Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
boris_rakker schreef:Ik weet niet of je al gezien hebt dat dressuurnatuurlijk weer de gratis cursus werken aan de hand start komende week? Je kunt je via hun site aanmelden. Dat geeft je al een goed inzicht over de inhoud van hun programma’s.
Hun opleiding is natuurlijk geen vervanging voor het helemaal zelf doen, oefenen met paarden in het echte leven is onmisbaar. Maar de programma’s zijn super fijn opgebouwd en geven je mooi naslagwerk voor les die je verder hebt met een paard. Ik steek ook veel meer van mijn privé lessen op als ik de theorie erachter al ken, en vaak is dat ene uurtje per week te weinig om álle kennis over gedragen te krijgen.
Macs schreef:Iedereen heeft zijn eigen stijl. Ik ben erg fan van de academische rijkunst, waar ze eerst het (vanaf 3 / 4 jaar) het paard vanaf de grond opleiden. als ze sterk genoeg zijn dan pas erop gaan zitten. Fijne is dat dan bijna alle knopjes er al op zitten.
Ook vind ik de manier van TAKT Academy erg fijn. Ook die werken eerst vanaf de grond.
Ik denk dat als jij érg goed naar jezelf kan / durft te kijken/reflecteren, jezelf continu vragen durft te stellen, veel geduld hebt én hulp van anderen kunt vragen (les neemt) je absoluut een jong paard zelf kunt opleiden.
Voorwaarde is dat het management van het dier in orde is en je geen tijdsdruk hebt.
ruitje schreef:Een paard een keer zelf opleiden is i.m.o. iets anders dan professioneel beleren.
Niet banketstaaf bedoeld, maar iemand die zijn schijndooie Fjord zelf heeft beleerd na het kijken van wat online filmpjes, is niet iemand die paarden kan beleren.
Die heeft gewoon een beetje mazzel gehad
Als je echt, echt wil beleren: moet je veel echte kilometers maken, signalen gaan zien, gaan voelen. Dingen mis zien gaan en oplossen.
Als je professioneel beleerd heb je natuurlijk vaak te maken met de niet ideale situatie. Dus inderdaad tijdsdruk, of een die al als veulen de verkeerde dingen heeft geleerd of waar iemand al eens vanaf gestuiterd is...
Over jouw vraag wanneer je er klaar voor bent: degene op de grond moet een ervaren iemand zijn, die signalen ziet, jouw kunde en het paard kan inschatten. Met andere woorden: een paardenman of vrouw. Zorg dat je zo'n 'mentor' vind, benader iemand die al in het werkveld zit en vraag of je mag leren.
En dan is met jonge paarden werken wel echt het leukste wat er is hoor !
ruitje schreef:Een paard een keer zelf opleiden is i.m.o. iets anders dan professioneel beleren.
Niet banketstaaf bedoeld, maar iemand die zijn schijndooie Fjord zelf heeft beleerd na het kijken van wat online filmpjes, is niet iemand die paarden kan beleren.
Die heeft gewoon een beetje mazzel gehad
Als je echt, echt wil beleren: moet je veel echte kilometers maken, signalen gaan zien, gaan voelen. Dingen mis zien gaan en oplossen.
Als je professioneel beleerd heb je natuurlijk vaak te maken met de niet ideale situatie. Dus inderdaad tijdsdruk, of een die al als veulen de verkeerde dingen heeft geleerd of waar iemand al eens vanaf gestuiterd is...
Over jouw vraag wanneer je er klaar voor bent: degene op de grond moet een ervaren iemand zijn, die signalen ziet, jouw kunde en het paard kan inschatten. Met andere woorden: een paardenman of vrouw. Zorg dat je zo'n 'mentor' vind, benader iemand die al in het werkveld zit en vraag of je mag leren.
En dan is met jonge paarden werken wel echt het leukste wat er is hoor !
DuoPenotti schreef:Zowel met ruitje als met Elisa eens
Daarom is het naar mijn idee ook wel goed om voordat je gaat beleren veel diverse paarden gaat rijden.
Bij bijvoorbeeld een handelsstal met veel doorloop.
Want met beleren krijg je ook meestal niet de tijd een hechte band op te bouwen maar moet je inderdaad nu inschatten en daarop reageren.
