Vanaf dag èèn ben jij een paard waar is respect voor kreeg, helemaal toen je geen stap verkeerd deed toen ik op je steeg. mijn arm in het gips en nog bleef jij mij trouw, het eerste moment waarvan ik dacht; ik hoor bij jou.
Je leerde me zoveel en had zoveel geduld met mij, door jou werd ik iedere keer weer zo blij. Je leerde me vertrouwen en leerde me springen, we deden gelukkig ontzettend veel dingen!
Los in de bak, spelen met de andere paarden, je leerde me de belangrijke normen en waarden. Samen op buitenrit en naar een ander terrein, mijn lieve paard wat was de tijd enorm fijn.
Missen doe ik je zeker, daar kan ik niet omheen draaien, alleen met Daisy kan ik mijn verdriet een beetje weg laten waaien. Zo lief en bijzonder dat jij voor mij bent, ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik jou heb gekent.
Pimaude, mijn topper! De topper van de SAP.
Nikitaa8
Berichten: 2
Geregistreerd: 14-09-12
Geplaatst: 17-09-12 16:02
Ik verloor jou, Het doet zo'n pijn. Dat jij er niet meer mag zijn. Ik vind het vreselijk, Hoe iedereen die van je houd, Moet lijden. Hoe kon het nou? Waarom net jij? Ik mis je vreselijk! Ik kan wel dagen huilen, Allemaal om jou, En omdat ik zoveel van je hou.
horselover22
Berichten: 651
Geregistreerd: 18-08-08
Woonplaats: utrecht
Geplaatst: 17-09-12 16:36
hallo kan iemand voor mij een gedichtje maken wat gaat over een manege paard wat ingeslapen word vanwege hoefkatrolontsteking in beide voor benen en ingeslapen word hij heet tadano en is super lief als vast bedankt kan zelf niet goed dichten namelijk
antoinetje
Berichten: 1137
Geregistreerd: 02-03-05
Woonplaats: Plaatsje bij het bos :-)
Geplaatst: 18-09-12 06:53
Horselover22, ik hoop dat je dit mooi vind, lief dat je zoveel om Tadan geeft!
Als ik 's avonds de sterren tel En jou in mijn gedachten houd Dan weet ik het zeker wel Jij laat mij niet koud
Op jou rug heb ik veel mogen leren Tadano jij was een bijzonder paard Helaas kan ik de tijd niet keren Maar de herinneringen zijn goud waard
Moeilijk is dat he. Ik heb mijn paard op 12 maart in laten slapen en er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk. Sterkte!
Zapata
Berichten: 288
Geregistreerd: 17-01-11
Woonplaats: Stein
Geplaatst: 04-10-12 23:18
Wat een hoop mooie en ontroerende verhaaltjes, liedjes en gedichten... Zet hier even een stipje...Dreig mijn binkje alsnog te verliezen, maar hopen nog steeds t beste..
elk jaar pas ik op de paarden van vrienden zodat zij ook op vakantie kunnen gaan met een gerust hart. maar dit jaar zomer 2012 gebeurde er iets vreselijks. De eigenaren gingen de zondags op vakantie. De maandags was er niets aan de hand dus had gevoerd en 2 paarden gereden. De Dinsdag ochtend gras bij gegeven en verder niks aan de hand. S'avonds voeren, at een paard niet.. ik begon te twijfelen en contact gelegd met de eigenaren. Ik zou hem temperaturen en dan weer contact opnemen. Ze hadden nog een oude liggen dus die haalde ik op maar ook onze eigen. Ik temperatuurde eerst met die van hun en gaf 37.6 aan. Ik vertrouwde dat niet helemaal dus met onze nog eens temperature.. 38 graden. Ondertussen had ik de eigenaren al gebeld om te vragen of ik een afspraak met de dierenarts kon maken, dit was goed omdat ik het niet vertrouwde. ik tempratuur hem nog eens en er kwam 40 graden uit. Ik bel de veearts of hij nu kan komen. Dit was erg moeilijk omdat het niet spoed zou zijn. Ik vertelde dat het paard (het was een IJslander) 40 graden koorts had en dat ik wilde dat hij zou komen. hij kwam er, paard was uitgedroogd en leek erg slecht met hem te gaan. De veearts legde een infuus aan met 3x 3 zakken met vloeistof. Dit duurde tot s' avonds 11 uur dus volgende dag ging ik niet naar het werk. Woensdags leek het super te gaan, de veearts kwam 2x voor controle. Donderdags, ik kom in de weide, mijn gevoel zei dat het erg slecht ging.. klopte ook. ik wachtte op de veearts en die constateerde dat ook. Ik mijn vader bellen of hij kon komen met de trailer. Paard op de trailer en over een hobbelig pad rijden en het paard maar laten stuiteren was het advies. Dit deden we ook. (eigenaren wilden niet overgaan tot operatie want het was een kleine kans dat hij het zou redden). Ik moest er de hele dag bij blijven en om het uur temperaturen. temperatuur bleef stijgen en ik veearts weer bellen. hij vertelde me dat we hem konden verdoven en dan proberen om de darm goed te draaien. ik zei doen, veearts vroeg of ik dat niet eerst moest overleggen met de eigenaren maar zij hadden gezegd dat ik mijn best moest doen en doen wat ik goed achtte dus het gebeurde. na een goed half uur stond het paard weer en de veearts voelen of het goed zat. als het niet goed zat moestten we hem in laten slapen. Nou je snapt het natuurlijk al, het zat niet goed. Dus kon ik de eigenaren bellen om te zeggen dat het beter was om hem in te laten slapen....
