Hi allemaal weer.

Dat is het moeilijke van John. Hij wil zo graag. Maar het lastige is dat het moeilijk met hem communiceren is. Hij voelt zich heel erg snel aangevallen. Hij kan totaal geen kritiek hebben. Zelfs als je het brengt als suggestie is het lastig voor hem. De pony's naar een refuge laten gaan is voor hem een afgang. Gezichtsverlies.

Maar goed, als ik verhuis, dan kan ik er ook niet voor hen zijn. Maar dat is nog ver weg. (hoop eigenlijk van niet, maar ja)

Het stukje land dat hij heeft, daar wilde hij een camping op starten. Houden ze nog minder over.

Voorlopig leef ik maar bij de dag en laat ik het over me heen komen wat er gaat gebeuren. Ze staan nu buiten lekker te kanen. John komt om 5u dan halen we ze binnen, stal in orde maken, water bijvullen, en ik wil graag haar staart wassen om te kunnen constateren of ze nu wel of geen diarree nog heeft. Heb hem gevraagd daarbij te helpen. Dat vond hij wel raar en vies geloof ik toen ik het voorstelde, en of het lang duurde want hij heeft geen tijd... Van die dingen.

Morgen komt zijn vrouw met de wormspuiten. We gaan het wel beleven. Had vandaag even Callas willen trainen, maar het regent.

De paardjes staan nog steeds niet in elkaars beeld, dus ik heb nog geen mooie plaatjes kunnen schieten.

Succes Monique, je bent een kanjer

John verbaasd- 3 zakken? ik moest toch 2 zakken kopen?
Mo nog kalm- Ja 2 zakken voor jullie maar ik kreeg er eentje cadeau.
John gelaten- Voor de volgende keer dan. Is het goed dat ik die 50 euro voor het hooi volgende week betaal?
Mo berustend- tuurlijk, John.
John klagend- Ik ga failliet op die paarden. Ik heb uitgerekend dat ik 25 euro per week kwijt ga zijn aan voer.
Mo inwendig grinnikend- Klopt, voor B-A alleen dan, hè.
John hoopvol- kunnen ze er niet met zijn tweeën van eten?
Mo probeert hem niet uit te lachen- eh nee. B-A moet 6 liter per dag hebben zei de dierenarts toch, om bij te komen. En Kabir is ook niet vet, die mag ook wel een liter of 4. Dan doe je 2 dagen met een zak.
John verslagen- oliebol dat zijn 3 zakken dus 36 euro per week.
John opgelucht- Maar dan alleen tot kerstmis. Dan is het klaar.
Mo probeert irritatie te verbergen- eh, nee. Een paard dat zo mager is, komt niet 1.2.3. bij. Dat duurt maanden. En dan nog zal je er heel wat voer in moeten blijven stoppen.
John verontwaardigd- F*@#% hell. Dan kost het meer dan 100 euro per maand.
Mo probeert nog steeds irritatie te verbergen- ja dat dus, dat is alleen het voer en nog geen eens speciaal voer dat de dierenarts heeft aangeraden. Daarom raad ik je aan ze naar een refuge te doen.
John wanhopiger- ja die dierenarts ga ik ook op failliet.
Mo verbergt geen irritatie meer- Ja eh wiens fout is dat nou? Jij hebt haar zo mager laten worden. Daarom denk ik dat een refuge een beter idee is.
John schuldig- ja we hebben het te ver laten komen. Maar met Kabir heb ik het goed gedaan, die is veel beter geworden.
Mo verandert van onderwerp- laten we de paarden maar gaan halen.

(ze stonden in een klein stuk land bij de uitloopstal, ze wilden zo graag naar buiten) We gaan in de inmiddels stromende regen naar beneden en roepen Kabir en B-A. Komen keurig. Tot halverwege, poeh geen energie even uitrusten. We gaan ze halen en John loopt op ze af en ze nemen allebei de benen. Ik leg uit dat je niet zo confronterend moet doen en John rent achter ze aan. Ik schreeuw dat hij dat niet moet doen want ze kunnen uitglijden en leg uit dat hij ze alleen maar aan het opjagen is. Ik laat John wachten. Maak een omweg naar de paardjes, benader Kabir van voren, vermijd hem aan te kijken, aai hem over zijn hals en klik de lijn aan (had halster omgelaten) Voel achter me B-A die tegen mijn jas duwt en ook aandacht wil.

