Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-08-09 09:05

Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst door de TopicStarter : 07-08-09 09:05

Volgende maand zal bokt mij moeten missen

, we gaan namelijk voor een maand naar Hempfling in Denemarken.
Ik slaap dan in een tent zonder stroomvoorziening, dus geen internetafleiding. Ga een maand in retraite, en dat is nou precies waar ik al jaren naar verlang. Jaren geleden, bijna 10 jaar terug ook al eens gedan. Toen heb ik een maand in een circus gewerkt en twee maanden in Spanje gewerkt. Daarna kwam er nooit meer de gelegenheid en helaas vind ik niet veel paarden mensen helemaal het einde. Je wordt kritischer naarmate je meer 'weet'.
Voor mezelf wil ik een eriode jelemaal terug naar de basis, opnieuw nadenken en wie weet eindelijk een manuscript afwerken.

Dit topic plaats ik hier omdat het werk van Klaus zich voornamelijk toelegt op de relatie tussen mens en paard, ofwel omgang en paardengedrag. Hopelijk staat het hier goed.
Ik open deze post ook omdat ik benieuwd ben of er meer mensen zijn die zijn werk kennen, of er misschien al eens geweest zijn. Wie weet leuk om daar wat van gedachten over te wisselen.

Gisteren zat er nog een mooi filmpje in mijn postbus:
Hempfling - three steps to the soul of a young horse

Uiteindelijk gaat het om het niets, zoals een paard zou kunnen zeggen 'jij vriend'. Vanuit het hart, of zoals Klaus het noemt de ziel van het paard.
Van daaruit denk ik dat mens en paard heel veel samen kunnen.
Niet geconditioneerd leren, maar leren van elkaar met een open hart en volgens je hart.

**Geplaatst**: 07-08-09 14:38

Geplaatst: 07-08-09 14:38

ik heb jaren geleden een film gezien hoe hij werkt; het was een openbaring!
helaas ben ik (nog) niet in de gelegenheid om hier verder iets mee te kunnen doen.
fantastisch dat je naar hem toe gaat! je zult waarschijnlijk veel van hem leren, zoel over paarden als over jezelf. succes.

**Geplaatst**: 08-08-09 10:05

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst: 08-08-09 10:05

Ik heb alleen nog maar van hem gehoord... Zijn er niet ook een aantal goede boeken van zijn hand uitgekomen? Ik ga dit postje evne volgen, hoop dat er meer reacties op komen. Ben ook heel benieuwd over je bevindingen als je terugkomt!

Veel plezier daar!

Groetjes Sandra

**Geplaatst**: 08-08-09 10:20

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst: 08-08-09 10:20

Wauw wat gaaf dat je voor een maand naar Hempfling gaat!
Ik vind zijn werkwijze geweldig. Zo logisch en duidelijk, bijna simpel lijkt t en toch erg knap!
Ik pas ook dingen van Hempfling toe in grondwerk met mijn 3-jarige Appaloosa

**Geplaatst**: 08-08-09 10:25

Geplaatst: 08-08-09 10:25

Wat leuk zeg, ja zoeits moet je gewoon gedaan hebben.Ik werk met mijn paard ook volgens zin methode.Heerlijk zonder internet en zo gewoon lekker simpel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-08-09 14:11

Geplaatst door de TopicStarter : 08-08-09 14:11

Dit kwam natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen.
Volg zijn werk nu al een jaar of 15 dus is net helemaal iets nieuws.

Om dit te kunnen doen zoals ik het nu ga doen heb ik ook wat jaartjes moeten sparen.

Mijn verhaal;
Rond 1996 kwam ik in aanraking met zijn werk toen ik nog in de gevangenis werkte, ik was leidinggevende en had besloten om weer eens naar paarden te kijken. Stond toen eigenlijk voor de keuze om me helemaal op mijn werk te storten en misschien ergens gevangenisdirecteur te gaan worden of terug naar mijn gevoel. Zonder poppenkast en regels en voorschriften. In die wereld kon ik zerker mijn ei niet kwijt. Ik deed mijn werk omdat je nu eenmaal moet werken voor je centjes. Ik reed wel eens wat op de Hollandsche Manege in Amsterdam, waar ik woonde en werkte, maar het was allemaal niet wat ik als kind had gekend.

