Toch maar een bokttopic, aangezien ik er letterlijk wakker van lig. Ik vraag me namelijk af wat jullie zouden doen in mijn situatie.

Hieronder vat ik het heel bondig samen, eventueel kan ik later nog wel verder uitwijden hoor.

Ik heb tijdelijk een paardje in bruikleen van familie. Een merrie van 15. Na een lange buitenrit liep ze op een gegeven moment wat stijfjes en toen een weekje later aan de longe ineens weer. Dierenarts erbij, hoewel ze niet kreupel is was door het vocht in de gewrichten al vrij snel duidelijk dat het om artrose gaat. Als ik de ernst wil weten moet het op de foto.

Nu heb ik vandaag te horen gekregen dat het diertje door omstandigheden uiteindelijk verkocht zal moeten worden. Dus of ik haar dan misschien wilde kopen. Ik mag dan zelf de prijs noemen.

Een tweede paard wilde ik al langer, maar dan graag een veulentje van mijn eigen merrie. Sterker nog, het sperma ligt al klaar bij de hengstenhouder. Alleen wordt mevrouw maar niet hengstig

Dus ik zit enorm in dubio wat ik nu wil. Kies ik ervoor om een veulentje van mijn eigen merrie te fokken? Of geef ik een goed thuis aan een paard wat anders makkelijk in de verkeerde handen terecht kan komen? Ik heb er echt een klik mee, maar ik zou eigenlijk nooit een paard kopen waarvan ik weet dat het zo'n gebrek heeft. En wat zouden jullie betalen voor een paard met artrose?

Waarschijnlijk maak ik morgen voor mezelf ook even een lijst met de voors en tegens, maar ik ben ook wel benieuwd wat bokt ervan vindt...

Heel eerlijk, ik zou mn merrie hengstig laten spuiten en er een veulen instoppen, en dit paard laten staan.

Problemen moet je niet kopen, die krijg je vanzelf wel

Idem. Ben het eens met bovenstaande.

Ben ik het ook mee eens! Ik snap dat het moeilijk is, maar problemen moet je niet opzoeken..

Ik ben het ook eens met bovenstaande.
Maar toch zal iemand dat probleem moeten kopen aangezien de eigenaren eraf willen. Ik ken trouwens een aantal paarden die tot op hoge leeftijd hebben gereden. Met het juiste beleid kan er goed worden omgegegaan met artrose.

Wat zou je met het paard willen? Als wedstrijdpaard zou ik het zeker niet doen!

Ha en dan ben ik de andere kant van het dilemma .

Ik heb wel een paard gekocht met problemen , wat precies wist ik toen nog niet , maar omdat ik een onwijze klik had met het dier en haar persé wilde hebben .. heb ik haar gekocht ..
Nooit geen spijt van gehad , weet zeker dat ik spijt zou hebben als ik haar destijds niet gekocht had ..

Maar , ik snap het het dillema qua veulen ook wel ..

Moeilijk hoor , sterkte met je besluit

Als ik je verhaal goed begrijp zijn er dus geen foto’s gemaakt?
Dan zou ik dat eerst doen en kijken wat daar uit komt...
De mijne had op beide kogels artrose 3 en 4 en heeft ruim 1,5 jaar goed gelopen op hyaluronzuur.
Maar goed rijden deden we niet meer omdat extra gewicht ook extra gewicht op de versleten gewrichten geeft en kan uit eigen ervaring zeggen dat dat niet prettig is.
Na 1,5 jaar heb ik hem moeten laten gaan maar niet alleen door de artrose.

Ik zou wel het paard kopen.Maar niet meer als de slachtprijs geven,dus een paar 100 euro.paard kan best oud worden maar meer als een recreatie paardje kan ze niet zijn,bovendien ga je er dan toch wat ondersteuning willen bieden en ze suplementen willen geven,denk ik toch.
En ach problemen hoef je niet te kopen.....moet je ze maken denk ik dan.Met een veulen fokken kan zoveel mis gaan.

Ik denk anders.

Hoe is de band met paard, hoe leuk vindt je het, wat kun je ermee, wat wil je ermee zijn de vragen die je zelf moet beantwoorden.

Verder weet ik niet waarom ze verkocht moet worden de echte reden maar ik vind dat je voor paard opmiddelbaar leeftijd en beginnend artrose niks hoeft te betalen zou het zien als wederdienst.

Veulen fokken zou ik nooit zomaar doen bij mijn merrie....geen garantie....

Wat is de reden dat je haar wilt kopen?

vind je haar zelf heel leuk, of ben je bang dat ze in verkeerde handen zal vallen?

En als je haar nu in bruikleen hebt en er komt zo'n gebrek naar boven, zou ik als eigenaar blij zijn als iemand daar in wil investeren, dus hooguit bijdrage voor evt. toebehoren.

