Cera_D schreef:Ach wat een schatje is het, en zó blij met jullie
En wat gedonder met die paal... Daar zit je ook echt niet op te wachten. Krijg je nog wel iets van compensatie voor het vernielen van jullie tuin?
Hi Cera, wij zijn ook blij met haar. De instantie van die paal zijn mensen met platen voor hun hoofd. Ik denk niet dat we voor een vergoeding aan hoeven te komen. Ik zou ook niet weten wat ik moet claimen. Planten, bloemen, gras. Het zal in de tientjes lopen, maar we hebben geen zin in het gezeur voor een paar tientjes. Het is gewoon niet goed gegaan, het zou een principekwestie moeten worden, maar we steken liever onze energie in andere dingen. En gelukkig is die paal nu eindelijk weg.
JudithO schreef:Ah Yoda ziet er nu al zoveel beter uit! De botten steken niet meer zo scherp af. En dat gekwispel, heerlijk om naar te kijken. Ze is echt heel lief, dat ze ook toestaat dat je met haar oren speelt als ze ligt, haha. Prachtig!
We blijven duimen dat ze mag blijven.
Hi Judith, Over tien minuten mogen we haar claimen. Ik denk niet dat er over tien minuten nog iemand komt. We hebben het voor de zekerheid nog bij de burgemeester neergelegd, maar die had ook geen melding. Nog de site gecheckt voor verloren dieren, ook niets. De d.a. heb ik gebeld en die hebben ook geen melding gehad. En ze is idd lief.
fardoe schreef:Leuke filmpjes Monique en wat een schat van een hond.
Hi Tamara, het is idd een schat, ze komt steeds meer uit haar schulp en probeert met de andere honden te spelen, die daar geen zin in hebben. Met ons wil ze niet spelen. Nog te eng. Het is ook best lastig, als ik wat laat vallen, dan denkt ze dat ik haar wil straffen. Ruig bewegen, met spelen, snapt ze niet en vindt ze eng. Er moet nog heel veel gebeuren aan vertrouwen. Ze wil bijv wel rennen met Xerox, maar als ik ga rennen blijft ze met de staart tussen haar poten staan.
Vandaag wel 2 drollen en 1 plas in de keuken. Ik blijf hopen dat ze zindelijk wordt...
Afijn, morgenochtend om 9 u bij de d.a. Hopen dat het geen kanker is en het abces weggesneden kan worden en dat ze gelijk gesteriliseerd kan worden. Ik heb gevraagd of ik bij haar mag blijven tot ze slaapt. Dat vond men eerst raar, maar ik ga niet een hondje dat een trauma heeft doorlopen en nét een week wat vastigheid heeft gevonden, bij de da brengen, waar ze dan uren in een kooi moet wachten tot vreemden haar een prik gaan geven. Weer een trauma erbij. Het is al erg genoeg. Het abces moet eruit, dus ze moet toch onder narcose, maar dan wel met een vertrouwd persoon tot ze slaapt.
Ik ga dan ff boodsch doen en ik zorg dat ik er weer ben als ze weer wakker wordt.
Ondertussen heb ik Callas weer eens opgerekt op rechts door veel links te cirkelen vandaag en slangevoltes stappen op het erf. Ook wat gedraafd, maar waar het is ontdooid is het zo glad. Er waren uiteraard wel bijzondere dingen waar Callas lang naar moest kijken. Zo scheen de zon over de elektriciteitsdraden die het dal in lopen. Dat waren vier lange bogen van paal naar paal van schijnbaar wit draad. Dat was toch wel heel raar. Ze was lief, luisterde netjes, maar errug voorwaarts. Rondje boerderij gestapt, maar ik had meer in mijn handen dan ik wilde. Toch fijn gewerkt, hooguit kwartiertje en met lekker hooi weer op stal gezet.
Verder wel grappig, ik heb sneeuwijzers onder mijn regenlaarzen. Daar verzamelt zich een grote laat klei aan en mijn laarzen worden dan zwaar. Daardoor loop ik wat gek. Toen ik langs Callas liep op de poetsplaats, dacht ze dat ik de jambette voordeed, hahaha, zij ook het nadoen. Koekje?
O inmiddels is het na twaalven, het is nu officieel 8 dagen, er is niemand gekomen voor Yoda, dus mogen we haar adopteren, yay!