Ik denk dat ze niet denken. Als ze zelf zouden gaan nadenken, komen ze in conflict met zichzelf, wat ze doen, wat geld oplevert etc.

Heel veel mensen die niet hebben geleerd om te leren en zelf te ontwikkelen, nemen ook veel makkelijker en sneller aan wat ze verteld wordt.

Er zijn echt top ruiters die gewoon niet goed kunnen reageren op kritische vragen en hun antwoorden ook echt niet zelf kunnen onderbouwen. Ze hebben geen idee, het is ze zo aangeleerd.

En eerlijk is eerlijk; het werd er bij ons ook echt ingeslagen en je moest luisteren en beleefd zijn.

Wat hierboven wrodt beschreven; je moet een paard links begeleiden. Dat deed ik voorheen ook en ik kan beiden, doe beiden en vind het ook allemaal wel best. Maar al die dingen voelen eerst heel vreemd.

Ik stap bijv links en rechts op en af en liet dat lesklanten ook wel doen. Maar rechts op en afstappen raken veel mensen hun gehele oriëntatie en balans kwijt. Het is opeens zo ongewoon. Waar je links op en afstappen ook moet leren, maar dat wordt dan blijkbaar een "gewone" gewoonte.

En ik heb veel veranderingen wel meegemaakt. Alles wat nieuw is wordt tegen afgezet en daarna hebben mensen het zelf uitgevonden.

Ik denk wel omdat we met dieren werken, mensen snel op hun tenen zijn getrapt, want iemand zal maar zeggen dat je niet goed bent voor of met je dieren........Dat komt denk ik harder aan dan dat je je fiets slordig in de schuur hebt gezet.

Ooit tegen iemand gezegd dat ie niet kan autorijden?
Heeft ook niks met dieren te maken maar geeft hetzelfde resultaat.

Ik heb alle hypes wel langs zien komen en ze zijn uiteindelijk allemaal hetzelfde: Je hoort en ziet het resultaat (of vooral het gebrek daaraan) van de volgelingen. De leerlingen houden hun mond, menen wat hen past en gaan door met waar ze mee bezig zijn.

Volgens mij gaat dit topic over wat je zelf geleerd hebt en is het niet om te vertellen hoe goed je zelf al alles weet en hoe slecht alle anderen het doen.

Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden gelukkig, iedereen heeft zijn/ haar eigen leerfases/curves en daar past soms het ene bij en soms het andere, en soms na een tijdje weer wat anders. Laten we vooral eens ophouden met vingerwijzen naar anderen daar wordt het leven een stuk prettiger van.

Dit.
Ik had 20 jaar geleden ook nog eens een hele ouderwetse instructrice voor die tijd toen.

Ik heb zoveel spijt van bijna alles wat ik met mijn merrie gedaan heb. Ik kan het mezelf niet kwalijk nemen, want ik was 11 en werd gewoon omgeven door hele consevatieve opvattingen over paarden houden (en dan zelfs voor die tijd al consevatief mss.....). Maar als ik terug zou kunnen in de tijd.....

Dingen als "meppen met je zweep tot ze naar voren gaat" is gewoon niet ok .

Ja, maar laten we ook niet vergeten dat de opvattingen uit die tijd, die tijd waren. Ga er maar vanuit dat je over een aantal dingen die we nu doen en normaal vinden, over 20 jaar ook zeggen: dat hadden we nooit zo moeten doen.

Dat ik ook een mooie wereldreis had kunnen maken, van al het geld dat ze mij kosten

Zonder gekheid; ik wil ze voor geen goud missen

Dat als je twee paarden bij elkaar wilt zetten het niet direct een gegeven is dat ze ook daadwerkelijk vriendjes worden. Zoveel individuen zoveel vriendschappen en niet alles hoeft altijd maar te klikken.

Dat is, in mijn optiek, het verschil tussen een kudde paarden en een groep paarden.

Maar paarden zijn ook opportunisten die er het beste van maken in een gegeven situatie.

ZO was ik ooit op een NVVR weekend. Mijn toenmalige paard maakte zich nooit druk om andere paarden, ze ging haar eigen gang en als er eten was, was het goed.
Op dat weekend was er een wat onzeker, jong paard en die zocht aansluiting bij mijn paard want ze werd overal weg gestuurd. Mijn paard was niet zo moeilijk en het jonge paard werd er rustig van. Een paar ritten samen gereden (er hoorde een gezellig mens bij dat paard).