En zorgen dat je goed onafhankelijk kunt zitten zodat je niet meteen in de mond hangt of vervelend na de beweging komt met je lijf als een paard eens wat naar voren versnelt of opzij gaat.
Zodat de eerste ervaringen voor het paard ook fijn zijn.
ruitje schreef:Een paard een keer zelf opleiden is i.m.o. iets anders dan professioneel beleren.
Niet banketstaaf bedoeld, maar iemand die zijn schijndooie Fjord zelf heeft beleerd na het kijken van wat online filmpjes, is niet iemand die paarden kan beleren.
Die heeft gewoon een beetje mazzel gehad
Als je echt, echt wil beleren: moet je veel echte kilometers maken, signalen gaan zien, gaan voelen. Dingen mis zien gaan en oplossen.
Citaat:Wat ik ook echt zal afraden is veel te gaan grondwerken met een onbeleerd paard op de academische manier. Wat een jong paard nodig heeft is eenvoud en bevestiging. Zodat zn emmertje geestelijk niet overloopt.
Citaat:Zeker ook niet op de academische manier zadelmak te maken en in te rijden. Een paard zonder balans onder de ruiter (wat een jong paard nog niet heeft) moet balans vinden door voorwaarts te gaan. En voorwaarts is de academische rijkunst allerminst.
Macs schreef:De academische manier overhaast in ieder geval niks en zorgt voor héle goede spieropbouw en lichaamsbewustzijn.
Dat het soms wat teveel op de verzameling gefocust is kan ik me in vinden. Maar om het daarom helemaal af te raden is wel een beetje overdreven.
Janneke2 schreef:Citaat:Wat ik ook echt zal afraden is veel te gaan grondwerken met een onbeleerd paard op de academische manier. Wat een jong paard nodig heeft is eenvoud en bevestiging. Zodat zn emmertje geestelijk niet overloopt.
Eh....?
Tuurlijk zijn eenvoud en bevestiging belangrijk.
Maar ik zou ook zeggen goede spieropbouw - en het is mij niet duidelijk waarom je 'academisch' geen goed idee vindt.Citaat:Zeker ook niet op de academische manier zadelmak te maken en in te rijden. Een paard zonder balans onder de ruiter (wat een jong paard nog niet heeft) moet balans vinden door voorwaarts te gaan. En voorwaarts is de academische rijkunst allerminst.
Oneens.
De grofste vorm van balans is 'niet omvallen'. Net als met de fiets: flinke snelheid maken. (Nee, geen 'hoog tempo', gewoon snelheid.)
Resultaat: paard loopt op de voorhand/ stuwend achterbeen) en naar de huidige mode flink gewicht in de hand, neus elke tweede pas de andere kant op en weggeknikt tussen tweede en derde halswervel).
... vaak met het verhaal 'wat je in je hand voelt is de stuwkracht van de achterhand'. Uiteraard is dat nonsense, het paard zoekt gewoon steun op de hand. (Het dier valt niet om, maar je moet er als ruiter wel spierballen voor hebben. Rijkunstig is het geen balans.)
Je brengt het dier in rijkunstige balans door het gewicht netjes over vier benen te verdelen, waarbij ik de ontspanning en het opbollen van de rug als gevolg van de verticale balans zeer waardeer.
Wel is het zo dat er rond Banderup paarden zijn die stijf lopen te sloffen. 'Dat hoeft voor mij nou ook weer niet.'
Citaat:Citaat:Dat het soms wat teveel op de verzameling gefocust is kan ik me in vinden. Maar om het daarom helemaal af te raden is wel een beetje overdreven.
Ja maar toch echt niet voor een jong paard. Die moet nog helemaal niet verzamelen. Balans en voorwaarts is eerste vereiste. Daarna komt de rest. En dan kan academisch ook een prima keuze zijn, maar niet voor een jong paard.
Elisa2 schreef:Vier verschillende paarden is niks...denk dat je beter aan beleren kan gaan denken als je op 400 verschillende paarden hebt gereden hihi.
Maar fijn dat je er zo instaat, met die open instelling kom je er wel. Theorie is inderdaad ook belangrijk, al leer je het meeste in de praktijk wbt paarden en paardrijden.
Heel veel succes met je zoektocht en ontwikkeling!