superpony schreef:authentic, Als niemand geld mag of kan verdienen, wordt de paardenwereld niet beter. En helaas verdienen de trainers niet zoveel. Klanten willen niet jaren voor training betalen, dus tijd is wel belangrijk.
Skippy, effectief trainen zijn vaak korte sessies en stoppen als het goed gaat. Zoals ik net schreef. Er moet toch geld verdiend worden.
Natuurlijk kunnen we allemaal recreatie ruiter worden en heel lief zijn, maar de kwaliteit zal toch achteruit gaan op den duur.
Met zwart-wit bedoel ik duidelijk en consequent zijn. Ik stimuleer ook het goede, maar ik vind wel dat je mag corrigeren bij fouten. Ze doen het onderling ook duidelijk. En aan een trap of bijtaanval gaat vaak wel wat vooraf, maar je moet op tijd zijn. Dan zal je correctie ook kleiner zijn.
Ook toppers belonen. Misschien staan ze niet een uur te knuffelen, maar een kriebel in de nek of even rustig staan, ontspanning etc is allemaal fijn.
Natuurlijk zijn er goede recreatie ruiters. Maar de groep recreatie is veel groter, dus daar is gewoon meer ellende en daar wordt aan voorbij gegaan. Wat je in de sport ziet, is alleen wat meer openbaar en bekend. Als jij 1 trainer met twisted ziet rijden en tekeer gaan, zijn er misschien 20 volgers die dat ook zo doen bijvoorbeeld.
Over quarter en reiners wordt ook vaak gezegd dat ze jong stuk gaan etc. Maar het is een heel groot ras. En wanneer gaat het mis? Verkeerd fokken? Slechte opfok? Verkeerde huisvesting en voeding? Verkeerd trainen? Slechte bodem?
Er zijn maar enkele toppers en een eerlijke fokker verkoopt de mindere ook als non pro of recreatie paard afhankelijk van kwaliteit.
Goede trainers kunnen vaak wel wat uit een paard krijgen en de beste zijn eerlijk over de toekomst mogelijkheden van dat paard. Het is de eigenaar die dan iets teveel wil, gaat trainer hoppen, zelf gaat aanklooien etc etc.
En ja, soms lukt het met een andere manier van trainen wel. OOk zijn er teveel mensen die hun trainer als goeroe zien en die blind volgen. Paard wordt ingeruild voor een ander en verkochte paard presteert later toch aardig leuk. Ook bij trainers onderling. De ene trainer krijgt wel wat gedaan en de ander niet. Maar dat ligt soms aan meer.
Ik heb ooit onze shet goed kunnen verkopen. Werd gereden door onze zoon en was braaf. Mensen willen graag braaf. Maar net als mijn oude ruin, weet ik zeker dat die 2 hele brave bij de verkeerde persoon over 2 maanden ook lastig of vervelend worden. We hebben er veel tijd en energie in gestopt en dat moet de volgende weer doen. Een braaf paard kopen is niet moeilijk. Een paard braaf houden, is lastiger voor velen.
Ik zie weleens een hele tekst bij een verkoop adv, maar trek me daar weinig van aan. Vaak is het onkunde van de huidige eigenaar en slecht management.
Daarbij hoe belangrijk is braaf in de sport?
Toen ik nog sprong als jonge meid, zeiden ze juist dat de paarden met ''karakter'' het beste presteerde. Ik heb diverse springpony's gereden en die waren niet allemaal knuffelig en gezellig in de omgang. Was toen ook niet belangrijk en werd geen aandacht aan besteed. Paarden kregen hun zorg en werden oud. Onze pony's werden vroeger rond de 30 van op stand staan met een schep biks en scheep haver. Hele zomer op wei en hele winter binnen. De ene dag uren rijden en zo een dag stilstaan. Amper ooit eentje ziek of kreupel.
Ik zou het NOOIT zo doen ( was zelf best klein nog) maar mensen moeten wel realistisch zijn.
