was niks te zien. Tot we eind mei een hele kleine onregelmatigheid aan het rechter achterbeen zagen. Voor de meeste mensen niks bijzonders, maar ik heb Olina nog nooit ook maar een stap onregelmatig zien lopen, dus we hebben hierop besloten naar onze dierenarts van de Lingehoeve te gaan.
Ook zij zag in eerste instantie niet veel aan Olina, tot we goed naar de kadans gingen luisteren. Heel licht onregelmatig inderdaad. Voor de zekerheid dus toch foto's gemaakt, en er werd een onregelmatigheid gezien bij de kogel. Vervolgens op de echo bleek ze een gat in haar pees te hebben. Het toekomstbeeld was erg onzeker, maar om te starten zou ze 6 weken rust moeten houden en dan zouden we weer verder kijken.
Helaas heeft Olina die rust absoluut niet gehouden, ze heeft zich erg druk gemaakt. Daarnaast heeft ze ook nog eens een allergie voor alle steekbeesten, wat voor haar het leven ook niet aangenaam maakte. Op het laatst was het zo erg dat ze nergens meer rust had, ondanks dat ze op prednison stond en van kop tot staart ingepakt stond.
De pees werd alleen maar slechter, dus we hebben de keuze gemaakt haar te laten gaan...
Lieve Muriëlle (bokker Muurp) en Marlies (bokker Bellatrix) zijn nog foto's komen maken waar ik gigantisch blij mee ben.
De beslissing was vreselijk moeilijk, maar wel het eerlijkste naar haar toe. De toekomst met haar pees was niet goed, en haar dan zo naar de kust moeten doen voor haar eczeem was ook niet eerlijk. Het was geen pony die gelukkig zou worden als grasmaaier, als dat überhaupt nog een optie was geweest.
De dagen voordat we naar de kliniek gingen hebben we nog leuke dingen samen gedaan. Naast de fotoshoot zijn we ook nog samen met onze beste maatjes Eline (Aleeneh) en haar Mish een rondje naar buiten geweest, wat Olina het liefst deed (het maakte nu toch niet meer uit voor haar pees...). Ze was gigantisch blij dat ze eindelijk weer mee mocht. Ook heeft ze vlak voor we gingen nog lekker in de tuin van de staleigenaar mogen grazen, een ware traktatie voor een haflinger natuurlijk!
Met het inslapen is alles gelukkig heel vredig, rustig en mooi gegaan. Ze is op de kliniek ingeslapen, ik ben er tot het laatste moment bij geweest en terwijl ik bang was dat ze er tegen zou gaan vechten, was ze juist echt gigantisch snel weg. Ze is gestorven in m'n armen en we hebben alle tijd gekregen om afscheid te nemen.
Foto in link, onze laatste foto samen, ze was hier al overleden
Als twee lieve bruine ogen je vragen,
Help me, want ik voel me niet zo fijn.
Mag je dan, omdat je voelt, dit is het einde...
Egoïstisch zijn?
Als je van de dierenarts hoort,
Dit komt nooit meer goed.
En ze krijgt steeds meer jeuk en pijn.
Mag je dan, omdat je haar niet wilt missen...
Egoïstisch zijn?
Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan.
Voorgoed en je zonder haar naar huis toe moet.
Met het halster in je hand en een hart vol pijn.
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
Dit was het beste,
Ik mocht niet egoïstisch zijn.
Vele jaren was zij bij ons,
Elke dag samen was een feest.
En in al die fijne jaren is ze zelf niet een keer...
Egoïstisch geweest..
Olina is al 10 jaar mijn maatje en heeft mij alles geleerd, het was een geweldige pony...
Rust zacht mijn lieverd! Eindelijk heb je de rust die je verdient, niet meer die vreselijke jeuk en geen pijn meer...
heel veel sterkte met het verlies van je prachtige haflinger! 
Dag lieve maffe geweldige Olina. Dag maatje. 
