Wowie! Nou, dat is me wel een tikkeltje veel werk die van Mel mogen tot zo'n beetje de onderkant van de hals en dan vind ik het goed. Misschien met losse vlechten, misschien gewoon helemaal los.. Ik doe er al wel afentoe een klein drupje cowboy magic in omdat het daar zo mooi van glanst en niet klit. Maar ze is nu lekker een ruig buiten paard dat recreatief western getraind wordt, dus het hoeft niet te perfect

Had het laatst al wel voor de grap ingevlochten, was wel grappig maar bleef nog niet zitten hahaah

Daarom krijgt Pleun een hanenkam die heeft volgens mij ook niet de aanleg die Duke wel heeft voor een mooie volle bos lang haar.

Staat ‘m mooi hoor dat blauw!En die manen wauw.Ik had ze alleen nog maar in een vlecht gezien op stal.
(Kadans staat ook elegant op de foto hahahaha)
Hopelijk kan je snel zelf weer rijden!

Ah super knappe foto’s! Ik zag ze op Instagram al langs komen ik heb net weer beide heren hun zomercoupe opgefrist

Prachtig die manen van duke!

Haha pluis heeft ook een hanekam gehad! Zal even een foto zoeken..
[ img ]
Maar die was zo dik dat hij niet mooi rechtop bleef staan.

Dus nu wisseld ze tussen schouderlang en sportcoupe haha!
Momenteel is het een sportcoup, maar denk dat ik het weer laat groeien nu. (tot ik dat weer zat ben en de schaar erin zet)

Akkie heeft al 4 jaar, sinds ik hem heb een prachtige hanekam!
Maar die rijd ik bijna niet meer en mijn bijrijder wil graag lange manen en vlechten, dus die loopt nu voor joker opweg naar lange manen

[ img ]

Ben benieuwd hoe pleun haar punkie straks word!

Haha, ik heb helaas geen betere foto van Kadans, scheelt dat je haar zelf op film hebt staan.
Leuk ook om stalgenootjes hier op bokt tegen te komen.

Vandaag Pleun weer “even” uit de uiterwaarden gevist voor een pedicure. De kudde had zich flink verspreid en het clubje waarin Pleun zich bevond stond tussen de wilgen. Pleun stond zo dicht in een kluster van Wilgen, met haar hoofd tussen de lage takken te slapen uit de middagzon, dat ik haar bijna niet kon vinden.
Ach ja, het is 70 hectare vrije natuur en ik was uiteindelijk al blij dat ik geen slootje (ofwel watergeul) hoefde te springen om bij haar te komen. Toen ik haar te pakken had de hoefsmid gebeld bij welke uitgang van het gebied we zouden staan met haar.

Ze had lange tenen, maar niets om ons druk over te moeten maken, even knippen en klaar. Pleun liet het zich allemaal heel gemakkelijk gebeuren. Ze is weer flink breder geworden en ik denk ook wat gegroeid, hoewel ik niet denk dat ze de 1.80 nog gaat halen.


[ img ]

[ img ]

[ img ]

Ik klets gewoon verder, weet niet of er nog meelezers zijn, maar voor mezelf wel fijn om het bij te houden.

Duke doet het goed momenteel, hij zit weer goed op gewicht en bouwt spieren op. Helaas moesten we stoppen met het meisje van stal wat hem bijreed, want hij “blokkeerde” te vaak bij haar en zette daardoor zijn rug vast. Mijn instructrice Lizette rijdt hem nog steeds en dat gaat wel gewoon goed. Ook gaat Kirsten hem tijdelijk weer bijrijden, toen ze vorig jaar zomer verhuisde was het echt te ver om te blijven komen, maar de stal waar we nu staan is 20 minuten dichter bij voor haar, dus ze gaat deze week weer beginnen en blijft hem rijden tot ik aan mijn heup geopereerd ben en hem zelf weer kan oppakken.

Begin deze maand is Jeroen Duenk langs geweest en heeft Duke behandeld, sinds die tijd is hij een stuk vrolijker geworden. Ik laat Jeroen volgende maand weer komen, gewoon even doorzetten tot Duke weer goed recht is.


