Vandaag even wat nieuwe foto's gemaakt van onze grasparkieten, die we nog niet zo lang hebben.
We zijn een half jaar geleden met de eerste begonnen. Deze kwam geheel uitgeput bij mijn moeder aanlopen. Deze knapte na een aantal weken bij ons te zijn heel goed op. Hadt verder weinig verstand van grasparkieten en door veel te lezen werdt het me duidelijk dat alleen houden geen optie was. Dus een tweede gekocht.
De eerste is dus Dobbs. Is een man en is super tam. Echt een hele lieve man.
De tweede graspariet hebben we gekocht bij een dierenwinkel. Ze was een vrouw en hebben we Claudia genoemd. Na een dag zat ze heel stil onder in de kooi en gelijk ermee naar de dierenarts. Onderweg is ze in elkaar gezakt en zag toen gelijk de oorzaak. Een enorme teek tussen de veren in de hals. Daar ze zo wild was kregen we haar niet in de vingers en hebben we het ook niet kunnen zien. Ze zat deze al in de dierenwinkel. We mochten een nieuwe uitzoeken maar baalde als een stekker dat we het niet hebben gezien.
Toen hebben we weer voor een groene/gele vrouw gekozen. Helaas bleek deze vrouw later een man te zijn. Deze man is geboren in Mei 2007 en heet Semir. Is inmiddels ook heel tam en een echte knuffelkont.
Toen kwamen er nog twee bij. Wij waren op een landbouwmarkt waar 2 hele bange parkieten van 5 weken oud zaten. Ze werden steeds in en uit de kooi gehaald om te bekijken en steeds weer bij andere vogels in. Deze waren niet mooi genoeg qua kleur zeiden ze. Mij kon dat niet schelen en heb ze dus mee genomen. eerst maar een tijd apart gezet zodat ze konden herstellen van alle stess. Nu zitten ze samen en dat gaat heel goed, alleen het tam maken wil niet echt lukken. Ze zijn zo bang voor de hand. De groenige is een man en heet Tiësto en de witte is hoplijk een vrouw, zei heet Ötzi.
Daar we dan meer plaats nodig hebben zijn we met de bouw van een kamervoliere begonnen. Deze is 2 meter hoog, 50 cm diep en 1 meter breed. Als het nodig is kan er nog zo'n zelfde stuk bij aangezet worden.