Geplaatst Na een behoorlijke tegenslag heb ik zo,n 5/6 week niet meer op Pim gereden. Ik had zelfs mijn grote twijfels of ik ooit wel weer op paard zou klimmen. Mijn moeder had namelijk een zeer ernstig ongeluk gehad met paardrijden waar ik bij was, hierdoor had ook ik behoorlijk de schrik te pakken.
In het begin vond ik poetsen zelfs al eng. Ik zal alle doemscenarios voor me, wat als hij dit....wat als hij dat... Uiteindelijk een stapje verder en wat wandelen en longeren. Wat grondwerk en kroelen. Langzaam aan kreeg ik weer wat vertrouwen. De eerste paar keer heeft een Ilse (ladyzwien op bokt) er even opgereden. Daarna durfde ik er zowaar even op.
Nou goed om een lang verhaal kort te maken, ik zit er weer op en we gaan er vol tegen aan! Moeders staat mooi langs de kant en die gaat straks weer mee op concour. Voor 2 week terug ben ik met Marije (winbisches op bokt) toch maar naar Oosterwolde op concour gegaan. Had alles afgezegd maar deze afmelding was niet goed doorgekomen. Dacht waarom ook niet heen, vast goed voor het vertrouwen. En jawel! Zat er amper een week weer op, L2 debuut en direct een wp! Toppertje. 27 juni heb ik weer een wedstrijd en dan gaat m,n moeder weer mee!
Pasje weg
galopje
miscommunicatie
pasje van de hoefslag
hihi
nu je het zegt... zadel ligt vrij ver naar voren. 