wat denken jullie, hadden jullie iets anders gedaan?
Hoi iedereen, Wat een mooie gedichten allemaal, dikke respect kan iemand voor mij ook een gedicht maken
*merrie; pepijn *vosbont *23 jaar weg vanwege ouderdom *voor altijd in me hart
Gwahir
Berichten: 755
Geregistreerd: 16-08-10
Woonplaats: ʕ·ᴥ·ʔ
Geplaatst: 02-05-13 12:54
Toen ik nog op een manege reed overleed daar één van de paarden, en daar heeft een meisje een gedicht over geschreven dat ik ook heel mooi vind. Ik heb het uit mijn hoofd zo onthouden:
"Elke keer als ik Een zwartbles zie Denk ik aan jou Steeds weer
Zelfs een zwarte met één vlek Of met wat wit in het gezicht Of één oog blauw Brengt mij het beeld van jou
Ik weet dat ik niet de enige ben die met zo veel verdriet Afscheid genomen heeft Steeds dromend dat je leeft En ergens galoppeert
Ergens vrij Het is voorbij Maar de herinnering is van mij"
Hee. Echt hele mooie gedichten. Knap! Kan iemand een gedicht maken voor mijn ingeslapen verzorgpaard? gistermiddag in laten slapen. Ze was 16 , Maaike , Fries , Blessure aan haar rechter achter knie. Ik wil dan het gedicht graag aan de eigenaresse geven , Nu heeft ze nog maar 4 paarden. Ze is overstuur . Ik wou eerst zelf 1 maken , Maar omdat ik zelf nu ook heel erg in de war ben , Plaatst ik dit hier maar Daarom , Wil iemand het astjeblieft doen? X
Pony_Arie
Berichten: 560
Geregistreerd: 11-01-07
Woonplaats: kom je gezellie wat drinken
Geplaatst: 03-07-13 22:13
de vriendschap van een paard, is een vriendschap voor het leven voor een ander niet te zien, hoeveel een paard kan geven.
want ben je eens verdrietig, dan kijkt hij je aan alsof hij wil zeggen, ik zal altijd naast je staan.
en als je dan weer vrolijk bent, dan slaat hij met zijn staart. en hinnikt alsof hij zeggen wil, dat hebben we weer geklaard.
zo'n vriendschap is een wonder, een wonder om te beleven. zo'n vriendschap kan geen mens geen mens kan zoiets geven!
Ik moet morgen mijn bijna 11 jarige merrie laten gaan, kan daarom ook met geen mogelijkheid de rust vinden om te gaan slapen... Ik heb een gedicht wat ik persoonlijk heel erg mooi vind... Ik moet elke keer als ik het lees opnieuw huilen..
Crossing the Bridge
I stood beside your bed last night, I came to have a peep. I could see that you were crying; you found it hard to sleep.
I whinnied to you softly as you brushed away a tear, "It's me, I haven't left you. I'm well, I'm fine, I'm here."
I was with you at my grave today; you tend it with such care. I want to reassure you, that I'm not lying there.
I walked with you toward the house, as you fumbled for your key. I put my head against you, nickered and said, "It's me."
You looked so very tired, and sank into a chair. I tried so hard to let you know that I was standing there.
It's possible for me to be so near you every day. To say to you with certainty, "I never went away."
You sat there very quietly, then smiled; I think you knew. In the stillness of that evening, I was very close to you.
And when the time is right for you to cross the brief divide, I'll gallop across to greet you, and we'll stand there side by side.
I have so many things to show you, there's so much for you to see. Be patient, live your journey out...then come home to be with me.
