Wat super. Waar jij doorheen gegaan bent en bijna alles hebt overwonnen daar sta ik pas aan het begin. Vanaf 10 juni heb ik mijn 9 jarige Welsh cob wat stond als een braaf paard wat nergens voor schrikt schrikt al van iemand die een kauwgomballenbel blaast en laat poppen. Ik ben ook een heel gevoelig iemand en eigelijk is ze te pittig voor me momenteel. Nee het is totaal geen pony van zitten en rijden. Ik kan niet meer zonder haar en ze draaft zonder touw zelfs al achter me aan maar ik durf er gewoon niet op. Buiten is het een klier(eerste buitenrit was achteruit in de hoge brandnetels). Terwijl we zo een fijn bos bij ons hebben. Binnenbak daarnaast wordt het stallen complex totaal omgebouwd tot zo een natuurlijke stalling en ze is als de doods ervoor en is dat het niet bokt ze wel of loopt ze gewoon achteruit de hoefslag af en ze toont vlucht gedrag. Daarnaast voor ik haar had door een 11 jarig meisje gereden die alles maar goed vond. Tranen vandaag: ik wil ook rustig rijden en doen wanneer ik wil en met dit weer heerlijk naar buiten maar ik durf niet eens in de buitenbak te rijden. Sterker nog rij ik in de andere binnenbak wilt ze die al zo snel mogelijk uit. Het is een pony waar ik super veel van kan leren en waar ik echt wel een dressuurproef op kan rijden. Maar nu heb ik uberhaupt al de angst om er op te stappen en laat ik tranen omdat ik een pony heb maar dit totaal niet is wat ik verwachtte. Ik heb zoveel paarden gereden, een andere eigen pony gehad, een pony ingereden maar geen zoals haar. Ze schrikt om de haverklap. Ik weet ook gewoon niet meer wat ik moet doen. Ze is sensibel en ook nog eens een truckendoos wat ze elke rit bewijst. Ik moet er doorheen maar nu kan ik momenteel alleen nog maar dromen en ik weet ook totaal niet wat ik moet doen.
Geplaatst: 29-06-17 20:41 
