het is wederzijds

Ik heb nog een leuke tinker voor je Pien

.


Heerlijk voor je Mo dat je straks voor een nieuw paardje gaat kijken wanneer jullie verhuisd zijn.

Ik ben erg benieuwd naar de reactie van Bokt op je boek. En daarna mogen we zelf je boek gaan kopen.
Ik verheug me er nu al op.

Ik ben weer om de dag aan het rijden. Gisteren een rondje van 18 km gemaakt. Heerlijk gereden met de ideale temperatuur. .

Haha Pien je verbaasd me . Wel jammer dat Polie niet meer echt bereden kan worden. Zo in je verhalen klinkt ze als een geweldig paardje. Hercule ook natuurlijk, maar ik heb iets met die verhalen over Polie.

Heb je al een idee waar je voor gaat zoeken in een nieuw paardje Mo?

Goedemorgen allemaal, Ik vind het verstandig Pien dat je kijkt naar een paardje erbij om Polie te ontlasten. Ga je dan weer kijken naar een Merens?

Wat voor paard wij erbij gaan nemen, nog geen idee. Eerst huis verkopen, kan ook nog heel lang duren. Dan verhuizen. Dan settelen. Dan kijken in de directe omgeving aldaar van het nieuwe huis. Ik ga in ieder geval niet meer voor de looks. Dus een gewone lieve bruine vuilnisbak waar we allebei op kunnen rijden zal het worden, zoiets denk ik.

Wat zou ik jou graag een relaxte töltende ijslander gunnen, fijn voor je lichaam en wat een verademing na de moeilijkheden met Callas. Het is dat je zo ver weg woont anders mocht je op mijn Bjollemans weer gaan revalideren. Hopelijk komt er gauw een goede koper voor je woning en loop je daarna tegen het perfecte buitenrijdpaard aan. Dan mag Callas de rest van haar leven in de wei doorbrengen.We zullen duimen voor je!

Klinkt heerlijk Maras, vooral dat relaxte. En ik heb ook gehoord dat gangenpaarden idd fijn voor je rug zijn. Wie weet waar we tegenaan lopen in de toekomst...

Ik geef nog steeds niet op met Callas. Ze is verder zooo lief. Dat houd ik voor ogen. Ooit... en zeker misschien met een ander paard erbij.

Yep. Eigenlijk heb ik op Polie nooit echt verre tochten kunnen maken. Ik heb altijd gevoeld dat ze kwetsbaarder gebouwd is als Hercule en altijd super voorzichtig met haar gedaan. Dus mijn zadeltassen, heb ik op haar maar 1x of zo gebruikt hier. Dus ik ga voor een jongere merrie merens waar ik tochten op kan maken, die braaf is en waar ik alleen mee kan rijden paar keer per week.

Haal traantje weg....... erg lief Sintara, het is zo verschrikkelijk zonde. Polie was toen ze bij mij kwam echt moeilijk en een enorme bibberaar (nieuwe naam die we haar deze week hebben gegeven toen ze vanuit de achtertuin naar voren spoot met verbaasde Hercule achter zich aan, daar er een brommer passeerde en tot stilstand kwam in mijn opengesperde troostende armen) en ze is zo braaf geworden, zo lief. Echt dood en dood zonde want ze was een super paardje om te rijden, met super gangen en geweldig voor mijn rug en wilde altijd werken. Zo'n fijn paardje krijg ik nooit meer.
Maar de volgende zit hopelijk als het om het karakter gaat, tussen Polie en Hercule in. Want ik ben 60 jaar en ik ben paar keer zo hard gesmakt van Polie. Die kon zich in galop van schrik 180 graden om draaien. Dus ik ben af en toe echt gelanceerd en daar ben ik nu te oud voor. Dus we hopen dat de volgende wat braver zal zijn en we zoeken dus ook een wat ouder paardje als Polie indertijd was. Wel zie ik op tegen het begin, want een merens heeft echt 1 à 2 jaar nodig voordat ze kind aan huis zijn. Maar als je daar doorheen bent heb je een vriend of vriendin voor het leven. Dus hopelijk lukt het om een 3de keer een vriend of vriendin voor het leven te krijgen.
Maar ik heb veel verdriet want Polie kan erg slecht zijn op dit moment, het wisselt enorm. Het is luxe verdriet (kijk alleen maar op Bokt, al die jonge mensen die zo vreselijk ziek zijn→ dat is echt verdriet), maar het woord euthanasie is al paar keer langs gekomen afgelopen week