Binnen geef ik john een zweetmes waarvan hij het bestaan nooit had kunnen vermoeden. Erna doe ik ze allebei zweetdekens op (wonderbaarlijk passen ze allebei in Callas' haar dekens, voor Kabir iets te klein en voor B-A iets te groot) terwijl John het water ververst. Triest feit: B-A (en zelfs kabir ook) is zo mager dat de deken als een tent over haar rug en kroep hangt. Hij raakt alleen haar boeg, zijkant en dijbenen. Te triest om te zien en het laat nog beter zien hoe erg ze eraan toe is.

We wachten tot het voer is weggesmakt en B-A haar tanden zijn zo erg dat ze kwijlt als een hond en haar droge biks na een paar minuten slobber is. John heeft al een paar keer op zijn foon gekeken. We strooien op, hij heeft stro gekocht. 1 klein baaltje. En als hij ziet hoeveel ik erin doe, zie ik hem al weer rekenen. Staart wassen heeft hij geen tijd meer voor. We zijn pas 20minuten bezig...

Ohjeetje, dit gaat je heel veel energie kosten

Duidelijk is dus dat John geen geld, geen zin en geen plezier heeft in paarden en niet de juiste uitstraling in het benaderen daarvan.
Dus de opvang zal daarvan het gevolg zijn.
maak je borsten (familie grapje) maar nat Monique.

Oh Monique, ik denk dat je dit echt heel veel energie gaat kosten. En laat staan hoeveel geld je dit gaat kosten. Ik snap heel goed dat je dit bent aangegaan en ik hoop van harte dat het een goed einde gaat krijgen, maat ik durf er nu weinig op te hopen. Ik wil je wel heel veel sterkte wensen met dit project.

Ik heb inmiddels van de 2 zakken voer er 1 geconfisceerd voor mezelf, heb ik toch mijn cadeau. En zijn vrouw gaat morgen wormspuiten kopen en ik heb gevraagd of ze er ook 2 voor mij wil kopen, heb ik toch mijn 50 euro. Tja, wie niet sterk is.

Energie vreet het zeker. Vooral emotioneel. B-A is zo'n schatje met wel een heel eigen willetje en dat weet ze ook te vertellen. En Kabir is ook een lieverd voor mensen. Poetsen vindt hij niet leuk, dus dat ga ik hem leren dat dat heel lekker en leuk is. Zo jammer, dat zulke lieve dieren zo vaak in verkeerde handen zijn gevallen en dan toch zo positief en lief blijven terwijl je je waarschijnlijk zo beroerd voelt.

Daarom doe ik het.

Overigens weet de criminele eigenaar van Kabir dat de paarden bij ons staan. John is het gaan vertellen dat hij een weiland van ons huurt. De eigenaar vond het belachelijk maar kon er verder weinig mee, dus ik vermoed en hoop dat we van die engerd geen last zullen hebben.

Die John kost energie maar van die beestjes krijg je energie toch? Heel veel wijsheid gewenst, heb je wel nodig nu. En kost zo n opvang niks in Frankrijk?

Als het beter met ze gaat, word ik inderdaad blij. En het feit dat het maar tot kerstmis is, geeft ons wel lucht. Mij niet alleen.

Een opvang is als een asiel. Je dumpt je dier en je moet daarvoor een boete betalen. Die boete wordt dan een donatie genoemd.

En als het wel goed gaat, meld ik het ook natuurlijk. Eerst vanmorgen Callas gegrondwerkt. Mwah. Waaide behoorlijk en vriendlief was takken aan het hakselen in de machine. Dat is een onregelmatig geluid en vandaag met die wind vond ze het maar niets. Ze bleef verschieten en ik bleef haar TRT-patronen en dat was prima, maar niet leuk. Dus afgesloten met een keurige achterwaarts en het daarbij gelaten. Was inmiddels doorweekt. Jas 1.

Tegen 11 uur kwam de vrouw van John. Heb al eerder gezegd dat daar goed kaas mee te eten is. Ze had de wormkuren gehaald en ik had gevraagd of ze er twee voor mij mee wilde nemen en dat was dan de 50 euro die ik nog zou moeten hebben gekregen voor het hooi. En zo lief, ik kreeg het allebei. De 50 euro kreeg ik en de wormspuiten waren een cadeautje net als de zak voer. Nou, dat deed me echt goed.

