Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-01-23 13:06

Geplaatst: 16-01-23 13:06

Op het moment is mijn oudste 15 jaar en zijn alle paarden gezond. Maar mijn eerste paard is 30 jaar geworden waarvan 21 jaar bij mij. Ik heb alles aan huis staan. Dat is ongetwijfeld goedkoper dan in pension, maar toch op de manier zoals ik het doe eet het een behoorlijk deel van mijn maandsalaris op elke maand.

Ik ben met mijn oudste paard best ver gegaan. Hij is goed gezond gebleven tot zijn 28ste en toen kwamen de kwaaltjes. Artrose, PPID, een keer gevallen in de wei wat problemen gaf in de bekken, geen snijtanden meer, etc.. Mijn paard was een mix Anglo Arabier x Gelders en een echte vechter. Zolang hij dat aangaf nog steeds die spirit te hebben wilde ik hem alle kansen geven. Dus inderdaad medicatie, speciale voertjes, therapeuten en vooral veel zorg en zorgen. Financieel is niet zo snel een probleem, maar voor al het zorgen maken was iets wat er bij mij behoorlijk inhakte. Het steeds monitoren van hoe het gaat en wat hij nu nodig heeft. Pas toen hij er niet meer was realiseerde ik me hoeveel impact het had op mijn leven. Maar ik denk dat ik het goed met hem heb gedaan. Een blessure aan het spronggewricht gaf uiteindelijk de doorslag. Door de artrose erbij had kon hij dat been gewoon niet ontlasten en ik zag direct dat hij het niet meer trok. De dag erna heb ik de afspraak gemaakt om hem in te laten slapen, thuis op de wei.

Bij mijn huidige paarden zou ik ook gaan tot waar het niet meer gaat. Bij de een zou dat sneller zijn dan bij de ander. Ik heb bijvoorbeeld een heel eenkennig paard wat zich slecht laat behandelen door andere mensen. Opname in een kliniek, operaties met veel nazorg, daar zal ik bij hem dus niet voor kiezen. Zolang ik het zelf thuis kan, dan wel. Mijn ervaring met dieren, of het nou hond, kat of paard is, is dat je ineens gewoon ziet, nu is het genoeg. Ik vertrouw daar ondertussen best wel op.

Een andere vraag in je OP was wat ik bereid ben er voor op te geven. Eigenlijk best veel. Maar niet perse voor een oud of ziek paard. Mijn paarden zijn altijd al de rode draad in mijn leven geweest en alles is daarom heen gebouwd. Horses first, the rest later. Ook financieel gaat er veel geld naar mijn dieren en maak ik dus ook daar keuzes in. Ik vind mijn leven met mijn dieren gewoon heel leuk en fijn, dus vind het niet erg om andere dingen dan te laten.

**Geplaatst**: 16-01-23 13:12

Geplaatst: 16-01-23 13:12

Het helpt ook vaak heel goed even de mening van iemand te vragen, die niet emotioneel met jouw dier verbonden is. Die kijkt naar de feiten.

**Geplaatst**: 16-01-23 13:31

Geplaatst: 16-01-23 13:31

Ik heb hier best wat paarden in laten slapen, eigenlijk de meeste echt wel zonder twijfel dat het klaar was..

Maar Lazlo was wel de moeilijkste, dat was dus een geval waar het hier in dit topic wel om gaat..

Hij was bijna 27 jaar, maar zag eruit als een jonge God, zo goed nog, en zo mooi.. ( paar maanden voor zijn dood : [ITP] Oke... hij is inderdaad oud...maar, ) , ik vond hem op een ochtend met een dik been op stal, deze is behandeld door een veearts, maar in de loop van de dag zag ik dat hij wel wilde eten, maar hij leek wel misselijk, en hij bleef maar lopen, veearts er weer bij, en hij kreeg een slang door zijn neus, en liters water stroomde er uit zijn maag, 3 dagen lang, 3x per dag kreeg hij die slang, en kwamen er emmers vloeistof uit zijn maag, en zoveel medicijnen om te kijken of dat hielp, maar niets...

