Oh bah, heel herkenbaar.... ons poesje (ook zo'n klein, slank ding....) was begin vorig jaar ineens vaak binnen. Maarja, dat waren van die stormen toen, echt rotweer, dus daar zoek je niet direct iets achter. Maar ze was toch wat "anders" afijn bleek nierfalen te zijn. Behandeling, medicatie, leek wel redelijk te gaan, ze moest alleen wat beter eten...
Maar 2 weken later zag ik haar 's nachts ineens op het speelkleed van die kleine zitten, pompende flanken, bekje beetje open om lucht te krijgen. Je hart zakt naar je maag, die zich omdraait... je weet dat het einde verhaal is
Om 3 uur 's nachts (met belachelijk harde regen, de weg leek wel een rivier...) naar de DA, daar deed het inslaapmiddel zijn werk niet goed, omdat de bloedsomloop niet meer zo goed was, en zat ze echt te stikken met bekje wagenwijd open, trèkken naar lucht. Dus die kwam heel naar aan haar eind..... Vreselijk. Dat beeld van je "gaspende" diertje raak je niet snel meer kwijt.... ik word er nog steeds naar van
Hopelijk houdt Oscar het nog een poosje vol, zou leuk zijn als de jongste telg die nog een beetje kan leren kennen
Het duurt wel lang zeg die werkzaamheden buiten. Maar jullie pakken het dan ook wel meteen op meerdere punten groots aan. Het is nu even doorbijten maar dan ben je er maar vanaf
Zijn ook allemaal werkzaamheden die het woongenot wel enorm vergroten, wat zal het heerlijk zijn als dat af is
Laatst bijgewerkt door pmarena op 02-06-21 09:41, in het totaal 1 keer bewerkt