LiannePuthzy
Berichten: 7000
Geregistreerd: 10-05-13
Geplaatst: 05-07-13 12:26
Soms moet je afscheid nemen van je aller beste vriend waar je op kan rekenen wanneer nodig Maar ooit zul je hem weer zien afscheid is nooit voor eeuwig maar altijd voor even Hij zal altijd waken over je in je slaap op je werk en op school Hij zal altijd bij je blijven In je hart Ooit zul je weer op hem kunnen rijden Als jou tijd is gekomen Dan zal hij je dragen En galloperen jullie samen over de eeuwige weiden afscheid nemen is nooit voor eeuwig m,aar altijd voor even
' Paarden kunnen niet praten zoals mensen woorden gebruiken. Maar kunnen wel communiceren met hun lichaam. En als we goed luisteren vinden we allemaal de ' paardenfluisteraar ' in zichzelf '
LIH
Berichten: 20
Geregistreerd: 04-01-12
Woonplaats: Assendelft
Geplaatst: 18-12-13 23:36
Als die 2 bruine ogen je aankijken alsof ze willen zeggen help me nou want ik voel me niet fijn, mag je dan egoistisch zijn? als je van de dierenarts hoort het komt.nooit meer goed en ze krijgt steeds meer pijn,mag je dan omdat je weet dat dit het einde is egoistisch zijn? Als die te bruine ogen zich sluiten voorgoed en jij zonder haar naar huis moet met je halster in je hand en.je hart vol pijn, dan moet je jezelf overtuigen.ik beest jik was
Mijn paard was altijd zn lief mooi betrouwbaar beest hij is in al zijn jaren niet 1x egoistisch geweest
I MISS YOU!!!!!
LiannePuthzy
Berichten: 7000
Geregistreerd: 10-05-13
Geplaatst: 27-02-14 01:10
If the day should come when i'm in pain , And you know i won't be well again , Promise me, you will do what must be done , If this is the battle that cannot be won .
It'll break your heart, but please be kind, Don't let your grieving sway your mind, For this is when, you will let me see, Just how much you do love me.
Together we have had happy years The future now, can hold no fears ! Please don't let me suffer so ........ When the time comes please let me go.
For a kind vet please will you send ? But please stay with me till the very end. Hold me steady and talk to me Till my bright eyes ........no longer see.
In time i hope you'll come to see It's the last kindest you can do for me One more time please stroke my mane and know that i'll have no more pain.
And dont be sad that it was you who decided this was what to do , we've been such buddies through the years don't let me be the cause of tears.
You'll always see me graze now, with the sun upon my back . Painful limbs won't tire me now , However long the hack.
I live now in your heart and mind a lovely place to stay and what you have in memories, no one can take away.
chagall
Berichten: 1
Geregistreerd: 19-03-15
Geplaatst: 19-03-15 17:53
Wat een mooie gedichten!
Mijn lease paardje wordt een deze dagen ingeslapen. Ik zoek iemand die een mooi gedicht kan maken over hem, voor hem.
Het is een grote zwarte ruin van ongeveer 26 jaar. Het is een super wedstrijd paard geweest en daarna heeft hij gewerkt in de manege wat hij met veel plezier deed. Iedereen op de manege is gek op hem sSinds een half jaartje is hij van "ons". Mijn kinderen rijden er graag op. Zijn lichaam is op...
Ik hoop dat iemand zo creatief is. Mij lukt het maar niet
Vast bedankt
xxpaaardje
Berichten: 1390
Geregistreerd: 20-08-13
Geplaatst: 24-10-15 22:14
Mooi gedichten.
Mijn merrie word inslapen omdat ze te veel pijn heeft. En niet meer beter zal worden. Zitten echt helen mooie gedichten tussen. Is der iemand die der een gedicht kan maken voor als ze is inslapen. Ik ben echt heel slecht in.
