Voor de Bokkers op zoek naar een popcorn topic, helaas Ik ben zelf niet aan de drugs. Ik heb "vroeger" wel eens een joint gerookt (voor het laatst 4 jaar terug) maar verder niks.

Desondanks vind ik het ontzettend interessant. Een paar weken terug ben ik voor het eerst in tijden op puur toeval in contact gekomen met een Heroïneverslaafde en dit heeft mijn fascinatie weer doen opbloeien. Drugs, of het nou een blowtje is, een pilletje of spuiten. Ik vind het ontzettend boeiend ondanks dat ik zelf niet de behoefte heb om het te proberen. Eigenlijk heb ik een hekel aan drugs. Vermoedelijk omdat men destijds riep naar mij dat ik een domme miep was omdat ik nooit harddrugs had geprobeerd en dat dit mij een loser zou maken. Voor mij (gelukkig!) des te meer reden om het nooit te proberen en ik ben er ook trots op dat ik nog nooit harddrugs heb gebruikt. Maar de interesse in het onderwerp blijft. Wellicht ook juist omdat het iets is wat maar weinig word besproken en wat voor mij redelijk onbekend is.

Nu tegenwoordig de zwaar dodelijke drugs steeds meer op de markt komen zoals Flakka en Krokodil ben ik nog meer geïnteresseerd geraakt. Hoe komt het met een mens zo ver dat je daar toe onderdak zoekt? En vooral, hoe is het allemaal begonnen? Die eerste keer moet zo'n gigantische stap zijn en dat is dan ook voor mij het meest boeiende.

Wat wil ik nu met dit topic? Ik ben eigenlijk benieuwd naar jullie ervaringen met drugs. Kennen jullie mensen die gebruiken, en zo ja hoe gaan jullie hier mee om? Of misschien kennen jullie nog interessante documentaires oid hierover. Zouden jullie eventuele verhalen willen delen?

Ik ben erg benieuwd

Edit. Voordat ik er een opmerking over krijg; Ja, ik drink wel een biertje en ik ben me er bewust van dat dit eigenlijk ook gewoon een harddrug is Maar deze tel ik even buiten de drugs die we kennen.

Interessant topic , hier gelukkig niet echt ervaring met drugs. Broer heeft jaren geblowd, maar na een ongelukje (met zijn stonede kop omvallen met zijn bek plat op het fietsenrek klappen ) is hij cold turkey gestopt . Harddrugs heb ik geen ervaring mee in mijn omgeving

Ik werk in de verslavingszorg. Mijn ervaring is dat deze doelgroep vaak zo veel ellende heeft mee gemaakt in hun leven en drugs hen hierin een uitweg biedt (niet hoevel voelen/nadenken/ en confrontatie uit de weg gaan). Verre weg bij de meesten begint het uit nieuwsgierigheid of drang om erbij te willen horen, maar escaleert dit gebruik gaande weg.

Tof dat jouw broer is gestopt Rebecca!

_MG Ik geloof direct dat deze doelgroep vaak een hoop ellende heeft meegemaakt. Verslavingszorg lijkt me zwaar werk! Als het lukt zal het vast ontzettend dankbaar zijn, maar het lijkt me ook ontzettend pijnlijk als iemand een terugval heeft.

Ik ben overigens erg benieuwd naar vele verschillend perspectieven op het beginnend gebruik van drugs. Ik denk dat een groot deel persoonlijkheid zal zijn, maar ik benieuwd of er iets neurologisch is waarom er zulke grote verschillen zijn tussen mensen en met problemen om gaan.

_MG, heb jij wel eens een persoon meegemaakt die vanuit het "niets" aan de drugs is gegaan? Dus die geen kennissen/vrienden had in die kring maar toch in het wereldje terecht is geraakt? (mocht je dit niet kunnen zeggen wegens privacy of je werk dan is dat natuurlijk begrijpelijk , maar ik ben wel nieuwsgierig)

Ken je de film Christiane F en natuurlijk het boek waarop het gebaseerd is! Vind/vond ik erg indrukwekkend en is autobiografisch (en natuurlijk over drugs )

Ja, da's een heel goed boek.