Komen beide paarden elkaar een half jaar later weer tegen op een ander weekend: Plak! Ze waren onafscheidelijk. Hoewel het ons niet zo opgevallen was, waren het dus dikke vriendinnen geworden

Wat een leuk topic TS.

Dat het tijdig maken van rug en beenfoto's moeilijk gedrag kan verklaren.

Dat klachten symptomen kunnen zijn van klachten die heel ergens anders begonnen zijn.

Dat je niet zomaar een zadel kan kopen en denken dat deze past.

Dat als een paard van je weg loopt dit niet altijd iets negatiefs hoeft te zijn.

Dat paarden veel meer zien aan ons lichaamstaal dan dat je zelf denkt en dat de taal anders is, dan die wij geleerd hebben.

Achteruitlopen betekend bijv uitnodigen.

Dat goedgekeurd op een rapport, niet simpel goed gekeurd is maar afhankelijk van wat er allemaal in het rapport staat.

Dat paardenmensen heel verschillend zijn.

Dat ook introverte paarden extreem lief kunnen zijn en de extraverte juist oervervelend.

Mooi he . We hadden 10 paarden waarvan onze oudste eigenlijk nooit heel veel aansluiting zocht. Van de winter vingen we twee bevangen paardjes op en onze oudste wilde vanaf moment 1 al kennis maken, het was echt een directe klik. Binnen de kudde zelf zie je hele duidelijke vriendschappen tussen paarden en ook paarden die elkaar liever uit de weg gaan.

Daar ben ik het mee eens. Ik ben 55 jaar geleden als zesjarige begonnen met rijden en kreeg op mijn twaalfde mijn eerste eigen paard.
Er waren toen a. minder opvattingen en b. andere opvattingen.
Ik kan me af en toe ook wel eens vreselijk schuldig voelen over die eerste jaren maar het was destijds allemaal normaal.

Vroeger werd er ook veel harder met paarden omgegaan, maar alles wat harder..er was helemaal geen ruimte voor de luxe voor zoiets als gevoelens en bewustzijn omdat mensen nog veel meer bezig waren om te overleven.

Ik ben wel heel erg benieuwd naar wat voor een nieuwe inzichten er bijvoorbeeld over 20 jaar zijn. Alleen daarom al is het zo belangrijk om nooit uitgeleerd te raken en overal voor open te blijven staan.

Veel geleerd de laatste jaren over paardengedrag. Vroeger jaren op een manege gereden op brave paarden en bijrijdpaarden gehad die ook altijd heel braaf waren

Toen ik m'n eigen kocht paar jaar terug, die niet zo "braaf" was. Heel veel geleerd van mensen met gigantisch veel kennis over gedrag. Nu weet ik dat hij het eerste jaar gewoon overprikkeld was, mij spiegelde en spanning opbouwde. Zo weet ik ook dat paarden niks doen om jou te pesten. Vroeger op de manege leerde ik dat echt wel anders Dan was een paard altijd "stout", "vervelend" en moest ik hem de les maar leren

Oh en dat er een enorm verschil is tussen boekenwijsheid en echte ervaring. De mensen met de mooiste praatjes of die het beste kunnen schrijven zijn regelmatig juist niet degene die in de praktijk die kennis kunnen toepassen.
Dat kan het vrij lastig maken met hulp inschakelen, want mensen trekken nu eenmaal snel naar diegene die het mooi kan uitleggen/schrijven. Maar als ze het dan niet kunnen toepassen, omdat de kennis alleen in theorie er is en niet in de praktijk helpt het je ook niet verder. Dat kan ook weer een tijdje duren voordat je er achter komt dat die kennis er dus niet in de praktijk was, want je schakelt iemand in omdat je het zelf ook niet hebt.

Ik ben dus erg kritisch geworden op wie ik om hulp vraag, maar ook heel bot gezegd wie ik serieus neem. En ik wil dus praktijk ervaring zien.

Daarnaast dat er geen 1 manier is om een paard op te leiden of te trainen. Zelfs binnen een manier moet je de methode aan kunnen passen aan het paard en de ruiter, want we zijn allemaal anders. Een methode zie ik als een richtlijn en de combinatie (maar vooral het paard) bepaalt verder de kleine verschillen in aanpak. Ik vind het zoveel fijner werken dan een paard te verplichten de methode en volgorde te volgen zonder te kijken wat voor dat paard echt werkt.

