Aurora3 schreef:Volgens mij klopt jou vertaling "vermenigvuldiging van de verwante merrie" niet helemaal.
Ik kan het niet zo mooi in 1 zin formuleren maar volgens mij bedoelen ze dat je binnen 5 generaties terug moet kruisen op de superieure merrie. Dus je kruist een hengst en een merrie die allebei de superieure merrie in hun stamboom hebben staan maximaal 5 generaties terug.
Mee eens hoor. Maar ik kreeg het gewoon niet beter vertaald en zat er al zo'n tijd op te broeden dat ik dacht ik zet het maar zo neer, hopelijk heeft iemand een betere vertaling.
Ik vind het erg interessant. Een beetje inteelt is positief heb ik wel eens gelezen, ik geloof 4 of 5 %. Bij het speuren in de stambomen van de oude volbloedenfokkerij in Engeland kwam ik ook een paar keer een volle broer en zus tegen die samen nakomelingen kregen! Dat vond ik ook schokkend. Maar de nakomeling daar werd ook weer lustig mee verder gefokt dus erg afwijkend zal hij/zij er niet uit hebben gezien.
Bij verschillende koningshuizen kwam trouwen binnen de familie ook vaak voor. Dat werd als edel gezien, en dat wilde men niet vervuilen met onedel bloed van buitenaf. Misschien was dat ook het idee in de vroege volbloedfokkerij.
In die afstammingsdatabase (http://www.sporthorse-data.com) worden de paarden met de Rasmussen Factor schuin gedrukt aangegeven. Daardoor vraag ik mij ook af of het dus over een aantal specifieke "superieure merries" gaat. Dat begrijp ik nog niet helemaal. Zijn er destijds (door Rasmussen?) een aantal merries aangewezen die "tellen" voor de Rasmussen Factor?