[ img ]


Wel heb ik hem na vanavond naar beneden gesteld in hoeveelheid krachtvoer en slobber dat hij gaat krijgen, want meneer begint iets te veel energie te krijgen, hij heeft tijdens het longeren wel 5 minuten als een idioot door de longeerbak gescheurd en had er nog flink lol in ook. Normaal reageert hij prima op mijn stem en is “ho” zijn favoriete commando, maar vanavond was ik toch wel tijdelijk zijn rempedaal goed kwijt. Wel grappig om te zien, maar met 5 ruiters ter paard in de buitenbak er naast, niet heel handig. Dus even zien hoe hij het gaat doen op wat minder krachtvoer.

Nu ik zelf niet heel mobiel ben heb ik tijd over en dat besteed ik aan het mezelf aanleren om te haken. Een bokkers hele lieve schoonmamma haakt voor Duke zo nu en dan eens een oornetje, ben ik echt heel blij mee. Hij past ook de XL van LeMieux, maar die zijn iets aan de korte kant voor Duke zijn lange hoofd, dus ik haak er vrolijk op los om ze wat langer te maken en ondertussen kan mijn heup mooi rusten.


[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Nou hopen dat ik zelf kan gaan genieten van zijn mooie setjes. Pfff duurt lang die blessure van mij, maar hopelijk is het goed te fixen met een kleine ingreep.

Ja hier nog een trouwe volger! Pleun ziet dr goed uit!! Fijn dat Duke ook weer mooi bijtrekt nu jij zelf nog terug de oude worden. Ik blijf gezellig volgen

Wat ziet duke er goed uit!!

Jeroen duenk heeft echt een wonder bij pluis, wat een top gozur!
Pluis heeft sinds zijn behandeling ook veel meer kooplust en galopeerd er flink op los terwijl ze voorheen nooit wou in de bak.

Dus misschien combinatie van veel voer en beter in zijn lijf, fijn hoor!!


Wat leuk al die oornetjes

O ja, ik volg zeker. Veel te leuk om niet te doen!!
Wat een braverikje die Pleun, ik zou super trots zijn dat ze de pedicure/manicure zo braaf onderging. Mag ik vragen wat er met je heup is?
Las wel iets van een blessure, maar wat is me blijkbaar ontgaan

Ik hoop zo dat je heup snel weer beter gaat! En de oornetjes gaan je goed af
Jeroen was absoluut géén match met Mel en mij, maar hee als hij jullie goed helpt is dat fijn

Yes ik volg ook nog maar even minder tijd voor Bokt. Pleun ziet er inderdaad fantastisch uit!
Wat leuk dat halen ook, heb het een tijd gedaan maar ook daar nu even geen tijd voor helaas

Ik hoop dat Pluis een beste portomonnee dan ook heeft, met al haar kooplust


Ik volg ook nog braaf onder een steen, fijn dat de behandeling Duke veel goed doet!

WhuhahaH

Looplust oké, Looplust..

Looplust en ook Kooplust, want Nadine heeft een hele pensionstal gekocht speciaal voor Pluis die nu genaamd is “Pluis Stables”, dus Pluis weet Nadine haar geld wel uit te geven hoor!

@Nadine, Jeroen kwam ook al voor drie van de andere pensionpaarden bij ons op stal en twee andere stalgenootjes waren ook op zoek naar een goede osteopaat, omdat ik ook bij jou gelezen had dat het resultaat bij Pluis zo goed was, besloten om Jeroen ook voor Duke te vragen, in combi met de andere stalgenootjes kan Jeroen er gelijk een aantal achter elkaar plannen bij ons op stal. Maar hij is inderdaad bijna 2x zo duur dan de osteopaat die ik op de vorige stal had.