Ik rook af en toe een jointje (nouja, een bong)..
En op sommige feestjes hard drugs.. (zeg 3/4x in het jaar?)

Waarom? Tja, omdat het ''leuk'' is. De hele beleving en ervaring verandert. Je voelt je anders, je luistert niet alleen de muziek, je voelt de muziek, je ziet de muziek, je bent de muziek. Alles heeft opeens meer details waar ik anders geen/weinig aandacht aan besteed.
Iedereen is lief (op XTC/MDMA) en vredelievend en geeft om elkaar. Je bent blij.
Coke/speed geeft je energie, of maakt dat je je wat soberder voelt (mocht je veel gedronken hebben) en geeft je gewoon een pep, maakt je aan het lachen en dat je nog een uurtje door wilt gaan.

Ik zal nooit hallucinerende drugs gebruiken omdat ik verschrikkelijk vind de controle over mijzelf te verliezen.
Ik weet heel goed met andere drugs hoeveel ik kan gebruiken van iets. Als andere een hele nemen, neem ik bijv. een halve.
In NL gebruik ik geteste pillen (kun je doen bij de GGD of weet ik wat voor een lab). En hier kun je een test setje kopen zodat je weet dat je geen dodelijke troep neemt.

Nu wel heel belangrijk: ik ben totaal niet verslavingsgevoelig en ik ben ook vrij immuun voor peer-pressure/sociale druk.
Ik heb jaren een ''weekend''roker kunnen zijn zonder ook maar enige drang te voelen naar sigaretten.
Dat heb ik ook met drugs. Het kan, maar het hoeft niet.
Ben je verslavingsgevoelig denk ik dat je die stap nooit moet nemen. Ook als je gevoelig bent voor de mening van anderen. Maar dan zit daar sowieso iets fout want ik neem drugs alleen met vrienden om me heen. Die zullen me nooit ''dwingen'' drugs te gebruiken of negatief uitlaten als ik een avondje zou uitzitten bijv. Ook let iedereen op elkaar, je bent er voor elkaar, mocht iemand een iets minder prettige rit hebben.

Nu zeg ik niet: joh gebruik eens drugs.. maar ik wil wel zeggen als je drugs gebruikt wees selectief. Stop niet alles wat je tegenkomt in je mond. Ben zeker dat je kwaliteit hebt. Ben met mensen die je vertrouwt en doe niets wat je niet wil doen.

Voordat iedereen me veroordeeld dat ik recreatief drugs gebruik: Ik ben ik. Dat iemand misschien negatieve ervaringen heeft met iemand die drugs (heeft) gebruikt.. dat was ik niet. En dat maakt mij geen slecht persoon omdat iemand anders misschien slechte dingen heeft gedaan.

Ik weet je leeftijd niet, maar wil je alleen meegeven dat zo een fascinatie heel gemakkelijk kan om slaan naar zelf gaan gebruiken. Been there, done that.

Net als jij: trots dat ik nooit iets had gebruikt, terwijl ik vol in het stap wereldje zat, totdat ik op een dag besloot dat het geen kwaad kon om toch eens te willen weten hoe een XTC pilletje nou toch echt voelde...

Ik was al in de 20 toen, maar hoef denk ik niet te gaan vertellen hoe dat toen verder is verlopen.

Wel wiet gebruikt in de vorm van cake, maar gelukkig nooit de overstap gemaakt naar zwaarder spul. Een nu zo oud dat ik die verleiding niet met heb..

Een interessant en leuk boek over deze materie:
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Uit_Je_Bol

Ik zou nooit gebruiken en heb nooit gebruikt, maar ik snap de fascinatie. Meer dan van wat het mens kan doen en hoe het van een paar keer een ernstige verslaving zou kunnen worden. Ik kijk dan ook regelmatig docu's erover. Fascinatie betekend niet dat je drugs wil gebruiken.

Beetje zoiets als met spinnen, ik ben er hartstikke bang voor naar in een terrarium of documentaire zie ik ze graag.

Ook ik vind het fascinerend. Nooit iets gebruikt (hel ik heb zelfs nog nooit een sigaret gerookt) en ga dat ook niet doen, ik ben namelijk wel verslavingsgevoellig.