Een ijslander kan niet in Zuid Frankrijk. Daar is het veel en veels te heet voor. Ik vind ze ook tof en heb voor Hercule gezocht naar een IJslander, maar ik vond ze te duur.
Je beschrijving van "de vuilnisbak" die lief moet zijn én gezond, klinkt goed Mo. Het gaat echt wel lukken.

Voor hitte bestaan scheerapparaten, zat endurance paarden die ook in de zomer geschoren worden.

En met dit rare vroeg warme weer heb ik zelfs bij mijn schapen een streepje geknipt.

Achossie, dat is wel een stukje erger dan ik dacht Pien. Veel sterkte in elk geval! Ik ga elk jaar naar de Ardennen om op Merens paardjes te rijden/bergjes te klauteren en tot nog toe vind ik ze allemaal anders.

Mo, dat brave vuilnisbakje klinkt goed!

En toch is het niet eens zo'n raar idee...het zou best kunnen dat Pien anders omgaat met Callas, en dat ze daardoor weer een hoop opsteekt. (Callas he...voor alle duidelijkheid )

Ik denk Pien ook. Juist omdat Callas best een pittige dame is, en ik Pien ken als een vrouw die zeer open staat op te leren en daarin heel eerlijk is

Nee hoor. Callas en ik passen niet. Ik heb Callas gezien en gevoeld dat ze niet mijn paard is. Ook een beetje niet. Wat Mo heeft bereikt zou ik niet kunnen. Mo kan meer als ik met paarden.

Hier nog steeds een stille meelezer maar wilde toch even reageren.
Monique, elk klein stapje vooruit is ook vooruitgang. Snap echt dat het frusterend is en vind het heel knap dat het vol blijft houden want denk dat menigeen de hoop allang hadden opgegeven.



Wat zou het leuk zijn als jij over je zoektocht en de eerste jaren met de merens een vervolg topic zou bijhouden! Ook jij schrijft heel fijn.

Een gangen paard is ideaal voor je rug. Het kan wel wisselen per paard hoe comfortabel hij of zij zit. Ik zou niet meer anders willen. Ik draaf meestal maar 5 minuten, dan vind ik het al niet meer fijn. De rest alleen maar in gang. Pathos heeft niet super comfortabele gangen , heb fijner gevoeld. Voor iemand die geen gangenpaard gewent is zit ie trouwens wel heel lekker.

Ik had eigenlijk besloten om onze toekomstige benjamin een beetje bij Bokt weg te houden, dus ik moet hier eventjes over nadenken. De zoektocht zal niet zoveel voorstellen, want mijn vriendin gaat voor me op zoek. Zij woont in het merens gebied en heeft de contacten. Via haar heb ik ook Polie gekregen en die val van Polie was gewoon dikke pech. Daar kan zij helemaal niets aan doen. Op Polie is zelfs vroeger door iemand van Bokt nog gesprongen op een spring clinic en toen was ze hartstikke goed. Polie hoort echt bij mij en Belle heeft dat toen goed gezien. Ik hou namelijk ook van mooie paarden

Mooie Polie met Mixta van Bokt tijdens een merens cross training dag
[ img ]

Polie

Ik moet haar nog ontmoeten, ik vind haar nu al zo vreselijk leuk

Hello ben k weer, Pien, bedoel je met euthanaseren dat je Polie wilt laten inslapen? Omdat ze pijn heeft of begrijp ik nu alles verkeerd?