Op de foto met Jeroen zie je Duke ook met ontiegelijk lange tenen staan, zijn hoeven groeien ineens ook een stuk sneller nu hij beter in zijn vel zit en mijn oude hoefsmid was toen niet beschikbaar (Op vakantie door zijn rug gegaan). Via Jeroen diezelfde week ook een goede nieuwe hoefsmid gevonden, die kijkt naar hoe het paard loopt, welke pezen en spieren daarbij goed en minder goed gebruikt worden en dan elke keer een beetje bijwerkt tot het best mogelijke uit elke bekap sessie is gehaald. Hij legde ook elke keer uit wat hij zag en waarom hij iets aanpaste aan de hoeven. Echt geweldig om meteen ook verbetering te zien in hoe Duke loopt en staat.



Zoveel mensen (en paarden), zoveel smaken. Ik was met Duke in ieder geval tevreden, maar kan natuurlijk ook dat het voor jullie geen goede match was.



Het is dat ik nu nog maar 5 uur per dag werk en niet kan rijden, anders had ik de tijd ook niet hoor, maar mijn heup laat heel duidelijk merken wanneer ik voor die dag genoeg gedaan heb en als je dan toch op de bank zit....



Ik heb in juni een ongelukje gehad met het uit de wei halen van Duke, daardoor flink schade aan mijn rechter heup. Het heet “Morel Lavalée Leasie” wat er nu nog zit en daarnaast (letterlijk) nog een gat in mijn bilspier, wat de nodige tijd kost om te genezen. Zo ziet mijn heup er nu ongeveer uit na een dagje iets meer belasten.

[ img ]

En dit is standaard de bult:

[ img ]

En de deuk van het gat in de spier:

[ img ]



Gezellig dat er toch nog zoveel volgers zijn!

Oké dilemma en misschien weten jullie een oplossing...

Duke is een grote autist, dus hij vind dingen spannend als ze anders gaan als dat hij gewend is, bovendien spiegelt hij heel veel, het gedrag van mensen bij hem in de buurt, maar ook gedrag van andere paarden en daar gaat het nu mis.

In juni heb ik een ongeluk gehad met Duke toen ik hem uit de wei haalde voor een ritje. Terwijl ik bezig was het draad achter mij dicht te doen, gingen twee andere pony’s plotseling aan de race, bedacht Duke zich niets en stuiterde hij opeens met een jolige sprong weg. Ik werd geraakt door een achterhoef op mijn heup en zit nog steeds daarmee in de lappenmand.

We waren toen net 3 weken van stal verhuisd, dus Duke was nog in de gewenningsfase, die week had hij ook een andere wei toegewezen gekregen, dus ook nog eens extra flink in de “ik vind alles extra spannend” fase en ik was een seconde afgeleid met het draad dicht doen, dus hij had het perfecte “excuus”.

Afgelopen week is Duke verhuisd naar de aller achterste wei, omdat daar meer gras staat en hij nog steeds wat meer mag aankomen. Dat ging op zich prima tot afgelopen weekend toen ze met meerdere mensen paarden uit de weides terug naar stal brachten, de volgorde was anders en het was daardoor wat “drukker” dan normaal, plus nog eens de andere route die gelopen werd.
Terwijl de pensionhouder met hem terug liep gingen (dezelfde twee) pony’s in de wei aan de race en Duke vergat spontaan al zijn goede manieren en maakte een jolige bokkensprong vooruit, dit keer raakte hij het been van de pensionhouder, die nu dus behoorlijk pijnlijk loopt. PH is vandaag naar de huisarts geweest en gelukkig niets ernstigs afgezien van een flink gekneusde spier/peesplaat aan de zijkant van zijn dijbeen.

Maar nu? Hoe dit op te lossen? Als laatste terug naar stal gaat niet goed, maar hij is soms zo gefocusseerd op de andere paarden dat hij totaal vergeet dat iemand hem vast heeft en dan is hij best een behoorlijk groot kanon dat ineens af kan gaan.

Juist omdat hij normaal zo braaf is ben je er dan ook niet helemaal op bedacht, in ieder geval was ik dat niet toen het mij gebeurde en het overviel de PH afgelopen weekend ook.

