Bokt.nl

AlwaysH schreef:

Ik snap dat je daar van schrikt!
Misschien de volgende keer hand opsteken en rust gebaren? Doe ik zelf wel als ik verwacht dat ze het spannend vinden.

MarliesV schreef:

Als het zowel voor jouw als voor het paard de 1e keer buiten was snap ik niet dat je niet aangelijnd gaat. Daarnaast vind jij het spannend en dat neemt een paard geheid over.

Iemand vanaf de grond die zowel voor jou als voor het paard een veilige haven is die meeloopt.

Nu is het goed afgelopen maar een goede ervaring kan je het zo te lezen niet noemen.

Ik zou de volgende keer weer gaan, maar dan aan een touwtje en met iemand die je vertrouwd en waar het paard op vertrouwd.

Marije_jiplover schreef:

Zo te lezen ben je zelf op voorhand al gespannen en ben je daardoor geen stabiele veilige factor voor het paard om blindelings op te vertrouwen dat al die rare grote of lawaaierige dingen echt niets doen.

Heb je de mogelijkheid om met een echt bomproof paard samen naar het bos te gaan? Onder het mom van 'goed voorbeeld doet goed volgen'?

En heb jezelf de mogelijkheid om op een bomproof paard een keer buiten te rijden?

Met deze wisselwerking van jouw spanning ("oh jee, daar gaan we weer" dat voelt je paard feilloos aan) zitten jullie denk ik samen in een vicieuze cirkel.

Hoe is het paard met een andere, zelfverzekerde ruiter erop?

Ik heb het probleem andersom.
Buiten kan ik alles met mijn pony, in de bak ziet hij spoken en dan word ik bang van hem.
Dit los ik op met les en door er af en toe iemand in de bak op te zetten die hem negeert als hij spoken ziet, zodat hij in elk geval niet bevestigd wordt in zijn gedrag.

Succes!

ilaan schreef:

Ik heb het idee dat het paard best heel braaf is maar jij het paard onzeker maakt door zelf zo ontzettend onzeker en gespannen te zijn. De meeste situaties gingen toch gewoon goed? Waarom dan daar dan spanning van krijgen?

Geef je paard vertrouwen door zelf lekker en ontspannen te zitten. Door allemaal obstakels en moeilijkheden te zien (die je paard waarschijnlijk niet eens ziet) raakt je paard ook gespannen en onzeker.
Geniet zelf ook van de buitenrit en probeer minder op mogelijke obstakels te letten, want vaak zijn die 'obstakels' er alleen maar in jouw hoofd en kijkt je paard daar anders tegenaan.

xtessax83 schreef:

Herkenbaar vooral bij mij in de straat. Gelukkig heb ik veel weilanden om me heen waarvan we de eigenaar kennen dus ik rijdt voortaan gewoon de weilanden op als er een vrachtwagen of dergelijke langst komt.

Ook wel eens gehad dat dit niet kon, voor eigen veiligheid ben ik maar gewoon even midden op de weg gaan stappen totdat ik wel ergens een weiland op kon, en even een gebaar geven aan de chauffeur. Gelukkig snappen de meeste dat hier in de buurt en hebben ze er ook begrip voor

AlphaDaemon schreef:

Tipje: Blijf volgende keer midden op de weg stil staan (neus van je paard richting tractor) als iets te hard op je af komt rijden. Dan snapt zo'n boer (of andere bestuurder) ook dat er blijkbaar iets "bijzonders" is met het passeren van jou en je paard en dat dat rustiger moet. Het is wel belangrijk dat je paard dan stil kan blijven staan als er iets op hem af komt en niet direct omdraait en m peert.