En ik heb ook geleerd dat hoe meer je leert, hoe minder stellig en zwart wit je wordt, want er is nog zoveel meer dat je niet weet. Denken dat je alle kennis al hebt is een valkuil, want je bent nooit uitgeleerd.
Hoewel ik tegelijk ook erg eigenwijs was, want ik heb vanaf jongs af aan al dingen gehad die ik weigerde om te doen. ik wilde alles leren en van alles proberen, op een aantal dingen na die ik niet eerlijk of vriendelijk vond.

Ooit tegen iemand gezegd dat ie niet kan autorijden?
Heeft ook niks met dieren te maken maar geeft hetzelfde resultaat.

Ik heb alle hypes wel langs zien komen en ze zijn uiteindelijk allemaal hetzelfde: Je hoort en ziet het resultaat (of vooral het gebrek daaraan) van de volgelingen. De leerlingen houden hun mond, menen wat hen past en gaan door met waar ze mee bezig zijn.[/quote]

Dat komt bij mensen toch wel anders aan. En het is vaak een andere manier van kritiek geven. Veel mensen weten best wel dat ze bijv slecht kunnen inparkeren en lachen dat weg. Met dieren hebben ze een emotionele band en daarop aangesproken worden, wordt heel zwaar opgenomen.

Met 2e helemaal eens. En met al die hypes worden mensen ook snel in hokjes gestopt. Lekker makkelijk ofzo.....





Mijn ouders reden ook, hebben elkaar ook bij de paarden ontmoet. Mijn vader had les van een politie agent en die zei letterlijk; je kan pas rijden als het bloed in je handen staat.
Mijn vader was absoluut een dierenvriend, maar heeft jaren gedacht dat dit zo was. Ik was als klein meisje dan ook best gefrustreerd, omdat ik weer anders les kreeg.

Bij ons was zagen of de zweep erover nog wel normaal en ik heb met springen en barreren de vreselijkste dingen meegemaakt.

Ik heb me ook echt schuldig gevoeld, hoe ik voorheen dingen heb gedaan.

Misschien dat ik daarom ook veel meer afkeur. Je weet hoe de andere aanpak kan zijn en snapt niet zo goed dat mensen zo stijfkoppig vasthouden aan antieke ideeën.

En het is ook niet altijd het beter willen weten, want iedereen zegt ook; de grootste kunst is willen blijven leren.
Maar als je consequent het effect ziet van een ander management, andere manier van omgaan en trainen, is de frustratie echt des te groter als je mensen nog hard bezig ziet.
Dat wil niet zeggen dat wij het over x jaar ook niet weer anders doen en spijt hebben van hoe we het nu doen. En ik steek ook echt mijn nek wel uit. Dan ben ik maar een betweter or whatever, maar ik hou van dieren en zou altijd proberen mensen te laten zien of leren dat dingen anders en beter kunnen.
Dat was wel makkelijker toen het mijn werk was. Nu met internet is het wel een dingetje geworden.




Dat ben ik helemaal met je eens.

Ik gaf vroeger ook les zoals ik zelf les had gehad en dat was best scherp. Tegenwoordig moet alles toch beter ingepakt worden.

Internet is echt wel een probleem. Ik wilde er niet aan om een goede website te bouwen en actief te zijn op sm. Dan heb je een berg ervaring, maar wordt je toch voorbij gegaan door mensen die veel tijd op internet doorbrengen en inderdaad hele lappe interessante tekst schrijven.

Ik volg een paar mensen die best goed zijn met paarden en mensen echt wel op weg helpen. Maar ik lees ook wel lappe tekst die in eerste instantie heel mooi lijken, maar best dwingend zijn. Er komen heel veel oeh en ahh reacties. Weinig mensen zijn dan nog kritisch en hoe bekender iemand wordt, hoe minder mensen kritisch lijken te (mogen) zijn.

Dat zie je trouwens ook bij de sport. Bij de meest vreselijke beelden zie je nog steeds veel oeh en ahh en is kritiek niet gewenst.

