Hutcherson schreef:Die 50/50 verdeling is niet helemaal waar. Wetenschappers zijn overtuigt dat nurture veel zwaarder meespeelt dan nature.
Citaat:
in 2015 kwam Danielle Posthuma deze visie nog versterken. Als hoogleraar neurowetenschappen had zij met haar team een tweelingonderzoek opgezet, het meest omvangrijke ooit: drieduizend studies naar erfelijkheid uit de voorbije vijftig jaar werden gebundeld in een meta-analyse, waarin net geen vijfhonderd eigenschappen onder de loep waren genomen. Die behelsden heel uiteenlopende terreinen als het optreden van een hazenlip, iemands lichaamsgewicht en -grootte tot het hebben van een vaste relatie, het lijden aan slapeloosheid of depressie … Per eigenschap vergeleek men telkens de eeneiige met de twee-eiige tweelingen.
Posthuma wist uit al die verzamelde data af te leiden dat zowat álle menselijke eigenschappen ergens een genetische grond vertonen en dus nooit volledig aan omgevingsfactoren mogen worden toegeschreven. Tegelijk slaagde zij erin een heel precies cijfer te plakken op deze bevindingen. De wedstrijd tussen nature en nurture draaide uit op een draw, op een gelijkspel, want als je alle eigenschappen samenneemt, blijkt de persoon die wij zijn gemiddeld voor 49 procent toe te schrijven aan onze genen en voor 51 procent aan onze omgeving. Al treffen we hierin uitschieters aan, zowel in de ene als in de andere richting: onze intelligentie is zomaar eventjes voor 67 procent overgeërfd, terwijl dat slechts voor 31 procent geldt voor de opinies die wij belijden en de meningen waar wij achterstaan. Let wel, zoals Posthuma benadrukt, betreft het hier statistische cijfers die niet van toepassing zijn op mensen als individu, wel op een volledige populatie.
https://www.humanistischverbond.be/blog ... 20omgeving.
En meer specifiek op (herders)honden
Citaat:
Hyperfocus en ADHD
De onderzoekers wilden weten wat nou precies de functie was van de gevonden genen. Ze richtten zich daarbij op de herderstak. Veel van de herdergenen bleken betrokken te zijn bij de hersenbedrading, zoals een gen dat regelt dat de uitlopers van de ene hersencel goed contact maken met andere hersencellen. Weer een ander gen is verantwoordelijk voor een goede ontwikkeling van hersengebieden betrokken bij sociale intelligentie en angstherkenning. Deze twee vaardigheden zijn volgens de onderzoekers nodig bij het hoeden van vee.
Orstrander en collega’s ontdekten nog meer. Het gen dat de herdershond een hyperfocus geeft, leidt bij andere zoogdieren tot paniekgedrag en bij mensen tot ADHD. Het onderzoek bevestigt daarmee de veelzijdigheid van de genetische gereedschapskist; een gen kan bij elk dier anders worden ingezet. Soms kan dat voordelig uitpakken (zoals bij de herdershond), maar soms ook tot problemen leiden (bijvoorbeeld bij de mens).
Allebei gelijk
“Een interessante nieuwe benadering om de genetische achtergrond te ontrafelen van rasspecifieke kenmerken waar we honden in het beginsel op hebben geselecteerd, zoals het hoeden van vee”, geeft diergedragsgeneticus Marjan van Hagen van de Universiteit Utrecht aan. “Het onderzoek is doordacht opgezet en combineert op een slimme manier de recentste DNA-inzichten, gedragsonderzoeksmethodes en data-analyses.”
“Ik denk dat de conclusies ook goed zijn onderbouwd”, vervolgt ze. “Het hoeft ook helemaal niet tegenstrijdig te zijn met de studie van eerder dit jaar. Het ontstaan van gedrag bij een dier is namelijk erg ingewikkeld en hangt af van veel factoren. Je kunt denken aan stress van de moeder tijdens de dracht; de teef-pup-binding; omgang met de mens; leerprocessen; en noem maar op. Daarnaast zijn er dus de erfelijke karaktereigenschappen van beide ouders, en tenslotte nog de rasspecifieke gedragskenmerken. Beide onderzoeken hebben het dus in feite bij het juiste eind.”
https://www.kijkmagazine.nl/nieuws/hond ... -de-genen/