Het is mijn ervaring dat boeren / andere automobilisten niet begrijpen dat je paard nou eenmaal bang kan worden van een lawaaierig groot snel bewegend apparaat en als ze dat al weten, irriteert het ze soms ook gewoon dat ze zich moeten aanpassen aan jou. Ik heb een tijd gestaan met mijn paard aan het begin van een boerenweg met na 10 min stappen eindelijk het bos. Ik kwam daar echt veel boeren tegen op een rit en die boeren kwamen ook veel ruiters tegen als ze met tractor / auto op de weg reden (de stal was vrij groot). Die boer wil ook z'n werk gewoon doen en moet ook even snel van A naar B en dan kunnen al die "schijtende" stomme rot beesten best eens irriteren. Ook merkte ik dat er 1 lol had in het een beetje laten schrikken van ruiter en paard met zijn tractor. Het is niet zo dat ik dat goedkeur, maar ik begrijp wel dat men op een bepaalde manier tegen paarden aan kan kijken of simpelweg onwetend is.

Ik kon dit altijd oplossen door: Sowieso ontzettend ver vooruit te kijken of ik een tractor aan zag komen. Op een gegeven moment weet je wel waar ze vandaan kunnen komen. Als ik er 1 zag, dan zocht ik direct de meest dichtstbijzijnde oprit / zijweg op. Dat betekende dat ik soms weer terug moest met mijn paard naar stal als ik net weg stapte. Daar stuurde ik mijn paard dan zo snel mogelijk heen (in draf) en ik stak een arm uit om aan te geven dat ik wilde gaan afslaan. Ik bleef altijd midden op het pad draven om duidelijk te maken dat ik nog niet gepasseerd kon / wilde worden. Eenmaal in de zijweg, draaide ik paardlief om zodat ze kon kijken naar het aankomend verkeer. Als de boer / auto passeerde, glimlachte ik altijd lief, beloonde ik mijn paard en stak een hand op ter begroeting. Zeker als je op een gegeven moment veelal dezelfde mensen tegen komt, helpt zo'n begroeting enorm bij de bereidwilligheid van iemand om een keer wel de motor uit te zetten als dat nodig is. Ik maakte ook even een kletsje met ze als ik ze toevallig ergens tegenkwam. Het kan zijn dat mijn situatie compleet anders was dan de jouwe (misschien heb jij geen zijpaden of kom je altijd iemand anders tegen), maar het feit blijft wel hetzelfde: pas jezelf aan, blijf eventueel in het midden van het pad stil staan (laat je niet aan de kant drukken) en probeer vriendelijk te zijn. Je houdt jezelf daarmee ook kalmer dan wanneer je niet weet wat je moet doen en in paniek raakt. Mocht je nog een keer in exact dezelfde situatie komen dan is het ook een idee om toch juist je paard om te draaien (weg van stal) en voor de tractor uit te draven. Als je paard dan op de vlucht was gegaan voor de tractor, dan was ze in ieder geval niet richting stal aan de kletter gegaan (dus hopelijk had je haar dan sneller terug gekregen). Mijn voorkeur voor draf heeft te maken met het feit dat allemaal gewoon wat sneller gaat voor jezelf / het paard / de boer of automobilist. Als je een hittepetit van een paard hebt, helpt dat draven ook om de spanning meer af te voeren dan stappen. En ik vind het zelf makkelijker om een paard in draf te houden, dan een paard in stap houden (als hij aan de kletter wil gaan). Vanuit stap is dat vaak explosiever in mijn ervaring, maar dat kan voor jou anders zijn.

Ik denk sowieso dat het verstandig is voor jou als je anders misschien een paar keer de eigenaresse op het paard ziet rijden buiten (dan weet je wat zij doet en zie je het paard reageren), neem een ander bomproof paard mee, ga oefenen op stal met dingen die lawaai maken (ga expres op het erf stappen als die bladblazer bezig is en loop er 30 keer langs), ga niet anders zitten als er iets aan komt (teugels ineens strak oppakken bijvoorbeeld is een goede trigger voor een paard dat er wat engs gaat komen) en misschien is het ook verstandiger om op plekken buiten te gaan rijden waar je weinig ander verkeer tegen komt. Misschien dat een ander tijdstip daar ook al in kan helpen. Je kan ook eerst aan de hand gaan oefenen met verkeersmak(ker) maken, maar dan moet je wel al zodanig de leider zijn van je paard dat ze zich niet los zal trekken / jou meesleurt en dat ze je wel zal volgen zolang jij maar gaat.

Succes er in ieder geval mee, buitenrijden is echt heel erg leuk en ontspannend. =)