Fayah2 schreef:Ik vind t niet kunnen om de eigenaar niet aan te spreken en wel een melding te maken wat wil je er mee bereiken?
Dan zou ik en en doen en dus laten weten dat je eraan denkt melding van te maken.
Oke ze ziet je erna en zegt er niks over om welke reden dan ook maar jij kan er ook over beginnen. Het zit haar blijkbaar niet dwars en jou wel
Dat is toch nog wel gewoon het ergste. Er gewoon geen probleem van maken en er niet eens iets aan doen als je hond ongewenst gedrag vertoont. Zeker als het niet de eerste keer is. En als alleen TS nu een melding maakt, verwacht dan vooral niet dat ze gelijk bij het baasje op de stoep staan. Daar is nog te weinig voor gebeurd. Beest heeft niemand ernstig verwond of iets gedood. Maar dit zijn wel meldingen die er voor zorgen dat er bij een volgend incident wel eens een gesprek met het baasje gevoerd word. En dat is nog steeds geen drama, want dan word er gewoon eens met het baasje samen naar het gedrag van de hond gekeken en vanuit daar dan wel of niet een verzoek voor een "maatregel" ingediend.
Maar juist melding maken is van belang. Of je nu wel of niet met het Baasje praat.
Omdat er niet met de vrouw in onze buurt te praten valt en omdat ze er niks aan/mee doet kan ik met mijn honden niet door de woonwijk lopen en ben ik genoodzaakt ze buiten de woonwijk uit te laten. Dus ja eerst de auto in en ergens anders heen rijden. Ook hier krijg ik van de gemeente en politie helaas geen reactie. Maar door o.a haar hond zit ik wel met een hond die zo geschrokken is (het is meerdere keren gebeurd..) dat ik nu dus wel met een hond zit die gewoon angstig is naar andere honden die op haar afgerend komen of die ze hoort grommen. Alleen omdat Baasje geen fatsoen heeft en niks wil doen aan het gedrag van haar hond ondanks een hoop adviezen...
Maar nu loop ik wel met staffords, en als die dadelijk wel eens een keer bijten als ze weer eens besprongen worden door een hond die duidelijk geen vriendjes wil zijn en niet even lekker wil spelen, dan staat de hele buurt spontaan voor een melding klaar hoor, want het is wel weer een stafford die gebeten heeft..
En dat terwijl ik er toch echt voor zorg dat mijn honden geen overlast veroorzaken. Lopen altijd aangelijnd. Komen altijd naast mij lopen als ik dat van ze vraag, dus juist bij het benaderen van mensen of honden en ze rennen ook gewoon niet op andere mensen en honden af. Waarom niet, omdat een ander geen last mag hebben van mijn honden. Dat is gewoon fatsoen.
En dan loop je van de week met je goede gedrag in het bos. Ziet mensen aan komen met een kindje. Dus hup hondjes naar je toe, komt het kindje van max 4 jaar heel lief vragen of ze alsjeblieft de hondjes mag aaien. Van de ouders alleen maar complimenten hoe goed de honden het deden en hoe fijn ze het vonden dat ze eens niet besprongen werden, want ook hun meisje was al eens omver gerend door loslopers. Toppunt, geen baasje te bekennen, kindje sinds dien bang van honden.
Waarom? Omdat een baasje van een hond het fatsoen niet heeft om te zorgen dat zijn hond een ander niet tot last is.
Je bent het aan een hond verplicht om je te verdiepen in zijn gedrag. Krijg je gelijk een stuk makkelijkere hond van. En ja daarin spreek ik uit ervaring. Want ondanks dat ik er voor zorg dat mijn honden een ander niet tot last zijn, miste ik ook heel wat signalen en dankzij onze tweede hond ben ik mij gaan realiseren hoe belangrijk honden gedrag is, en hoe fijn het is als je je hond begrijpt. Mijn reu is een makkelijke, maar mijn teefje herken je niet meer terug als je haar vergelijkt met 5 maanden geleden toen ze bij ons kwam.