Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Banjer schreef:Dit topic wordt genoemd in de BNB: [FZ] [Dienstmededeling] BNB November 2015
Fish_n_Chips schreef:Hoe is het nu met je schouder?
Knap dat je toch zo hoog gesproken hebt!
Soosh schreef:Beste Diedelo, wat een openhartigheid!
Ik heb zelf te maken met chronische pijn en pijnstillers, dus ik weet hoe moeilijk het is. Ik vind het heel knap dat je er zo open over kan praten. Ik kan zo goed begrijpen wat je voelt voor King. Ik heb lage rug problemen en ik heb een haflingertje (oude type) waar mijn zere lijf nog mee om kan gaan. Ook zij is redelijk gevoelig en past zich aan aan hoe ik in mijn vel zit. Ga zo door een schrijf het lekker van je af!
moonfish13 schreef:Ik heb ook chronische pijn, ontstekingspijn deels en zenuwpijn door schade van de bacterie die Lyme veroorzaakt in je lichaam.
Verder is mijn rug hypermobiel en wat gewrichten, niet als in uit de kom gaan maar mijn wervels verschuiven erg snel.
Daardoor rijd ik helemaal niet meer, het levert me naderhand dagen teveel pijn op en ik slik al geen banketstaaf pijnstillers.
Ik men nu, dat vind ik erg leuk gelukkig.
Inmiddels heb ik het 8 jaar en heb ik de diagnose 2 jaar.
Na twee jaar fors behandelen heb ik het nu wel onder controle, maar de kans is nihil dat ik er ooit nog af kom.
Ik heb o.a. een APS apparaat wat mij flink helpt en o.a. ontstekingsremmende supplementen.
De klachten gaan nog verder, neurologisch ook.
Het gaat op en af, momenteel heb ik een goede periode waar ik maar flink van geniet.
Ik heb recent gehad dat mijn pony viel in draf, waardoor ik van de wagen viel en nog op mijn voeten geland ben.
Nu zijn we er beiden goed afgekomen, na een week waren we weerop de rit maar vanaf nu heb ik braaf mijn bodyprotector aan.
bente12 schreef:Herkenbaar om te lezen!
Ook ik heb een chronische ziekte, lupus om precies te zijn, 18 jaar, studeren 1,5 uur van huis en daarnaast nog een fantastisch paard. Behoorlijk zwaar.. Ik herken veel uit je verhaal! Ben blij dat je zo veel ontspanning uit je paard kan halen. Bij mij is dit juist erg confronterend, door mijn pijn/ziekte kan ik niet meer rijden zoals ik vroeger deed waardoor ik onwijs tegen mezelf aan loop wanneer ik paardrijd, het staat dus tijdelijk even op een laag pitje om mezelf van voor negativiteit te beschermen
AlwaysH schreef:bente12 schreef:Herkenbaar om te lezen!
Ook ik heb een chronische ziekte, lupus om precies te zijn, 18 jaar, studeren 1,5 uur van huis en daarnaast nog een fantastisch paard. Behoorlijk zwaar.. Ik herken veel uit je verhaal! Ben blij dat je zo veel ontspanning uit je paard kan halen. Bij mij is dit juist erg confronterend, door mijn pijn/ziekte kan ik niet meer rijden zoals ik vroeger deed waardoor ik onwijs tegen mezelf aan loop wanneer ik paardrijd, het staat dus tijdelijk even op een laag pitje om mezelf van voor negativiteit te beschermen
Wat naar... Ooit al eens gedacht om miss niet je paard direct te berijden maar iets er naast te doen?
bente12 schreef:Bedankt! Hopelijk kom ik nog een beetje normaal de winter door en kunnen we in het najaar weer lekker verder! Hebben jullie ook zo extreem veel last in koudere periodes?
Spekkie01 schreef:Ook bij mij zie je niks van buiten, maar van binnen stuk. Posttraumatische spierdystofie in linkerarm, carpaal tunnelsyndroom in linker en rechterarm in polsen en ellebogen. Geen schildklier meer doordat ik kanker heb gehad, chronisch vermoeid, eczeem en de meest recente ellende was de diagnose epilepsie, waardoor ik af en toe omval. Ook is mijn zenuwstelsel overprikkeld waardoor ik contactpijn heb.
Paardrijden doe ik nog wel met een pot pijnstillers, ik rijdt western en dat is nog net aan haalbaar als ik niet te gek doe. Als ik moet stoppen met mijn paardje, dan vind ik er eigenlijk niet meer zoveel aan. Ik heb verder niet meer zoveel.
Ik heb mijn paardje in vol pension staan, anders is het niet meer haalbaar. Is eigenlijk al zeuren, maar ik ben te eigenwijs om op te geven.