Ondertussen ga ik verder met TRT. Ik wil toch echt eerst het wandelen goed hebben voor ik met andere dingen begin. Wel heb ik een nieuwe skippybal gekocht en die ligt nu gewoon in het gangpad van de stal. Dus iedere keer als ze naar haar box moet of eruit, moet ze langs die bal. Dat vind ze vreselijk spannend. De eerste keer echt schrikken toen ze naar binnen moest, whoeaah een roze ding! Daarna deinst ze eromheen of wil ze eigenlijk haar box niet uit. Ik laat haar het zelf uitzoeken en ze gaat er wel langs, maar versnelt erna wel. Ik gebruik geen druk, maar gebruik de andere pony's als lokkertje. Dit nu met de bal en vorige week op het erf zo schrikken, geven mij het idee dat het schrikken voor mijn laatste val minder heftig was. Ik kan me herinneren dat we in dit topic juist het idee hadden dat het zo goed ging. Ik denk hieruit te kunnen concluderen dat als ze niet vaak aan spannende dingen blootgesteld wordt, nu immers al vanaf 19 januari nauwelijks iets met haar gedaan, ze het minste geringste enger gaat vinden. Ik denk dus dat "schriktraining" bij haar wel werkt om haar dapperder te maken. Ik dacht op een gegeven moment van desensibiliseren dat het averechts werkte bij haar, maar ik heb nu toch goede hoop op de trt methode, maar voor ik op dat stuk training van de trt ben heb ik nog een lange weg te gaan van wandelen.

Wat denken jullie? Zou het kunnen dat ze na lang niet blootgesteld te zijn aan mensendingen, nu dingen opnieuw ineens eng kan vinden?

Wat je goed begrijpt is dat het soms te snel lijkt te gaan. Zoals vandaag is ze weer gelukkig en goed (niet recht hoor). Maar zoals gisteren is ze gewoon niet goed en heeft te veel pijn. Dus heb ik sinds kort geaccepteerd dat Polie geen rijpaardje meer zal zijn, komt de laatste tijd (ook bij manlief) af en toe de gedachte op, dat we wel eens veel eerder afscheid van Polie moeten nemen, hetzij doordat we haar wellicht een keer vinden, hetzij door euthanasie. Nu schrijf ik het rustig en nuchter, maar als ze zo slecht is, dan is dat idee zo verschrikkelijk verdrietig en loop ik hier de hele dag te janken. Het is namelijk zo'n gek leuk paardje, dat ik ook zonder rijden heel erg gelukkig met haar ben net als met Hercule (is mijn rots in de branding).


Yep, dat zie je hier ook. Nu ze uit het drukke Nederland zijn, geen prikkels meer hebben, zie je dat zelfs Hercule af en toe mijnheertje bibber wordt die achter mevrouw Bibber (met een hoofdletter hé!) aan rent. Soms doet hij dit een beetje verbaasd, zo van "tja, mijn vrouw schiet in de Bibber modus, dus bibber ik maar mee", soms is hij ook mijnheer bibber. Hercule bibberde nooit in Nederland.

Wat verdrietig voor jullie. Maar wat bedoel je met een keer vinden? Ik dacht dat ze kreupel was, of heeft ze een ziekte waar ze zomaar aan kan overlijden? En zou ze met pijnstilling nog een grasmaaimaatje voor Hercule kunnen blijven? En het schrikken met zijn allen tegelijk, dat is het kuddegedrag. Dat zie ik hier ook wel. Als er iets in het land gebeurt, gaat Callas aan de kletter en die shetten gaan dan maar mee.

En het ligt dan zeker aan frankrijk, lol. Het is hier te rustig en dus krijgen ze minder indrukken. En als er dan indrukken zijn dan is het ineens heftiger. Neuh, het moet aan Callas liggen want de shetten keuren die bal al vanaf moment 1 dat ze hem gezien hebben geen blik waardig.

Het schrikken in het land, is dan door verrassing van iets engs. Het deinzen voor de bal is angst en dat is gevaarlijker. Dus ik hoop dat ze zo zelf haar angst voor het ding overwint en zelf haar ontspanning erna zoekt. Zelf keur ik de bal geen blik waardig en hoop dat ze zo ziet dat het niet gevaarlijk is. Tja.