In mijn jeugd was ik helemaal afgeknapt op de èchte 'paardenwereld'. Het afknappen kwam door een korte lokale stage hier in Zeeland. Mijn droom die in vervulling zou gaan voelde als een nachtmerrie, voor de paarden dan en daarmee ook voor mij. Mijn verwachtingen waren om in het Walhalla aan te komen, maar dat was het niet. Ik moest rijden met trekken aan de teugels, zwepen stuk slaan op de (inderdaad) vaak lompe paarden. Het was alsof ik er nooit iets van had begrepen, terwijl ik als kind hazen proberde te vangen vanaf de rug van een pony.
Als ik ze kon pakken deed ik het net niet natuurlijk, maar zeker nu denk ik toch best knap want hazen maken haakse bochten als verdediging. De pony waar ik dit mee deed kon het, en vond het net als ik vaak spannend. Ik reed als een indiaan, en voelde veel meer dan anderen voor en met de natuur om me heen.
Alleen toen op de rijschool zocht ik het bij mezelf, dat werd me ook gezegd, 'je bent te gevoelig'. Ik was te veel bezig met het paard en zag allerlei connecties met bv stalgedrag en de gemoedstoestand van het paard en nog veel meer wat ik ooit hoop te beschrijven in een boek. Al mijn leven lang heb ik bepaalde vermogens die in die tijd al helemaal veroordeeld of belachelijk werden gemaakt. Nu pas durf ik, heb ik het lef om het normaal te vinden.
Gevoel voor dieren en andersom.
Toen schaamde ik me daar voor, maar ik kon het niet uitschakelen. Logisch gevolg was dat ik dacht dat ik niet geschikt was voor die harde wereld. Ik dacht dat ik het vast allemaal verkeerd had begrepen en mijn favoriete boekje over de Spaanse rijschool in Wenen bleek een sprookjesboek te zijn. Alles was een grote leugen, en ik voelde me gekwetst en zeer eenzaam, want niemand leek me te gebrijpen. Zo dacht ik.

Vandaar dat ik was gaan werken, en ook eindelijk studeren, bij Justitie. Wraak op de mensheid? Misschien, ik weet het niet, maar het was een aparte keuze dat wel. Uiteindelijk heb ik 24 jaar bij het gevangeniswezen gewerkt. Na die studie aan als laatse de sociale academie beloofde ik mezelf meer. Misschien wel een paard.

Bij 'toeval' kocht ik een van zijn boeken, natuurlijk paardrijden en schrok ervan. Hij schreef namelijk wat ik dacht en voelde, er was dus nog zo'n gek op de wereld !
De volgende dag belde ik de uitgever en na een paar weken was ik op weg naar, ik dacht Hamburg. Daar volgde ik mijn eerste drie-daagse workshop van hem.
Vanaf daar bezocht ik regelmatig zijn werk, en nam vaak mensen mee om kennis te laten maken met zijn werk. Die mensen raakte ik daarna altijd kwijt, die raakten bevlogen ofzo.
Zelf ging ik in mijn eigen tempo, met mijn eigen ideetjes verder.

Een keer heb ik hem bezocht, met de merrie Genovesa, in Delft. Ik dacht iets van 1997 ofzo.
Alles wat mis kon gan ging mis.....

De merrie was ineens een ijzer kwijt om 5 uur 's morgens, dus ik het andere ijzer er afgehaald, wetende dat Klaus niet werkt met het paard als er iets niet in orde is met d het paard. De merrie wilde niet laden, en het was een en al stresssss voor we alleen al opweg gingeb. Was ook de weg kwijt, ook stress en we kamen te laat en de workshop zelf... die ging vreselijk.

Ik deed precies wat ik niet had moeten doen en botste tegen zijn ego. Zo moest het dus niet.
Daarna gingen de jaren verder en bleef hij toch voor mij een inspirator, iemand die betrokken is bij wat hij doet en iemand die oprecht is. Geen cadeauverpakkingen maar een eerlijke mening.
Zijn boek kende ik toen bijna uit mijn hoofd.

