Schoft

De schoft

De schoft wordt gevormd door het doornuitsteeksel van de eerste acht borstwervels. De schoft van het paard vormt het hoogste punt van zijn rug. De afstand van de grond tot het hoogste punt van de schoft wordt de schofthoogte of stokmaat genoemd.

Door de bouw van de schoft kunnen ook hier afwijkende vormen voorkomen. Wanneer de doornuitsteeksels (te) lang zijn, ontstaat er een (te) hoge schoft. Wanneer de doornuitsteeksels niet ver genoeg ontwikkeld zijn, ontstaat er een korte schoft.

De ideale bouw is een hoge en lange maar niet té hoge en té lange schoft, een dergelijke schoft geeft alle mogelijkheden om zadel en deken goed te laten passen.

De hoogte van de schoft wordt gemeten van de punt van het schouderblad tot aan de bovenkant van de schoft.

Korte schoft

Een korte schoft is ongewenst en heeft als nadeel dat het zadel weinig tot geen steun vindt op de rug. Het zadel kan dan gaan schuiven.

Lange Schoft

Een lange schoft is beter dan een korte schoft maar té lang is ook weer nadelig voor de ligging van het zadel. Het zadel zal dan steeds naar achteren schuiven en op de verkeerde plaatsen drukken.

Hoge schoft

Wanneer een schoft té hoog is, geeft dit weer problemen bij de ligging van zadel en dekens. De gevoelige huid bovenop de schoft kan dan kapot schuren of er kunnen drukplekken ontstaan.

Lage schoft

Een lage schoft is nadelig omdat de zadelligging hierdoor ook beïnvloed wordt. Een zadel zal sneller naar voren of zijwaarts schuiven.