En nu...? Ik weet het gewoon niet, over een paar weken komt Pleun weer op stal en Duke is evenwichtiger als zij erbij is, want Pleun “maak je de pis niet zo snel lauw”, haar interesseert weinig en ze is (was) altijd de rust zelve wat er ook gebeurt. Duke is dus ook makkelijker en minder snel gespannen met haar erbij, maar ja, ook dat is geen eeuwige oplossing.

Hmmmm lastig...

Komt duke voldoende buiten?
Of staan ze vooral op stal?
Heeft hij wel. Elke dag hetzelfde ritme? Kwa voeren en binnen/buiten zetten en tijden.

Op zich wel, hij staat 6-8 uur per dag buiten (afhankelijk van het weer) en is dan weinig actief, tenzij andere paarden flink actief doen, dan doet hij wel mee. Voor de rest is het neus in het gras en eten maar. Hij wordt nu 3 dagen per week gereden en 2x gelongeerd, dat is allemaal buiten weide-tijd om, behalve de dinsdag ochtend, dan blijft hij op stal staan tot hij gereden wordt en gaat hij ergens tussen 10:00 en 10:30 uur de wei op.
Hij heeft 1 dag per week helemaal vrij (nou ja, dan heb ik een paardenvrije dag) en 1x per week spendeer ik tijd aan het toiletteren, zonder hem aan het werk te zetten, anders dan wat stappen aan de hand, of even losgooien in de longeercircel of bak, want met zijn manen ben ik alleen al een uur zoet.

Het “probleem” doet zich ook niet voor bij het naar de wei brengen, maar juist bij het ophalen terug naar stal, omdat de andere paarden daar ook sterk op reageren, er is dan meer onrust, want de paarden willen graag naar hun stal (ofwel brok) toe.
Zolang de rest zich gedraagt heb je aan Duke een engeltje, maar als de rest spanning heeft, dan ploft bij Duke dus heel makkelijk de bom, vooral als dingen even anders gaan dan dat hij gewend is.

Zelf is hij niet heel gefocust op eten, het is fijn dat het er is, maar hij is er nooit drammerig over. Hij eet ook op z’n dooie gemakkie zijn eten op, een halve emmer slobber ‘s avonds doet hij rustig 30-45 minuten over, even als de schep biks die hij ‘s ochtends krijgt, daar knabbelde hij rustig 20 minuten op en als hij afgeleid is laat hij zo de brokjes uit zijn mond vallen.
Met lekkers hem trucjes leren is leuk bedacht, maar dat boeit hem te weinig om echt zijn best voor te willen doen. Hij is wel heel gevoelig voor “goed zo” en een correctie. Zelfs zo erg dat ik hem bijvoorbeeld vanavond aan het toiletteren was, hij niet stil wilde blijven staan en ik hem daarvoor een iets te strenge stem correctie gaf, nou dan is hij echt even helemaal van slag. Hij kan dus heel goed focussen op jou en heel gevoelig reageren als je hem corrigeert. Als je dus merkt dat hij opgewonden is en wat druk, je hem daarvoor even een gepaste stem correctie geeft en hem met stem beloont zodra hij ontspant, dan kun je alles met hem, maar je moet er dan wel goed op bedacht zijn.

Het is geen eeuwige oplossing maar wellicht een aangenamer startpunt om mee te beginnen oefenen...
Ik zou denk ik proberen Pleun daar te krijgen, als Duke daar zo veel steun aan heeft en het van daaruit beginnen ‘opbouwen’ ls hij zo veel moeite heeft met verandering kun je met pleun er bij misschien wel de veranderingen steeds zelf ‘doseren’ als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik ben met Duke ook eerst vanalles gaan doen in dezelfde wei als waar Dexter liep. Is allemaal al nieuw en gek genoeg, dat weg van Dexter heb ik later toegevoegd. Zal vast niet voor iedereen werken hoor, maar ik merkte wel dat ik met een rustige Duke (dus dex in de buurt) veel fijner nieuwe dingen kon doen dan met een stuiterende puber die er achter komt wat hij kan als hij er zijn gewicht in gooit

