Ja echt ontzettend bijzonder en bevoorrecht om zo'n mooie reis te mogen maken. Als je nog een keer in de buurt bent zou je Kirgizië echt mee moeten nemen Neonlight!
We hebben niet getraind van te voren maar wel onze eigen paarden thuis. Dat scheelt al wel in km's die we over het algemeen hebben doorgebracht natuurlijk. Sterker nog, ik rij tegenwoordig minder dan ooit omdat ik mijn enkelbanden heb afgescheurd in februari en de diagnose niet goed was gesteld. Ik heb maandag zelfs nog voor vertrek corticosteroïden in mijn gewricht geïnjecteerd gekregen. De uitslag van de mri-scan was namelijk niet zo veelbelovend.. Tot nu toe heb ik niet veel meer last ervan gehad dan dat ik thuis in Nederland heb dus ik ben blij dat ik toch met mn hinkstapsprong op reis ben gegaan
Zo zag hij eruit
Het is ook wel leuk om te zien hoe bijzonder ze onze paarden vinden. Deze twee zijn van mijn man en mij en Corina plaatst zo ook nog een foto van haar paard.
Onze paarden lijken ook helemaal niet op het type paard wat hier rondloopt. Ze vinden Malibu ook vooral heel beautiful en harig.
Vanavond nog een bijzonder diner gehad. Poepiechique en inderdaad paardendarm op het bord. We vonden het beide smerig (uiteraard wel geproefd en daarna gevraagd wat het eigenlijk was)..
Neon
Berichten: 4934
Geregistreerd: 03-07-06
Geplaatst: 27-09-17 19:16
Fijn om te horen dat de jaarling een uitzondering was. Ik vind het 16 jarige paard er heel goed uit zien moet ook wel met die topsport die hij beoefend gaaf hoor...
Geniet van je reis
JoSav
Berichten: 4691
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Verweggistan
Geplaatst: 02-10-17 12:09
Hele bijzondere reis. Mooi verslag. Jammer dat jullie geen Tekes hebben gespot, maar die zul je ook weinig onder nomaden daar treffen - daar zijn ze te exclusief en te prijzig voor. Blijven jullie vooral in dit deel van de bergen? Beleren gebeurt over het algemeen vroeg op de steppe. Veel nomaden laten de kinderen spelenderwijs beginnen, maar het echte werk is vaak voorbehouden aan paarden vanaf vier jaar en het echt zware werk bij veel paardenvolken van de Dry Belt zelfs niet eerder dan 7 of 8 jaar. De gemiddelde leeftijd die de paarden halen ligt lager bij de volken die ze eten, wat behalve de Turkmenen ongeveer alle paardenvolken op de steppe doen: is de merrie leeg dan gaat ze vaak de worst in, kan de hengst of ruin het werk niet meer aan dan gaat ie ook in de pan.
Het racetype bevat idd veelal een scheut volbloed, Don of Anglo-Don. Wordt ook wel Novokirgiz genoemd, dat overlapt wat met het Kirgizische paard en die scheidingslijn is niet altijd even helder. Voor Kirgiezen geldt: als het een paard is dat in Kirgizië door een Kirgies is gefokt is het een Kirgizisch paard; in de bergen een bergtype en voor de races een racetype, simpel zat. De Novokirgiz en met name racetype hebben geregeld ook een metaalglans, een erfenis van de Akhal-Teke. Er zijn niet veel Kirgizische paarden die geen scheut Don of volbloed voeren. Deze zijn vaak iets kleiner en gaan meer richting een Mongools type. Maar, eenvoudig gezegd geldt dat een Kirgizisch paard door Kirgiezen wordt gefokt in Kirgizië en de stokmaat loopt dan ook uiteen afhankelijk van het type (bijv. oosters/racetype versus bergtype) en de hoeveelheid ander bloed. Die scheidingslijn is niet strak en ook nooit geweest; een goed paard is een goed paard en een goed paard is een paard dat heel blijft voor het gebruiksdoel waar het voor dient en is de eigenaar/fokker een Kirgies dan is het paard dat ook.
En inderdaad veel extra gangen. Dat heeft absoluut meerwaarde in de bergen en op de steppe.
Geen zadelpijn gehad? Vind het zelf op zich wel fijne zadels.
Dag 4 en 5. Half acht ging de wekker, 8uur kregen we een heerlijk ontbijt in ons guesthouse, zoals gebruikelijk in Kirgizië is het genoeg voor 10 man. Na het ontbijt rijden we naar de boerderij in de bergen net buiten Karakol. De paarden stonden al op ons te wachten. Enkel de bepakking nog vullen met onze spullen. Onder andere slaapzakken, pyjama’s, warme kleren, muts, regenbroek etc. We schatten dat het per paard 10-15 kilo bagage was. Bepakt en bezakt zijn we op pad gegaan. Corina (troi) kreeg een eigenwijze 8-jarige schimmel de gids ging op een bruine 4-jarige en ik kreeg een lieve bruine 6-jarige.
Direct was duidelijk dat dit een heel ander gebied is. Waar het gebied van de afgelopen dagen heel rotsig en ruig was is dit gebied heel groen en bedekt met wouden. Beide met zijn eigen charmes.
Na een paar uur door het prachtige landschap hebben we op een berg geluncht. Wederom voedzaam en veel in het pakket. Pauline steekt haar komkommer, banaan en snickers in haar zak om later op te peuzelen.