Het is lastig wie dan wel of niet wat mag zeggen. Tegenwoordig mag je niet zeggen dat je x jaar en zo een berg ervaring hebt.
Op Bokt wordt veel info gedeeld, maar maken mensen het ook snel persoonlijk. Een aantal bokkers zijn heel overheersend en oordelen zonder dat ze mensen persoonlijk kennen, maar ze hebben wel invloed op volgers en de sfeer.

Het andere is dat mensen met ervaring ook minder fouten mogen maken of niet mogen ontwikkelen of veranderen. Vroeger ging ontwikkeling geleidelijk, maar nu ligt alles onder een vergrootglas en wordt ook echt alles gedeeld. Als je een scheet laat, weet morgen iedereen dat.

Als mensen lesgeven bijv en zelf ook lesnemen moet je heel voorzichtig zijn. Je moet echt de juiste mensen kiezen.
Een goede trainer wil mensen verder helpen. Een slechte trainer staat alleen eigen ego te strelen.

Het geroddel had je altijd al, maar nu is internet een mega roddel circuit. En er kan beeld bij........

En alles is een verdienmodel geworden. Cursussen schieten overal uit de grond en mensen die 1x hebben meegedaan , maken een website en fb pagina en benoemen zichzelf als expert; op gebied van huisvesting, voeding, training etc. En het werkt, want ik zie de reacties. Ervaring zegt niks, mooie verhaaltjes, plaatjes en de leuke verpakking werkt.

En mensen volgen blind. Juist omdat mensen tegen problemen aanlopen, er zelf niet uitkomen, graag willen leren zijn ze zoekende en enorm te beïnvloeden.

Haha die heb ik ook meegemaakt bij mijn vorige paard!
Begonnen met sporen en weep "want ze was sloom". Toen ik haar eenmaal had gekocht direct gestopt met de sporen en het zweepje heel consequent gebruikt. Die kon ook weg na een half jaar.

Het is een turbo Tinker geworden en inmiddels heel gelukkig bij haar nieuwe baasje!

Ik heb een vrij onschuldige, maar voelde me wel echt heel dom toen ik erachter kwam vorig jaar

Ik dacht dus altijd dat de voorrangsregel was: in de eerste instantie heeft de snelste gang voorrang, en als je in dezelfde gang rijdt heeft rechtsom voorrang. Maar na een aantal bijna-aanrijdingen met een stalgenootje, waarbij ik linksom in galop aankwam en zij rechtsom in draf, heeft ze mij gevraagd of ik de voorrangsregels wel goed kende. Ehhh ja tuurlijk why? Nou dit dus. En ik rijd al 22 jaar paard, 3 paarden op wedstrijd gereden (hoogste Z2 met winst, wedstrijden gereden waarbij je met 50 man losreed), en dit wist ik dus niet. Oeps!

Huh? Ik ken de regels als linksom heeft voorrang en de snellere gang ook. Wat zou het dan moeten zijn?

Niet rechtsom zoals zij dacht. En zijgangen hebben ook voorrang.

Maar hier is het ook niet dat de snellere gang voorrang heeft. Stappen doe je niet op de hoefslag als er meer mensen rijden, tenzij iedereen stapt. Maar galop heeft niet perse voorrang op draf. Dat was ingewikkelder dat iemand dan aan de kant moest omdat degene achter ze ging galoperen. En dat deel vind ik ook onzin
Ook op wedstrijden wordt dat niet gedaan. Wel stappen op de binnenhoefslag, niet stilstaan op de hoefslag en zijgangen voorrang, maar draf en galop worden gelijk behandeld.

Ik snap er officieel niets meer van en ga enkel nog figuren rijden .

Haha gewoon doen zoals je altijd geleerd hebt, dat zijn de oorspronkelijke regels. Hier in de omgeving zijn die alleen heel licht aangepast naar draf en galop gelijkwaardig.
Maar nog steeds linksom voorrang en sneller ook. En zijgangen, maar dat was officieel ook altijd al.

Want om het lastig te maken, hoefslag heeft voorrang op figuren

Ik weet het al wel een heel lange tijd maar goed in IJsland stappen ze aan de rechter kant op!

Of aan de linkerkant. Net wat je prettiger vindt.

Nu we het toch over IJsland hebben: IJslands draven De eerste keer dat ik het zag keek ik mijn ogen uit. Het is me nooit gelukt om het te leren

Ja dat dus. Maar dat het dus even normaal voor hun is

Maar weet je dan ook dat wij links opstappen omdat ze in Engeland links rijden?