Geplaatst En telefoontje van mijn paps met de fijne mededeling dt hij de donderdag dat we vertrokken een heel zwaar hartinfarct had gehad. Hij had wat hartklachten voor we gingen en zou met 6 weken gedotterd worden. Kwartier voor boarden op schiphol een sms met ben gedotterd lig op intensive care. Oei dat is vreemd ongebruikelijk en niet ok.
Daarna belde hij toen we in hanoi in de bus wilde stappen. Met alles ok mag mogelijk morgen naar gewone afdeling. En contact daarna was nagenoeg onmogelijk. Na 4 sms jes en het heel korte telefoontje van mijn vader vond lebara dat de 20 euro beltegoed al op was. Sjit. Opwaarderen kon alleen via internet en internet bankieren. Dat ging dus niet. Pfff
Gids heeft een viettel simkaart voor ons gekocht. Sms ging alleen bellen of terug sms vanaf nederland lukte niet. Dan zit je daar ver weg weet dat er iets fout is maar contact lukte niet. Ook niet via iemand in nl die sms had gelezen en pb via bokt met wifi. Na paar dagen gebeld in hotelreceptie waar we toen even zaten. Paps lag op hartbewaking en ritme niet ok moest weer gedotterd worden. Mmmm. Daarna weer rimboe in zonder iets aan contact. Pas zaterdag weer sms ben thuis alles ok al taart gebakken. Maar nu thuis bleek dus dat hij zwaar infarct had gehad en iemand hem gevonden heeft die langskwam toevallig. Anders was hij dood geweest voor ik uberhaupt land was uitgeweest.
Veel gezien, heerijk gegeten, veel mensen gesproken. Groep was tsja laten we het daar maar niet over hebben
gids had het er ook knap zwaar mee. Vooral met zijn tweeen op stap geweest maar daardoor meer gezien en geleerd. Gids was een toffe vent met heel veel kennis omdat hij oa zelf in Sapa had gewoond en gewerkt.Reis was voor shoestring eerste keer 12 dagen en nieuw programma. Ook voor gids soms even puzzelen wat waar en hoe.
veel excursies mogelijk ook met alternatief programma voor mij. 
of ander vervoer. En voor gids eerste keer met motorexcursie dat iemand liever zelf met motor reed. Zat liever bij reisgenoot achterop dan bij een local al kon ik daar een keer niet aan ontkomen 
dat was nogal ahum een ervaring hihi. 18 mannen die om me vochten. 
tsja eerste westerse toerist, vrouw en nog gehandicapt ook. En ik wilde een helm. Doet man zijne af en plant die op mijn hoofd. Brrr zweet en smurrie. 
maar ja was wel veiliger. Blubber paadje steil berg op en later weer af zonder beschermende kleding krukken achteop geknoopt en gaan. Op plekken geweest waar nagenoeg geen westerse toeristen komen maar wat vietnamese vooral. Heb mijn krukken moeten vastklemmen omdat ze die graag wilde hebben. Had ze kunnen ruilen voor de volledige voorraad aan zijden stoffen, hoedjes, tasjes enz van een van de blue mong dames.
Voor laatste homestay eerste keer grotere groep westerlingen en daarom was de locale tv op bezoek hihi. 
Weer was heerlijk. Vooral droog, niet te extreem heet wat regen maar vooral op verplaats dagen. Een vaste airco bus met veel ruimte die het alleen soms best zwaar had met hellingen van meer dan 10%.
Zijn met eerste motorexcursie verdwaald omdat voor iedereen weg was en gids achter ons met motor opeens ook en we in het donker een ons onbekende homestay niet konden vinden. Met handen en voeten de weg naar restaurant van lunch kunnen vinden. Hihi die rit was ook erg offroad over rivierbedding met rotsen met een lichte automaat scooter. Proest.
Enige minpunten, de eeuwig aanwezige jou want shoppie shoppie opdringerige verkoopsters die aan je zitten dingen op je hoofd zetten in de hoop dat je koopt. Ook na duidelijk paar keer no wel doorgaan.
en de enorme bulten vuilnis overal. Zo vreemd de huizen zijn brandschoon ze blijven vegen maar hun vuilnis dumpen ze waar het kan in het openbaar. Grappig de modernisering die doordringt. Dorp van wandeling was pas twee jaar van verharde weg voorzien. Maar veel hadden hypermoderne telefoon en veel schotels op houten oude hutjes. En komisch een oude flowermong dame in volledig klederdracht met een motorhelmpje op haar hoofdeksel.
En werkelijk alles wordt achterop motortjes vervoerd, twee varkens, twee koelkasten, vijf fusten bier, 8 kratjes bier, 5 personen, een bruidspaar waarvan dame een wapperende jurk aanhad. Heel veel kippen, eenden en ook honden klaar voor het diner. Maar het meest bizarre een waterbuffel vastgeknoopt.
Wat eerste fotos.
Onderweg
Onze laatste homestay in het noorden
Onderweg mama en kind in rijstveld
Markt in Bac Ha, de locals zijn hier flower mong
markt in Bac Ha
Straatje in Hanoi oude deel
Gv met links onze gids op een wandeling en rechts twee meisjes uit ander dorp die meeliepen in de hoop wat te verkopen. Erg gebruikelijk daar hihi. Zij zijn allemaal black mong.
ik was vaker de grootste dan de kleinste. 
Gids in tweede stuk van wandeling met gv. Ik was met auto van lunchstop naar haar dorp gebracht. Gv heeft gewandeld. Waren drie wandelingen een van 7 uur en 15 km een van 4 van 7 km en wij tween hadden korte van 1,5/2 uur alleen gv is daarna nog doorgegaan. Die had toch ook 7 km gewandeld. Ik 3.
[/quote] 