Uiteindelijk kwam er savonds een veearts en weer die slang, Lazlo was zo bang, hij trilde als een rietje, en weer die bloedneuzen door die slang, echt vreselijk, en weer liters vloeistof uit zijn maag, inmiddels had hij al 3 dagen niets kunnen eten...

Ze waren zo, op het erf, uitgedokterd, en dus werd het of kliniek, of inslapen..

En dan moet je zo afwegen, een buikoperatie zou ik al sowieso niet doen, zeker niet bij een 27 jarige.., en volgens de veearts was dat een enige optie om hem te redden, dus dat zou een rit worden naar een kliniek voor een diagnose...Maar wat nu als de diagnose was een buikoperatie met grote overlevingskansen?? Dan wordt inslapen natuurlijk helemaal iets wat tegen je hele gevoel in gaat...

Om mijzelf daar tegen te beschermen, en Lazlo alle onderzoeken die zouden volgen te onthouden, heb ik toen besloten om hem in te laten slapen..

Het inslapen ging 'rustig' , maar om zijn hart stil te zetten moest er 2x bijgespoten worden.. Bij geen van de andere paarden is dit nodig geweest, maar hij bleef maar door ademen.

Maar nu nog...3 jaar na dato knaagt het regelmatig denk ik, had ik niet tóch.....en het is onomkeerbaar, ik kan het niet meer veranderen ....

Vandaar, ik ben niet zo van de populaire mening "te vroeg" kan je niet zijn, het kan echt je achtervolgen in de beslissing die je dan maakt...

**Geplaatst**: 16-01-23 13:36

Geplaatst: 16-01-23 13:36

Jouw laatste zin, dat "te vroeg kun je niet zijn", is voor het paard. Daarbij kun je niet te vroeg zijn, dat besef hebben ze helemaal niet. Dat het je lang achtervolgt, is omdat je het alleen maar goed wilt doen. Ik kan me daar, met ca. 40 jaar paarden, inmiddels overheen zetten. Liever zelfs wat te vroeg en je dier ellende besparen. Dan voor jezelf alles nog gaan uitproberen. Want nogmaals, een paard heeft dat besef helemaal niet, "ik wil nog zo graag"... het is een instinct om te overleven, dat is heel iets anders.

**Geplaatst**: 16-01-23 13:40

Geplaatst: 16-01-23 13:40

pmarena schreef:
Ik vind die ouwe lüllen slobber van Subli die 4 uur moet weken overigens wel vervelend spul hoor.... het mooie van slobber vind ik nou juist dat ze je een lekker warm "prakje" kan geven maar de warmte is er na 4 uur natuurlijk wel vanaf

Als het erg koud is buiten dan maak ik het klaar met wat minder water en voordat ik het geef doe ik er nog heet water door heen. Dan is de ergste kou er wel af.

Maar dan denk ik ook wel weer hooi is ook niet warm en ik geef het als ruwvoer vervanger.

**Geplaatst**: 16-01-23 13:49

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 16-01-23 13:49

Ik gooi een handdoek over de emmer, dat scheelt best veel.
Maar laat gewone pulp ook maar 2,5 uur staan. Wel met heet water.
Er zit dan geen hard stukje meer in. En laat ik het langer staan word hij ook niet droger zeg maar, dus dan hele lange weken valt met heet water wel mee. Volg daar het voorschrift dus niet

**Geplaatst**: 16-01-23 13:56

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 16-01-23 13:56

Die van mij at het enkel warm. Ik gooide er heel heet water op en liet het afkoelen tot nog iets warm en dan was het ook wel voldoende uitgezet.

**Geplaatst**: 16-01-23 13:57

Geplaatst: 16-01-23 13:57

Citaat:
En hoe diep ben je zelf bereid om financieel te gaan?
Een minder dure auto?
Een vakantie overslaan?
Meer uren werken?
Je huis verkopen?
Je huurhuis opgegeven en geen vaste woning meet hebben, om het paard en zijn oude dag kosten te kunnen blijven bekostigen?