We hebben met zijn tweetjes B-A ontwormd, want die vindt het echt niets dat gedoe aan haar hoofd. Kabir was een eitje. Zelfs makkelijker dan Callas. Erna voer gegeven. Voordat we ze in het land brachten, hebben we geconstateerd dat het abces in B-A haar oor niet weg is. Ze laat haar oor hangen, het is warmer dan het andere oor en er is duidelijk een ding in haar oorgang. Dat is voor donderdag voor de dierenarts. Helaas blijkt die dierenarts geen tanden te kunnen doen. De andere dierenarts van de praktijk wel maar zij is nog 2 weken weg. Maar hij kende wel een paardentandarts, dus die vrouw gaat gebeld worden.

Toen was de tijd al op, want ze moest haar zoontje van school halen, maar na de pauze kwam ze terug en hebben we uitgemest, een rooster voor het hooi geplaatst omdat ze erg verspilden en nu is het een soort slowfeeder geworden. Opgestrooid, water ververst en toen hebben we ze hun voer gegeven, 3e keer vandaag, en B-A haar staart gewassen zodat ik kan zien wat voor mest ze heeft. We hebben veel stukken aangekoekte diarree er gewoon uitgeknipt waren soms echt vuistdikke klonten die bengelden aan plukjes haar. John's vrouw vond het wel erg dat ze dat niet gezien hadden. Daarna haar dijbenen gewassen, en B-A vond het niet helemaal leuk, maar omdat ze zo lang doet over haar voer ging het goed. Omdat ze nat uit het land gekomen waren, (en ik ook jas 2) droogdekens op en lekker in de schone stal.

Het was nog gezellig ook! Wel hebben we het erover gehad, dat het als leek gewoon niet slim is oude zieke paarden te hebben. En de daarbij bijkomende kosten. Ik ben voor mijn drie pony's zo'n 2200 euro per jaar kwijt en ik denk dat zij dat ook kwijt zullen zijn voor die twee paardjes, en dat is dan zonder onvoorziene medische kosten. Daar schrok ze wel van. Dus ik heb nog eens benadrukt dat het voor iedereen misschien toch echt een betere oplossing zou zijn om de paardjes naar een refuge te doen. Maar dat vond ze toch wel heftig ook. Ze willen toch echt na kerst het zelf gaan proberen. We gaan het zien.

Morgen komen ze niet. Donderdag komen ze weer helpen mesten, hoeven teren van Kabir want die vind ik te nat en aanwezig zijn bij de dierenarts en dan bepalen wat de diverse behandelplannen gaan worden.

Ben toch blij vandaag. Cadeautjes gekregen, afspraken nagekomen, hulp gehad met verzorgen. Hoop dat het zo blijft gaan.

Wat een positief bericht! Super zeg!

Top dit!!

Dat klinkt heel fijn en gezellig ook. Super!

Klinkt goed allemaal! Ben benieuwd wat je aan wormen vind,vermoed toch wel bloedwormen.Als je ze nu hebt ontwormd moet je morgen tegen de middag al iets in de poep moeten zien.Als de tanden eenmaal gedaan zij en de wormen zijn er zo een beetje uit ga je met een week of twee wel verschil zien.Ik zou persoonlijk geen 6 liter voer geven....wat is het voor voer?

Hai allemaal, ja het was een fijne dag.

Hi Geerke, de dierenarts heeft gezegd 6 liter voer voor oude paarden. Maar dat moeten ze nog gaan bestellen. Wat we nu hebben is het voer van Destrier de zwart/gele zakken. Kleine bikjes met diverse soorten zaadjes erbij. Daar geef ik nu verdeeld over 3 voerbeurten, 6 scheppen van.

En de wens is de vader van de gedachte, maar ik had B-A gisteren gepoetst (behalve de staart omdat ik wilde dat John meehielp wassen om te zien hoe erg het was, maar hij wilde het niet doen, dus vandaag met zijn vrouw gedaan ) en zowel mijn vriend als ik, leek het alsof ze er al beter uitzag. Maar dat komt ook omdat ze dan niet nat is en ze wat dikker lijkt. Maar ze zijn absoluut happy hier. Ze draven als ze naar buiten mogen en lekker rollen. Wel jaagt Kabir wat op B-A, maar goed, daar is het een 'kudde' voor.

Toppie om te lezen dat de vrouw van John is komen helpen, en je het geld heeft gegeven en ook nog cadeau.

Ik hoop zo dat ze zo voort zullen doen.