Me merrie is pas 5 jaar Ik heb haar zelf beleerd Ze is bruin met klein beetje wit op haar achter been. Ze is niet 1 van makkelijkerlijkste. Heb met der gesprongen,dressuur,cross, en buiten ritten gemaakt. En wedstrijd gereden. Maar ze heeft hard van goud. Als je nog iets wilt weten over der vraag dan maar
Ik heb ooit voor een bepaalde actie ofzo iets geschreven en heb dat stukje er maar afgeknipt. Hier het eerste gedeelte:
Klein maar fijn is zeker waar, al hadden we het de laatste tijd erg zwaar. Je beste vriendinnetje heel erg ziek! Je hart leek gebroken als mozaïek.Drie jaar geleden zijn wij begonnen en hebben elkaars vertrouwen gewonnen!Zwaar verwaarloosd en verschrikkelijk bang, zo dunnetjes als een vel behang.Kleine meid ik begrijp echt niet, hoe jij die angsten toch losliet.Na drie jaar aan de natural horsemanchip, gedraag je je nu soms zelfs als een konklijke VIP!Een slimme clown ook dat ben je echt, soms is jou uit de wei halen een stierengevecht!De rollen zijn dan zo verdeeld, dat ik de stier en jij de torero speelt!Ik heb echt geen geheimen meer voor jou,
Loran_Nolen
Berichten: 1378
Geregistreerd: 20-10-05
Woonplaats: op een erg fijn plekje
Geplaatst: 08-08-17 22:44
Ik zag een stukje staan, op de vorige blz. En heb die aangepast naar wat voor mij en mijn ruin van toepassing is
Morgen is het helaas zover..
Na 12 jaar, moet en ga ik afscheid nen van mijn 23-jarige draver Loran.
En ik heb dit als eerbetoon voor hem geschreven, met dus aanpassingen van orgineel.
Afscheid..
Het moment van afscheid nemen is daar, En van binnen voelt het raar. Je kwam 12 jaar geleden op mijn pad en jij won mijn hart, Ook al hadden we een enerverende start. Veel lief en leed hebben wij gedeeld, En steeds weer was jij daar en was nooit verveeld.. Zelf heb ik heel veel van jouw geleerd, en zeker hoe je het karakter van een paard waardeert. Groot was je geduld voor mij, Al maakt dat jouw niet altijd blij. Toch heb je mij dat vertrouwen gegeven, daarom wil ik het goed doen met jouw leven.
Geen ritten meer kunnen maken op jou rug, Ooh wat wil ik jouw graag terug. Wat heb ik veel van jouw geleerd trouw beest, En het is altijd mooi geweest. Jij was het die me leerde hoe ik jou moest rijden, En om die ongemakken te vermijden. Nooit zal ik je vergeten met je grote trouw, jij bent en blijft het eerste paard waar ik van hou!! Je mooie bruine ogen en je zwarte haren, zal ik altijd dichtbij mijn hart bewaren.
Slaap maar zacht mijn grote vriend Je hebt de rust met waarde en respect verdiend!! Ik zal je missen grote, trouwe vriend. Maar een lijdensweg heb jij niet verdient.
Nu ben je vrij, en kun je vanuit de groene weides over je maatje Binkie waken. Want ook zijn hart heb jij weten te raken.
Lieve Loran,
Dank je wel voor al die jaren dat je mijn steun bent geweest en in sommige gevallen echt mij gered hebt. Ik laat je nu gaan, met een leeftijd van 23 jaar.. Rust zacht grote vent.. Het is goed zo....
alwinlove123
Berichten: 224
Geregistreerd: 23-02-13
Geplaatst: 01-07-18 10:09
wat moet je doen als 2 bruine ogen je aan kijken van ik kan het niet meer baasje . dan moet je een keuze maken . je kijkt naar hem en ziet hem minder worden . je keuse is inslapen hij kan echt niet meer. je belt de da en zegt ik laat hem gaan je mag hem inslapen . wat voel je je machteloos als je dat zegt . je denkt van als het een maal gebeurd is heeft hij geen pijn meer en is hij vrij van de pijn die hij had . nu is het moment dat het gebeurd je gaat vij hem zitten geeft hen nog een laatste kus op de neus en legt je hand op zijn neus en voelt nog voor een leer die warmte . je knipt een stuk van zijn manen en staart . je gaat huilend naar huis . je stopt zijn staart en manen in een doosje en zet die naast je bed neer . je zet de mooiste foto die je hebt van hem erbij en zegt slaap zacht maatje . r.i.p miep 10-05-'13 r.i.p monty 20-08-'14 Rip karam 21 maart 2017 Wikke 404 22-01-'18 Safari mei 2018 Het gevoel dat je dan krijgt als je met lege handen uit de stal gaat is onbeschrijfelijk pijnlijk je wilt je maat je gewoon terug maar dat kan niet meer . Nu zijn ze weer bij elkaar en niet alleen meer en hebben nu geen pijn meer . Dit is paardwaardig leven en leven met pijn is niet paardvriendelijk en je wilt dat het paard ook geen pijn lijdt . Kijk naar buiten in de nacht en de helderste ster is je beste maatje die over je waakt . Het gemis word nooit echt minder . Loslaten is ook houden van. De tijd heelt de wonden maar de pijn word niet minder het gat in je hart blijft en een nieuw paard kan jou maatje nooit echt vervangen.