Als alle bovenstaande nodig is dan is er voor mij al een grens bereikt.
Zolang alles in verhouding is: prognose, doel van het gebruik op weegt tegen de kosten die ik vanuit een spaarbuffer kan betalen ben ik best bereid tot zaken.

Maar ik heb zelf het volgende gehad:
- pony met een peesblessure die steeds vaker op speelde in de zin van echte kreupelheid.
- pony bleek eorth te hebben en kreeg daar echt last van

Ik ga die pony niet behandelen door tanden te laten trekken terwijl dat been steeds opspeelt en ook een risico is tot lijden. Ik wil niet dat een paard bij mij gaat lijden. Dus ik ga dan geen 2000 of meer betalen voor zoń behandeling.

Ook zou ik geen koliekoperatie uitvoeren.

Ondersteunende medicatie en voer is prima zolang het dier niet gaat lijden.

**Geplaatst**: 16-01-23 14:22

Geplaatst: 16-01-23 14:22

Ik kan niet zeggen waar de grens ligt voor mij.
Ik heb een merrie van 21, bijna 22 jaar.
Altijd heel gezond geweest, tot anderhalf jaar geleden: op haar 20ste zwaar hoefbevangen. Het is een zware zomer en herfst geweest, ze heeft zo veel pijn gehad en het heeft best lang geduurd. Wekenlang heeft ze op boxrust gestaan en heel veel gelegen. Ik was zelf ook echt doodop, en mijn man en kinderen zijn die zomer alleen op vakantie geweest, niet om financiële redenen maar zodat ik er kon bij blijven. We hebben op een bepaald moment inslapen overwogen, maar je probeert dit, dan dat, en je weet nooit dat het volgende dat je probeert misschien wel werkt.
Soms denk ik, ik doe het geen tweede keer als ze weer bevangen zou geraken. Maar langs de andere kant gaat het nu echt wel goed met haar (met gekantelde hoefbeentjes weliswaar, en met huisvesting op een paddock ipv op een weide, en elke avond een slobber met supplementen). Dus het was toch de moeite waard? Een volgende keer is het misschien opnieuw de moeite waard?
Ik hoop dat als het moment ooit daar is, dat ik dan het gevoel heb dat het duidelijk is.

**Geplaatst**: 16-01-23 14:45

Geplaatst: 16-01-23 14:45

monsera schreef:
pmarena schreef:
Ik vind die ouwe lüllen slobber van Subli die 4 uur moet weken overigens wel vervelend spul hoor.... het mooie van slobber vind ik nou juist dat ze je een lekker warm "prakje" kan geven maar de warmte is er na 4 uur natuurlijk wel vanaf

Als het erg koud is buiten dan maak ik het klaar met wat minder water en voordat ik het geef doe ik er nog heet water door heen. Dan is de ergste kou er wel af.

Ja maar in principe heb je dan dus niet goed geweekt, want je weekt met te weinig water....
Dan kan je wellicht net zo goed (of beter) maar kort weken maar dan wel met genoeg water.

Ik wissel het maar een beetje af, maar als het echt koud is dan wil ik graag lekker warme slobber geven en dan gooi ik er nog en litertje kokend water doorheen en een flinke hand brokken om dat dan weer op te vangen zeg maar, zodat het geen soep wordt.

Maar ik denk dat ik na deze zak maar weer gewoon terugga op kort wekende slobber, die ik alleen als lekker warm avondhapje als extra geef op de echt koude dagen, want ze eet haar brokken nog prima

De senior mix van Hartog is ook mooi spul trouwens, net de 2e zak van opengemaakt

**Geplaatst**: 16-01-23 15:22

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 16-01-23 15:22

Ik vind ander voer kopen of weken niet zoveel extra werk of een probleem. Maar een berg supplementen en nog erger medicijnen heb ik wel dat ik ga nadenken wat nog acceptabel is.