Hi Sandra, ik hoop het ook. Morgen komt zijn vrouw weer helpen uitmesten, opstrooien, voeren, binnenhalen, droogdekentje op (regendeken is nog niet gearriveerd), voetjes krabben en eventueel teren. Al een enorme hoeveelheid nieuwe dingen voor haar. En erna komt de dierenarts. LOL, het voelt wel of ik vandaag een soort spijbeldagje heb. Uiteraard heb ik al drie keer dingen gedaan met de paarden vandaag, maar omdat er geen afspraken staan is dat wel lekker relaxed. Leer wel veel over mezelf. Ben zo op mijn privacy. Dat is ook een van de redenen dat we geen pensionpaarden zijn gaan doen.

Voor Geerke, ik heb even de zak opgezocht bij het vuil, het is van destrier inderdaad en het heet open floc. Ik hoop dat ze snel oude paardenvoer kunnen bestellen.

Over mijn eigen paardjes, Callas heeft het wel door dat er achter de deur andere paarden staan, maar ze wordt er niet heet van of zo. Vanuit hun land, als ze heel goed kijken kunnen ze Kabir en B-A wel zien staan, maar ik geloof dat ze dat nog niet doorhebben. Ik laat het maar even zo, is wel zo rustig voor iedereen.

Wat me dit allemaal wel doet realiseren, is hoe een band je opbouwt met je eigen paard. Begrijpelijk zijn de twee opvangertjes ontzettend belust op eten. Dat is het enige waar ze aan willen of misschien zelfs kunnen denken op dit moment. Een overlevingsmechanisme. Tijd voor sociale contacten is er niet, willen ze niet. Naar elkaar toe hebben ze enorm voernijd, ook goed te verklaren natuurlijk en John had altijd al geklaagd dat Kabir niet wil knuffelen en dat klopt. Ik heb nog niet zijn lekkere plekje gevonden en poetsen laat hij wel toe, maar kan er niet van genieten en alles gaat onder protest en gedraai. Allemaal begrijpelijk.

En wat een verschil dan met mijn eigen paardjes. Goed doorvoed, eh ja ik geef toe, té goed, maar ja. Dus geen noodzaak om naar voer te zoeken. Tuurlijk, Callas kan de hele dag eten en als er eten is, dan gaat dat wel voor natuurlijk (zou ik ook doen als er een lekker gebakje stond) maar het is allemaal zo anders. Ze zijn naar elkaar toe niet zo narrig, ze zijn zo rustig, zo lief. En dan vanmorgen Callas die in een knuffelbui is en als ik het halster om doe om ze naar het land te brengen dat ze dan haar hoofd in mijn jas verstopt. Haar manier om te zeggen, kriebel eens lekker achter mijn oren. En dat ik dat dan doe en dat ze daar dan zo van geniet en dat we gewoon hoofd tegen hoofd daar staan en dat ik dan helemaal emo ben.

Dát is dan de band die je opbouwt met je paard. Heel bijzonder om dat te mogen realiseren.

Misschien is het juist wel goed om geen band op te bouwen met de twee paardjes ( dat gaat toch wel gebeuren want ze blijven toch een tijdje) . Hoe moeilijk wordt het dan om ze weer weg te zien gaan.

Wat ben je toch een mooi mens!

Super dat je dit wilt doen maar denk wel goed aan jezelf.

Dat wat Callas doet bij jou en dat je dan hoofd aan hoofd staat doet mijn verzorgpaard ook, kan ik ook zo emo van worden. Ik mag dan alleen niet aan zijn oren zitten, dan kijkt hij me dagen niet aan

Nou ik weet niet of ik een mooi mens ben, Boyca, en na vannacht en vanmorgen denk ik niet dat ik ze ga missen, Fardoe…

Hebben jullie ff?

Maar laat ik bij gisteren beginnen. Ik kwam tot de conclusie dat ik B-A en kabir moet scheiden. Onbeperkt hooi is ok, maar... niet zoals we het nu georganiseerd hadden. We hadden hen 1 pak van richting 200 kilo ter beschikking gesteld, maar dan kun je niet zien hoeveel ze per paard eten. Dus ik wilde wel meerdere keren hooi aanbieden, maar dat moet in porties om te kijken of ze wel eet. Dus ze moeten uit elkaar. Gezellig samen in de uitloopstal is geen goed plan, want ondanks dat ze redelijk rustig staan, denk ik dat zij niet aan eten toekomt door de voernijd van Kabir. Daarbij kan ik niet zien wat ze poept. Want haar staart is nu al een tijd schoon.