Waar wil je het tweede paard voor gebruiken? Rondhobbelen buiten? Dat kan prima nog eventjes met het paard dat je nu in bruikleen hebt. Wil je meer? Dat kan je niet garanderen met een paard dat al manco's heeft.

Anderzijds: merrie hengstig spuiten heb ik slechte ervaringen mee. Er is volgens mij een reden voor uitblijven van hengstigheid en ik fok dan ook nóóit meer een veulen als de merrie niet vanzelf hengstig wordt. Sommige lichamen zijn niet gemaakt voor reproductie.

Als je iets wil met je tweede paard, qua rijden, zou ik dus op zoek gaan naar een jong(er), gezond dier.

Hoelang heb je dit paard al in bruikleen en waren er daarvoor ookal problemen of niet? wel of geen artrose..voldoet het paard aan je doel wat je ermee hebt?

Daarnaast, zijn beide mogelijkheden een optie? {en fokken en dit paard overnemen}
Voor een 15 jarig artrose paard zou ik niet zoveel geven..symbolisch bedrag.

Pfff lastig hoor.
Je zou ook je merrie kunnen laten testen of ze wel geschikt is voor reproductie, Is dat het geval dan zou je best kunnen kijken, maar wat iedereen al zegt, wat wil je er mee doen? Want met een paard met artrose wordt het niet meer dan rondhobbelen, en kost het je wel handenvol geld om te onderhouden. Ik denk dat je het beste zelf kan beslissen, want ik ken het paard ook niet persoonlijk. Sterkte!

Dat 15 jarige paard is een 1.500 euro waard, met het probleem er gratis bij. Tenminste, zolang ze niet kreupel is. Een kreupel paard heeft uitsluitend slachtwaarde, circa 350 euro als het dier een 600 kilo weegt. Artrose is geen onoverkomelijk gebrek en hoeft gebruik per saldo niet al te veel in de weg te staan.

Je zou je eigen merrie hengstig kunnen laten spuiten en er een veulen mee fokken. Als dat graag is wat je wilt, altijd doen.

Maar als je in de tussentijd helemaal niets te rijden hebt en de 15 jarige merrie 'doet het nog', dan kun je ook overwegen om beide te doen. Je eigen merrie is immers nog helemaal niet drachtig en als ze dat is, duurt het zeker nog 4 jaar eer je wat aan dat veulen gaat hebben in gebruik. En dan moet in de tussentijd alles nog maar eens goed gaan. Dat gaat het niet altijd. Veulens fokken is absoluut risico nemen.

Wat veel reacties al! Heel erg bedankt. Ik reageer even globaal op wat er zoal gezegd is.

3 paarden ga ik niet kunnen onderhouden, dus ik moet echt de keuze maken tussen het eventuele veulentje fokken van mijn eigen merrie (Tirzah) of de bruikleenmerrie (Serena) aanhouden. Tirzah is trouwens nog helemaal goed, maar het plan was om haar na het veulen wel uit de sport te halen en alleen nog recreatief te rijden. Puur omdat ik vind dat een paard niet z'n hele leven hoeft te werken.

Tirzah hengstig laten spuiten ga ik niet doen. Ze wordt altijd goed en ook heel duidelijk hengstig en is vroeg dit jaar ook al hengstig geweest. Dat het nu ineens niet op gang komt is mij ook een raadsel, maar met opvoelen (scannen) hebben ze verder niets bijzonders gezien dus ik wacht gewoon rustig af of ze wel of niet wil.

Ik vind Serena een heel leuk dier, het idee alleen al dat ze verkeerd terechtkomt is de reden dat ik vannacht wakker heb gelegen. Want inderdaad, ze is niet kreupel. Een leek gaat er niks aan merken, zelfs de buigproef kwam ze nog door. Bovendien is ze enorm werklustig dus de kans dat ze wordt overvraagd en vervolgens naar de kl0te wordt gereden is heel groot. Ze is nu 3 maanden bij mij en we hebben om het maar heel 'penny' te zeggen in die tijd ook echt wel een leuke vriendschap opgebouwd. Als ze weggaat ga ik haar zeker missen.

Bovendien gaat ze super samen met Tirzah, die twee zijn echt twee handen op één buik en communiceren haast onzichtbaar met elkaar. Dat heeft al voor veel hilariteit gezorgd als ze samen plotseling hun strekenpakket opentrekken!

Van tevoren had ze geen problemen, ze heeft ruim een jaar op de wei gelopen wegens tijdgebrek van de eigenaar. Het idee was dat ik haar weer op zou pakken, dat ging goed tot we een keer voor een langere rit gingen en ze zo stijf terugkwam. Van tevoren viel wel al op dat ze altijd veel ligt en vaak met een achterbeentje op rust staat. Ze wisselt echt steeds van been zeg maar. Ook de dierenarts zegt dat ze het al een poosje heeft, maar je ziet het echt maar soms. Van de 10 dagen zal je bij wijze van spreken 8 of 9 dagen helemaal niks merken.