Pleun komt echt binnen kort al naar stal, dat zal met 4-6 weken al zijn, even afhankelijk van de waterstand op de uiterwaarden. Zolang ze daar mag blijven lopen maak ik er gebruik van. Vanwege mijn geblesseerde heup betaal ik nu iemand om Duke 3x per week professioneel bij te rijden en dat is, op zijn zachts gezegd, niet goedkoop, dus hoe langer ik de extra stalingskosten voor Pleun uit kan sparen, hoe meer buffer ik op mijn bankrekening heb. Plus dat ik de energie nu gewoon niet heb om 2 paarden te verzorgen met die heup en ik van de week er aan behandeld ga worden.

Pleun is een buffer voor Duke, maar het probleem is dat deze uitspattingen niet standaard gedrag van hem is, maar gewoon te veel prikkels tegelijk. Het is nu ook 4 maand geleden dat mijn ongelukje was en in de tussentijd is er geen enkel incident geweest.
Duke staat sinds zondag weer op zijn wat weide waar hij de laatste 4 maand gestaan heeft en alles is weer koek en ei, want alles gaat weer zoals hij gewend is dat het gaat. Ook vandaag stond er in een andere wei een paardje druk toe doen toen ik hem ophaalde, maar ik was er op bedacht en Duke liep gewoon braaf mee na 1x corrigeren toen hij even afgeleid was.

Vandaar dat ik hem ook een autist noem, zolang alles een vast patroon heeft, dan is er niets aan de hand met hem, hij kan alleen moeilijk omgaan met veranderingen en dat geeft spanning. Ik ga ook gewoon met hem weg met de trailer naar onbekend terrein, alleen dan ben ik me er gewoon heel bewust van dat hij dat spannend vind en dan kan ik zijn aandacht prima erbij houden, zodat hij niet ontploft van de spanning.

Hoe vaker we weg gingen hoe makkelijker het werd en hoe minder spanning hij opbouwde, elk nieuw terrein blijft spannend voor hem, maar in combinatie met een trailerrit is het voor hem op één of andere manier behapbaar dat het even anders is en daarna weer gewoon.

Het verplaatsen van wei vorige week was niet overlegd met mij, dat hoeft in principe ook niet, juist fijn dat ze hem op die hele volle wei willen zetten, want hij kan het inderdaad goed gebruiken, maar dan zie je dat zoiets bij Duke alweer te veel spanning kan geven. Dat komt ook nooit dezelfde dag, maar pas na een paar dagen.

De eerste keer dat ik Pleun wegbracht naar de uiterwaarden in het voorjaar van 2019 heb ik de eerste 3-4 dagen geen echte moeite met hem gehad en daarna barstte zijn spreekwoordelijke bom en heeft hij mij toen ook gigantisch omver gelopen op stal in zijn haast om terug bij zijn kudde te komen. Het bouwt bij hem dus op of zo...
Ik weet niet of het zo duidelijk uitgelegd is.

Ik ben dus zoekende naar een manier om dat bij hem te doorbreken, ook als ik er zelf niet bij ben, hoe hou je de focus van een paard als Duke ten alle tijden op de begeleider en niet op de paarden er omheen?

ik heb dat trouwens echt nog nooit gehoord bij paarden, ik wist wel dat ze iets of wat van ritme hielden maar zo fel heb ik nooit eerder meegemaakt! Heel vervelend voor jou natuurlijk maar ik vind het wel interessant/fascinerend? Als ik dat mag zeggen

Ik zou het dan verder ook niet weten eerlijk gezegd.

Paarden algemeen zijn héel gevoelig voor veranderingen. Het zijn vluchtdieren en ze weten graag waar ze aan toe zijn.

De 1 uit dat meer dan de ander, maar wisselingen is voor geen 1 paard goed.

Mijn advies, zoek een stal waar geen wisselingen zijn, of iedergeval minimaal en een stalbaas die dat begrijpt en er op bedacht is. (ik zeg niet dat nu niet het geval is)

Wat zegt jou stalbaas er zelf van?