Het regende toch best heftig, dus ik denk ik ga ze nu scheiden. B-A in de uitloopstal met haar portie hooi en het grote pak afgedekt met plastic. En Kabir in de uitloopstal ernaast. Geen enkel probleem. B-A kan dan niet naar buiten, maar dat is niet erg, laat ze maar flink hooi doorkanen. En Kabir kan vanuit de open uitloopstal wel het land in en die deed dat ook. Geen centje pijn. Ik was erg tevreden daarover. En of ze het voelde, deed ze een fantastisch mooie poep voor mij! Daar kan menig paard een puntje aan zuigen! Hoera!

De dierenarts kwam gisterenmiddag. De vrouw van John (ik ga haar vvJ noemen) was erbij en had de deken van Krämer voor B-A meegenomen. Ruglengte prima, maar ze is zo dun dat de deken verder veel te groot is, zeg maar gekocht op de groei

Dierenarts constateerde inderdaad dat de linkerkant van haar gebit heel heel erg slecht is. Volgende week dinsdag komt de paardentandarts. DA heeft bloed afgenomen, vanmiddag kunnen we bellen voor de uitslag. Hij schatte haar tussen de 300 en 320 kilo en ze moet naar 380-400.(ik denk 300 en vind dat ze naar 400 moet) Hij vond 6 liter teveel voer en wilde liever 4 liter voer voor oude paarden. VvJ heeft dat voer besteld, dat komt volgende week aan.
Hij heeft nog even naar Kabir gekeken en vindt dat die ook 4 liter oudepaardenvoer moet en ook Kabir heeft een slecht gebit en gaat gelijk mee in de tandarts.

Vvj moest naar haar werk en zo rond zessen tegen het donker ging ik mijn eigen paardjes halen. Bij de stal aangekomen bleek Kabir in de stress te zijn geschoten. Met licht miste hij zijn B-A niet, hij ging zelfs weg van haar grazen, maar in het donker was ze echt weg! Het maakte niet uit dat ze terughinnikte vanachter de deur waar hij voor stond, ze was weg! Hij wilde naar haar toe en rende weer naar buiten de berg op om achter de schuur te zoeken. Ik heb een minuut of 5 staan kijken naar het geweld en besloot toen dat dit té gevaarlijk was. Het was glad, steil en de achterkant van de schuur is niet zo geweldig omheind voor een opdringerig paard. Maar wat dan? Bij haar binnen zetten wilde ik niet.

Nu heb ik 2 binnenboxen, 1 L-vorming gangpad eromheen, dat na een deur uitkomt in een open uitloopstal, waaraan een met een deur gesloten uitloopstal zit. (is dan eigenlijk geen uitloopstal, lol, maar een stal).
Normaal gesproken staan Callas en Shadow ieder in zo'n binnenbox en Poupette, klein als ze is, staat in de L van het gangpad.
Dit kan afgesloten worden met een hek in de hoek van de L.
Ik denk dan sluit ik de hoek van de L, dan kan poupette aan de ene kant en Kabir aan de andere kant. Dan zit er alleen twee deuren tussen hem en B-A. Maar er zit nog geen meter tussen.

Idee een 10, uitvoering een 0. Jemig wat een toestanden kreeg ik! Kabir moest alleen maar gillen en draaien naar B-A. Mijn paarden waren zooooo lief, en grinnikten naar hem, en vonden het wel spannend, maar ze werden niet gek of zo. Poupette accepteerde het prima dat ze nog maar de helft had. Maar Kabir… Dat gangpad heeft dus aan 1 kant de muur met erop tralies van een binnenbox. Dan is er die deur aan het einde van de L en de andere kant is er een muur waar nog tralies op hadden gemoeten dus zeg 1.30m hoog of zo. Mwah… Boven de deur zit een opening van 50cm hoog. Kabir klom tegen de deur aan om door die opening te kunnen naar B-A! Ongelooflijk. Hij steigerde een beetje, deed echt aan muurklimmen en kwam mijn zijn hoofd door die opening! Ik ben boos geworden, maar hij kalmeerde niet. Toen de deur niet lukt, ging hij de muur beklimmen en dat lukte bijna wel.