Nu heb ik de kans om dit te doen, en ik weet dat het nodig is.
Ik werk al jaren aan een maniscript wat er maar niet uitkomt. De tijd alleen heb ik nodig, om na te denken en om samen met de jongens weg te zijn. Weg van alles hier.

Overigens geloof ik niet echt dat je kunt spreken van een methode, in tegendeel. Geen hapklare brokken maar werken vanuit je hart. Wel met kennis van het dier en van jezelf, maar geen vastomlijnde regels. Dat is wat ik destijds zag, en dat is wat ik nog steeds zelf doe.
Vandaar denk ik dat op bokt maar weinig mensen spreken over zijn werk en hoe zij dit eventueel intergreren in hun leven en het werken met paarden. Alles staat in verbinding met elkaar.

Het lastige voor mij is ook dat ik niemand kan vinden die mij doceert in datgene wat ik zoek, of al gevonden heb maar nog meer wil ontwikkelen.
Klaus is betrokken, eerlijk en integer. De mensen van de laatste tien jaar die hier naam hebben gemaakt missen in mijn ogen allemaal veel, ze missen de werkelijke liefde voor het dier en de mensen.

Liefde voor het paard, geen liefde maar liefdevol.

Wat een verhaal is dit geworden...

Laatst bijgewerkt door Paardentango op 08-08-09 14:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-08-09 14:20

Geplaatst: 08-08-09 14:20

Een heel mooi verhaal en echt met je hart geschreven,ik hoop dat je daar zal vinden wat je zoekt maar dat zal wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-08-09 14:31

Geplaatst door de TopicStarter : 08-08-09 14:31

Dank je...lief van je om te zeggen. Nog altijd denk ik, da's geen succes story maar wel gewoon zoals ik het ervaren heb.

Het klinkt vast gek, maar wat ik zoek heb ik al denk ik, alleen waar is het precies.
Dat geldt niet alleen voor mij. Alles is eigenlijk zo eenvoudig en zo simpel dat het daardoor amper is uit te leggen.

**Geplaatst**: 08-08-09 16:08

Geplaatst: 08-08-09 16:08

Erg mooi verhaal

Ik herken heel veel van jouw verhaal in mijn verhaal terug. Als kind vond ik het ook al verschrikkelijk hoe er met de meeste paarden werd omgegaan en ging altijd al zonder hoofdstel en zadel (alleen halster) de manegepony die ik reed terug brengen naar t land.
T Mocht natuurlijk niet op deze manier, maar ik vond het heeerlijk! Uiteindelijk op 16-jarige leeftijd (pas) een cursus gevolgd in de buurt mbt Natural Horsemanship. Dit vond ik ook zooooo geweldig, maar toen ik eenmaal weer terug kwam op de manege waar ik nog reed 'hoorde' ik alle paarden huilen en pijn lijden. Ik vond t verschrikkelijk om daar weer te rijden.
Maar ja, dit allemaal weer aan de kant gezet, want ik werd voor gek verklaard als ik tegen iemand mijn verhaal deed. En ik moest harder zijn van mezelf, dus dat heb ik ook aantal jaren volgehouden.
Ik ben wel door blijven lezen in boeken, maar verder er niks meer mee gedaan.
Pas begin vorig jaar het NH weer opgepakt en doe nu niks anders

Ik vind het zooo geweldig! En kan op de stal waar ik sta ook helemaal mn gang gaan. Niemand kijkt me raar aan, maar iedereen is super enthousiast door deze wijze van benadering.
Ik hoop dat ik ook ooit nog s de kans krijg om naar Hempfling te gaan. Lijkt me ontzettend gaaf!
En inderdaad, het is allemaal zo simpel. Het enige wat je gewoon moet leren is te luisteren naar je dier. Het is allemaal communicatie

**Geplaatst**: 08-08-09 18:31

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst: 08-08-09 18:31

wow een maand met hempfling, die ervaring moet zo'n positieve push weer geven, ben heel erg benieuwd naar je vernieuwde (of verstevigde!) ervaringen en ideeen en wens je in ieder geval een heel erg mooie tijd toe.
ik heb eigenlijk nooit heel traditioneel gereden... heb een hele tijd met mishandelde paarden van doen gehad daar kan je niet meer traditioneel mee werken want 'die kennen alle trucjes al'. Dan moet je wel ineens op zoek naar iets anders

