Geplaatst Mijn zusje rijdt op een manege, meestal op dezelfde pony Cookie. Een lieve bolle zwarte merrie waar ze ondanks haar omstandigheden redelijk goed mee kan rijden. Mijn zusje is namelijk mentaal een beetje, tjah hoe zal ik het zeggen, ik vind dat woord zo vreselijk... Noujah jullie begrijpen waarschijnlijk al wel wat ik bedoel. Er zijn niet veel paarden op deze manege waarmee ze echt kan rijden maar met deze lieverd klikt het echt. Ik ben elke keer superfier als ik ze bezig zie. Door haar problemen heeft ze het al eens moeilijk om de comando's van de lesgeefster te begrijpen. Wat er ook niet aan helpt is dat op haar manege er om de twee weken iemand anders lesgeeft waar je dan de hele uitleg moet tegen doen...
Dit even om de situatie te schetsen, (ik ben een beetje langdradig soms, vergeef me) vorige vrijdag reed ze dus ook weer op Cookie, we moesten niet meer zadelen want de pony liep al mee in de les ervoor. Toevallig reden er 2 zwarte pony's mee in die les, de ene was helemaal zwart (Cookie dus) en een eigenaarspony met een witte bles. Mijn zusje was helemaal enthousiast en riep meteen "He kijk, daar is Cookie". Ze riep wel naar de verkeerde pony, die met de bles dus, maar het was goed bedoeld...
Ok, je kan nu wel zeggen bles of geen bles dat is nu toch wel zeer duidelijk... maar voor haar is het zo simpel niet. Probeer jij eens op het eerste zicht je vingerafdrukken van je twee wijsvingers uiteen te houden en je zal zien wat ik bedoel...
Alles goed en wel ik neem Cookie over van de vorige ruiter, help mijn zus erop en weg was ze. Met een grote grijns op haar gezicht uiteraard, je kan je niet indenken hoe gelukkig ze wordt van paardrijden... Ik bleef aan de poort van de bak staan, wat ik altijd doe om te kijken hoe ze het doet (en om af en toe wat bevelen te sissen
). Hoor ik achter mij de eiganaar van die andere zwarte pony gillen, echt expres hard genoeg dat iedereen in de gang het hoorde. (Hier komt de clu van mijn verhaal jaja we zijn er, let op het kind was volgens mij niet ouder dan 12, 13 jaar) "Kijk dat kind op Cookie doen joh! Oh my God!" Een ander kind dat erbij stond mompelde iets. "Dat kan me niet schelen dat ze gehandicapt is. Dat gehandicapte jong moet mijn pony niet beledigen door er Cookie tegen te zeggen. Wat een ..."
Kijk daar kook ik nu van, kinderen blijven kinderen maar is een beetje respect teveel gevraagd? Mijn zus houdt van elk paard en zal nooit iets beledigends zeggen. Zelfs de meest valse knol van de manege is geweldig voor haar. Ik ben naar het kind toegestapt en ik heb, ok een beetje cru waarschijnlijk, gevraagd of ze een probleem had met mijn zusje. Kind keek lelijk op d'r neus en zei hooghartig "Met u zusje niet maar ze moet mijn pony niet beledigen, want daar kan ik niet tegen." Ik heb haar daarop in de ogen gekeken en gezegd "Als je over dingen spreekt waar je niets van kent zou je beter zwijgen en de volgende keer dat je zoiets zegt over mijn zus kan je een slag op je ... krijgen."
En dat meen ik, je mag over mij zeggen wat je wilt maar niemand komt aan mijn zus en zeker geen omhooggevallen kind dat niet eens weet waarover ze praat. Neen, ik meen het niet, echt slaan zou ik niet doen, toch niet aan een kind, maar toch...
Nu is het vandaag weer vrijdag en straks gaan we weer naar de manege, ik wil absoluut niet mee. Ben bang dat als dat kind mij (of mijn zus) weer ziet ze hatelijke opmerkingen gaat maken over haar en ik weet niet of ik me dan kan inhouden. Ik weet beter dan te slaan wees gerust maar mijn keel kan ik wel eens openzetten tegen dat kind, maar dat gaat natuurlijk niet in goede aarde vallen... Ik vind het echt vreselijk dat één kind zo de sfeer kan verpesten. Gelukkig snapt mijn zusje niet goed wat er aan de hand was en dacht ze dat het over iets anders ging dat ik zo kwaad was. Het is toch een schatje soms.
Goed, ik ga het hierbij laten, ik heb al genoeg van je tijd verspeeld.
Bedankt voor het 'luisteren'!!!!
Kusjes,
Alasse
