Geplaatst Een korte introductie: voor mijn studie ben ik ruim een week naar Detroit geweest. Een stad die jullie vast wel kennen uit de nieuwsberichten, van televisie of van Hardcore Pawn (waar ik niet geweest ben
). Omdat de stad zo uniek is in haar krimp (zeker binnen de context van de VS), vind ik dat de stad een eigen topic verdient. Ik hoop dat ik jullie een uniek beeld van de stad kan geven.Veel mensen in mijn omgeving denken bij Detroit aan ruïnes, een failliete stad, ingestorte woningen, African-Americans, weggetrokken auto-industrie en criminaliteit. Veel voordelen, bijna allemaal negatief.
Ik ben naar Detroit geweest voor mijn studie en heb ook heel veel mensen gesproken, waaronder oprichter van het kunstproject bij Heidelberg (Tyree Guyton), drie professoren (met allen een totaal andere visie op de stad), auteur George Galster van het boek Driving Detroit, 'activisten' van de Boggs Centre (inclusief activiste Grace Lee Boggs zelf), enkele journalisten (o.a. John Gallagher, auteur van Reimagining Detroit) en nog wat verschillende mensen, waaronder Drew Filler, die midden in de puinhopen een huis kocht, het opknapte en vertelde over zijn ervaringen van leven in deze stad en de consequenties van het bijdragen aan een betere buurt.
In één post en een hand vol foto's kan ik de stad nooit genoeg toelichten, maar hier komt een goede poging
1: Eight Mile road
Allereerst is de vraag: wat is de stad precies? Allereerst is er de stad Detroit en de greater metropolitan area. De stad bestaat uit een downtown (centrum), waar aardig wat leven is. Daaromheen is midtown, waar de laaggeschoolde arbeiders woonden. Dit midtown is het gedeelte van Detroit wat veel in het nieuws naar voren komt. Dit is het gedeelte waar het grootste verval van buurten is.
De greater metropolitan area bestaat uit rijke, goed onderhouden suburbs. Als mensen over Detroit spreken, gaat dat dan ook vrijwel altijd over de stad en niet de metropolitan area.
De stad Detroit wordt aan de noordzijde afscheiden van de Greater Metropolitan Area of Detroit door de Eight Mile Road, waar Eminem ook over zingt. Die grens is heel sterk zichtbaar. Ten zuiden van deze highway bevindt zich dus de stad Detroit, die vooral bestaat uit ingestorte woningen, verlaten buurten en afgebrande panden. Ten noorden van deze highway (nog geen minuut rijden) kom je in de suburbs. Deze voldoen bijna aan het stereotiepe beeld: grote huizen, brede en goed onderhouden groenstroken, welgestelde blanke inwoners. Een wereld van verschil, gescheiden door één highway.
2: Downtown Detroit
De binnenstad ziet er ongeveer zo uit. Veel panden zijn verlaten, maar het verval is relatief klein. Overal is zichtbaar dat de stad is ingericht op auto's die er nu niet meer zijn: dit verlaten parkeerterrein is daar een voorbeeld van. Er zijn nog steeds bijzonder weinig voetgangers op straat, en blanke mensen zijn er al helemaal amper te bekennen.
3/4: Verval in midtown Detroit
Zomaar een greep van de foto's die iedereen verwacht. Foto's van woningen die ooit zoveel prestige uitstraalden, verschrompeld tot niets. In Toronto (waar ik ook ben geweest tijdens deze reis) zouden deze huizen tussen de 2 en de 3 miljoen dollar waard zijn. Hier staan ze te koop voor 500 tot 800 dollar. Ik had hier honderden foto's van kunnen maken, ook van huizen die in veel erbarmelijkere staat zijn, maar heb daar bewust niet voor gekozen. Uit gesprekken met bewoners en organisaties in de stad, merkten we dat mensen zich beledigd voelen door 'ruin porn'. Immers, die zijn ook gewoon huizen van mensen.
5: Michigan Central Station
Om meteen verder te gaan met de stereotiepen, hier een indruk van het verlaten Michigan Central Station. O.a. Floortje Dessing bezocht dit in haar reisprogramma. Het is een icoon van de stad. Het is nog onbekend wat er met de vele verlaten fabrieken en panden gaat gebeuren, maar de kans is groot dat het Michigan Central Station als monument bewaard zal blijven. Hoe en wanneer, dat is nog veel te ver vooruit lopen op de bestaande zaken.
De vraag is ook in hoeverre dit gebouw werkelijk de miserie van de stad representeert. Toen de auto werd geïntroduceerd aan de wereld, werd het openbaar vervoer in de stad al bijna helemaal opgeheven. Het station verloor toen dan ook al heel veel aan betekenis. Toen de auto-industrie wegtrok en de stad jaren later failliet ging, stond dit gebouw dus al jaren te verloederen. Wel schrijnend is dat dit wel illustreert hoe arm de stad is: er is geen geld om het op te knappen of te laten afbreken. Hetzelfde geldt voor alle gebouwen in de stad.
De laatste grote ruïne in deze fotoreeks:
6/7: Overblijfselen van de Packard Plant (autofabriek)
Unieke kans om hier naar binnen te mogen! Het mocht ook uitsluitend onder begeleiding van beveiliging, omdat alles na 50 jaar verloedering nog steeds breekbaar is. De dag nadat wij er geweest waren, is er ook weer een verdieping naar beneden gestort. De fabriek staat leeg sinds het vertrek van de auto-industrie, zo'n tientallen jaren geleden. Uniek is dat dit pand recent is opgekocht door een ontwikkelaar (een Pakistaan meen ik me te herinneren). Wat hij ermee gaat doen is nog niet duidelijk en zal ook nog wel lang duren.
