Vandaag lekker naar stal gegaan (lees: boerderij van een vriendin van mijn moeder). Ik had vrij veel zin om even in de bak te gaan rijden met Blue Moon, een vroeger onhandelbaar paard wat in niemand vertrouwen had. Ik verzorg dit paard nu al een tijd en sinds kort heb ik het rijden weer opgepakt. Ben er een paar jaar uit geweest vanwege gezondheids redenen. Viel mij trouwens vies tegen, ik moest echt totaal weer inkomen met paard rijden. Maar goed, de bak (tja zijn ze op stal nog mee bezig, maar echte bak is het nog niet) was een beetje een modderpoel dus het rijden zou helaas niet doorgaan. Buiten rijden is voor mij niet echt een optie want Blue Moon is berensterk en wil eigenlijk alleen maar in rengalop. Afijn, ineens stond Pauline, die vroeger veel op Blue Moon reed, op stal. Ze is er eigenlijk nog weinig, omdat haar dochtertje een pony heeft en ze daar veel mee bezig is. maar goed, ze wilde eigenlijk wel weer is op Blue Moon rijden maar dan naar buiten. Toen ze vroeg of ik anders niet met Blue naar buiten wilde had ik eigenlijk zoiets van.. mmm ik denk niet dat ik hem kan houden (door een syndroom in mijn bloedvaten geen kracht in mijn handen) en er is mij veel angst aan gepraat door de dochter van de eigenaresse. Blue Moon zou namelijk heel angstig zijn buiten en veel steigeren.. Pauline zei dat ze wel naast mij zou lopen met een halster touw. Okay, dan probeer ik het gewoon, zei ik heel stoer haha. En ja hoor, daar gingen we. Heerlijk langs het fietspad en Blue Moon was wel wat druk, maar zo braaf. Nou mooi nergens bang voor, alles was prima. Het bos ligt vlak bij stal, dus meteen van de nieuwe ruiterpaden gebruikt gemaakt. In draf rende Pauline en mijn vriend er lekker naast haha. Op een gegeven moment zei pauline, durf je het aan om even alleen door het bos te draven, dan ga je gewoon even heen en weer. Mijn angst en onzekerheid was eigenlijk meteen al weg getrokken, dus ja tuurlijk. In het begin ging dit ook goed. Ik moest Blue Moon wel erg inhouden, want die ging vrij snel over tot de galop, maar wat genoot ze er van zeg!! en ik ook natuurlijk!! Nog nooit stonden haar oren de hele tijd naar voren. We zijn nog wat honden tegen gegekomen, maar dit maakte haar niks uit. Mijn vriend en Pauline kwamen later weer aan wandelen en zeiden dat ik nog wel even verder kon draven. Ik had zoiets van, nou okay. Dus weer lekker draven, maar toen moest ik toch even mijn teugel overpakken en liet ze even vieren, en ja hoor.. Volle rengalop dacht Blue... Ik zat opzich wel lekker, maar zag een bocht aankomen op het ruiterpad.. Wat ik ook deed, Blue bleef heerlijk door rennen, met oren vol naar voren... en ach, die bocht.. waarom zou ze die bocht maken... Nee hoor ze ging vol rechtdoor.. Ik zag de sloot al aankomen, maar met geen mogelijkheid kreeg ik haar tot stilstand... Blijkbaar zag Blue zelf ook de sloot en schoot naar links. Uiteindelijk kwamen we op een grote parkeerplaats. Hier kreeg ik haar weer tot stilstand. Voor mij wel even schrikken, maar je zag Blue Moon nog vol nagenieten. Het dekje was zelfs helemaal naar achter geschoven, dus ik was maar even afgestapt om dit weer goed te leggen. Vriendlief zeg alleen Blue Moon staan in de verte (tja ik stond erachter) en dacht ow jeej, Apoc ligt er ergens naast. Die kwam dus heel hard aanrennen haha, maar gelukkig niks aan de hand. Blue Moon weer aan het halstertouw, ik er weer op en toen heerlijk terug gereden.. Ik heb er zo vreselijk van genoten en ben van plan dit ook zeker vaker te doen, wel met vriendlief ernaast en als vriendlief erop gaat ik er naast, maar het was zo genieten.. Tja en dat Blue Moon even wilde rennen, tja dat is typisch Blue Moon. Ik moet er trouwens bij zeggen dat ze alweer 22 is, maar energie genoeg haha.

Op weg naar het bos..



En deze foto's wilde ik jullie niet onthouden... Deze zijn gisteren geboren op de boerderij. Het zijn er 6, helaas is de 7e overleden. Het zijn 2 witte, 2 rode, 1 wit met rode en 1 zwart met witte...