Zelf nog nooit verslaving van dichtbij meegemaakt, aan drugs dan. Alcohol wel (vader). Mijn moeder wel, die is een familielid kwijt geraakt aan de coke.

Wat ik nu wel zie is mijn oma. Die is verslaafd aan de pijnmedicatie die ze niet eens nodig heeft. Morfine, oxycodon. Het is vooral machteloos, het gevoel wat je dan hebt. Je kunt vaak niks. In deze situatie kunnen wij in ieder geval niks (lang verhaal).

Soms vraag ik me inderdaad wel eens af hoe het zou zijn om drugs te nemen. Is alles dan echt weg? Maar dan kijk ik naar mensen die wel verslaafd zijn en zichzelf de afgrond in helpen. Dat is wel een goede reality check.

Mijn vader is heroïne verslaafd en ik kan je garanderen dat dat totaal niet interessant is

Het wordt vaak gedaan om emotionele pijn te vergeten en de eerste keer is vaak vreselijk, zoals vrijwel alle eerste keren in het leven.
Het is een gigantische last voor naasten, een stigma voor de kinderen en een aanslag op de financiën. Om nog maar te zwijgen over de gezondheid.

Mijn ervaring is dat je begint met iets 'kleins' als een blowtje, en je van hier uit steeds verder op 'onderzoek' uitgaat. Als je vatbaar ben voor verslavingen of je komt op die tocht iets tegen dat je wel ech heel fijn of lekker vindt, dan ligt te veel gebruiken en verslaving op de loer. Persoonlijke problemen kunnen dit erger maken, je kunt toch tijdelijk je gevoel anders maken of uitschakelen. Sommige drugs zijn duur, dus probeer je goedkopere en wellicht gevaarlijkere varianten.

Je loopt zo met open ogen in een verslaving, ookal was dat nooit je bedoeling. Er zijn maar weinig mensen die experimenteren met echt allerlei drugs en nergens voor vallen.

@Fortitude; Het is op heroïne na (nooit geprobeerd, omdat ik dus wel verslavingsgevoelig ben en de bui wat dat betreft wel zag hangen) idd bij alles wat ik geprobeerd heb; xtc, speed, coke, de eerste keer is fantastisch!
En dat is dus de pest; je gaat erna weer proberen om dat gevoel terug te krijgen en dat gebeurt eigenlijk gelijk al nooit meer zo geweldig als die eerste keer. Totdat je dan een paar jaar verder bent en tot de conclusie komt, dat er helemaal geen lol meer aan zit, maar juist meer ellende als je het wel neemt...

Nooit gebruikt en ben er zelfs niet door gefascineerd. Genoeg in de omgeving gezien wat het met mensen kan doen of sterker nog: familie van die mensen. En in 50% van die gevallen is er in het verleden ook écht iets traumatisch gebeurd, in de andere gevallen was het 'gewoon leuk mee doen' met de rest. In die gevallen heeft men een HOOP ellende bezorgd aan familieleden en geloof me, dat gevoel is alles behalve fijn. Ik kan weinig respect hebben voor de verslaafden die 'gezellig' mee doen, geld stelen van anderen om maar aan hun verslaving te komen.

Maar boven alles snap ik sowieso niet waarom alles leuker zou zijn met drugs, ook al doe je dit 'slechts' een paar keer per jaar. Ik snap het niet en ik wil het ook niet snappen.

Ik heb vroeger wel harddrugs gebruikt, pilletjes, ketamine, GHB. Leuk, maar om nou te zeggen zo leuk dat ik er in ben blijven hangen, nee.

Drugs maakt me vrijer, zorgelozer, ik beleef een feestje veel intenser, dingen zijn grappiger. Maar de kater komt later en ik ben geen 18 meer. Dat ik net studeerde kon ik na een avondje doorzakken rustig een college meepakken maar tegenwoordig moet ik een week bijkomen

Ik heb wel vrienden en kennissen gehad die er in zijn blijven hangen. Vooral GHB en coke bijvoorbeeld. Over het algemeen waren dat mensen die al problemen hadden en dan ontstaat er vluchtgedrag.