Na de lunch gingen we onze weg vervolgen. Door de bossen stijl de bergen op. We volgen een simpele strategie: het paard weet hoe het moet dus wij zorgen dat we in balans blijven en sturen zo min mogelijk. Bij vlagen ook vlak langs steile afgronden van honderden meters diep. Corina werd bij vlagen knap duizelig ervan en keek strak voor zich uit. Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees dus. Na weer een paar uur rijden passeerden we een flinke snel stromende rivier. Aan de andere kant een tweetal heuvels met daartussen een mooie grasvlakte uit de wind (die op die hoogte knap ijzig kan zijn). Een mooi plekje om te slapen! Rap hadden we de tenten opgezet en de paarden gekluisterd. Dat laatste zodat ze lekker konden rondscharrelen (en grazen) zonder dat ze te ver weg konden komen. In de bergen kan het weer zo omslaan, dat hebben we maar weer bevestigd gekregen. We reden lekker in een shirtje, af en toe jas aan als de wind aantrok, maar lekker weer. Tot binnen 10 minuten de lucht betrok en we een hagel/sneeuwbui op ons hoofd kregen met een paar flinke donderklappen! Even schuilen maar, gelukkig was het met een kwartiertje weer zonnig!
Even wat hout sprokkelen voor een kampvuur en relaxen rond de rivier. Pauline neemt een lekker voetenbad in het ijskoude water (dat recht vanaf een gletsjer komt), terwijl de gids op zijn eenpits campinggasstelletje een lekker soepje voor ons kookt. Dit krijgen we samen met een lekkere salade, brood, kaas en vlees. Simpel maar allemaal vers en gezond.
Vervolgens lekker slapen. We wisten dat het koud kon worden dus voor de zekerheid veel kleren aan. Corina had drie broeken aan, shirt, trui, muts en sokken. Maar toch nog koud! We gingen er vanuit dat we watjes en koukluemen waren tot we tijdens onze ochtendwandeling op de rivier ijspegels aantroffen! Het had dus gewoon gevroren en zulke erge watjes waren we toch niet.De paarden hadden de hele nacht lekker doorgegeten en voelden ‘sochtends heerlijk warm en tevreden.
De volgende ochtend weer rustig richting Karakol. Meer van hetzelfde, beeldschone, landschap. Onderweg ontdekken we tot onze verbazing ineens een skilift. Het blijkt hier in de winter een echt skiparadijs te zijn. Vooral bezocht door rijke Russen.
Na nog een paar uur komt Karakol weer in beeld. Corina raakt met de fokker aan de praat over zadels en spontaan neemt hij ons op sleeptouw naar een meester zadelmaker. Ontzettend leuk! Een verslagje daarvan staat hier: [HAR] Zadels in Kyrgyzstan stijl
En dan is onze trektocht echt afgelopen!
We beseffen ons dat het ruige bergland misschien niet eens zo bijzonder is, de alpen zijn ook prachtig of de rocky mountains in de vs, maar de enorme verlatenheid maakt het echt uniek. In al die dagen rijden hebben we 4 mensen getroffen, stuk voor stuk herders die de kuddes aan het hoeden waren. We hebben geen auto gehoord en in de nacht de melkweg gezien. Het is echt een landschap zoals dat duizenden jaren geleden normaal was, voor de mens alles begon te overheersen.
We raden iedereen sterk aan om het te gaan zien maar aan de andere kant ook weer een beetje niet. Dat het die verlatenheid maar moge houden zolang als mogelijk!
Reden jullie de tocht met zn tweeen en een gids, of was er nog een hele groep bij?
troi
Berichten: 17016
Geregistreerd: 12-09-08
Woonplaats: Boven Zwolle
Geplaatst door de TopicStarter: 05-10-17 07:53
xFioon schreef:
Reden jullie de tocht met zn tweeen en een gids, of was er nog een hele groep bij?
Met zijn tweeen met gids. Heerlijk!
troi
Berichten: 17016
Geregistreerd: 12-09-08
Woonplaats: Boven Zwolle
Geplaatst door de TopicStarter: 05-10-17 08:03
JoSav schreef:
Blijven jullie vooral in dit deel van de bergen?
Geen zadelpijn gehad? Vind het zelf op zich wel fijne zadels.
Bedankt voor de achtergrond info!
We waren er niet heel lang en zijn aan de zuidkant van het issik kul meer gebleven. Ik hoop nog eens terug te komen en overweeg dan naar naryn te gaan, het ‘echte’ hoogland. Waar we nu waren was tot 3500 meter hoogte en dat is nog niks voor de kyrgyzen . Ik zeg express overweeg want voor mijn lijf was die hoogte al pittig. Ik merkte echt al een verhoogde hartslag, ademhaling en hoofdpijn. Wellicht als ik langzamer stijg dat ik dat niet heb, maar even afwachten.
Zadelpijn, tja na een dag of twee had ik nergens meer last van haha. Maar mijn billen waren een paar dagen flink dikker . Het was het waard!
Mooie afsluiter en het gevoel van "dit moet iedereen ooit zien" versus "oh, wacht, nee doe maar niet" is erg herkenbaar. Deze reis zul je je leven lang meedragen en dan is zo'n verslag extra waardevol. Ik heb er spijt van dat ik van mijn reizen in het verleden vrijwel geen verslagen heb gemaakt. Ik ga je andere topic over de zadels ook eens bekijken.