Foto: Flickr / Nathan in San Diego
Holy Roller, een Australisch renpaard, was in de jaren '90 de grote (dit mag je gerust letterlijk nemen) favoriet van het Australische publiek. Met een stokmaat van ongeveer 1.84 meter was Holy Roller het grootste renpaard in de historie. De ruin was te groot om op de weegschaal te zetten, maar men schatte dat hij bij benadering 800 kilo moest wegen, bijna 300 kilo zwaarder dan een gemiddeld renpaard. Zijn hoofd was zwaarder dan de meeste jockeys en zijn hoeven moesten zo kort mogelijk bekapt worden, anders was er geen passend ijzer te vinden. Holy Roller was niet alleen bekend om zijn formaat, hij deed het ook goed op de renbaan. Van de 25 starts wist hij er twaalf te winnen.
Op 18 november 1992 werd Holy Roller geboren, de bevalling was zwaar voor zijn moeder Secret Blessing, wat geen wonder was, gezien zijn formaat. De fokkers maakten zich zorgen, het veulen dat ze simpelweg 'Huge' hadden genoemd, had moeite om overeind te komen. Toen hij eenmaal stond, bleek hij al ruim 1.50 hoog te zijn. Hij had het niet makkelijk en kon de spenen niet vinden. Één van de aanwezige veeartsen sprak zijn mening uit: "Er is geen hoop voor dit paard".
Deze veearts had het verkeerd. Ondanks het feit dat het veulen in eerste instantie moeite had met ademhalen en gorgelende geluiden maakte, werd hij als jaarling in training genomen door John Hawkes. In eerste instantie zag men vooral de nadelen van zo'n groot renpaard en werden er veel grapjes over Holy Roller gemaakt. Later ontdekten de trainers dat het paard ook zijn voordelen had: hij had een enorm goede balans.
Als tweejarige liep Holy Roller zijn eerste race. Zonder veel succes overigens, de bookmakers gaven hem een kans van 1 tegen 100 op de winst. Holy Roller bleek moeite te hebben met de krappe bochten en kwam uiteindelijk als een na laatste over de finish. Zijn trainer bleef volhouden en in de vierde race wist Holy Roller in de prijzen te lopen. Dit was het begin van een succesvolle carrière. Na deze koers kreeg hij rust om verder te groeien en toen hij terugkwam won hij direct vier races op een rij. De vijfde race verloor hij dik, waarna hij vervolgens weer won. Dit bleek typerend voor de ruin te zijn, hij won enkele races op een rij, waarna hij ineens een slechte race liep.
Dr. Rod Hoare, een veearts, was erg onder de indruk van Holy Roller. Hij schreef de eigenaren een brief waarin hij aangaf het paard een pensioen te willen geven, als de tijd daar was. Hoare had Holy Roller goed bestudeerd en had ontdekt dat als het paard volledig fit was, hij won. Als er ook maar een klein kwaaltje was dat hem dwars zat, finishte hij steevast als laatste. Als hij last van zijn hoef had, tilde hij de betreffende hoef op en duwde zijn neus er tegenaan, alsof hij aangaf waar het pijn deed. Hoare gaf aan nog nooit zo'n paard te hebben gezien.
Holy Roller kwam als vierjarige terug naar de renbaan en won vijf van zijn acht starts. Hij werd bekend onder de naam 'De kameel' en had veel fans. Op koersdagen verzamelde zich een hele menigte om zijn stal, om dat grote paard eens in het echt te zien. De carrière van Holy Roller werd een steeds groter succes. Als hij eenmaal op stoom was, waren er maar weinig paarden die zijn enorme galopsprongen bij konden houden. Helaas raakte hij geblesseerd, er zat een klein scheurtje in het ligament, en er werd besloten hem een jaar rust te geven. Na dit jaar kwam hij terug en wist hij nog één race te winnen. Na deze race bleek de blessure terug te zijn, ernstiger dan eerst, en ging hij in 1999 met pensioen bij Dr. Rod Hoare. Holy Roller had in totaal 320,865 dollar verdiend en werd twaalf keer eerste en drie keer tweede uit zijn 25 starts.
Dit is beeldmateriaal van één van de mooiste overwinningen van Holy Roller. Hij won hier de "Group Two Waterford Crystal mile" in 1997. Voor de volledigheid: Holy Roller is het grootste paard in het deelnemersveld, zijn jockey is gekleed in het roze.
Nadat Holy Roller was hersteld van zijn blessure, mocht hij dienst doen als rijpaard. Eerst in de dressuurring, waar de jury Hoare vroeg of zijn paard vernoemd was naar het beroemde renpaard, maar later ook als eventingpaard. Hij deed het uitstekend en leek er veel plezier in te hebben. Ook fungeerde hij als oppas voor de veulens en jaarlingen. Volgens Hoare leerde hij hen manieren zonder ooit te trappen of te bijten. Holy Roller is zijn gehele pensioen bij Hoare gebleven. Hij werd enkele jaren geleden ingeslapen omdat hij door een aandoening aan zijn gebit onvoldoende voedingsstoffen binnen kon krijgen.
Voor foto's van Holy Roller, klik hier.