Conclusie uit elkaar houden gaat nog ff niet lukken, understatement. Ik heb de hele boel omgegooid. Callas in haar eigen box, Kabir in de box ernaast, de 2 shetjes samen op 1 stuk van de L, en B-A op het andere stuk van de L. Dan kunnen Kabir en B-A elkaar zien en neuzen en staat ze toch alleen en kan ze alles eten en kan ik haar mest checken.

Mwah. Nu kon hij haar wel zien, maar nu moest hij haar delen met 3 andere paarden. Ik ben heel heel erg blij dat ik heel stevig gebouwde stallen heb. Niemand mocht kijken naar B-A. Hij viel Callas aan over de deur, die steigerde van schrik en kwam met haar hoofd tegen een kabelgoot en waterleiding die daar overheen lopen, die laten we zeggen nu een sierlijke boog vormen. Daarna hebben Kabir en Callas minutenlang naar elkaar staan meppen, maar gelukkig dus die stevige muur. Schreeuwen van mij hielp niets. Tjemig wat een geweld! En schreeuwen en gillen, de wereld verging.

Toen kregen B-A en Shadow het aan de stok met elkaar. Dat hek in de hoek van de L is een stuk minder stevig, maar zij gingen niet meppen gelukkig, maar B-A oren plat en een paar galopsprongen naar voren met haar ouwe lijfie en in de aanval. Pfff. Wat een gedoe. Ik heb nog even staan kijken en toen ik zag dat er geen schade kon ontstaan omdat alles het wel hield ben ik weggegaan. Licht nog wel aangelaten. Uurtje later teruggegaan om te gaan voeren. De gemoederen liepen weer hoog op, maar eten is toch belangrijk, dus was er even geen gedoe. Shadow en Poupette waren zo lief, want die staan samen in 1 ruimte dus Shadow is gast in haar ruimte en kreeg voer uit de emmer en Poupette uit haar voerbak. Met een beetje sturing deden ze het hartstikke goed.

Uurtje later weer gaan kijken, er was nog steeds veel oren plat Kabir en B-A naar de anderen, veel piepen (Callas) en Kabir moest 3 kanten van zijn box in de gaten houden. De kant van B-A, Callas weghouden, ze mocht niet over de deur met haar hoofd en zorgen dat de shetten niet bij zijn deur kwamen. Veel werk voor hem en hij is dan ook niet toegekomen aan het hooi wat ik weer een paar uur later aanbood. Pfff, wat een toestanden in ons rustige leventje. Had ik geweten dat dat nog peanuts was bij vanmorgen had ik nóg slechter geslapen denk ik...

Vanmorgen was Vvj er al om 9u om te helpen uitmesten en paarden naar het land brengen. Ze vond het zo K voor mij dat Kabir zo'n ettertje was. Maar goed daar komen we wel weer overheen. We ontwormen mijn paardjes, handig dat ze er even bij was en brengen hen naar het hoge land. Kom ik daar, zie ik een enorm stuk prikkeldraad in Callas haar staart hangen! Heeft ze opgepikt ergens uit het bos waar wij aan de heining gewerkt hebben en door alle commotie van gisterenavond heb ik dat gewoon niet gezien! Wat een engeltje heeft ze op haar schouder gehad dat het niet om haar been is gekruld. Afijn, ze bleef zo lief stilstaan en dat er weer uitgehaald en mijn paardjes lekker op de heuvel gezet.

Terug op stal doen we B-A haar dek op en zij en Kabir mogen in het andere land waar ze de afgelopen dagen gelopen hebben. Dat land daarvan verzet ik telkens het schrikdraadnet iets zodat er weer een stukje gras bij komt. Ze draven lekker het land in en VvJ en ik zeggen nog tegen elkaar wat heerlijk dat ze zo lekker de ruimte hebben en draven, mwah… Kabir gaat over in galop de heuvel af, stormt regelrecht op het schrikdraadnet af en gaat er gewoon overheen! Nee! Dan komt hij dus in een stuk dat open is naar de weg omdat we daar de heining platgegooid hebben voor de houtkap.

Gelukkig koos hij de andere kant van het land waar wel nog hek staat, maar ja, toen kwam B-A, die wil hem niet kwijt, dus ging achter hem aan. Wij waren al aan het rennen de heuvel af om haar tegen te houden, maar een galopperend paard ren je er echt niet uit. En B-A met haar slofbeentjes kan echt niet springen en dus bleef ze na een mislukt hupje in het schrikdraadnet hangen, maar ze galoppeerde wel door en dus trok ze het hele schrikdraadnet met zich mee. Gelukkig viel ze niet en miraculeus gleed het van haar af en rende ze naar Kabir.