Mijn ruin krijgt ook al even geweekt voer erbij. Ze krijgen sws allemaal de gehele winter 1x geweekte wiesencobs ipv gras.

@Femke-tweety; Wel een voorbeeld van een jonger paard, maar als het om de meningen van anderen gaat, toch een voorbeeld.

Wij kregen een jong paard waar de eigenaren hun ups and downs mee hadden. Zowel met zijn gezondheid, als met hun omgang en rijden ermee. Hij stond op een zogenaamd luxe stal en de veearts en omgeving had veel invloed.
De eigenaren kwamen x keer pw langs om te zitten kletsen, koffie drinken, beetje poetsen en soms rijden. Feitelijk hadden ze zelf helemaal gaan totaal zicht op het paard.

Toen hij bij ons kwam had hij nog problemen en kwamen we bij onze veearts waar het veel erger bleek. Hij wilde hem ter plekke laten gaan, naar daar schrokken wij best wel van. Waar ik hem normaal 100% vertrouw, was het nu een dubbel gevoel.
Wij zijn dus maanden van alles gaan proberen. Paard heeft bij iemand gestaan, daar een kliniek gezien en later toen wij verhuisd waren kwam onze nieuwe veearts.
Hij stond aan huis, dus we zagen hem de hele dag en niemand was positief en toch bleven we maar proberen.
Je gaat twijfelen en haalt je van alles in je hoofd. Hoe kon hij er soms bovenop zijn geweest daar? En hoe kon die ene veearts daar zo handelen, waar minstens 5 anderen van 3 klinieken hem echt afschreven.
Wij hebben hem toen laten gaan en hebben enorm veel verwijten naar ons hoofd gehad. Maar we hebben alle rekeningen en 1 veearts wil met liefde naar de veearts van die zgn luxe stal bellen.

Ik baal er echt wel van, maar als een paard niet goed is, is het vreselijk om aan te zien en wij zagen hem elke dag, bijna de hele dag. En met de steun van meerdere veeartsen dat dit de juiste beslissing was, kan ik ermee leven.
Maar het blijft wel wringen dat andere mensen die veel minder betrokken waren en alles klakkeloos aannemen, voor een hoop uiterlijk vertoon gaan etc, zo hard oordelen. Ik trek me er niks van aan en heb ze qua verstand en kennis ook niet hoog zitten, maar het irriteert me wel dat ze nooit spijt hebben betuigd. En nu hoeft dat allang niet meer.

Toen wij het 3e oudje binnen 1,5 jr lieten gaan, kreeg ik ook reacties als; nog eentje? Of; weer? Tja, ze hebben niet het eeuwige leven en we waren er echt op voorbereid dat het een periode zo zou gaan met die leeftijden.

Maar als ik de reacties lees bij diverse stichtingen, hoe geweldig mensen het vinden dat alles en elk paard of dier eeuwig gered moet worden, snap ik wel waar het soms vandaan komt. Maar moet je al die mensen serieus nemen? Hoeveel mensen missen niet gewoon de uitleg hoe het zit en zouden anders reageren als ze onze verhalen zouden horen?

In mijn ogen zijn we altijd te laat, omdat we als mens toch een teken moeten hebben dat het tijd is. Ze moeten iets mankeren of iets van pijn of ongemak tonen. Maar te vroeg is veel te lastig kiezen. Laat je dan een paard op zijn 20e gaan, want daarna kan het bergafwaarts gaan?
Of voor de zekerheid als ze 15 zijn, want dan hoeven ze misschien helemaal niet af te takelen? Doe dan maar op hun 10e.........

