Bokt.nl

Citaat:

Hydrocefalus (in de volksmond bekend onder de naam waterhoofd) is een aandoening waarbij in de hersenventrikels teveel hersenvocht aanwezig is. Deze overmaat aan hersenvocht oefent druk uit op de hersenen, waardoor hersenfuncties kunnen worden aangetast. In ernstige gevallen van aangeboren hydrocefalus kan de druk van het vocht zo groot zijn dat hele hersengebieden worden weggedrukt tegen de schedel en de hersenen kunnen zich dan niet verder ontwikkelen. Dit heeft als gevolg dat veulens al in de baarmoeder kunnen sterven.

Er zijn sterke aanwijzingen dat populaire Friesche dekhengsten, die mogelijk tweehonderd of meer merries per jaar dekken, drager zijn van het zogenoemde waterhoofd-gen. Dat vergroot de kans op foetussen met waterhoofd als de merrie ook een dergelijk gen draagt. Dat kan blijken uit de afstamming. Foetussen met een waterhoofd is het leven niet gegeven en zij vormen een bedreiging voor de merrie.

Dit waterhoofd-gen wordt vooral gezien bij het Friesche paard, zij worden bedreigd door inteelt wat gemuteerde genen tot gevolg heeft.

Een waterhoofd hoeft niet direct te betekenen dat het veulen niet levensvatbaar is, of snel zal sterven. Er zijn zeker nog levende paarden die (enigszins) gezond rondlopen met een waterhoofd. Duidelijk zal moge zijn dat deze exemplaren verbannen worden van de verdere fok. Ook is het in zulke gevallen zeer sterk aan te raden om niet meer te fokken met die ouders en het mooiste is ook om deze te testen op dit gen, ware het alleen dat er nog geen test bestaat om dit gen aan te kunnen tonen.

Wat is de (eventuele) therapie en prognose van deze ziekte/aandoening
De prognose is afhankelijk van de graad van verlies van hersenfunctie en is meestal slecht. Zoals eerder genoemd, lopen er echter ook nog (enigszins) gezonde paarden rond die een lichte mate van een waterhoofd hebben. Bij deze exemplaren is het verschillend hoe hun levensverwachting is, dat hangt dus wederom af van de graad van verlies van hersenfunctie.

Ja, door van te voren na te gaan of de lijnen van de ouders, en de ouders zelf, ‘schoon’ zijn. Een DNA-test voor deze aandoening bestaat nog niet, maar wanneer er bekend is dat de merrie én de hengst in het verleden veulens hebben voortgebracht met een waterhoofd, dan hoort deze combinatie niet meer samen gevoegd te worden, het ideaal beeld is zelfs dat beiden uitgesloten worden van de fok.

Dit onderdeel ligt echter zeer gevoelig bij het Friesch paardenstamboek, want zij willen niet erkennen dat de Friesch met gezondheidsklachten kampt, en ze willen al helemaal niet toegeven aan de dierenartsen die jaarlijks enorm veel Friesche veulens moet laten inslapen.