Paarden gaan echt niet snel stuk. Onze quarter merrie was 20 en erg mager, slechte hoeven, volop haken etc. We hebben haar ( terug ) gekocht ( hadden haar vroeger al in bezit gehad ) en ze knapte enorm goed op. Madam is 23 en vol leven en energie. Maar ze was nog lang niet kapot, ondanks extreem mager, hoeven die vreselijk waren etc etc. Is ze nu gelukkiger? Vast wel.Maar het is een pittig ding. Ze heeft 23u per dag lol en enkele keren pw willen we wel een uurtje fatsoenlijk een werkje doen. Ze is 23 en al behoorlijk gevormd. Ze heeft veel bijgeleerd, maar ik wil haar karakter behouden. Ik ga niet 2 dagen van tevoren een verzoek in 3fout indienen om te kunnen en mogen rijden,wandelen, longeren of wat dan ook. Doe ik haar pijn? nee. Ben ik oneerlijk of gemeen? nee. Ik spiek wel af en toe hoe ze onderling bezig zijn.
Nog 1 anekdote. Zij is echt braaf, maar met karaktertje. Wij hebben nooit problemen met haar en lachen haar uit als ze haar oortjes iets naar achter wil bewegen. Ze doet dat bij anderen wel. Als iemand daar een stap voor terug doet, wordt haar stal inlopen een stuk lastiger. Waar je dus echt achter haar langs kan, onder haar door etc.
We zette haar eerder altijd zelf buiten en binnen. Ik vraag het aan iemand anders en ze neemt een loopje met diegene. Puur, verkeerde benadering en geruk en gepluk aan de kop. Ze liep elke dag zelfde stukje naar buiten en naar binnen zonder problemen.
Maar ja, hoeveel mensen luisteren dat zij schuld hebben aan het probleem? Heel weinig. Of dat nou in omgang, trainen of management is. Ze weten het allemaal beter en hebben graag iemand om zich aan op te trekken. Degene die als trainer ''in'' is, wisselt ook nog weleens, dus zoveel stelt dat niet altijd voor.
Ik denk dat we op een andere manier voor 90% hetzelfde zeggen 
Alleen ik neem altijd heel hard stelling tegen bepaalde manieren van trainen: bij clinton andersom lijkt het erger te worden de laatste jaren. Zonde. Als je slechter wordt al trainer geloof je wellicht zo erg in je eigen methode, dat de fout ligt bij het paard dat er niet in past... Wellicht, want ik ben niet dagelijks aanwezig bij zijn trainingen. Van wat ik zie,word ik in elk geval niet blij. Er zijn profs waar ik prima naar kan kijken hoor, ook als ik daar niet 100% achter sta, heb ik er in ieder geval geen moeite mee wat ik zie gebeuren.
Je laatste alinea is trouwens voor mij 'key': wie zoekt de fout bij zichzelf? 23/7 op stal en 1 uurtje per dag trainen, houdt bijna geen paard braaf. Een dominant paard 'een lesje leren', zoals mijn staleigenaar 'had gedaan met de mijn als die van hem was', daar geloof ik gewoon niet in. Krijgt heus wel eens een tik hoor, zoals je zegt: in kuddes is het ook niet altijd lief. Alleen probeer ik daar subtielere correcties aan vooraf te laten gaan. Dus als iets anders werkt, ga ik niet slaan. Slaan corrigeert het gedrag, maar spreekt het lerend vermogen niet aan. En het lerend vermogen aanspreken in combinatie met de fout bij jezelf zoeken, is enorm belangrijk.
Het lastige aan deze discussie is waarschijnlijk dat voor veel wedstrijdruiters het resultaat de drijfveer is. Voor veel anderen is presteren het gevolg van een goed opgeleid paard. Ik hoor tot die laatste categorie. En nee, uitgebreid knuffelen, dat doe ik ook niet hoor: mijn ruin vreet je met huid en haar op als je langdurig om zijn nek gaat hangen, hij hecht waarde aan zijn persoonlijk ruimte denk ik. Maar hij hoort wel altijd hoe goed hij het gedaan heeft en krijgt pauzes en kriebels op zijn schoft. Dat is voor mij paard-afhankelijk, niet ruiter-afhankelijk. De groep die voor het resultaat rijdt, daarvan zal een aanzienlijk deel van de ruiters ook niet rijk worden. Terwijl er ook ruiters zijn die het iets netter aanpakken, wiens namen we vast allemaal kennen. We willen allemaal een gezond en goedgaand paard, de wegen ernaartoe zijn anders. We doen waarschijnlijk wat wij denken dat goed is, tot we beter weten. Maar bij sommigen ontbreekt m.i. dat stukje 'tot we beter weten', terwijl alleen beter weten, kan leiden tot 'beter doen'...
Geplaatst: 18-07-16 22:53 Vertelt altijd ook hoe het paard reageert en als het goed gaat zegt hij het ook altijd.
, 
en 
van. 
