Geplaatst Hier ons verhaal...
Maandag 23 januari waren we naar het UG Gent gereden (dierenkliniek)
Onze merrie had al zo'n 2 weken last van een gezwollen kogel en pees, de veearts was al bij ons geweest maar die raadde me aan om enkel maar te koelen met koud water, leem op te smeren en bandages rond te draaien en weer lekker verder rijden.
Beetje teleurgesteld dat er niet meer onderzoek was gedaan heb ik dan toch onze ouders kunnen overtuigen om naar Merelbeke te rijden.
Ik had al een tijdje het gevoel dat er iets mis was, en heb ze helemaal op rust gelaten en enkel wat gestapt tot we op onze afspraak kwamen maandag om 8u15 's morgens.
Lekker verwelkomd door de lieve studenten die de receptie deden, mij enkele vragen gesteld tot de veearts toekwam (waren nog met hun ronde bezig).
Dan zijn we naar hun binnenpiste gegaan, eerst wat gedraafd op harde grond met buigproef maar geen manken aan te zien. Daarna aan de longeerlijn in de piste... helaas ook niets te zien.
het enige wat we moesten doen was een echo laten maken... zo gezegd, zo gedaan.
Na enkele tellen was onze dame half in slapenland, ze kreeg een lichte dosis slaapmiddel toegedient.
we hebben lang in de echo gezeten, met haar hoofd op mijn benen.
We vonden wel een oneffenheid in de sesamschede...maar door de enorme vochtophoping zag men niet alles.
Na de echo heeft men ons 3 keuzes gegeven.
Of naar huis en op cortizone en enkele maanden rust, of een nieuw product die nog helemaal nieuw was en via de bloedbaan wordt gegeven of een tenoscopie met ook maanden stalrust was de laatste optie.
Omdat onze merrie een sportpaard is hebben we gekozen voor de operatie, zodat we zeker waren van de exacte schade.
Maandag dus met een lege trailer naar huis... Dinsdag na mijn werk onmiddelijk doorgereden naar onze meid.
We hebben uitbundig staan poetsen en knuffelen en om 20uur moest de pot op haar neus omdat ze nuchter moest blijven.
Woensdag ochtend samen met mijn moeder opgereden en aangekomen om 8uur in de ochtend.
Nog maar net de stoffige schafelingen van haar afgehaald of ze kwamen mijn pruts al ophalen.
Samen eerst even naar de echo gestapt, daar weer eens een spuit met verdoving, ze vond het echt helemaal niet meer leuk.
Daar heeft de Professor zelf nog even enkele echo's gemaakt en toen werd het duidelijker dat er wat meer aan de hand was... Ik stond daar nog met meer buikkrampen van de zenuwen.
Met een nog slapend paard zijn we vertrokken richting operatieruimte.
Daar aangekomen werden we gewacht door een hele groep... de anesthesiste kwam al snel om haar katheter er in te steken... vreselijke naald zeg!
Hierna werd de mond goed uitgespoeld vermits daar nog een ademhalingsbuis in moest.
Helaas moest ik ze dan maar afgeven... met tranen in mijn ogen werd ons de weg gewezen naar de plaats vanwaar we achter het raampje mee konden kijken...
vermits ze al verdoofd was is de anesthesie heel snel gebeurd, enkele tellen later lag mijn grote trots helemaal plat in de recovery... met enorme snelheid werd ze vastgehangen aan de kraan en zo snel mogelijk op tafel gelegd.
Het beeld blijft nog nazinderen in mijn gedachten en het was helemaal geen mooi zicht om je paardje zo te zien bengelen.
Zachtjes werd ze op tafel gelegd op haar linkerzijde, de anesthesisten maakten er hun werk van om alles in orde te brengen voor de operatie... met telkens een opvolging van haar toestand.
Na een 20-30 min was haar been volledig klaar voor de tenoscopie, de lichten gingen uit en toen begon het werk.
Helaas stond het scherm zo gedraaid dat we niets konden zien... we moesten maar toekijken en afwachten...
Veearts kwam eens kijken in de operatiezaal en kwam daarna bij ons om uit te leggen dat er inderdaad wel een peesscheur was van 5 cm... misschien wel gelukkig, het was een oppervlakkige scheur.
Eens de operatie afgelopen was en de wondjes toegenaaid waren kwam de professor tot bij ons om ons uit te leggen wat ze gedaan had, ze heeft de pees afgeschraapt en nu moeten we hopen dat hierop weer een gezond vlies groeit zodat haar pees weer op orde komt.
Alles werd mooi afgekoppeld en haar been mooi ingepakt, ze werd opgehangen en zachtjes in de recovery gelegd om te ontwaken.
Ze heeft enige tijd nog plat gelegen met nog haar zuurstofbuis in haar mond, echt zo'n enorm ding.
Eens ze wakker werd werd deze zo snel mogelijk verwijderd...
Het opstaan was niet zo gemakkelijk, een 3 tal pogingen en ze stond recht, enorm bevend en onstabiel... en ik liep overal rond omdat ik nog niet bij haar mocht zijn.
Ze heeft ongeveer toch een uurtje in de recovery gelegen en eens ze beter op haar benen stond kwam men haar klaarmaken om haar de stal in te zetten, met weer een pot op haar neus slenterde we beide naar haar stal...
Ze was al iets wakkerder en maakte gelijk al muziek met haar ''bloempot'' op haar neus, ze probeerde deze af te halen door overal deze pot tegenaan te wrijven.
Ik ben nog even bij haar gebleven om wat te knuffelen maar ze liet me weten dat ze rust wou... we hebben haar met rust gelaten en zijn naar huis gereden...
Vanavond keer ik weer naar haar toe, ik hoop dat ze goed geslapen heeft en niet te veel pijn heeft.
Ze gingen vandaag het verband nog eens verversen en hopelijk als alles goed gaat mag ze morgenavond naar huis.
Voor geinteresseerden heb ik enkele foto's gemaakt van de hele voormiddag.
Ik heb er veel gemaakt maar zet er maar enkele online.
Sorry voor de wazige foto's.
De echo voor de operatie, een studente wast haar been alvorens de echo te maken.
Op weg naar de operatieruimte met mijn waggelend paard
De anesthesiste brengt de katheter erin
http://eponastable2.webs.com/P1010916.JPG
Hier hing onze trots omhoog om naar de tafel te gaan... zeer pijnlijke foto
http://eponastable2.webs.com/P1010925.JPG
Hier lag ze net op tafel
http://eponastable2.webs.com/P1010927.JPG
Alle machines en baxters worden aangekoppeld
http://eponastable2.webs.com/P1010929.JPG
Het werk kan beginnen
http://eponastable2.webs.com/P1010942.JPG
Einde operatie en we koppelen alles af
http://eponastable2.webs.com/P1010956.JPG
Hier wordt ze klaargemaakt om naar de recovery te gaan
http://eponastable2.webs.com/P1010959.JPG
Hier ligt ze in de recovery via het scherm met blijvende assistentie tot ze wakker werd
http://eponastable2.webs.com/P1010964.JPG
En eindelijk terug in haar stalletje!
http://eponastable2.webs.com/P1010980.JPG
http://eponastable2.webs.com/P1010989.JPG
Zo dit was ons verhaal!!
.
)! 
