ik heb ook posttraumatische dystrofie. En ook een paard met hoge schoft die hoog opgooit.
Ik heb een zadel waar ik veel steun aan heb, dikke wrongen en een diepe zit en ik heb een rijbroek met leren zitvlak. Door dit alles is het voor mij makkelijker mijn balans te houden.
Jaren geleden kon ik ook nauwelijks druk verdragen aan mijn voet maar helemaal los laten klotsen was ook niets. ik deed mijn beugel wel aan. vrij lang zodat er weinig druk op je voet komt. Daarbij heb ik mijn paard geleerd heel langzaam te draven zodat ik kon doorzitten. Mijn beenhulpen links had ik vervangen door een zweepje op de schouder. Ging prima, ik rij alleen recreatief.
Tegenwoordig ben ik stabieler en kan ik meer hebben. mijn beugels kan ik weer normaal aan, wel heb ik verende beugels van sprenger. normale beugels is een ramp, dan kan ik binnen 10 minuten niets meer. beenhulpen kan ik weer geven, echter wel alleen heel zacht. Hierop heb ik mijn paard geleerd: hoe langer ik drijf, hoe meer reactie ik wil. Ik leg mijn kuit aan zegmaar en laat pas weer los als ze de juiste reactie geeft. Dit omdat ik geen verschil kan maken tussen een zachte of een iets stevigere kuithulp.
Het enige lastige hiermee is dat als iemand anders een keer mijn paard rijd, dat diegene eerst een gebruiksaanwijzing door moet lezen. mijn hulpen zijn nou eenmaal anders dan standaard. maar dit zie ik niet als een probleem.
voor meer vragen over hoe en wat pb je maar.