8: Racial wall
De VS staan bekend om het grote belang dat ze aan geld hechten. Deze muur is een wrange illustratie daarvan. Deze racial wall scheidt een voormalige arbeidersbuurt met arme, laaggeschoolde zwarte mensen van een buurt met meer welgestelde, blanke mensen. Om te voorkomen dat de woningwaarde van de blanke mensen zou dalen, werd deze muur tussen beide buurten gezet. Zolang er geen zwarten meer in de witte wijk zouden komen, bleven de blanken verzekerd van een hoge woningwaarde.
Maar er is hoop in de stad:
9/10: Heidelberg Project en oprichter Tyree Guyton
Dit kunstproject probeert mensen in Detroit te verbinden, om betekenis te geven aan ontwikkelingen in de stad en om aandacht te vragen voor problematiek daar. Guyton is de kunstenaar die dit heeft opgericht, en hij reisde recent nog door Europa om wat met zijn kunst te doen.
11: Heidelberg Project II
Dit huis staat in het Heidelberg Project, en naast een eerder kunstwerk. Eerder stond naast dit huis (op de plek waar ik de foto neem) dit huis namelijk, als onderdeel van de kunstgallerij: http://superradnow.files.wordpress.com/ ... ect_00.jpg. Dit huis is onlangs echter in brand gestoken, en meer dan een deel van de fundering staat er niet meer. De hevigheid van de brand is op bovenstaande foto niet zo duidelijk, maar straatnaambordjes ernaast zijn ook helemaal verschroeid. Het zwartgeblakerde gedeelte van deze foto komt dus van de hevige brand die in het (inmiddels verdwenen) huis ervoor woedde.
12: Skyline Detroit vanaf Belle Isle, met General Motors Headquarters
De stad heeft ook zo haar mooie kanten
Vanaf deze kant ziet downtown Detroit er heel normaal uit. Ware het niet dat er in het centrum amper banen zijn (en de banen die daar zijn, zijn alleen voor hoger opgeleiden die in de suburbs wonen, en dus niet voor de doorsnee Detroiter in de directe omgeving). En ware het niet dat de vanzelfsprekende dingen er ook amper zijn: kledingwinkels zijn er amper (misschien 2 of 3), supermarkten zijn op één hand te tellen en verkopen geen vers eten), en ga maar door. 
13: Eastern market
Voor dat gebrek aan vers eten is een oplossing: steeds meer zie je urban farming opkomen in de stad. Dat is vooral gericht op voedselvoorziening van mensen uit de directe omgeving, maar voedsel dat overblijft wordt veelal verkocht op de eastern market. Voor weinig geld kunnen Detroiters zo toch nog aan hun groenten en fruit komen. Nadeel: voor de echt armen uit midtown en de vervallen delen van de stad, is de Eastern Market te ver weg. Zij kunnen daar simpelweg niet komen door een gebrek aan openbaar vervoer en het gebrek aan geld voor een auto.
14: Sfeerplaatje van het Fisher building in downtown Detroit
Was ooit belangrijk voor de auto-industrie, nu omgebouwd tot museum met wat detailhandel.
15: The Fist
Dit beeld heeft voor iedereen uit de stad een andere betekenis. Voor nu betekent het voor veel Detroiters dat 'de stad terug zal slaan', dat de stad terug zal komen en zal herrijzen. Een vuistslag naar het kapitalisme, de mensen die naar de suburban areas trokken en alle bedrijven en overheden die hen in de steek lieten.
Het is een heel verhaal geworden
Maar de stad heeft mij ontzettend aangegrepen. Ik wil er zo snel mogelijk weer terug naartoe, al kan ik niemand echt duidelijk maken waarom. Misschien is het de passie waarmee iedereen over zijn stad praat? Er zijn twee soorten mensen die nog in de stad wonen: welgestelde mensen die zich verantwoordelijk voelen voor de stad en zich daarom er heel erg voor inzetten. De andere groep zijn de arme, ongeschoolde (veelal African-Americans) die in het ingestorte midtown wonen. Zij hebben de mogelijkheden gewoon niet om weg te trekken, en zijn daarom noodgedwongen nog in de stad en hebben door hun geschiedenis op die plek ook een heel bijzondere band met de stad. Wel heel pijnlijk is het schrille contrast tussen de hoop die mensen hebben, maar het weinige resultaat wat ervan zichtbaar is. Zoals veel mensen zeiden: als ergens een natuurramp is, volgt meteen geldhulp van andere landen of staten. In Detroit is ook een ramp gebeurd, maar op een andere schaal, in een breder tijdverloop en door ander toedoen - maar moet zo'n stad dan ook niet geholpen worden?
Vragen stellen mag gerust! Ik weet niet alles, maar heb me zo intensief moeten verdiepen en inlezen in deze stad dat ik misschien niet alle antwoorden heb, maar wel een eind kom
Toen wij bijvoorbeeld wegreden bij de Packard Plant, die verlaten fabriek, hoorde we geweerschoten achter ons en werden we ingehaald door een wegracende auto waarin de schutter zat. Dat zet je toch weer even aan het denken. Mensen hebben het niet zozeer op jou gemunt, maar de stad is zo verknipt dat je geen moeite hoeft te doen om problemen te krijgen. 
)
