Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-08-17 23:43

Me beste vriendin moeten inslapen

Geplaatst door de TopicStarter : 20-08-17 23:43

Aangezien dit weer de zoveelste nacht is dat ik er niet van kan slapen, moet ik het van me af schrijven.

Voordat ik op het punt komt waarom ik dit schrijf, wil ik eerst vertellen hoe we aan Menora zijn gekomen.

1,5 jaar geleden heeft mijn moeder Menoor van de manege gekocht. Het was altijd al haar lievelings merrie en ook ik en mijn zus waren ook echt dol op haar.

Ze was 21 toen het duidelijk werd dat ze de manege lessen niet meer aankon. Ze werd kreupel en na 2/3 maanden rust blijf dit aanhouden. Omdat ze al op leeftijd was en ze geen geld meer kon binnen halen, moest de manege begrijpelijk een keus maken. Bij mijn moeder gingen dus de alarmbellen af. Me vader zei gelijk tegen der: je kan of 2 weken huilen dat ze dood is/gaat of je gaat een dag extra werken en je koopt der. Nou dat moest je me moeder geen 2x laten zeggen.

Me moeder ging rond de tafel met de eigenaar van de manege die verbaasd was over het feit dat we een oud paard wilde kopen die kreupel was. Me moeder wilde gewoon perse der een welverdiende pensioen geven ook al zou dit maar een maand zijn. Om het verhaal wat korter te maken, Menora was die dag officieel van ons.

Per week veranderde deze chagrijnige merrie naar een echte knuffelbeer. We mochten alles bij der doen, keek vrolijk naar ons als we de stallen binnen wandelde en liep ons overal achterna waar we ook maar heen gingen. Waar ze normaal van je wegrende in het land, kwam ze naar ons toe gedraafd. Mensen bleven verbazen hoe erg ze opgeknapt was en de extra bonus was zelfs nog dat ze weer goed ging lopen.

Bijna twee jaar hebben we haar ook de welverdiende pensioen mogen geven. Afgelopen maandag, 14-08 , moest ze veel te vroeg ingeslapen worden.

Menora is deze dag in de sloot terecht gekomen terwijl ze op het land stond. We hebben altijd gezegd dat het der dood zou worden, als ze daar terecht in zou komen. Ze was namelijk een ontzettende neuroot en van de kleinste dingen raakte ze gewoon al in paniek.

Ik en mijn moeder waren beide niet aanwezig toen er gebeld werd dat het foute boel was. Niet omdat we het niet wilde, maar me moeder ligt in het ziekenhuis door ziekte en ik was juist die dag weg met kamp van de manege om mijn hoofd leeg te maken. Mijn zus is op dat moment direct naar de manege toe gegaan, ze vertelde ons dat ze Menoor in het weiland zag liggen en het der maar niet lukte om op te staan. Haar altijd waakzame vrolijke blik was vervaagt en zelfs der oren die altijd vooruit stonden zouden slapjes gehangen hebben.

De dierenarts was er gelukkig op tijd bij en had direct vocht bij der ingediend omdat ze in een shock zat. Alleen kwam er maar geen verbetering in en zei de dierenarts dat het beter was om der in te laten slapen, omdat ze waarschijnlijk zelf anders eraan zou sterven.

Ik was altijd bang als het eind voor Menoor zou komen, dat ze zou blijven vechten. Me zus vertelde alleen toen ze der eerste verdoving gaf ze nog 1x der koppie nog omhoog probeerde te doen, maar daarna toch al gauw der hoofd weer neer legde. Het in slapen heeft niet lang geduurd.

Toen op kamp het tegen me werd verteld, storte er een wereld voor me in. Ik was me vriendin voor het leven kwijt en juist het beestje die ik in deze tijd zo nodig had nu mijn moeder ziek was. Mijn vader die van het nieuws al af wist is me gelijk van kamp af komen halen zodat ik toch nog van der lichaam afscheid kon nemen. Me moeder mocht gelukkig ook even weg uit het ziekenhuis zodat we dat samen konden doen, want het was immers haar allergrootste liefde.