Ok, juist. Wat nu Pipo. Het was nu zaak heel voorzichtig te werk te gaan want één foute beweging die hen de andere kant op zou jagen zou hen de openbare weg op laten gaan. VvJ is teruggegaan de heuvel op naar stal om voer te halen om te lokken en ik ben quasi-nonchalant hun kant opgelopen en omdat ik de afgelopen dagen altijd degene was die voer en lekkers gaf, was Kabir toch wel nieuwsgierig en kon ik hem zo pakken bij zijn halster, dat ik bij wijze van uitzondering bij hun maar wel op laat. VvJ kwam er ook aan met de brokjes en B-A was inmiddels bij mij komen kijken en haar konden we ook pakken. Nog even gecheckt maar ze had geen wondjes van het schrikdraadnet.

Ok, dit stuk land is definitief afgeschreven voorlopig door kapot schrikdraadnet. Dus moesten Kabir en B-A naar het derde stuk land wat ik heb en wat ik met John paardveilig heb gemaakt. Ze volgden netjes, maar bij het open en dicht doen van het schrikdraad was Kabir buitengewoon irri. Dus ik heb een grote mond opgezet en o wonder meneertje kauwde keurig erna! Het gebeurde nog een keer, dus weer boos doen en weer kauwen. Afijn, op dat stuk land lopen ze nu en ik hoop dat ze binnen blijven. Punt is, op dit land staat nou niet zo heel erg ontzettend veel gras. Op het land dat nu stuk is wel, dat was nog zoveel dat ik het moest doseren. Dus hopen maar dat ze binnen blijven.

Met VvJ nog wel doorgesproken what if. Wat als ze uitbreken en schade toebrengen aan derden. We hebben nu afgesproken dat zij dan hun wa aanspreken. Het weiland is (voor normaal opgevoede paarden) veilig. VvJ vond het wel erg rot allemaal en bood meermalen haar excuses aan, maar ja daar kan zij ook niets aan doen. Ik heb nu wel gezegd dat ze niet voor kerst weg moeten maar al half december. Met kerst ben ik een week weg en komt er iemand op mijn paarden passen en in huis wonen en ik wil dat mijn paarden dan alweer in hun gewone doen zijn, zonder dat die oppassers met zenuwachtige paarden zitten die net weer aan een nieuwe situatie moeten wennen. Was geen probleem.

Erna nog een welverdiende bak thee gedronken met lekkers dat zij had meegenomen. Lief! En nu heb ik het wel gehad voor de rest van de dag. Heup en rug vinden dit zo niet grappig. Om 17u ga ik iedereen weer binnenhalen straks nog wel even checken of ze nog in het land staan...

Wauw kabir en B-A maken het je wel lastig zo.

Veel extra werk zo.
Ik moet zeggen ik vind het wel fijn dat Vvj je goed helpt.
Ik denk dat haar ogen nu open gaan, ze ziet nu hoe je paarden moet verzorgen .
Ik hoop dat ze dit straks ook zo gaat oppakken als de 2 weer terug gaan.

Hi Sandra, ja het valt mij heel erg mee hoe het gaat. Gelukkig! John is niet zo in beeld en hij gaat nu ook nog een week naar Parijs, dus het komt op de VvJ neer, maar ze probeert het in ieder geval en komt netjes haar afspraken na en dat is alvast fijn.

Vanmiddag met uit het land halen in twee ploegen ging helemaal goed en op stal was iedereen te druk met eten om te klieren, dus ik hoop dat het zo mag blijven gaan. Ondertussen heb ik mij vanmiddag even onverwacht ontstresst, hahaha, ik bleek nog een tegoedbon van 60 euro te hebben voor de gifi. Weet niet of dat in Nl bestaat, maar een soort gigablokker/action en heb ik allemaal leuke dingetjes gekocht. LOL, sloffen, bekers, make-up, keukendingetjes, badkamerkleedje, tja, af en toe moet je jezelf een beetje kietelen...

Je gaat de buuf nog missen als de paarden weer terug gaan. Ik vermoed dat ze dit verzorgen nog leuk gaat vinden ook.
Zo dan, dat zijn leuke kado’s!