Ik neig er toch naar om haar over te nemen. Het veulen merkt er niks van als het niet gefokt wordt, terwijl Serena in de verkeerde handen misschien pijn gaat lijden. Dat vergeef ik mezelf niet.

Foto's zijn er inderdaad nog niet. Die zal ik eerst maar eens laten maken als mijn salaris binnen is

Ik zou ook voor een veulen kiezen. Zeker als je tirzah uit de sport wilde halen na het veulen, ga er dan vanuit dat ze toch ook al wat ouder is? Anders kan het zomaar dat je over paar jaar met 2 paarden zit die niet meer gereden kunnen worden.

Als ik jou was zou ik neigen naar het paard houden en wellicht in de toekomst een veulen fokken. Van het paard weet je waar aan toe bent en mocht de dracht onverhoopt mislukken, heb je helemaal niks meer. En ook als de klik er is, zowel tussen de paarden als jouzelf, zie ik (ondanks de artrose) weinig reden om haar weg te doen... Maar dat is hoe ik het zie

Ik zou ook het paard overnemen waar je nu een band mee hebt opgebouwd.Je "droomveulen"kan altijd nog,die is er nu immers helemaal niet!

Top over nagedacht Junia

Ik zou kiezen voor het paard wat er al is.
Een dracht heeft risico's. Voor zowel merrie als veulen en dan een veulen ook nog even opfokken... Met het andere dier weet je wat je hebt, een relatief gezond paard. Ik zou €500 ervoor over hebben. Gaan ze er niet mee akkoord kun je altijd nog afscheid nemen.

En over het wakker liggen dat ze slecht terecht komt, een paard wat verkocht wordt, komt niet per direct verkeerd terecht ofzo. Er zijn meer mensen die goed voor dieren zorgen dan alleen jijzelf.

Ik denk dat ik haar zou overnemen voor een zacht prijsje. Veulen duurt nog minimaal een jaar, en in de tussentijd kun je altijd nog in alle rust een andere baas zoeken mocht je toch besluiten Serena niet te willen aanhouden. Voor brave paarden die betrouwbaar zijn op buitenritten is over het algemeen wel een baasje te vinden.

Dat is zeker waar. Ik wilde ook niet impliceren dat ze per definitie verkeerd terechtkomt. Alleen het blijft natuurlijk wel een risico met zo'n relatief onzichtbaar gebrek.

Ik heb ook mijn bij rijpaard destijds gekocht. Ook zij was niet goed:artrose. Ze leeft inmiddels niet meer omdat ik haar heb in moeten laten slapen vanwege de artrose.
Maar wat ben ik blij dat ik die keuze heb gemaakt om haar te kopen! Ik heb het kunnen goed kunnen afsluiten.

Deze keuze gemaakt omdat ik in mijn jongere jaren mijn pony heb “weggeven” aan mensen die een goed tehuis zouden bieden....3 maanden later hadden deze mensen haar verkocht. Het was een hel waarin ik terecht kwam! Na een hele lange zoektocht heb ik haar weer gevonden. De nieuwe mensen hebben hebben belooft om mij te bellen als zij haar ooit weg zouden doen...
We bleven contact houden.... en na jaren kreeg ik een telefoontje.... de pony moest weg....en gelukkig heb ik haar weer terug gekocht... ze was al oud...en heeft nog paar mooie jaren bij mij gehad. Ik ben bij dat ik haar heb terug gevonden. Ik weet dat dit niet voor iedereen is weggelegd.

Ik zou dus ook in jouw geval voor je bijrijpaard gaan.

Pfoe, echt een gevoelskwestie dit hoor!

Heel eerlijk gezegd zou ik zelf optie 3 kiezen: paard niet kopen EN geen veulen fokken. Ik zou opzoek gaan naar een wat jonger, gezond paard. Ondanks de klik, want heel eerlijk die kun je prima met een ander paard ook krijgen.

Maar ik denk niet dat wij je kunnen vertellen wat je moet doen. Alleen jij kunt bepalen waar je echt gelukkig van wordt.

In theorie heeft dit paard kopen alles om een rampverhaal te worden. Maar als je een klik hebt met dit paard + een portie geluk kan het een succesverhaal worden. Wij hebben destijds een 13-jarig paard gekocht dat net gerevalideerd was van een zware peesblessure (volgens de DA die de vorige eigenaar erbij gehaald had enkel nog goed voor de slacht) en die is bij ons 29 jaar geworden. Recreatief + kleine dressuurwedstrijden mee gereden en hij heeft slechts 1x kreupel gelopen. En dat was de volgende dag gewoon terug goed. Hij was het beste paard dat we ooit gehad hebben.
Een paard kopen dat je kent is ook een groot voordeel tov eentje die je slecht een paar maal gezien hebt.