Toen we bij de kliniek aankwamen en der lichaam zag op een grasveld, had ik echt het gevoel dat ik gek werd. Het paard die je dagelijks zag is in 1 klap weg. Der vrolijke oogjes die naar het niets staren en der altijd warme huid die ijskoud aanvoelde. Ik ben tot nu toe nog steeds blij dat ik afscheid van der heb kunnen nemen, maar ik word nu nog steeds badend in het zweet wakker aan die blik hoe ze erbij lag.

Overigens is Menora gecremeerd en ik kan niet anders dan complimenteren hoe eervol ze met haar lichaam zijn omgegaan. Op de dag dat ze gecremeerd werd zijn we opgebeld dat het moment zover was, zodat we aan der konden denken.

We mogen en gaan der as uitgooien over het land waar ze altijd met de haar manege paarden stond. Hier was ze het gelukkigst en was echt haar plek. Dit gaan we alleen pas doen als het beter met me moeder gaat.

Al blijf ik me zus onwijs dankbaar dat ze wel bij der was en der geruststelde toen ze stief, zodat ze toch een vertrouwd persoon aan der zijde had. Blijf ik een ongelofelijk schuldgevoel hebben dat ik er zelf niet bij was en met me eigen ogen kon zien dat er niks meer aan gedaan kon worden.

Ik weet dat het tijd nodig heeft om het verdriet wat te stillen, maar ik weet ook dat het nooit helemaal zal verdwijnen.

Onze knappe merrie is 23 jaar geworden en mochten bijna 2 jaar van haar genieten. Menora, nogmaals bedankt voor alle plezier en liefde die je aan ons heeft gegeven. We zullen je nooit gaan vergeten.

**Geplaatst**: 20-08-17 23:49

Geplaatst: 20-08-17 23:49

Heh bah, heel veel sterkte met het verlies van je vriendinnetje! Y;(

Hou goed in je hoofd dat ze bij jullie nog een hele mooie pensioen heeft gehad en heerlijk mocht genieten bij jullie. :(:)

**Geplaatst**: 20-08-17 23:52

Geplaatst: 20-08-17 23:52

Ik wil jou, je zus en natuurlijk ook je moeder ontzettend veel stekte wensen! Ze heeft het getroffen dat ze nog zo heeft mogen genieten dankzij jullie. Y;(

**Geplaatst**: 20-08-17 23:55

Geplaatst: 20-08-17 23:55

Ach , wat ontzettend verdrietig dit ..
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies..
Menora zal jullie ongetwijfeld heel dankbaar zijn , dat ze haar pensioen liefdevol heeft door mogen brengen bij jullie ..
Koester de mooie herinneringen Y;(

**Geplaatst**: 20-08-17 23:57

Re: Me beste vriendin moeten inslapen

Geplaatst: 20-08-17 23:57

Ik verplaats dit topic hierbij naar In Memoriam, aangezien het daar thuishoort.

**Geplaatst**: 21-08-17 00:55

Geplaatst: 21-08-17 00:55

Wat een verdrietig verhaal, ik hoop dat het je helpt bij het verwerken van het verlies dat je het hier opgeschreven hebt.
Heel veel sterkte en ik vind dat Menora veel geluk gehad heeft dat ze bij jullie terecht is gekomen Y;(

**Geplaatst**: 21-08-17 08:15

Re: Me beste vriendin moeten inslapen

Geplaatst: 21-08-17 08:15

Wat naar meis! Zeker in zo'n periode dat je mama ook nog in het ziekenhuis ligt (hopelijk gauw thuis en beter!) . Gelukkig was je zus er om haar te begeleiden op haar laatste reis... Heel veel sterkte allemaal Wat een verdriet

**Geplaatst**: 29-08-17 00:40

Re: Me beste vriendin moeten inslapen

Geplaatst: 29-08-17 00:40

Heel veel sterkte. Dit heeft tijd nodig voor jullie allemaal. En ik spreek uit ervaring dat de randjes echt nog wel even scherp blijven. Mijn jongen is nu 3 jaar weg en word nog elke dag gemist.
Nogmaals heel veel sterkte