Zelf nooit drugs gebruikt. Ten zijn je alcohol ook als drugs rekent.
Idd, ik geloof ook dat meeste gebruiken als uitvlucht. Niks fascineerde of stoer aan.
Ik heb juist eerder respect aan mensen die aan hun problemen werken en de confrontatie durven aan te gaan in plaats van zo uitvlucht.

Mijn vader was drugs veslaafd.
Hij is ooit eens in zijn jeugd met een blowtje begonnen en door vrienden in aanraking gekomen met andere soorten drugs.
Mijn moeder deed gezellig mee al heeft zij nooit heroine gespoten, dat vond ze eng. Dingen als crystal meth waren toen nog niet beschikbaar in die tijd. Ik praat over dik 30 jaar geleden.
Voor de zwangerschap is mijn moeder reeds gestopt met het gebruiken van drugs. al ging ze later toch weer behoorlijk blowen.
Mijn vader kon er simpelweg niet mee stoppen en is dan ook gestorven in 1999 aan een overdosis heroine.

Geen ervaring, maar wel een boekentip voor je. Zoals al genoemd werd Christiane F. Ik zou dan echt voor het boek kiezen, want in vergelijking daarmee is de film niet zo goed. Ze heeft nu ook een "vervolg"boek uitgegeven, dus misschien is dat ook interessant? En het boek Parttime Junkie van Renee Kelder. Heel interessant ook om te lezen.

Leuk boek: Het onkruid en de bloem.

Dagboek van een meisje wat in de wereld van drugs belandde, haar ouders hebben haar dagboek als boek uitgebracht.

Van de week las ik nog in het NRC dat Otzi ook al gek was op drugs. Het artikel kan ik helaas niet zo weer vinden.

Mijn vriend is helaas verslaafd geweest aan Cocaine. Ik ben blij dat hij daar mee gestopt is. Wat een rotspul.

idd dit.
daarnaast is het genetisch bepaald of je verslavingsgevoelig bent of niet

Ik gebruik heel af en toe harddrugs, blowen iets regelmatiger. Heb verschillende dingen geprobeerd maar de meeste vond ik niet écht wat aan om het nog een keer te doen. Dan vind ik truffels nog het leukste. Heb ook aardig wat vrienden die het ook af en toe gebruiken maar niemand die erin doorslaat ofzo We proberen daarin ook op elkaar te letten, echt niet te vaak en niet als uitvlucht.

Edit: nog een aanvulling.. Ik heb wel een vriendin die zwaar verslaafd is aan de drugs, was ze al voordat ik haar kende. Maar als ik zie hoe die in dat wereldje verstrikt zit.. Ze heeft al meerdere keren geprobeerd af te kicken, evenals anderen uit haar vriendengroep maar gewoon het eerste wat ze doen als ze weer thuis is, is drugs nemen.. Misschien ook daarom dat ik er zo voorzichtig mee omga, we hebben ons eigen schoolvoorbeeld van hoe het niet moet..

Maar wat ik niet snap, de mensen die verslaafd raken zijn vaak al niet rijk. Hoe komen ze dan aan het geld voor drugs? Cocaïne is toch heel erg duur?

Oh in het geval van mijn vriendin zijn zij en haar vrienden behoorlijk rijk En dat is dan puur achtergrond, niet eens het stukje dealen wat sommigen ook doen.

Ik heb nog nooit in mijn leven harddrugs gebruikt en zal dat ook nooit doen.
Ik ken iemand in persoonlijke sfeer die verslaafd is aan harddrugs en dat heeft zoveel ellende met zich mee gebracht.
Niet alleen maak je je zelf er mee kapot, maar ook iedereen die dichtbij je staat....

Voor mij is dit zien genoeg geweest om nooit te hoeven experimenteren.

Hoe is deze persoon verslaafd geraakt?
Ik weet het niet, maar ik vermoed verkeerde vrienden en misschien daarnaast nog psychische problemen, iets wat niet verwerkt is uit het verleden, daarnaast er niet over kunnen praten...

(overigens komt deze persoon ook niet uit een arme familie)