Ze is kreupel, maar meer en meer krijg ik het idee dat er van binnen meer aan de hand is dat wellicht te maken heeft met haar lymfesysteem, afvoeren van afvalstoffen. Maandag gaat onze natuurkundige eens echt goed met haar aan de gang. Een dierenarts kan hier niets mee, maar ik hoop dat zij een structurele oplossing kan vinden voor wat Polie aan ondersteuning nodig heeft.
Ze is nu 2 of 3 x raar geweest. Manlief dacht dat ze wellicht opeens zou kunnen komen te overlijden. Durfde dit niet tegen mij te zeggen. Het was te raar. Over één dag weten we alle twee 100% zeker dat we het zelfde gedacht hebben. Niets gezegd om elkaar verdriet te sparen. Het is te ongrijpbaar en de dierenarts die echt heel veel ziet, kan er niets mee. Dus die ingang is gesloten. Het is heel intuïtief dat gevoel.
Bv tijd geleden was ze fantastisch, met een bokker die hier was zelfs gegaloppeerd. Zalig en wat straalden we allemaal. Ben ik boven, voel ik opeens "dit is de laatste keer dat je op haar gegaloppeerd hebt". Een heel diep weten van binnen→ zo verdrietig, niets over gezegd natuurlijk. Paar weken later had ze haar zware schouderblessure opgelopen (3de been) en stond weer helemaal kreupel. Toen ik naar de wei liep, wist ik het al zonder dat ik haar gezien had dat het weer hele foute boel was en dat mijn intuïtie me gewaarschuwd had .

Nou heftig joh Pien, hopen maar dat je onderbuikgevoel dit keer geen gelijk krijgt.

Joey ik las nog dat je bijna 20km hebt gereden! Wat gaaf, hoe lang heb je daar over gedaan? Heerlijk zo'n lange rit. Was Joey braaf? Was je hond ook mee?

Callas schrok zich gisteren bij het naar binnen halen voor het voer, helemaal de blubber van de skippy bal. Hij ligt gewoon in het midden van het gangpad, maar een paard kan er niet omheen zonder er tegenaan te komen. Ze kiest zelf ervoor, door te denderen en dus tegen de bal aan de komen die uiteraard gaat rollen, wat vanzelfsprekend supereng is en waarbij je je box moet invluchten om je te verbergen in je voerbak. Denial! Ik heb vervolgens de skippybal in haar box gelegd en heb ook verder niets gezegd. Ze moet het zelf maar uitzoeken. Toen ik later kwam om ze weer naar buiten te doen, stond ze naast de bal, geen vuiltje aan de lucht. Ze had wel wat haast om naar buiten te komen. Gezien de vlekken slobber op de bal, heeft ze hem bekeken. Ze went er wel aan.

De kijkers voor het huis waren best tevreden ze zagen veel mogelijkheden, maar ze gaan niet over 1 nacht ijs en gaan nog meer huizen bekijken. Duimen jullie?

Ik duim voor je.

Ik ga zeer zeker mee duimen voor de verkoop van jullie woning.

Gekke Callas . Ze is zo'n paardje waar je alles volgens een bepaald patroon moet doen en volgen en als je er vanaf wijkt dan is ze even van haar padje af. Zo ook met dingen die er nooit lagen en opeens wel.
Dat is dan superrrrrrr eng.

Oei Pien jullie hebben ook een zorgenpaardje. Best heftig .
Ik hoop dat ze toch nog een poosje bij jullie kan zijn, en dat je onderbuikgevoel weg blijft over haar.
Ik lees trouwens ook graag jouw verhalen !

Mo ik heb er net geen 2 uurtjes over gedaan. Hij was heel braaf ( dat is hij sowieso als ik alleen rij) .
De hond loopt dan ook mee. Ze loopt altijd voorop , behalve als ik n weg over moet dan moet ze wachten tot ik het woordje " over" zeg.
Ze weet ook wat rechts en links is. Dus dat is makkelijk als ze voorop loopt.

[ img ]