Geplaatst Ik heb Roadie inmiddels 7 jaar en ben nog iedere dag blij met hem! Hij is een 10-jarige Welsh Cob, die wat luxe is uitgevallen, waardoor iedereen zegt: huh, Welsh Cob? Maar het is er toch echt eentje
Op 1 januari begonnen we het jaar goed in het bos bij Waskemeer
En gingen we ook met touwhalster op buitenrit
Trainden we door in het M1 en M2
Zodat we meer lintjes konden verzamelen
We gingen ook samen naar het strand
In januari verlengde ik toch maar weer mijn startkaart en in juni hadden we de punten om Z1 te mogen starten! Een droom die uit kwam! In juli was het dan zo ver: ons debuut! We kregen 210 en 215,5 punt en daarmee werden we zelfs 2e! Een week later startten we opnieuw en kregen we 210 en 214,5 punt. Daarmee waren we dik Z1!
Daarna heb ik even een tijdje alleen maar buitenritten gemaakt en rustig aan gedaan. Pas een paar maanden geleden had ik weer echt zin om te gaan trainen.
We werden gevraagd voor een interview met de Hoefslag:
https://www.dehoefslag.nl/nieuws/algeme ... et-z1-gere
Inmiddels hebben we er ook een springzadel bij, met het idee dat we wat vaker gingen springen.
Maar het kan niet altijd goed gaan...
Ik heb 2 weken niet kunnen rijden, maar vorige week ben ik weer opgestapt. Helaas heeft hij daarna zelf een blessure opgelopen, dus op het moment mogen we alleen stappen en weer langzaam opbouwen. Hopelijk is hij in 2023 weer helemaal de oude en kunnen we weer lekker vaak naar het bos
dat is toch wat we het liefste doen! 
Knap paardje is het! Hopelijk is al het leed snel geleden en kunnen jullie weer fijn verder met mooie herinneringen maken samen. 
.
. 