Toen ben ik een tijd verzonken in theorie en dacht ik teveel na bij wat ik deed. Nu ben ik na zoveel jaar eindelijk weer verder met de theorie en mijn gevoel verbinden wat me in een enorme nieuwe impuls heeft gegeven.
vraag me af hoe hempfling in de jaren is veranderd (behalve kapselgewijs dan

), heb hem ook ooit jaren geleden (ik was nog ene lief klein meisje) ontmoet en gewerkt met een van mijn paarden dat was zo'n bron van speelsheid vreugde en gratie (zowel van paard als van hem, en misschien toen zelfs van mij

) dat het me goed is bijgebleven.

Kortom: geweldige tijd toegewenst!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-09 09:07

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-09 09:07

Dank voor de warme reacties, ik vind het zelf ook erg spannend.
Vooral de lange reis en het verblijf daar. De paarden worden vervoerd en ik ga alleen met de auto.

Het wordt een hele onderneming en ik blijf toch een beetje hopen dat er mensen zijn die wat van zijn werk kennen en waarmee ik wat van gedachten zou kunnen wisselen.
Je begrijpt vast wel dat ik er nogal 'mee bezig ben' .

**Geplaatst**: 11-08-09 10:15

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst: 11-08-09 10:15

Succes met de zoektocht naar jezelf, ik hoop dat je in die maand tot rust komt en er vindt waar je al die tijd naar op zoek was. En dat er dit keer geen botsingen komen met het ego van de man. Maar goed, hij schijnt ook verandert te zijn...

En verder vind ik het een boude uitspraak dat iedereen die je in Nederland tegen bent gekomen de echte liefde voor het dier missen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-09 10:36

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-09 10:36

Dank je, maar mezelf heb ik al gevonden hoor !

'k Heb spiegels, paardjes en niet te vergeten bokt !

Ben je er zelf overigens wel eens geweest Cassidy? Jij hebt toch ook al heel wat gezien dacht ik.

Er komen ongetwijfeld botsingen, of botsinkjes, zeker als je wat langer met iemand doorbrengt is dat onvermijdelijk.
Het gaat daar denk ik ook niet om, het gaat er om hoe je hezelf handhaaft.
Dat is werken met paarden, de confrontatie aangaan en je eigen grenzen en die van de ander kennen of ontdekken. Handelen of niets doen in het moment, vanuit je eigen gevoel.

Geloof ook niet dat ik echt iets zoek, heb ik dat ergens wel zo opgeschreven ?
Het is meer de slagroom op het ijsje, na al die jaren wat intensiever met iemand werken waar ik me goed bij voel. Volg zijn werk al geruime tijd, en hij boeit me nu eenmaal.

Helaas inderdaad heb ik die personen inderdaad niet gevonden in NL.
Of mensen duiken in extremen, onder het woordje 'natuurlijk'. Maar over echt paardengedrag vind ik weinig docenten iets zinnigs roepen.
Daar ben ik moe van, van die extremen. Het raakt vaak kant nog wal en heeft niets met dierlijke relaties te maken, maar met menselijke relaties.

Enfin, wie weet zijn er medestanders.

**Geplaatst**: 11-08-09 16:40

Geplaatst: 11-08-09 16:40

Citaat:
maar toen ik eenmaal weer terug kwam op de manege waar ik nog reed 'hoorde' ik alle paarden huilen en pijn lijden. Ik vond t verschrikkelijk om daar weer te rijden.

Hoe herkenbaar is dat. Pfff. Gister nog uitgebreid over gehad met een stalgenoot. Die is ook wel liefhebber van Hempfling terwijl ik mezelf beter bij parelli vind passen. Hempfling vind ik wat moeilijker te begrijpen kwa boeken.
Maar of je nou beter bij de een of de ander past het opent je ogen en je ziet veel meer.

Het lijkt me ook wel intressant en leerzaam om daar een maandje door te brengen maar of ik dan weer terug zou kunnen naar mijn huidige stek waar je dan weer geconfronteerd word met zoveel dieren ellende, moeilijk. Ik vind het nu al moeilijk en dan heb ik alleen maar level 1 parelli gedaan.