Mag je zeggen hoor, vandaar dat ik dit ook in het topic gooi, omdat ik ook zoekende ben.

Duke is mijn 4e eigen paard en mijn 8e paard inclusief bijrijpaarden. Zo’n autist als hem heb ik ook nog niet eerder meegemaakt hoor en mijn vorige bijrijpaard was Winnie “de heks”, zoals nog in het begin van dit topic te lezen. Haar gekke gedrag kwam weg vanuit angst en dominantie, daar kon ik, met veel geduld, uiteindelijk prima mee overweg. Ik probeer altijd een oplossing te zoeken, maar dit gedrag van Duke ken ik niet van andere paarden en deze ontploffingen zijn zo sporadisch en plotseling dat je er niet altijd op bedacht bent.

Het komt altijd na een verandering, toen ik Duke net 2 weken had eind 2018 hebben we een lastige fase gehad, nadat Pleun de eerste keer naar de uiterwaarden was gegaan in het voorjaar van 2019 deed hij 10-11 dagen later ook zo lijp (heb net de berichten van 10 en 11 mei 2019 hier teruggelezen), na de verhuizing naar deze stal dus en nu na de verhuizing naar een andere wei.

Hij is hier tussendoor op de nieuwe stal ook van stal veranderd, maar dat was geen enkel probleem en afgelopen voorjaar toen Pleun weer naar de uiterwaarden ging heb ik geen enkele ongein van meneer gepikt en hebben we ook geen enkel probleem daarmee gehad dit jaar, anders dan dat hij iets meer hinnikte als hij van de kudde weg was, maar ook dat was snel over.

Onder het zadel heb ik zelf na de verhuizing geen probleem gehad, maar na 3 weken daar kreeg ik dat ongeluk en heeft een stalgenoot hem vanaf toen ook bijgereden. Waar hij bij mij tot die tijd geen enkel probleem gaf en ook bij mijn instructrice niet, ging het met stalgenootje steeds minder goed, hij deed moeilijk met het opstappen en ook onder het zadel ging hij later in verzet. Die twee hadden gewoon iets wat te vaak een miscommunicatie en daar werden ze beiden niet beter van.
Kirsten, mijn bijrijder van vorig jaar, rijdt inmiddels professioneel en ik heb haar dus gevraagd de training van Duke over te nemen voor zolang als mij dat zelf niet lukt. Dat gaat echt super goed en Duke gaat weer met sprongen vooruit onder het zadel.

Kirsten is een prater tijdens het rijden en verteld Duke letterlijk wanneer hij iets goed doet, daar groeit hij van en hij wil echt alles voor haar doen, zo leuk om die trainingen te volgen en Duke zo goed zijn best te zien doen.

Zoals ik al zei, met lekkers kun je hem niets leren, maar hij doet alles voor een “goed zo”, nou ja, als hij zijn aandacht erbij heeft.

Na al dat typen even een foto van eind deze middag:


[ img ]

Tja, dat is een dood nuchtere man die zijn schouders ophaalt, één van de oude stempel, maar wel met de beste intenties. Ik denk dat hij het net zo vervelend vind voor mij (omdat ik me natuurlijk schuldig voel) als voor zichzelf.
Zo vaak wordt er ook niet gewisseld en de intentie was echt goed bedoeld om Duke in dat andere stuk wei te zetten.

Ik ben niet van plan om te vertrekken of zo, nog een keer verhuizen zou nog meer problemen kunnen geven. Het is een goede stal, Duke heeft een hele ruime box die dagelijks wordt gemest, ik hoef me nooit zorgen te maken of hij voldoende te eten krijgt (wat voor mij echt een hele opluchting is) en genoeg weidegang op mooie grote weides met goed gras in plaats van kaalgeplukte postzegels.

Maar ja, als we willen blijven, dan moet Duke wel die fratsen afleren, geen enkele pensionhouder wordt daar vrolijk van.