**Geplaatst**: 16-01-23 15:53

Geplaatst: 16-01-23 15:53

pmarena schreef:
monsera schreef:

Ik vind die ouwe lüllen slobber van Subli die 4 uur moet weken overigens wel vervelend spul hoor.... het mooie van slobber vind ik nou juist dat ze je een lekker warm "prakje" kan geven maar de warmte is er na 4 uur natuurlijk wel vanaf

Als het erg koud is buiten dan maak ik het klaar met wat minder water en voordat ik het geef doe ik er nog heet water door heen. Dan is de ergste kou er wel af.

Ja maar in principe heb je dan dus niet goed geweekt, want je weekt met te weinig water....
Dan kan je wellicht net zo goed (of beter) maar kort weken maar dan wel met genoeg water.

[/quote]

Nou het is prima geweekt hoor. Alles is uit elkaar gevallen. Ik roer het altijd door voordat ik het voer. Ik week al jaren en doe het op het oog. En als er nog heet water bij moet doe ik de kraan wat eerder dicht. Ze eten bij mij ook stevige brei en geen soep dan knoeien ze te veel.

Maar als je dat te spannend vind zou ik het niet doen. En dan inderdaad andere slobber kopen.

**Geplaatst**: 16-01-23 16:19

Geplaatst: 16-01-23 16:19

DuoPenotti schreef:
Ik gooi een handdoek over de emmer, dat scheelt best veel.
Maar laat gewone pulp ook maar 2,5 uur staan. Wel met heet water.
Er zit dan geen hard stukje meer in. En laat ik het langer staan word hij ook niet droger zeg maar, dus dan hele lange weken valt met heet water wel mee. Volg daar het voorschrift dus niet

Ik heb van subli en de voedingsdeskundige van de dierenarts begrepen dat je slobber niet met hee (en vooral geen kokend) water aan mag maken. Je maakt hiermee de vitamines/mineralen kapot

**Geplaatst**: 16-01-23 16:22

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 16-01-23 16:22

Kokend heb ik niet.
Heet wel. Uit de boiler. Hmm...Oké. Ja geen idee hoe dat zit

**Geplaatst**: 16-01-23 16:23

Geplaatst: 16-01-23 16:23

pmarena schreef:
Ja maar in principe heb je dan dus niet goed geweekt, want je weekt met te weinig water....
Dan kan je wellicht net zo goed (of beter) maar kort weken maar dan wel met genoeg water.

Dit. Door niet goed te weken heb je een grote kans op slokdarmverstopping en andere problemen. Medewerker van subli heeft me echt op het hart gedrukt de minimale hoeveelheid water toe te voegen om problemen te voorkomen.

**Geplaatst**: 16-01-23 16:31

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 16-01-23 16:31

Het gaat hier niet over voeren en daar zijn andere topics voor, maar toch.

Ik heb ook geleerd dat warm water niet goed is met weken, maar het koelt vrij snel af als het buiten staat, dus heb daar wel mijn vraagtekens bij hoeveel kwaad het kan.

Wij weken in de garage en wat we ook weken, na een tijdje gebeurt er echt niks meer. Ik heb een streep in de emmer gezet tot waar water moet en het zet na een uurtje amper nog meer uit en de masse verandert niet.

Dat merken zich indekken, snap ik dan weer wel. Als mensen ooit hebben gemeld dat hun paard een slokdarmverstopping had of koliek, wil je niet aansprakelijk zijn.

Maar heb ook jaren wiesencobs droog gevoerd en zowel bij jong als oud echt nooit problemen gehad bijv.

Met bietenpulp of slobbermeel ben ik voorzichtig, maar een enkel ongeweekt beetje ben ik niet gelijk heel bang voor.
En er zijn genoeg paarden die een slokdarm verstopping hebben gehad op "gewoon" eten, dus hooi of een brok of muesli.

En natuurlijk, hier waarschijnlijk oudere paarden en gebitsproblemen, dus zal er vaak minder goed gekauwd worden, maar zelfs dat zegt niet alles.

Als het te nat is, eet mijn ruin het amper. Hij begint met lange tanden slurpt dan wat. Soms gooi ik er zo nog een handje brokjes bij. Zijn zus likt zijn voerbak altijd uit als hij klaar is en dus echt flink wat laat staan.