Ik wens de tS heel veel plezier en succes en laat je ons weten hoe het was.

**Geplaatst**: 11-08-09 17:49

Geplaatst: 11-08-09 17:49

Citaat:
Het lijkt me ook wel intressant en leerzaam om daar een maandje door te brengen maar of ik dan weer terug zou kunnen naar mijn huidige stek

dat zou inderdaad misschien ook een van mijn 'angsten' zijn. Nu ben ik sowieso een moeilijk persoon wat dat betreft. Maar ik denk dat je zoveel mee kan nemen van Hempfling hier naartoe, dat je hier dan zoveel verder kan komen weer. En alles wat je hebt geleerd hier weer een plaats geven. Wat de grote verschillen zijn tussen hier en daar...

**Geplaatst**: 11-08-09 21:33

Geplaatst: 11-08-09 21:33

Dit is meer iets voor Verslag van de Dag, zodoende een verplaatsing van OPG-->VVDD.

**Geplaatst**: 11-08-09 23:03

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst: 11-08-09 23:03

Mooi verhaal zeg.. en heel veel plezier en succes daar...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-08-09 23:35

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst door de TopicStarter : 12-08-09 23:35

Gunst, wat een aparte en verrassende verplaatsing Revanche.

**Geplaatst**: 13-08-09 01:27

Geplaatst: 13-08-09 01:27

Paardentango schreef:
Geloof ook niet dat ik echt iets zoek, heb ik dat ergens wel zo opgeschreven ?

Op het moment dat je het woord "retraite" gaat gebruiken ben je in mijn ogen ergens naar op zoek. Volgens Wikipedia is een "retraite" een afzondering voor spiritueel zelfonderzoek en geestelijke oefening.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Retraite

Zie jij dat anders, dan moet je een ander woord gaan gebruiken. Het woord "retraite" doet heel religieus aan. En gezien de sektarische achtergrond van het verleden van KFH gaan daar mij haren recht van overeind staan. My bad, sorry.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-09 02:07

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-09 02:07

Gelukkig maar dat je me vertelt wat ik moet.

Leuke link hoor. Alleen niet wat ik bedoelde.
Ik wil er wel gewoon even een tijd er helemaal uit zijn, daar doelde ik op.

Maar dank je Cassidy voor je warme betrokkenheid.

Laatst bijgewerkt door Paardentango op 13-08-09 02:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-08-09 02:10

Geplaatst: 13-08-09 02:10

Graag gedaan hoor. Al geloof ik niet dat je er ook maar een yota van meent

Maar dan weer, dat is MIJN mening.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-09 02:12

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-09 02:12

Je hebt een uitermate boeiende mening, hij komt erg vriendelijk en warm over.
Blijkbaar heb je daar behoefte aan, en wil je dat erg graag uiten.

Ik zou het ook op mezelf kunnen gaan betrekken, maar waarom zou ik dat doen ?

**Geplaatst**: 13-08-09 02:17

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst: 13-08-09 02:17

Je hoeft het ook niet op je te gaan betrekken hoor...
Het siert de mens alleen om toch bij bepaalde dingen te gaan nadenken of de opmerkingen die iemand maakt, niet toch een kern van waarheid bevatten.
Aan jou de keus of je er wat mee doet...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-08-09 02:23

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst door de TopicStarter : 13-08-09 02:23

Jouw waarheid Cassidy, jouw waarheid en die hoeft niet die van een ander te zijn.

**Geplaatst**: 13-08-09 02:30

Re: Op bezoek bij: Klaus Ferdinand Hempfling

Geplaatst: 13-08-09 02:30

Idd, dat is mijn waarheid. Maar op het moment dat jij loopt te beweren dat heel paardminnend Nederland geen liefde voor paarden kent, heb ik absoluut geen boodschap aan het feit of jij je op je ziel getrapt voelt, of niet. En of heel paardminnend Nederland het nu met mij eens is of niet, of je in deze bewering steunt. Het feit dat het akelig stil is in dit topic, zegt mij genoeg. En dan kan het me nu even niet schelen of ik hier een OW voor krijg of niet, of dat ik bij een willekeurige bokker (inclusief jezelf) van een voetstuk afkeil, het moest me even van het hart...