**Geplaatst**: 16-01-23 20:44

Geplaatst: 16-01-23 20:44

subli deelde het laatst zelf nog op hu facebook pagina:
Kun je de weektijd van Seniores Priores versnellen met heet water?

We krijgen wel eens de vraag of de weektijd van Seniores Priores verkort kan worden door heet water te gebruiken. Maar het is geen goed idee om heet water te gebruiken, want de vitamines en grondstoffen zijn niet bestand tegen hoge temperaturen. En dat terwijl oude paarden die juist heel hard nodig hebben!

Seniores Priores moet minimaal vier uur weken. In koud of lauwwarm water. Door met je hand er doorheen te roeren, kun je controleren of het al goed geweekt is. Als je geen enkel hard stukje meer voelt, is de Seniores Priores klaar om te voeren.

Onze tip: maak Seniores Priores in de avond ervoor klaar als je het in de ochtend voert. En maak na de voerbeurt de volgende portie weer klaar.

zo doe ik het ook met slobber.
hier altijd nat,maar wel nog zo dat ze er op staan te kauwen en zo meer speeksel aanmaken

hier laatst slokdarmverstopping door een stuk peer :')

ging met de slang ook niet weg,dus paard moest er nog een dag mee staan voor het uit zichzelf toch nog wegzakte

**Geplaatst**: 16-01-23 20:48

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 16-01-23 20:48

Ik doe wel eens op het eind nog een beetje warm water er doorheen mengen, net voor het voeren. Maar alleen als het buiten kouder is (zoals vandaag zou kunnen).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-23 21:20

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-23 21:20

Ik zag de gesprekken over voer ontstaan, en vond dat even logisch.

Maar het gaat nu wel lang of topic. Het is op zich wel interessant, misschien interessant genoeg voor een eigen topic zelfs.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-23 21:27

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-23 21:27

Ik bedacht me net nog iets, dat ik nog niet eerder benoemd heb.

Moeten verhuizen van stal zou voor mijn oudje enorm, enorm belastend zijn.

Ik zag dat heel veel mensen in dit topic hun paarden/oudjes aan huis hebben, waardoor het ook iets langer mogelijk blijft om bijvoorbeeld 4x per dag wat te geven.
Dat zal in de meeste gevallen op pensionstallen moeilijker zijn, dus misschien dat er dan toch ook eerder een grens bereikt wordt.

En dus ook een 'gedwongen' verhuizing zou kunnen meespelen?
(Stal houdt op te bestaan,conflict met pensionhouder, er zullen redenen zijn waarom zoiets onvermijdelijk is)
Zoals gezegd, ik weet dat mijn paard daar héél veel moeite mee zou hebben.
Is ook zo'n overweging.
Met een 'jonkie' zou je daar niet over twijfelen, die verhuist gewoon, en dan is het niet anders, zelfs als er een half jaar 'gewenning' nodig zou zijn.
Maar zo'n oudje dat al jaren (ik ken inmiddels een verhaal van bijna 20 jaar...) Op dezelfde plek staat, doe je het zo'n paard nog aan?
Zeker als je weet dat verhuizingen in het verleden héél moeizaam waren voor zon paard.

**Geplaatst**: 16-01-23 23:45

Geplaatst: 16-01-23 23:45

Ik denk dat het voor mbt stress van verhuizing dus juist weer andersom zou zijn.

Ons oudje is veel meegeweest vroeger en gaat makkelijk op pad. En voelt zich snel op zijn gemak.

Mijn kapotte 'jonkie' heeft veel meer stress van dingen en wil ik niet zomaar verhuizen.

Mochten we ooit verhuizen naar een huis met eigen grond zou ik het nog overwegen. (We hebben ze nu ook in eigen beheer, maar helaas niet aan huis)

Maar dan is het ook afhankelijk van hoe ver het rijden is. Door stress krampt zijn been vaak en helaas ook in de trailer waardoor hij bijna omvalt in bochten of wanneer hij een extra stress momentje heeft.

Bij een lange afstand ga ik dat niet meer doen, denk dat je mij dan zo'n beetje moet verdoven

**Geplaatst**: 17-01-23 01:52

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 01:52

Wij huurden al iets voor ons zelf, maar zijn dus wel verhuisd en toen was de oudste merrie nog 26 en de ruin 20 en shet 20+ ook. Zij stond niet meer fijn op de trailer de laatste ritten, maar het was vooral rechtuit snelweg, dus we hebben haar toch meegenomen. Ze kon ook daar niet blijven en was te goed om op dat moment in te slapen. Althans, geen veearts doet dat tot nu toe zomaar, ook niet op die leeftijd.

Mijn ruin van 20 was de laatste periode daar heel wisselend en wilde ik eerst voor de verhuizing laten gaan. Maar hij knapte net op en toch de gok gewaagd. Vanaf dag 1 hier altijd rad gelopen en vrolijk geweest. Hoe wij als mens vrolijk dan interpreteren.

Ik zeg wel eerlijk dat ik pas een uur later met een gewone auto ben gaan rijden. Mijn man reed met de merrie en haar zoon, hij was toen 19.
En kennissen erachter met de andere 2 ruintjes. Het was een rit van 2 uur, maar ze kwamen er goed af.

Ook was het voor ons geen discussie om ze apart te zetten of eentje achter te laten. Het was een hechte kudde, dus het was mee of helemaal klaar dan.

**Geplaatst**: 17-01-23 10:52

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 17-01-23 10:52

Ik heb mijn 30jarige verhuisd en daarvoor altijd op een pensionstal gestaan met al haar ditjes en datjes.
Inmiddels staat ze 1,5 jaar aan huis, in juni wordt ze 32.
Ze krijgt al jaren prascend en verschillende supplementen, maar dat vind ik niet belastend verder, hooguit voor je portemonnee

Eerder was het wat lastiger omdat ze het kuil niet mocht dat ze op stal voerden en ik dus m'n eigen hooi moest inkopen, maar dat is aan huis natuurlijk gewoon zelf te regelen.

**Geplaatst**: 17-01-23 11:18

Geplaatst: 17-01-23 11:18

GamblersCup schreef:
Het helpt ook vaak heel goed even de mening van iemand te vragen, die niet emotioneel met jouw dier verbonden is. Die kijkt naar de feiten.

Dit heb ik aangegeven bij mijn stalgenoten.

Zelf zie je dingen soms niet meer.
Ik heb gezegd dat als ze er anders over denken dat echt mogen zeggen.

Ik heb een stalgenoot met ook een oud paard en we hebben het er wel over samen. Ook omdat die van haar op dit moment wat 'kwakkelt'.

Die van mij is bijna 25 en gaat nog heel goed.

**Geplaatst**: 17-01-23 11:22

Geplaatst: 17-01-23 11:22

Mijn oudje is bijna 23. Heeft nooit wat gehad tot hij afgelopen zomer opeens heel ziek werd. Begon met koliekverschijnselen, rollen opstaan rollen opstaan. Tot ik hem niet meer overeind kreeg en hij helemaal plat lag. Ogen dicht, ademhaling steeds minder.

Ik weet nog steeds niet hoe we hem de trailer op hebben gekregen richting kliniek. Daar bleek zijn dikke darm tussen milt en buikwand terecht gekomen te zijn. Hij heeft een engel bij zich gehad die nacht, het is vanzelf teruggegaan naar de juiste plek. Vreselijke uren waren het. Zijn goede conditie heeft hem zeker geholpen. Maar hij heeft er flink op ingeleverde de maanden er na.

Inmiddels is hij weer zijn vrolijke zelf, eet goed en gaat graag mee op pad.

Zijn levenslust en welzijn is mijn graadmeter. Zodra ik voel dat dat niet of te weinig aanwezig is, laat ik hem uit liefde gaan...